บทที่ 533 มีลูกเร็วก็ดีเหมือนกัน
จี้หรูอวิ๋นปลอบใจเหล่าฉินนานมาก ถึงได้โน้มน้าวฉินเสี้ยวยวนสำเร็จ
ในฐานะพ่อคนหนึ่ง เขาดิ้นรนปกป้องลูกสาวสุดชีวิตจริงๆ แม้บางครั้งจะปกป้องอย่างเข้มงวดเกินไป ก็เพราะกังวลว่าลูกสาวจะเจ็บตัว กังวลว่าจะเจอผู้ชายไม่ดี กังวลว่าจะถูกครอบครองแล้วทิ้งขว้าง กังวล…
เพราะกังวลมากเกินจึงกลายเป็นความเข้มงวด ไม่อย่างนั้นตอนนี้จะมีหญิงสาวมากมายไม่พอใจที่ถูกพ่อตัวเองคุมเข้มเหรอ
ที่จริงในฐานะคนเป็นพ่อ มีไม่น้อยที่กลายเป็น ‘ทาสของลูกสาว’ ตอนลูกสาวแต่งงานมีพ่อหลายคนร้องไห้ฟูมฟาย ในทางกลับกัน คนเป็นแม่กลับยอมรับได้มากกว่า
หลังจากทั้งสองเดินออกมาจากห้องนอน ฉินเยว่ก็เห็นพ่อตัวเองหน้าดำคร่ำเครียดเหมือนไม่ค่อยพอใจ
เธอลุกขึ้นทันที “พ่อคะ หนูไปแค่รอบเดียวเอง ไม่ได้เอาตัวเองไปขายสักหน่อย ดูคุณพ่อสิ…”
ฉินเสี้ยวยวนงงทันที จากนั้นก็ยิ้มแล้วบอกว่า “ตอนนี้พ่ออยากจะให้ลูกขายตัวเองเร็วๆ ต่างหาก ลูกสาวบ้านอื่นเป็นเหมือนเสื้อผ้าฝ้ายตัวน้อย แต่เจ้าเด็กคนนี้สิ เป็นเหมือนเสื้อผ้าฝ้ายสีดำ ทั้งยังมีรอยขาดด้วย พ่อต้องเอาไปให้เสี่ยวเฉินใส่แล้วละ”
พอเห็นว่าพ่อไม่ได้โกรธ เธอก็หัวเราะคิกคักทันที “ใช่ที่ไหนล่ะคะ! หนูเป็นเหมือนเสื้อผ้าฝ้ายตัวน้อยของพ่อมาตลอดนะ”
ฉินเสี้ยวยวนรีบเถียง “ลูกสาวโตแล้วรั้งไม่อยู่ รั้งไปรั้งมาจะหลายเป็นผูกความแค้น ไปก็ส่วนไป แต่ลูกต้องระวังความปลอดภัยของตัวเองนะ”
ฉินเยว่ได้ยินก็พยักหน้ายิ้ม นวดบ่าให้เหล่าฉินอย่างเบิกบานใจ “ขอบคุณค่ะพ่อ! พ่อใจดีจริงๆ”
จู่ๆ ฉินเสี้ยวยวนก็พูดขึ้นว่า “อ้อ ใช่ ตอนไปอย่าลืมซื้อของขวัญติดไม้ติดมือไปด้วย ถ้าเข้าบ้านมือเปล่าจะดูไม่ดี อีกฝ่ายจะว่าเอาได้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่รู้จักธรรมเนียม”
ฉินเยว่พยักหน้า “อ้อ…”
“พ่อคะ พ่อคิดว่าซื้ออะไรเป็นของขวัญดีคะ”
“ลูกไม่ได้ถามเฉินชางเหรอว่าพ่อแม่เขาชอบอะไร” ฉินเสี้ยวยวนถาม
ฉินเยว่เม้มริมฝีปาก “เฉินชางเขาไม่ให้หนูซื้อของขวัญไปค่ะ บอกว่าให้ซื้อนมไปลังหนึ่งก็พอ อ้อ ใช่…หนูรู้มาว่าคุณพ่อของเขาชอบดื่มเหล้า”
พอฉินเสี้ยวยวนได้ฟังก็รู้สึกว่ามีบางจุดไม่ปกติ แต่คิดไม่ออกว่าไม่ปกติตรงไหน “งั้นลูกก็ไปซื้อเหล้าดีๆ สักสองขวด เลือกที่ขนาดกำลังดี จะได้ถือสะดวก ถึงจะไม่ชอบก็เก็บรักษาไว้ได้”
ฉินเยว่ถอนหายใจ “หนูก็ไม่เข้าใจเรื่องเหล้าเหมือนกันค่ะ แล้วอีกอย่าง เหล้าที่หนูชอบ หนูก็ซื้อไม่ทัน ต้องสั่งซื้อล่วงหน้าด้วย…เฮ้อ หรือว่าไม่ต้องซื้อดีคะ!”
