เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 561 ขอโทษ
เอมิลี่เป็นคนส่งอีเมลมาให้นภาลัย นี่เป็นโน๊ตบุ๊คและกล่องจดหมายของเธอ
ข้อความนั้นเรียบง่าย เอมิลี่กล่าวกับนภาลัยว่า “ยกภีมพลมาให้ฉัน ให้เขาอยู่กับฉันหนึ่งสัปดาห์ แล้วฉันจะให้สมุดบันทึกแก่พวกคุณ”
แม้ว่าข้อความจะมีเพียงสามประโยค แต่แฝงความหมายเอาไว้อย่างชัดเจน
เด็กสาวเอมิลี่คนนี้ชอบภีมพล ดังนั้นรอยยิ้มบนใบหน้าและความสุขในดวงตาของเธอในภาพถ่าย ล้วนเป็นเรื่องจริงทั้งสิ้น
และยังมีสมุดบันทึกเป็นประเด็นสำคัญอีก นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน？
ในใจนภาลัยมีความสงสัยอยู่ แต่เธอก็ไม่ได้ถามออกไป
เธอมองไปที่ภีมพลอยู่ครู่หนึ่ง หวังว่าตัวเขาจะมีคำอธิบาย
ภีมพลปิดโน๊ตบุ๊ค เขาเพียงสารภาพออกไปว่า “พ่อของเอมิลี่เป็นคนออกแบบหยกชิ้นนั้นของคุณ ”
หยก？
นี่มันเกี่ยวอะไรกับหยก？
ใครเป็นคนออกแบบ？แล้วเขารู้ได้อย่างไร？
นภาลัยนิ่งเงียบ ไม่ได้เอ่ยตอบ
ภีมพลกล่าวต่อว่า “จอห์นสันเสียชีวิตไปแล้ว ดังนั้นสิ่งของของผู้ตายที่ทิ้งเอาไว้ทั้งหมดจึงตกไปอยู่ในมือของลูกสาวคนเดียวของเขา รวมถึงหนังสือที่บันทึกแบบร่างการออกแบบด้วย”
“คุณอยากจะรู้อะไร？”นภาลัยจู่ๆ ก็รู้สึกถึงลางสังหรณ์และดูเหมือนจะเดาได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
สายตาของทั้งสองสบประสานกัน ภีมพลเองก็รู้สึกได้ว่าเธอเดาออก ดังนั้นเขาจึงเอ่ยอย่างจริงใจว่า “คุณทำเพื่อผมมามากแล้ว และผมเองก็อยากจะทำบางอย่างเพื่อคุณเช่นกัน”
ในใจของนภาลัยรู้สึกตกตะลึง เธอไม่สามารถรับได้ไหว！
ภีมพลวางโน๊ตบุ๊คลง “หยกชิ้นนี้ ผมเห็นคุณหยิบออกมาดูอยู่บ่อยๆ และคิดว่ามันสำคัญมากสำหรับคุณ”
“ถ้าคุณอยากจะรู้ คุณก็ถามฉันมาตรงๆ เลยก็ได้” นภาลัยกล่าวอย่างชั่งใจ “ไม่เห็นต้องทำให้เกิดเรื่องจนขึ้นพาดหัวข่าวแบบนี้เลย! แล้วยังไปถึงแคนาดาอีก！”
“ใช่ เป็นผมเองที่ไม่ได้คิดให้รอบคอบ” ภีมพลรู้สึกเสียใจเล็กน้อย และก็เข้าใจความรู้สึกของเธอ
ที่แท้เขาก็แอบสืบเธอ เรื่องนี้ทำให้นภาลัยอารมณ์เสียเป็นอย่างมาก และยังรู้สึกกระอักกระอ่วนด้วย
ดังนั้นเธอจึงถอนสายตา แล้วก้าวฝีเท้าเดินออกไปข้างนอก
ภีมพลกลับคว้าข้อมือของเธอเอาไว้ “นายหญิงน้อย ผมแค่อยากจะทำอะไรเพื่อคุณบ้าง และอยากจะช่วยคุณแก้ปมในใจด้วย”
“แต่มันก็มีบางเรื่องที่ถ้าฉันไม่ต้องการ คุณจะออกแรงทำคนเดียวไปมันก็ไม่มีประโยชน์” นภาลัยหมายความชัดเจน หลังจากนั้นก็ดึงมือของเขาออกไปอย่างไม่ลังเล “คุณไปคิดหาวิธีจัดการกับข่าวฉาวรักๆ ใคร่ๆ นี้เถอะ”
เมื่อกล่าวจบเธอก็เดินจากไป
เขามองไปที่ด้านหลังเย็นชาและเด็ดขาดของเธอ ภีมพลเองก็เข้าใจดี ข่าวครั้งนี้กระแสแรงมาก มากกว่าครั้งไหนๆ ที่เคยเป็นมาก่อน แถมต่างลักษณะออกไปด้วย ภาพถ่ายความละเอียดสูงนั้นเท่ากับหลักฐานมัดตัว
เขาเองก็เดินออกจากห้องอ่านหนังสือมาที่ห้องนอนเช่นกัน
นายหญิงน้อยเข้านอนแล้ว แต่ประตูห้องไม่ได้ปิดเอาไว้ นี่ทำให้ในหัวใจของภีมพลรู้สึกโล่งขึ้นมาก
เธอหลับตานอนตะแคงกายอยู่ใต้ผ้าห่ม
หลังจากที่ภีมพลอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ขึ้นมาบนเตียง ค่อยๆ ยกผ้านวมขึ้นและมองท่าทีสงบนิ่งของเธอ ทว่าเขารู้ว่าเธอยังไม่หลับเร็วขนาดนี้แน่นอน
“ผมขอโทษนะ นายหญิงน้อย” ภีมพลโอบเธอเอาไว้ในอ้อมกอด และกล่าวคำขอโทษอย่างจริงใจอีกครั้ง “เป็นผมที่ตัดสินใจเอง โดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกของคุณ”
“นอนเถอะ” ดูเหมือนว่าเธอจะไม่อยากพูดคุยอะไรต่อ “พรุ่งนี้ยังมีอีกหลายเรื่องที่รอให้คุณจัดการ”
เขาตะแคงกายโอบเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา กุมมือเธอไว้บนหน้าอกของตน “ระหว่างผมกับเอมิลี่ไม่มีอะไรเลยจริงๆ เธอบอกว่าเส้นเสียงของเธอได้รับความเสียหาย เสียงพูดของเธอจึงเบา เพราะอย่างนั้นผมจึงต้องนั่งลงที่ขอบเตียง ผมไม่ทันคิดให้รอบคอบ คราวหน้าจะไม่มีแบบนี้อีกแล้ว”
ภายในหัวใจนภาลัยรู้สึกเจ็บปวด เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกหึงหวง แม้ว่าตัวเธอเองจะเชื่อในความบริสุทธิ์ของเขาก็ตาม
เด็กสาวคนนั้นทั้งอ่อนเยาว์ทั้งสะสวย รูปร่างหน้าตาดี ผิวขาวผมบลอนด์ ที่สำคัญคือเธอมีความรักที่ชัดเจนต่อภีมพล
ทันใดนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของภีมพลที่วางอยู่ตรงหัวเตียงก็ดังขึ้น ผ่านไปครู่หนึ่งเขาก็เอื้อมมือไปหยิบ เป็นเอมิลี่ที่ส่งข้อความเสียงlineมานั่นเอง……
