โคบายาชิจิโร่ยืนขึ้นมาด้วยความโกรธ พูดอย่างเย็นชา：“ผู้จัดการเว่ย พวกคุณอย่าคิดว่ามียาดีชนิดหนึ่งแล้วพวกคุณก็สามารถทำได้ทุกอย่างและไม่มีใครสามารถขัดขวางพวกคุณได้ ฉันจะบอกให้พวกคุณทราบ ถ้าพวกคุณบีบคั้นบริษัทผลิตยาโคบายามากเกินไป บริษัทผลิตยาโคบายาของเราสามารถทำสงครามราคากับพวกคุณอย่างแน่นอน คุณเชื่อไหม ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ยากระเพาะเสี่ยวหลินจะลดราคาลง50% ？ถึงแม้ยาของพวกคุณจะให้ประสิทธิภาพที่ดีกว่าก็ตาม？เมื่อสงครามราคาเริ่มขึ้น กำไรของพวกคุณก็จะลดลงอย่างแน่นอน！”
เว่ยเลี่ยงพูด：“คุณชิอิจิโร่ ถ้าคุณอยากทำสงครามราคา พวกเราก็ไม่กลัวอยู่แล้ว พูดตามตรง ในเมื่อเถ้าแก่ของพวกเราไม่อยากร่วมมือกับคุณ ฉันก็ไม่อยากเสียเวลามาคุยกับคุณต่อ ถ้าคุณไม่พอใจหรือมีแผนการและความคิดอะไร คุณก็กลับไปแล้วลงมือได้เลย ฉันมีธุระต้องขอตัวก่อน”
เมื่อพูดจบ เขาก็พูดกับเลขาว่า：“ส่งแขก！”
โคบายาชิจิโร่โกรธมากๆ
อันที่จริงเขาไม่อยากทำสงครามราคากับยากระเพาะเก้าเสวียนเลย
เพราะการทำสงครามราคา มันเป็นทางเลือกสุดท้าย
หากว่าประสิทธิภาพของยาทั้งสองชนิดใกล้เคียงกัน ถ้าทำสงครามราคากันในเวลานี้ มันก็แทบจะเสมอตัวและมันได้ไม่คุ้มเสีย
ถ้าหากว่าประสิทธิภาพของยาทั้งสองชนิดต่างกันมาก ถ้าเขายังกล้าทำสงครามราคาในเวลานี้อีก เขาคงขาดทุนย่อยยับ
ถึงแม้ว่าประสิทธิภาพของยากระเพาะเสี่ยวหลินจะไม่ค่อยดี แต่ต้นทุนการผลิตไม่ได้น้อยไปกว่ายากระเพาะเก้าเสวียนเลย！
ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากค่าแรงของคนญี่ปุ่นค่อนข้างสูง มีต้นทุนการขนส่งและมีภาษีนำเข้าส่งออก ทำให้ต้นทุนการผลิตของยากระเพาะเสี่ยวหลินสูงกว่ายากระเพาะเก้าเสวียน แต่ยากระเพาะเก้าเสวียนมีประสิทธิภาพของยาดีกว่า
ถ้าพวกเขาลดราคาลงมาเหลือกล่องละหนึ่งร้อยหยวน ยากระเพาะเสี่ยวหลินคงขายอย่างขาดทุนแน่นอน แต่ยากระเพาะเก้าเสวียนอาจจะกำไรกล่องละสิบถึงยี่สิบหยวน
ดังนั้นเรื่องที่โคบายาชิจิโร่บอกว่าจะทำสงครามราคานั้น เขาแค่พูดอย่างอวดเก่งเท่านั้น ถ้าให้เขาทำสงครามราคาจริงๆ เขาไม่กล้าอยู่แล้ว