ฉินเสี้ยวยวนรีบปราม “ไม่ได้หรอกลูก ไม่ถืออะไรติดไม้ติดมือไปได้ยังไง ลูกอยากได้เหล้าอะไร”
ฉินเยว่บุ้ยปาก “เหล้าเหมาไถ[1] เหล้าอู่เหลียงเย่[2]ค่ะ แล้วก็เหล้าเหล่าเจี้ยวอะไรสักอย่าง”
ฉินเสี้ยวยวนยิ่งฟังยิ่งรู้สึกว่าเรียกชื่อไม่ถูก แต่ยิ่งฟังก็ยิ่งคุ้นชื่อ!
ผ่านไปไม่กี่วินาที จู่ๆ เขาก็นึกออกแล้ว เขายิ้มให้จี้หรูอวิ๋น “ที่รัก คุณดูลูกสาวที่คุณสอนสิ ถ้าไม่ทำให้พ่อตัวเองหมดตัวก็คงไม่ยอมหยุด!”
ฉินเยว่กับจี้หรูอวิ๋นสบตากันแวบหนึ่ง แล้วก็หัวเราะลั่นพร้อมกันทั้งที
ฉินเสี้ยวยวนเองก็อดถอนหายใจไม่ได้เช่นกัน “เฮ้อ…ลูกสาวคนนี้ รีบไปเถอะ เมื่อกี้พ่อยังอยากรั้งไว้อยู่เลย ถ้ารั้งไว้ต่อไป พ่อกับแม่คงต้องถูกลูกขายแน่!…
…เจ้าเด็กคนนี้ ร้ายจริงๆ! คนอื่นเขามีแต่หาของเข้าบ้าน แต่ลูกย้ายของออกจากบ้านทุกวัน…
…บอกว่าตัวเองไม่ใช่เสื้อผ้าฝ้ายสีดำอีก…”
ฉินเยว่หัวเราะคิกคัก “เร็วๆ สิคะพ่อ เปิดคลังสมบัติน้อยๆ ของพ่อออกมา ห้หนูยืมเหล้าขวดสองขวดนะคะ พ่อปรับตำแหน่งให้หนูแล้ว ฐานเงินเดือนบวกกับโบนัสจะไปพอซื้อเหล้าดีๆ ที่ไหนกันคะ!”
