หลังจากผ่านการต่อสู้สองครั้งในหนึ่งวัน ความประหม่าและความวิตกกังวลภายในของคามมิต ก็ค่อยๆ กลายเป็นความดีใจและความตื่นเต้นในตอนนี้
นอกจากนี้ยังมีการเปิดใจและความสุขแบบหนึ่ง หลังจากทุ่มสุดตัวอย่างสิ้นเชิง
เขารู้ดีอยู่ในใจว่า เขาได้สังหารทหารรับจ้าง 2-3พันคนของสำนักว่านหลงสองครั้ง ถือว่าได้สร้างความแค้นกับสำนักว่านหลงได้อย่างสมบูรณ์แล้ว
ในเมื่อเรื่องมันมาถึงจุดนี้แล้ว เดินไปจนสุดทางสู่ความมืดเสียดีกว่า
จากนั้น คามมิตจึงถามผู้ช่วยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม: เก็บกวาดสนามรบเสร็จแล้วยัง?
ใกล้จะเสร็จแล้ว ผู้ช่วยพูด: เราได้เก็บกวาดอาวุธและอุปกรณ์ทั้งหมดที่สามารถใช้ได้โดยพื้นฐานแล้ว
ดี! คามมิตพูดด้วยสีหน้าบึ้งตึง: รวบรวมระเบิดเพลิงเหล่านี้ และใส่ไว้ในบังเกอร์ที่ห่างไกลจากบุคลากร อาวุธเหล่านี้ ไม่ถึงเวลาสุดวิสัยห้ามนำติดตัวไปด้วยเด็ดขาด และห้ามเอาเข้าไปในบังเกอร์อื่น ๆ ผู้ฝ่าฝืน จะถูกขังไว้ 30 วัน!
ผู้ช่วยพูดทันทีว่า: ครับ ท่านจอมพล ผมจะสั่งเดี๋ยวนี้
คามมิตพยักหน้า จากนั้นหยิบระเบิดเพลิงขึ้นมา ยื่นมือออกมาแล้วดึงสลัดออก
ผู้ช่วยตกใจกับการกระทำของเขา
กำลังจะพูด คามมิตก็ขว้างระเบิดเพลิงลงบนกองซากศพ
เสียงดังตู้ม ระเบิดมือสีดำได้ระเบิดเปลวไฟที่รุนแรง ซึ่งมันเผาไหม้ตามตัวศพอย่างรวดเร็ว ด้วยอุณหภูมิที่สูงมาก
สิ่งที่ทำให้ทหารทุกคนตกใจคือ เปลวไฟที่ระเบิดออกมาจากระเบิดมือนี้ ดูเหมือนจะมีพลังวิเศษ ตราบใดที่มันติดอยู่กับศพเพียงเล็กน้อย มันก็สามารถลุกไหม้ได้ตลอด จนกว่าศพจะถูกเผาเป็นถ่านหินสีดำ
ทหารหลายคนไม่เคยเห็นฉากนี้มาก่อน จึงพากันถามกว่า: นี่……นี่มันคืออาวุธร้ายแบบไหนกันแน่?
เฉินจงเหล่ยหน้าบึ้ง และพูดอย่างเย็นชาว่า: นี่คือระเบิดเพลิง ประกอบด้วยนาปาล์ม ฟอสฟอรัสขาว และเจลต่างๆ ตราบใดที่ติดกับตัว มันจะเผาไหม้ได้ตลอด และโดนน้ำก็ไม่ดับ ไม่ตายไม่หยุด……
หลังจากนั้น คามมิตก็พูดด้วยสีหน้าบูดบึ้ง: ผู้ช่วย! โยนระเบิดเพลิงอีกสองสามลูก ให้ไฟลุกใหญ่หน่อย แล้วถ่ายวิดีโอส่งให้ทุกคนพรุ่งนี้! ฉันอยากให้สำนักว่านหลงดูทหารของพวกเขากับตา ว่าถูกอาวุธชั่วร้ายของพวกเขาถูกเผาเป็นเถ้าถ่านได้อย่างไร! หากพวกเขายังกล้ามาโจมตีฉันอีก ก็จะมีจุดจบเดียวกัน!
ครับ! ผู้ช่วยทำความเคารพอย่างตื่นเต้น จากนั้นสั่งลูกน้อง ให้ขว้างระเบิดเพลิงอีกสองสามลูกทันที
หลังจากนั้น เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วถ่ายฉากทั้งหมด
หลังจากถ่ายวิดีโอเสร็จ ผู้ช่วยมองคามมิต และพูดชมเชยเขาว่า: ท่านจอมพล ครั้งนี้ท่านฉลาดหลักแหลม จะลงในหนังสือประวัติศาสตร์อย่างแน่นอน! ผมเชื่อว่าพรุ่งนี้ หลังจากที่พี่น้องทั้งค่ายทหารจะรู้ถึงชัยชนะอันรุ่งโรจน์ของท่าน ก็จะเบญจางคประดิษฐ์ท่าน!
คามมิตอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ: ฉันมันฉลาดหลักแหลมอะไรกันล่ะ! ฉันรู้ดีว่าฉันอยู่ในระดับไหน ที่ตอนนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่ได้ เป็นเพราะศิษย์น้องเย่ของฉันทั้งนั้น!
ถ้าไม่ใช่เพราะเขาวางแผน พวกนายคงจะถูกอีกฝ่ายกำจัดไปพร้อมกับฉันแต่แรกแล้ว!
หรือว่าเราถูกเผาจนตายในโครงการก่อสร้างแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ที่เราขุดเอง ด้วยระเบิดเพลิงแบบนี้แล้ว!
พูดถึงนี้ คามมิตก็รีบพูดว่า: พวกนายรีบเก็บกวาดสนามรบ แล้วกลับไปที่โครงการก่อสร้างแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของแต่ละคนเพื่อเฝ้ายามต่อ ฉันจะไปโทรหาศิษย์น้องเย่! บอกข่าวดีนี้กับเขา!
ผู้ช่วยรีบพูดว่า: ท่านจอมพล โทรไปดึกๆแบบนี้ไม่ค่อยเหมาะรึเปล่า? จะรบกวนการพักผ่อนของคุณเย่หรือไม่?
คามมิตด่าว่า: บอกให้นายว่างๆ ก็อ่านหนังสือบ้าง นายก็ไม่ทำ! หัวเซี่ยกับเราไม่ได้อยู่ในเขตเวลาเดียวกัน ตอนนี้เวลาของเราคือเช้ามืด 03.30 ของเขาเป็นเวลาตอนเช้า 08:30!
