เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก – บทที่ 90 คุณญาณีอิจฉาริษยาเกลียดชัง

เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 90 คุณญาณีอิจฉาริษยาเกลียดชัง

ห้องประชุมที่หรูสุดในเมืองไนร์ก้า ภายในห้องรับแขกที่มีลักษณะกว้างขวาง การตกแต่งสไตล์คลาสสิก เครื่องเรือนไม้จันทน์งดงามละเอียดอ่อนมาก บนผนังแขวนงานปิกาโซของแท้ บรรยากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของชาเอิร์ลเกรย์

เมื่อราชินีสง่างามมีภูมิฐานเห็นผลงานนภาลัย เธอก็ทึ่งโดยสมบูรณ์ ทั้งร่างตกตะลึงไปหมด

“สวยมากเลยค่ะ ผลงานพวกนี้มีคุณลักษณะน่าดึงดูด ไม่ได้คุยโวเลยสักนิด ฉันไม่ต้องการแนวคิดการออกแบบ เพราะแค่ฉันเห็นก็รู้แล้วค่ะ”

นภาลัยนั่งข้างๆ ราชินี สิ่งที่น่าประหลาดใจคือเธอพูดอังกฤษได้ด้วย “แรงบันดาลใจมาจากการใช้ชีวิตค่ะ เรียบๆ เข้าใจง่าย แต่ฉันก็ใช้ความพยายามในงานออกแบบเหมือนกัน”

ราชินีถูกบุคลิกอ่อนโยนอ่อนเยาว์ของเธอดึงดูดอย่างลึกซึ้ง หันตาไปมองเธอ “คุณยอดเยี่ยมจริงๆ ราวกับออกแบบสัจธรรมของชีวิตออกมาเลย”

“ขอบคุณที่ชื่นชมและเชื่อมั่นค่ะ”

“ฉันได้ยินว่าคุณไม่ใช่นักออกแบบทีเอ็ม กรุ๊ป?” ดวงตาราชินีอมยิ้ม มองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ไม่ไกล “คุณคือคุณนายนภา?”

นภาลัยยิ้มเล็กน้อยพยักหน้า ดวงตาสว่างสดใสเหมือนถูกชำระด้วยน้ำ

“คุณเหมาะกับคุณภีมจริงๆ ค่ะ”

“ขอบคุณค่ะ”

ราชินีให้เธอนั่งข้างตน พลิกดูงานออกแบบแต่ละแผ่น นภาลัยอธิบายแนวคิดสร้างสรรค์ของตัวเองให้ราชินีอย่างใจเย็น ราชินีฟังอย่างเพลิดเพลินมาก บางครั้งก็ตลกคำพูดติดดินและจริงใจของเธอ

ภีมพลนั่งโซฟาเดี่ยวข้างๆ เขาไขว่ห้างอย่างสง่างาม กำลังดื่มกาแฟ ฟังพวกเธอคุยกัน

ญาณีที่อยู่นอกประตูกระจกมองดูฉากนี้เป็นเวลานาน ยังไงเธอก็ไม่อยากจะเชื่อ ไม่คิดว่าภีมพลจะพานภาลัยมา!

บรรยากาศก็ดูเหมือนจะกลมกลืนมากด้วย

ไม่คิดว่าสาวบ้านนอกคนหนึ่งจะนั่งข้างกายราชินี แถมยังทำให้ราชินีหัวเราะด้วย คุยกันอย่างสนิทสนมมาก

ในมือราชินีถือกองอะไรอยู่? งานออกแบบเหรอ?

ดวงตาญาณีเหมือนถูกทิ่มแทงจนเจ็บ งานออกแบบจากไหน?