เหล่าฉินได้ยินแล้วถอนหายใจ หมดกัน! โทษฉันอีกแล้ว…
เหล่าฉินลุกขึ้นยืน ไปหยิบเหล้าเหมาไถสองขวดมาจากตู้ในห้องหนังสือ “เฮ้อ…ขนาดพ่อยังทำใจดื่มไม่ลงเลย…”
ฉินเยว่มายืนข้างๆ เขา เธอมองขวดเหล้าอย่างตื่นเต้น แม้จะไม่มีความรู้เรื่องเหล้า แต่ก็ยังรู้ว่าเหล้าเหมาไถมีชื่อเสียงโด่งดัง
พอนึกถึงท่าทางดีใจของพ่อเฉินชาง ฉินเยว่ก็อดยิ้มไม่ได้
ที่จริงเหล่าฉินไม่ได้ปวดใจกับการเสียเหล้าเลยสักนิด ขนาดลูกสาวยังไปกับคนอื่นแล้ว นับประสาอะไรกับเหล้าแค่ไม่กี่ขวด
ขอเพียงเสี่ยวเฉินดีกับเย่วเยว่ อย่าว่าแต่เหล้าสองขวดนี้เลย ต่อให้ต้องซื้อบ้านซื้อรถให้ เหล่าฉินก็จะไม่ปริปากบ่นสักคำ
นอกจากนี้ เสี่ยวเฉินก็ดูหน้าตาไม่ใช่คนเลวด้วย
เขาทำงานที่โรงพยาบาลมานาน ได้เห็นน้ำใจอันแท้จริงของมนุษย์มามากมาย เห็นนิสัยที่แท้จริงของมนุษย์มาก็มาก ในฐานะคนเป็นพ่อ เขาไม่หวังอะไรเลยนอกจากให้ลูกสาวมีความสุข
วันนี้ฉินเสี้ยวยวนเข้านอนเร็ว แต่ยังพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงเพราะนอนไม่หลับ ในหัวมีฉากต่างๆ สลับเข้ามาไม่หยุด
…
…
ส่วนจี้หรูอวิ๋นก็นั่งคุยเป็นเพื่อนฉินเยว่ในห้องนอน บอกเรื่องบางอย่างที่เธอต้องระวัง
“ลูกไปอยู่บ้านคนอื่น จะมัวนอนขี้เกียจไม่ได้นะ…
…แล้วก็ ตอนเช้าตื่นมาพับผ้าห่มให้เรียบร้อยด้วย…
…อย่าทำตัวขี้เกียจเกินไป…”
แม่ของเธอบ่นเป็นชุด
ฉินเยว่ถอนหายใจ “รู้แล้วค่ะแม่! หนูไม่ใช่คนโง่ซะหน่อย หนูอายุตั้งเท่าไรแล้ว”
สุดท้าย จู่ๆ จี้หรูอวิ๋นก็มองฉินเยว่ด้วยสายตามีเลศนัย “เยว่เยว่ มีอยู่เรื่องหนึ่งต้องระวังไว้ ถ้าลูกไปที่นั่นแล้ว ลูกจะนอนห้องเดียวกับเฉินชางหรือเปล่า”
ฉินเยว่หน้าแดงทันที “ใครจะไปนอนกับเขาคะ!”
จี้หรูอวิ๋นพยักหน้า “เฮ้อ ที่จริงแม่ก็ไม่ได้หมายความอย่างนั้น ตอนนี้สังคมเปิดกว้างแล้ว มีอะไรบ้างที่หมออย่างพวกเราไม่เคยเห็น!…
…ที่แม่จะสื่อก็คือ ไม่ว่าลูกจะทำอะไร ลูกก็ต้องพิจารณาให้ดีก่อน ต้องคิดถึงผลที่ตามมาอย่างจริงจัง…
…แล้วอีกอย่าง แม่ก็ยอมรับแล้วไม่ใช่เหรอ ลูก…ถ้าเกิดตั้งท้องขึ้นมาจริงๆ ก็ดีเหมือนกัน จดทะเบียนสมรส มีลูกเร็วๆ หน่อย ก็ดีเหมือนกันนะ…ไม่แน่ปีหน้าแม่อาจจะได้อุ้มหลานแล้วก็ได้!”
พอได้ยินจี้หรูอวิ๋นพูดแบบนี้ ทีแรกฉินเยว่ก็ยังไม่เข้าใจ แต่พอเข้าใจก็หน้าแดงทันที “แม่ พูดอะไรคะ!”
