เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 806 เบญญามาแล้ว
“พี่อย่าเพิ่งบอกว่าเรื่องอะไร” ญาดาโน้มตัวไปข้างหน้า และหยิบขนมในจานยัดเข้าปาก “บอกก่อนว่าจะขอบคุณหนูยังไง”
วริศพูด “หาแฟนให้เธอสักคน!”
“แหวะ!”
“ญาดา คุณปู่จะจับคู่ให้พี่อีกแล้ว” วริศถอนหายใจ เขาพูดอย่างเอือมระอา “คุณปู่ปริตต์มีหลานสาวคนหนึ่ง เขาอยากให้ฉันต้อนรับเธอ ฉันมอบภารกิจที่ยากลำบากนี้ให้เธอ ฉันจะไปทำงานที่ห้องหนังสือ คงไม่ออกมาแล้ว”
ญาดาได้ยินแบบนี้ก็หัวเราะ
แต่วริศกลับพูดอย่างจริงจัง “เธอต้องหลอกหลอนบรรพบุรุษคนนั้น ไม่ว่าคุณปู่จะพูดอะไรกับเธอ อย่าให้เธอสนใจฉัน แต่ก็อย่าละเลยเธอ ขอให้พวกเธอสนุก”
ญาดายังไม่ทันได้ตอบตกลง ก็มีเสียงรองเท้าส้นสูงดังขึ้นมา จารวีเดินมายืนอยู่ข้างโต๊ะ
ยิ้มด้วยใบหน้าที่สวยงาม “พวกคุณอยู่ที่นี่นี่เอง” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลายราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ข้างหน้ามีเก้าอี้หวายอีกตัวหนึ่งว่างอยู่พอดี เธอนั่งลงและมองไปที่ขนมในจาน “นี่คือขนมดอกหอมหมื่นลี้ใช่ไหม? ขนมที่คนรับใช้ตระกูลเดชอุปถนัดที่สุด อร่อยมากเลย”
สองพี่น้องเงียบ
จารวียิ้มและหยิบขนมมากิน จากนั้นก็ชมว่า “อืม! รสชาติยังเหมือนเดิม! ชอบจังเลย!”
“อะแฮ่ม!” ญาดากระแอม จากนั้นก็ยกถ้วยชาขึ้นมาจิบ
วริศลุกขึ้นและพูดว่า “ฉันจะตอบอีเมลก่อน ญาดา อย่าลืมเรื่องที่ฉันบอก” พูดจบ เขาก็หันหลังเดินออกไป
มองดูแผ่นหลังของวริศที่เดินออกไป จารวีรู้สึกผิดหวัง
เธอคิดในใจ ฉันมาคุณก็จะไปใช่ไหม ฉันน่ารำคาญขนาดนั้นเลยเหรอ?
แต่เธอได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว เธอมองไปที่เด็กผู้หญิงที่กำลังจิบชาอย่างสบายใจ “ญาดา เขาบอกอะไรเธอเหรอ?”
“มันก็ต้องเป็นเรื่องเกี่ยวกับเขาอยู่แล้ว” ญาดาวางถ้วยชาลงและลุกขึ้น “ในเมื่อเขาไม่อยากบอกเธอ เธอจะถามทำไม”
จารวีเงยหน้าขึ้นมองเธอ แต่กลับเห็นเธอเดินออกไปแล้ว
พี่น้องสองคนนี้ช่างเย็นชา
จารวีโดนเมินอีกแล้ว เธอไม่พอใจ และรู้สึกน้อยใจเป็นอย่างมาก
เหอะ!
เดี๋ยวต้องหาที่ระบาย
หลานสาวของคุณปู่ปริตต์?
ใครกัน! เพื่อนสนิทก็อยู่ส่วนเพื่อนสนิทไปสิ ยังอยากเป็นครอบครัวเดียวกัน?
จารวีนั่งอยู่บนเก้าอี้หวาย เธอกินขนมดอกหอมหมื่นลี้ มันไม่ใช่รสชาติที่เธอชอบอีกต่อไป เธอกินจนสำลัก
วริศและญาดาเพิ่งลงไปชั้นล่าง เห็นคุณปู่สองคนถือไม้เท้า และออกมาต้อนรับที่หน้าประตูอย่างมีความสุข
“มาแล้วๆ นั่นคือรถของลูกเขยฉัน” คุณปู่ปริตต์ที่สายตายังดีอยู่ เขาแค่มองก็จำได้
วริศตกใจ เขารีบหันหลังรีบเดินไปห้องหนังสือชั้นบนทันที
ญาดาหันหน้าไปมอง พี่ชายตัวเองก็หายไปจากมุมบันไดแล้ว
ในรถออฟโรดสีดำที่ขับเข้ามาในลานบ้าน เบญญามองดูลานบ้านที่กล้างขวางนอกหน้าต่าง และบ้านหลังใหญ่สวยงามที่อยู่ไม่ไกล เธออดไม่ได้ที่จะพูดว่า “บ้านคนรวยจริงๆ ลานบ้านกว้างจนเตะฟุตบอลได้เลย”
“ตระกูลเดชอุปแห่งเมืองวาเรน พื้นเพตระกูลไม่ธรรมดาอยู่แล้ว” ธามเมธีพูด เขาไม่ได้คิดอะไร เขามาที่นี่ครั้งแรก ขับมาตามจีพีเอส
คุณิตาตกใจ “ตระกูลเดชอุป?” เธอโน้มตัวไปข้างหน้า โน้มไปหาสามีตัวเอง “ตระกูลเดชอุปแห่งเมืองวาเรน ตระกูลของวริศอย่างนั้นเหรอ?” เมื่อก่อนเธอเคยให้คนสืบภูมิหลังของวริศ
“…” ธามเมธีตกใจ “ตระกูลของวริศมีเงิน แต่ก็คงไม่มีกิจการใหญ่ขนาดนี้รึเปล่า เมืองวาเรนใหญ่ขนาดนี้ คงไม่ได้มีตระกูลเดชอุปแค่ตระกูลเดียว”
แต่เบญญากลับได้ยินอะไรบางอย่าง เธอขมวดคิ้วและถามอย่างไม่พอใจ “คุณพ่อกับคุณแม่แอบสืบเรื่องวริศเหรอคะ”
