เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก – บทที่ 119 คืนนี้จะบอกความจริงกับเธอ

เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 119 คืนนี้จะบอกความจริงกับเธอ

ในบริษัทที่สวยงามและทันสมัย

ญาณีเพิ่งจะโทรหานักโภชนาการ จากนั้นก็ลงมือเลือกวัตถุดิบและใช้เวลาต้มโจ๊กให้ภีมพลด้วยตัวเอง

นุชวรามองดูเธอที่กำลังยุ่งแล้วปวดใจเป็นอย่างมาก

คุณญาณีเป็นคนเย็นชามาก เธอไม่เคยดีกับใครแบบนี้มาก่อนแต่ไม่ว่ายังไง เธอก็ไม่เคยได้รับอะไรตอบกลับมาเลย

ในใจเธอจะต้องเศร้ามากแน่ๆ?

“เสร็จเรียบร้อย” ญาณีประคองถ้วยโจ๊กขึ้นแล้วค่อยๆ หมุนตัวด้วยความระมัดระวัง บนหน้าของเธอแสดงรอยยิ้มที่มาจากใจจริงๆ “นุชว์ ฉันไปหาภีมพลก่อนนะ ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญอะไรก็อย่าเพิ่งมากวนฉัน คุณจัดการงานได้เลย”

“ค่ะ” นุชวรามองเธอจากไปอย่างเห็นใจ

ถ้าไม่มีนภาลัย เธอก็เป็นผู้หญิงที่ใกล้ชิดกับภีมพลที่สุด

ห้องทำงานประธาน

ภีมพลเพิ่งจะประชุมทางวีดีโอคอลเสร็จ เขาสวมชุดสูทสีดำและนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงานสไตล์ตะวันตกขนาดใหญ่ เขามองไปยังผู้หญิงที่ถือโจ๊กเข้ามาด้วยสายตาที่เย็นชาและไม่สนใจ

“นี่คือโจ๊กที่ฉันเพิ่งต้ม ส่วนผสมล้วนเป็นของที่ช่วยบำรุงกระเพาะ ฉันถามนักโภชนาการและกรินทร์มาแล้ว” เธอวางโจ๊กลงบนโต๊ะด้วยความระมัดระวัง “คุณลองชิมดูหน่อยสิ?”

“เลิกไร้สาระได้แล้ว” ภีมพลไม่อยากทำร้ายเธอ “ฉันเพิ่งฉีดสารอาหารไปและไม่อยากกินอะไร”

“ชิมสักหน่อยเถอะ อร่อยนะ” ตัวเธอเองก็อยากจะกินแล้ว “คุณฉีดสารอาหารไปก็แค่ช่วยให้ไม่หิว ไม่ได้แสดงว่าอิ่มสักหน่อย แต่โจ๊กนี่ช่วยบำรุงกระเพาะอย่างดีเลยนะ”

“ผมไม่ชอบพูดรอบที่สอง” เขาเงยหน้ามอง

ในใจญาณีเจ็บปวดมากแต่ก็ไม่ได้แสดงออกมา

ทั้งๆ ที่อยู่ใกล้เขาขนาดนี้แต่กลับดูเหมือนว่าไกลเหลือเกิน

“ถ้างั้นคุณกลับบ้านไปพักผ่อนสักหน่อยเถอะ ภีมพล” น้ำเสียงของเธอนุ่มนวล “ฉันสามารถแบ่งเบาภาระคุณได้ ในฐานะรองประธานกรุ๊ป”

“คุณพ่อ！！”

ที่หน้าประตู เด็กๆ สะพายกระเป๋านักเรียนวิ่งเข้ามา！

แชมป์ผลักญาณีออก สายตาเต็มไปด้วยความระแวดระวัง “คุณทำอะไรน่ะ?” เขามองชามโจ๊กร้อนๆ บนโต๊ะ “นี่ไม่ใช่เวลากินข้าวสักหน่อย！คุณต้มโจ๊กให้พ่อผมทำไม?”