คิดไปคิดมา วิธีที่เขาจะแก้ปัญหาเรื่องนี้ได้ก็มีอยู่ทางเดียว นั้นก็คือขโมยสูตรยานั้นมา
เมื่อกลับขึ้นไปในรถของตัวเอง โคบายาชิจิโร่ก็รีบถามเลขาทันที：“ยอดฝีมือที่หาในญี่ปุ่น ตอนนี้มาถึงจินหลิงหรือยัง？”
เลขารีบตอนทันที：“ท่านประธาน ครั้งนี้ฉันได้ระดมยอดฝีมือทั้งหมดมา 16 คน มี 9 คนมาถึงที่นี่แล้ว เหลืออีก 7 คนจะมาถึงที่นี่ก่อนเย็นนี้”
“ดี ดีมาก！”โคบายาชิจิโร่พยักหน้าและพูด：“คืนนี้บอกให้พวกเขาเตรียมซุ่มโจมตีบนถนนเส้นนี้ จับตัวเว่ยเลี่ยงมาให้ฉัน จากนั้นก็ทรมานเว่ยเลี่ยง พวกเราต้องได้สูตรยาและสูตรปรุงยานั้นจากปากเว่ยเลี่ยงให้ได้！”
สำหรับยาจีน สูตรยาสำคัญแต่สูตรปรุงยาก็สำคัญมากๆเหมือนกัน
สูตรยาประกอบด้วยยาสมุนไพรแต่ละประเภทและสัดส่วนของยาสมุนไพรแต่ละชนิด
ถ้าหากมียาสมุนไพร 10 ชนิด การใช้ยาสมุนไพรแต่ละชนิดในสัดส่วนที่แตกต่างกัน ก็จะทำให้ประสิทธิภาพของยานั้นแตกต่างกันมาก
ถ้าหากสัดส่วนของยาสมุนไพรตัวหนึ่งมากไปหรือน้อยไป อาจจะทำให้ยาที่สามารถช่วยชีวิตคน กลายเป็นยาพิษที่ทำร้ายคนก็ได้
ดังนั้นโคบายาชิจิโร่รู้ว่า ถึงแม้ตัวเองจะรู้ส่วนผสมยาสมุนไพรของตัวยานั้น แต่ก็ยากจะผสมสัดส่วนที่ถูกต้องของยาตัวนั้นได้
ถ้าอาศัยการคาดเดาและการทดลองเพียงอย่างเดียว ใช้เวลาหลายปี ก็ไม่แน่ว่าจะทำยาตัวนั้นออกมาได้สำเร็จ
ถ้ายาตัวนี้มียาสมุนไพรเยอะมากๆ ใช้เวลา10 ถึง 20 ปี ก็ไม่แน่ว่าจะทำได้สำเร็จ
สำหรับสูตรปรุงยามันเกี่ยวข้องกับกระบวนการผลิตยา
การผลิตยาจีนในปัจจุบันนั้นโดยทั่วไปจะผ่านกรรมวิธีและการสกัดด้วยวิธีการสมัยใหม่ ยาสมุนไพรบางชนิดต้องผ่านการหมัก ยาสมุนไพรบางตัวจำเป็นต้องทำปฏิกิริยากับยาสมุทรไพรบางชนิด และมียาสมุนไพรบางตัวต้องเพิ่มก่อนหรือหลังยาสมุนไพรบางชนิดถึงจะได้ผล เช่นเดียวกับแนวคิดของกระสายยาที่พูดกันในแพทย์แผนจีน
มันก็เหมือนกับสูตรของยาเคมีที่ยุ่งยาก นอกจากวัตถุดิบหลักแล้ว ยังมีตัวเร่งทำปฏิกิริยาด้วย เมื่อไหร่ที่ต้องเพิ่มตัวเร่งปฏิกิริยา？ต้องเพิ่มเท่าไหร่？มันสำคัญมากๆ ถ้าหากมีข้อผิดพลาดเล็กน้อย ผลลัพธ์ที่ได้อาจจะแตกต่างกันมากๆ
ดังนั้นวิธีที่ปลอดภัยและรวดเร็วที่สุด คือได้สูตรยาและสูตรปรุงยามาไว้ในมือ！