จี้หรูอวิ๋นมองฉินเยว่พร้อมรอยยิ้ม “ลูกก็เรียนหมอเหมือนกัน อายุไม่น้อยแล้ว ลูกเองก็รู้อยู่แก่ใจ…
…ที่จริง…ผู้หญิงเราคลอดลูกก่อนอายุสามสิบจะดีที่สุด ช่วงอายุนี้สภาพร่างกายดีที่สุดแล้ว แพทย์แผนจีนก็พูดไว้แบบนี้เหมือนกัน ผู้หญิงเราเจ็ดรอบสี่[3]กระดูกและเส้นเอ็นแข็งแรง ผมยาว ร่างกายแข็งแรง ปีนี้ลูกอายุยี่สิบแปดพอดี แม่ว่าลูกต้องพิจารณาเรื่องนี้ให้ดี แต่งงานเร็วๆ หน่อย เดี๋ยวพวกเราจะช่วยลูกเลี้ยงเด็กเอง…
…ช่วงอายุที่ดีของผู้หญิงเรามีแค่ไม่กี่ปี ถ้าผ่านสามสิบห้าไปแล้ว อัตราการตั้งครรภ์ก็เริ่มลดลง เวลาคลอดลูกสุขภาพก็จะไม่แข็งแรงเหมือนวัยสาวแล้ว”
ฉินเยว่ถามเรื่องบางอย่างกับแม่อย่างระมัดระวัง…
……
……
ฉินเยว่กับแม่กระซิบคุยเรื่องส่วนตัวกันเยอะมาก
แต่ไหนแต่ไรมา รักของพ่อเปรียบเสมือนภูเขา หนักแน่นมั่นคง
รักของแม่เปรียบเสมือนสายน้ำ ฉินเยว่มักจะคุยเรื่องส่วนตัวกับแม่มาตั้งแต่เด็กๆ คุยความลับเล็กน้อยระหว่างผู้หญิงด้วยกัน
หลังจากจี้หรูอวิ๋นกลับไปแล้ว ฉินเยว่ก็เอนกายบนเตียงแล้วส่งข้อความหาเฉินชาง
“เฉินชาง คุณชอบเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชายคะ”
เฉินชางเห็นข้อความแล้วงงนิดหน่อย “หญิงชายอย่างละคนดีไหม”
ฉินเยว่ถอนหายใจ “ถ้าคุณมีลูกสาวแล้ว ห้ามเลิกรักฉันนะคะ…ซื้อของอร่อยก็ต้องซื้อสองส่วน…แม่ฉันบอกว่าผู้หญิงเราพอคลอดลูกก็จะไม่สวยแล้ว…”
เฉินชางมองรูปโปรไฟล์ของยัยฉินขี้ประจบ นึกถึงท่าทางซื่อบื้อของเธอแล้วอดหัวเราะไม่ได้
ที่จริงแล้ว ผู้หญิงก็คือเด็กที่ยังไม่โต แต่เนื่องจากการใช้ชีวิต ทำให้พวกเธอต้องโตเป็นผู้ใหญ่
[1] เหล้าเหมาไถ เหล้าขาวที่โด่งดังของประเทศจีน รสชาติเข้มข้น
[2] เหล้าอู่เหลียงเย่ เหล้าจีน กลั่นจากธัญพืช 5 ชนิด
[3] เจ็ดรอบสี่ 四七 ในทางแพทย์แผนจีนจะถือว่าผู้หญิงจะมีการเปลี่ยนแปลงของร่างกายทุก 7 ปี ซึ่งช่วงอายุ 28 ปี ถือเป็นรอบที่ 4 เป็นช่วงผู้ใหญ่ตอนปลาย เชื่อว่าช่วงอายุนี้การทำงานของตับและไตอยู่ในช่วงสมบูรณ์ ตับทำหน้าที่ควบคุมเส้นเอ็น ไตควบคุมกระดูก เป็นช่วงที่กระดูกและเส้นเอ็นสมบูรณ์มาก ร่างกายอยู่ในช่วงที่แข็งแรง เหมาะสมกับการตั้งครรภ์
บทที่ 527 เขามาได้ยังไง
เก่อฮว๋ายยืนนิ่งอยู่กับที่ ทำอะไรไม่ถูกแล้ว!