“คุณชอบคุณพ่อใช่ไหม? ทำไมทุกครั้งต้องเจอคุณตลอดเลย?” ขวัญข้าวยืนอยู่ข้างๆ พี่ชายและมองค้อนญาณี “พ่อหนูแต่งงานแล้วนะ！เก็บความคิดแย่ๆ ของคุณไปเถอะ！”

แชมป์เสริมต่ออีกประโยค “ผมกำลังเตือนคุณอยู่นะ！แม่ผมสวยมาก！แล้วยังทำกับข้าวอร่อยมากอีกด้วย！คุณพ่อกินสองชามทุกครั้งเลย！ส่วนโจ๊กของคุณ แค่คำเดียวพ่อก็กินไม่ลงหรอก！”

“……” ญาณีถูกเด็กทั้งสองคนโจมตีอย่างต่อเนื่อง เธอพยายามควบคุมตัวเองให้มั่นคง

ภีมพลเฉยชา เขาไม่แสดงท่าทีอะไรออกมาเลย

เธอทำได้เพียงหมุนตัวจากไป

“เอาโจ๊กออกไปด้วย” ภีมพลกล่าว

ญาณีหยุดเดิน แชมป์ส่งถ้วยให้เธอ “อ่ะ！”

เธอโกรธมากแต่ไม่มีทางเลือกอื่น

เธอทำได้เพียงรับชามมาและเดินออกไปอย่างรวดเร็วโดยไม่หันกลับมา！

แชมป์กับขวัญข้าวมาข้างๆ ภีมพลและจับมือเขาโดยไม่ได้นัดกันมาก่อน

“คุณพ่อครับ คุณพ่อกับพี่สาวคนนั้นเกี่ยวข้องอะไรกันหรอครับ?”

“คุณพ่อคะ พี่สาวคนนี้ชอบคุณพ่อหรือเปล่าคะ?”

ภีมพลลุกขึ้นยืน “กลับบ้านกันไปเถอะ！” เขาพาเด็กๆ ออกไปจากห้องทำงาน “พี่สาวคนนี้คือเพื่อนร่วมงานของพ่อ ไม่มีทางชอบหรือไม่ชอบหรอก ก็แค่ความสัมพันธ์ของเพื่อนร่วมงานธรรมดา”

ในขณะที่รีบไปที่ลิฟต์ ญาณีก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง และทุกคนก็สบตากัน

ภีมพลพูดกันเธอ “ในฐานะรองประธานกรุ๊ป ถ้าคุณต้องการแบ่งเบาภาระผม งั้นคุณก็ช่วยวริศทำงานแล้วกัน วันนี้ผมจะเลิกงานแล้ว！”

ประตูลิฟต์เปิดออก เธอมองดูเขาพาเด็กๆเดินเข้าไปในลิฟต์ ญาณีโกรธมากเหลือเกิน！

ระหว่างทางกลับบ้าน แชมป์ก็โทรศัพท์หานภาลัยอย่างอารมณ์ดีและขอให้เธอช่วยเตรียมอาหารเย็นไว้ พร้อมทั้งยังบอกอีกว่า พ่อกลับมาบ้านด้วยกันแล้ว！

นภาลัยเห็นแก่ที่ภีมพลกินเค้กข้ามคืนแล้วต้องเข้าโรงพยาบาล เธอจึงลงมือเข้าครัวและทำอาหารเย็นมากมายด้วยตัวเอง

ก็น่าจะมีความสุขและเต็มไปด้วยความสามัคคี

หลังอาหารเย็น

ป้าโสนพาเด็กๆ ไปเดินเล่นที่ลานบ้าน เล่านิทานให้ฟัง และยังดูดาวด้วยกล้องดูดาวอีกด้วย

นภาลัยและภีมพลมาที่ดาดฟ้าชั้นสองที่มีเถาดอกไม้พันอยู่

เขาบอกแล้วว่าคืนนี้จะเล่าความจริงเกี่ยวกับเรื่องเพลิงไหม้ให้เธอฟัง