ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 473

บทที่ 473

ขณะนี้ท่านหงห้ากำลังอยู่ที่เทียนเซียงฝู่

คืนนี้ อู๋ตงไห่ของตระกูลอันดับหนึ่งแห่งเจียงหนาน จองห้องอัญมณีของเทียนเซียงฝู่ไว้ เตรียมตัวเรียนเชิญตระกูลบางส่วนในเมืองจินหลิงมากินข้าว

ท่านหงห้ารู้ว่าตระกูลอู๋เป็นตระกูลที่เหนือกว่าตระกูลซ่งมาก ดังนั้นจึงไม่กล้าละเลย ไปคุมการทำอาหารด้วยตัวเองที่เทียนเซียงฝู่

ขณะที่กำลังจัดเตรียมอาหารนั้น เขาได้รับโทรศัพท์จากจางเจี้ยน เขาจึงถามอย่างรำคาญว่า “มีอะไรรีบพูดมา ทางนี้ผมกำลังยุ่ง”

ในสายตาท่านหงห้า จางเจี้ยนก็เป็นแค่สุนัขตัวหนึ่งเท่านั้น สุนัขแบบนี้เขามีอยู่เยอะ เพราะฉะนั้นจางเจี้ยนไม่เคยอยู่ในสายตาเขาแม้แต่น้อย

จางเจี้ยนรู้ดี ตัวเองไม่อาจเอื้อม ดังนั้นจึงพูดอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว “ท่านห้า ตอนนี้ผมอยู่คลับเฮาส์ฮุยหวง มีเรื่องอยากจะให้ท่านช่วยหน่อยครับ “

ท่านหงห้าถาม “อะไรนะ?”

จางเจี้ยนรีบพูดว่า “ก็เรื่องที่ผมพาพ่อตามาเที่ยว สรุปชั้นเจ็ดเต็มหมดแล้ว บัตรสมาชิกของผม ท่านเป็นคนจัดการให้เป็นบัตรสมาชิกระดับพรีเมี่ยม ชั้นที่สูงกว่านี้ผมขึ้นไปไม่ได้ ดังนั้นจึงอยากให้ท่านช่วยจองชั้นที่แปดให้หน่อย ในเมื่อบัตรสมาชิกVIPของท่านมีเกียรติกว่าของผมเยอะ! ”

ท่านหงห้าพูดแบบนิ่งๆ “เอาไว้วันหลังเถอะ ผมมีธุระที่ร้านอาหารปลีกตัวไปไม่ได้

จางเจี้ยนรีบวิงวอนขอร้อง “ท่านห้า เทียนเซียงฝู่ของท่าน ห่างจากคลับเฮาส์ฮุยหวงไม่ไกล ขับรถไม่ถึงห้านาทีก็มาถึงแล้ว ลำบากท่านมาที่นี่สักครั้งได้ไหม? พ่อตาของผมกับเพื่อนนักเรียนเก่าแก่ของเขายี่สิบกว่าคนรออยู่ที่นี่… ”

พูดไป จางเจี้ยนก็วิงวอนขอร้องพูดว่า “ท่านห้า ท่านช่วยลดเกียรติมาสักครั้งได้ไหม ไม่งั้นวันนี้ผมคงตกอยู่ในสถานการณ์ที่นั่งลำบากจริงๆ… ”

เดิมทีท่านหงห้าไม่อยากช่วยจางเจี้ยนจองห้องจริงๆ แต่พอนึกถึงยังไงจางเจี้ยนก็เป็นเครื่องมือที่ช่วยเขาฟอกเงิน บางครั้งก็ต้องช่วยเหลือเขาหน่อย ให้เขาติดหนี้บุญคุณและตอบแทนเขา

บวกกับเทียนเซียงฝู่ก็ห่างจากที่นี่ไม่ไกล ไปสักครั้งก็ใช้เวลาแค่สิบกว่านาที ดังนั้นเขาถึงรับปากตกลง แล้วพูดว่า “เอาเถอะ เดี๋ยวฉันจะไปสักครั้ง”

จางเจี้ยนประทับใจอย่างล้นเหลือ แล้วพูดว่า “งั้นต้องขอบคุณท่านห้าจริงๆ! ผมจะรอคุณอยู่ที่ล็อบบี้รอท่าน!”

จากนั้น เขาวางสายโทรศัพท์ และพูดกับพนักงานต้อนรับอย่างหยิ่งผยอง “ได้ยินหรือยัง? ท่านหงห้ากำลังจะมาช่วยผมเปิดห้อง! ทางที่ดีคุณจะต้องระวังตัวไว้หน่อย!”

พนักงานต้อนรับรู้สึกกังวล แต่ก็พูดอย่างนิ่งๆไม่ก้าวร้าวและไม่ได้ถ่อมตัวเกินไป “ขอโทษด้วยค่ะ คุณผู้ชาย พวกเราทำตามกฎระเบียบ ถือแม้จะเชิญคุณซ่งของพวกเรามา ดิฉันก็ไม่รู้สึกกลัวอะไรค่ะ”

สีหน้าของจางเจี้ยนดูไม่ได้ เอ่ยปากพูด “เก่งจริงนะคุณ กล้าเอาคุณซ่งมาข่มผมใช่ไหม?”

พนักงานต้อนรับพูด “ไม่กล้าค่ะ ฉันแค่บอกข้อเท็จจริงกับท่าน”

“หึ!” จางเจี้ยนมองเธออย่างรังเกียจ จากนั้นก็หันกลับมา และพูดกับพ่อตาพันหยวนหมิงและคนอื่นๆว่า “คุณอาทุกท่าน พวกเรารอสักครู่ ผมเชิญท่านหงห้าที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองจินหลิง มาช่วยผมเปิดห้องชั้นแปด! ชั้นแปดหรูหรากว่าชั้นเจ็ดอีก!”

ทุกคนต่างพากันชื่นชม

คุณท่านไม่น้อยยกนิ้วให้ ในใจก็ตั้งหน้าตั้งตารอที่จะได้ไปชั้นแปดของคลับเฮาส์ฮุยหวงแล้ว!

เย่เฉินมองดูแล้วกลับรู้สึกอยากหัวเราะ

จางเจี้ยนคนนี้ รู้สึกตายช้าไปมั้ง!

————