อย่างไรเสีย ตัวเองก็เป็นคนที่ค้นพบความลับของอาจารย์ว่าเป็นฝ่ายส่งตัวคนไข้ไปให้เฉินชาง เรื่องนี้ถ้าเขาพูดออกไป จะทำให้อาจารย์เสียหน้าขนาดไหนกัน!
พอได้ยินอาจารย์ซย่าเรียก เก่อฮว๋ายก็หันตัวมาทันที แล้วรับประกันว่า
“อาจารย์วางใจได้ครับ เรื่องวันนี้มีแค่ผมกับฟ้าดินที่รู้ จะไม่บอกคนอื่นแน่นอนครับ!” เก่อฮว๋ายกล่าวคำสาบาน
แต่ซย่าเกาเฟิงได้ยินแล้วก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “เจ้าเด็กนี่ ในหัวคิดแต่เรื่องอะไรอยู่ได้ คิดเรื่องที่เป็นการเป็นงานบ้างได้ไหม”
เก่อฮว๋ายงงอีกแล้ว อย่าบอกนะว่าไม่ใช่
ซย่าเกาเฟิงลุกขึ้น ถอดชุดกาวน์ออก แล้วบอกเก่อฮว๋ายว่า “คุณไปเตรียมตัว ผมจะไปโรงพยาบาลอันดับสอง ผมจะไปช่วยเสี่ยวเฉินสักหน่อย คุณคอยดูนะ ตั้งใจเรียนรู้ให้ดี ผมพูดจริงๆ นะ โอกาสแบบนี้หายากมาก”
พอพูดจบ ซย่าเกาเฟิงถือชุดกาวน์เดินไปที่ห้องทำงานหัวหน้าแผนก ส่วนเก่อฮว๋ายก็เหม่อลอยนิดหน่อย
หลังจากผ่านไปนาน เขาถึงถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง ตัวเองเข้าใจอาจารย์ผิดไปแล้ว ที่แท้อาจารย์ก็คำนึงถึงเขาเสมอ!
พอคิดได้แบบนี้ เก่อฮว๋ายก็ส่ายหน้า ตัวเองเอาใจคนต่ำต้อยไปวัดท้องวิญญูชน[1]
ระดับต่างกันจริงๆ!
เขารีบลุกขึ้น ไปเก็บของและเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็ตามอาจารย์ออกไป
เขาคิดในใจเงียบๆ ว่า อาจารย์ครับ ผมจะพยายามตั้งใจ ไม่ทำให้อาจารย์ผิดหวังแน่นอน!
……
……
พอเฉินชางรับสายของซย่าเกาเฟิงก็ขมวดคิ้วทันที
เคสผ่าตัดหลอดเลือดแดงใหญ่โป่งพองเทียม?