นุชวราบังคับลากเธอเดินออกมา กลัวเธออดไม่ได้พุ่งตัวเข้าไป

ห้องรับแขกข้างๆ นุชวราปิดประตูห้อง “คุณญาณี ดูเหมือนจะแก้ปัญหาได้แล้วนะคะ”

“แก้ไขยังไง?” ญาณีไม่เข้าใจ เธอกดเสียงทุ้ม “ต้นฉบับจากไหน? ต้นฉบับออกแบบทั่วไปของภีมพลเหรอ? เอาให้นภาลัยอธิบาย? เธอไม่ใช่นักออกแบบของบริษัทเลยด้วย! แต่งตัวแบบนี้ก็เข้ามาในงานสำคัญได้เลยเหรอ? เธอก็แค่สาวบ้านนอก! เธอมีสิทธิ์อะไร?”

“ไม่ว่ายังไง วิกฤตบริษัทในครั้งนี้ก็ผ่านพ้นไปแล้ว ไม่ใช่เหรอคะ?” นุชวราใจเย็นมาก “เมื่อกี้สีหน้าคุณภีมผ่อนคลายมาก ราชินีก็ยิ้ม บริษัทไม่เกิดความเสียหายก็ดีแล้ว ไม่ว่าต้นฉบับจะเป็นของใคร มีคนออกหน้ามาแก้ปัญหาก็ดีกว่าเราไปขอโทษนะคะ”

บริษัทไม่เกิดความเสียหายแล้ว แต่ญาณีไม่พอใจ

คนที่ช่วยบริษัททำไมต้องเป็นสาวบ้านนอกคนนั้น?

เธอไม่เหมาะสมกับภีมพล!

สามชั่วโมงต่อมา

ราชินีลุกขึ้นกอดนภาลัย ยอมรับผลงานเธออีกครั้งด้วยความอาลัยอาวรณ์ “คุณนายนภา วันนี้ฉันมีความสุขมาก ต้นฉบับพวกนี้ฉันจะเอาไปก่อน เพราะชอบมากจริงๆ ราชวงศ์จะผลิตตามการออกแบบของคุณอย่างเคร่งครัด ถึงตอนนั้นอาจจะต้องสื่อสารกันเพิ่มเติมนะคะ”

“ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา” นภาลัยก็มีความสุขเช่นกัน ยังไงก็ช่วยเขาได้มากทีเดียว

ราชินีจับมือกับภีมพล “เฝ้าคอยการทำงานร่วมกันของเราในครั้งหน้าเลย ขอบคุณนะคะ”

“ขอบคุณการยอมรับของคุณด้วยครับ” ภีมพลสุภาพบุรุษและมีมารยาท

ราชินีหน้าตาใจดี “เจอกันที่งานเลี้ยง อย่าลืมพาคุณนายนภามาด้วยนะคะ ฉันชอบเธอมาก เธอเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจจริงๆ”

“ได้ครับ ฝ่าบาท”

ภีมพลและนภาลัยไปส่งราชินีด้วยกัน มองตามหลังรถขับออกไปไกล

“ฉันไปส่งเธอก่อนไหม?” อยู่ข้างหน้าลัมโบร์กีนี ภีมพลถามเธอ “ตอนเย็นฉันค่อยไปรับเธออีกรอบ?”

นภาลัยเห็นด้วย

เขาจึงไปส่งเธอกลับบ้าน จากนั้นก็กลับบริษัทอีกครั้ง

ญาณีกลับไปที่ห้องทำงานตัวเอง สภาพเธอไม่ค่อยดี เมื่อคืนนอนดึก แถมดื่มเหล้าเยอะด้วย วันนี้เจอฉากนั้นในห้องประชุม ก็รู้สึกโกรธจนปวดศีรษะ

จนกระทั่งภีมพลปรากฏกายในห้องทำงาน เธอถึงมีสมาธิ

“งานเลี้ยงไปด้วยกันนะ” ภีมพลพูดน้ำเสียงสงบนิ่ง “แก้ไขวิกฤตได้แล้ว วันนี้ให้ราชินีดูต้นฉบับบางส่วน เธอพึงพอใจมาก”