พอนึกถึงตรงนี้ เฉินชางก็ถอนหายใจอีก เขามองที่ค่าความรู้สึกดีของเมิ่งซีแวบหนึ่ง แล้วจ่ายสามสิบแต้มเพื่อแลกโดยไม่ลังเล
อย่างไรเสีย [การผ่าตัดหลอดเลือดแดงใหญ่โป่งพองเทียม] ก็เป็นหนึ่งในรายการผ่าตัดที่อยู่ในการแข่งขันเหมือนกัน ตัวเองจำเป็นต้องเรียน ดังนั้นจะช้าหรือจะเร็วก็ไม่เป็นอะไร
หลังจากจ่ายแต้มแลกมาแล้ว เฉินชางก็เข้าไปอยู่ในมิติของระบบทันที แล้วก็เริ่มเรียนรู้การผ่าตัด
ผ่านไปไม่นาน หลี่ฮ่วนก็พาแม่มาถึงแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลอันดับสอง เขาเข้าไปที่ห้องทำงานแพทย์ แล้วถามอย่างรีบร้อนว่า “ท่านไหนคือคุณหมอเฉินครับ”
เฉินชางรีบลุกขึ้นแล้วเดินออกมา “สวัสดีครับ ผมคือเฉินชาง คุณคือหลี่ฮ่วนใช่ไหมครับ”
หลังจากหลี่ฮ่วนเห็นเฉินชางก็ตะลึงนิดหน่อย ในใจรู้สึกไม่ปลื้มอยู่บ้าง
ซย่าเกาเฟิงทำเกินไปแล้ว แม่ของฉันต้องการผ่าตัดเร่งด่วนขนาดนี้ นอกจากนายจะปฏิเสธแล้ว ยังแนะนำหมอเล็กๆ มาให้อีก แบบนี้เหมาะสมแล้วหรือ
ถึงอย่างไรก็เป็นแม่ของตัวเอง หลี่ฮ่วนก็รักแม่ตัวเองมากเช่นกัน อยากให้แม่ตัวเองได้รับการผ่าตัดที่ดี
นึกไม่ถึงว่าซย่าเกาเฟิงจะแนะนำหมอที่อายุน้อยขนาดนี้จากแผนกฉุกเฉินมาให้!
แต่ก็จะโทษซย่าเกาเฟิงไม่ได้ เพราะถ้าเป็นคนทั่วไปเจอกับเรื่องแบบนี้ ก็ต้องรู้สึกไม่สบายใจเหมือนกัน
ในสายตาของผู้ป่วย คนที่ยิ่งอายุมากก็ยิ่งตำแหน่งสูง ความสามารถก็สูงตามไปด้วยแน่นอน
การที่อีกฝ่ายผลักตัวเองไปให้หมอหนุ่ม ไม่ว่าใครที่เจอเรื่องแบบนี้ก็รู้สึกโกรธทั้งนั้น
แต่หลี่ฮ่วนยังพยักหน้าตอบ “ครับ สวัสดีหมอเฉิน ผมคือหลี่ฮ่วน”
เฉินชางพยักหน้า แล้วบอกหลี่ฮ่วนว่า “หัวหน้าแผนกซย่าบอกผมแล้วครับ เอาอย่างนี้แล้วกัน ผมจะรีบเตรียมการผ่าตัดให้เร็วที่สุด อ้อ ใช่ ผมขอดูผลตรวจหน่อยครับ”
หลี่ฮ่วนแม้จะไม่เต็มใจ แต่ก็ยังนำผลตรวจออกมายื่นให้เฉินชางแล้ว
ตอนนี้จางเหวินฟู่กับหวังข่ายอันได้ยินว่าจะมีการผ่าตัด ทั้งคู่จึงรีบออกมาแล้วเช่นกัน
พอเฉินชางรับถ่ายภาพเอกซเรย์ทรวงอกมาดูก่อน พอเห็นว่าตรงอวัยวะที่คั่นระหว่างปอดมีเงามืดเป็นวงกว้างชัดเจนมาก เขาเข้าใจทันทีว่าน่าจะเกิดจากหลอดเลือดแดงใหญ่โป่งพองเทียม จากนั้นก็ยื่นผลตรวจให้จางเหวินฟู่ที่อยู่ข้างหลัง แล้วหยิบภาพซีทีสแกนกับภาพผลเอกซเรย์มาดู
แม้จะวินิจฉัยได้ว่าเป็นผนังหลอดเลือดโป่งเทียม แต่ตอนที่รอบๆ รอยแตกของผนังชั้นในหลอดเลือดแดงใหญ่เอออร์ตาประกบกันเป็นหลอดเลือดแดงใหญ่โป่งพอง ก็จะลุกลามไปยังจุดที่ใกล้และจุดที่ไกลได้ ดังนั้นแบบนี้จะเพิ่มระดับความยาวของหลอดเลือดแดงใหญ่เอออร์ตาที่ต้องผ่าตัด ทำให้การผ่าตัดยากขึ้น!
นอกจากนี้ แม้สถานการณ์ของผู้ป่วยจะไม่อยู่ในขั้นวิกฤตมาก แต่…เรื่องแบบนี้ก็ไม่ควรยืดเวลาออกไปแล้ว!
พอเฉินชางดูผลตรวจเสร็จ ก็บอกจางเหวินฟู่ว่า “กำชับแพทย์ของตัวเองให้เตรียมตัวก่อนผ่าตัด”
จางเหวินฟู่รีบพยักหน้า
ส่วนเฉินชางก็บอกหลี่ฮ่วนว่า “คุณหลี่ครับ คุณไปทำเรื่องเข้ารับการรักษาก่อนครับ ผมจะไปดูผู้ป่วยว่าเป็นยังไงบ้าง”
พอพูดจบเขาก็หัมาบอกเสี่ยวหลินว่า “เสี่ยวหลิน ส่งผู้ป่วยไปที่ห้องฉุกเฉินก่อน”
เฉินชางพูดเป็นชุด ให้โอกาสหลี่ฮ่วนพูดเลย!
ที่จริงก็จะโทษเฉินชางไม่ได้ เพราะหลอดเลือดแดงใหญ่โป่งพองเทียม ถ้าดูจากความหมายของมันแล้ว ถือเป็นอาการป่วยที่มีความเสี่ยงสูงมาก
ส่วนใหญ่ล้วนเกิดจากการบาดเจ็บภายนอก แต่ก็เป็นไปได้ว่าผนังหลอดเลือดภายในได้รับความเสียหาย ทำให้ผนังหลอดเลือดแดงใหญ่เอออร์ตาเสียหาย เนื่องจากเนื้อเยื่ออ่อนที่ค่อนข้างหนารอบๆ คลุมอยู่ ทำให้เกิดเลือดออกเฉพาะจุด ตามด้วยหัวใจเต้นผิดจังหวะ นี่ก็คือที่มาของผนังหลอดเลือดโป่งพองเทียม!
เนื้อเยื่อด้านนอกของหลอดเลือดแดงใหญ่เอออร์ตาค่อนข้างทนทาน รับแรงดันของหลอดเลือดแดงได้ ดังนั้นหลังจากเกิดเลือดออกเฉพาะจุด ภายในเวลาสั้นๆ อาจยังไม่มีปฏิกิริยาอะไร แต่ถ้าไม่สังเกตและให้ความสำคัญ ในบรรดาผู้ป่วยที่ไม่ได้รับการผ่าตัด มีแปดสิบเปอร์เซนต์ขึ้นไปที่เลือดออกและเสียชีวิตภายในสามสัปดาห์
เฉินชางมองข้ามความสำคัญไม่ได้!
ที่จริง ในหลอดเลือดแดงใหญ่เอออร์ตามีแรงดันเยอะมาก หลังจากผนังชั้นในได้รับความเสียหาย ก็เท่ากับผนังหลอดเลือดเสียหายไปแล้วบางส่วน ตามด้วยการกระตุ้นจากอัตราการเต้นของหัวใจ ชีพจรและแรงดัน ก็จะทำให้เกิดการปริแตกของหลอดเลือดแดงใหญ่เอออร์ตาได้ง่าย ดังนั้นจึงกลายเป็นเลือดออก ถึงขั้นไม่มีสัญญาณเตือนแม้แต่น้อย!
ก็เหมือนกับท่อน้ำ ถ้าผนังของท่อน้ำบางและชำรุด พอเกิดแรงดันขึ้น น้ำก็จะรั่วได้ง่าย!
หลี่ฮ่วนกำลังคุยกับเฉินชาง ซย่าเกาเฟิงก็เดินเข้ามาในห้องฉุกเฉินแล้ว
หลี่ฮ่วนตาเป็นประกาย เหมือนกับได้เห็นดาวช่วยชีวิต รีบเดินเข้าไปดึงชายเสื้อซย่าเกาเฟิง แล้วกดเสียงต่ำถามว่า “หัวหน้าแผนกซย่า คุณทำแบบนี้หมายความว่ายังไง!”
ซย่าเกาเฟิงงงทันที “ผู้อำนวยการหลี่…หมายความว่ายังไงครับ”
หลี่ฮ่วนร้อนใจแล้ว คับแค้นใจนิดหน่อยด้วย น้ำเสียงค่อนข้างลนลาน “แม่ผมป่วยหนักขนาดนี้ คุณไม่ผ่าตัดให้แม่ผมก็ไม่เป็นไร แต่คุณแนะนำหมอที่อายุน้อยแบบนี้ไว้ให้ผม แบบนี้…ผมจะวางใจได้เหรอครับ!”
ซย่าเกาเฟิงได้ฟังแล้วยิ้มทันที “ผู้อำนวยการหลี่ ผมจะทำร้ายคุณเชียวเหรอครับ ผมต้องเลือกคนที่ดีที่สุดให้คุณอยู่แล้ว!…
…อ้อ ใช่ เอาอย่างนี้แล้วกัน ผมกับหมอเฉินจะผ่าตัดด้วยกัน แบบนี้คุณวางใจแล้วใช่ไหมครับ”
พอหลี่ฮ่วนได้ยินซย่าเกาเฟิงพูดแบบนี้ถึงได้โล่งอก “หัวหน้าแผนกซย่า ผมขอร้องคุณจริงๆ นะครับ นี่คือคุณแม่ของผมนะ!”
ซย่าเกาเฟิงพยักหน้า แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เดินตามเฉินชางเข้าห้องฉุกเฉินไปแล้ว จากนั้นก็ถามถึงการตรวจร่างกายเบื้องต้นผู้ป่วย
ขั้นต่อไปก็เป็นการเจาะเลือด ตรวจเลือด เตรียมตัวก่อนผ่าตัด
หลังจากเตรียมงานที่ต่อเนื่องเสร็จสิ้นแล้ว ห้องผ่าตัดทางฝั่งนี้ก็โทรศัพท์ บอกว่าเตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว นำตัวผู้ป่วยมาผ่าตัดได้ทุกเมื่อ
เฉินชางรีบพาซย่าเกาเฟิง จางเหวินฟู่ พร้อมทั้งพยาบาลเสี่ยวหลินเข็นเตียงผู้ป่วยไปห้องผ่าตัดด้วยกัน
ส่วนหลี่ฮ่วนก็นั่งกระวนกระวายอยู่ที่ห้องฉุกเฉิน เริ่มเฝ้ารออย่างร้อนใจ
ตอนนี้เอง จู่ๆ เขาก็เห็นเงาร่างที่คุ้นเคยเดินเข้ามา หลี่ฮ่วนสีหน้าเปลี่ยนทันที นี่คือ…หวังชิ่งหู่ที่อยู่ในหน่วยงานของฉันไม่ใช่หรอกเหรอ
เขามาได้ยังไง
พอนึกขึ้นได้แบบนี้ หลี่ฮ่วนก็รีบเดินเข้าไปทันที!
[1] เอาใจคนต่ำต้อยไปวัดท้องวิญญูชน 以小人之心，度君子之腹 เป็นสำนวนหมายถึง เอาจิตใจที่คับแคบของตนไปคิดแทนคนที่ใจคอกว้างขวาง
