เย่เฉินกลายเป็นเด็กกำพร้าเมื่ออายุได้ 8 ขวบ เขาอยู่ในสังคมมาหลายปีแล้วและได้ประสบกับความโหดร้ายและความมืดมนของสังคม
เขารู้ดีว่าในโลกแห่งความเป็นจริง คำว่า เงินมาก่อน สี่คำนั้นเป็นความจริงนิรันดร์สำหรับคนจำนวนมากเสมอมา
ดังนั้น เมื่อเขาเสนอราคา 5 พันล้านยูโรให้กับวิลเลียมและโอลิเวีย เขาไม่เคยคิดว่าคนเหล่านี้จะเห็นด้วย
เหตุผลที่ปล่อยให้พวกเขาใช้เวลาครึ่งชั่วโมงเพื่อพิจารณาคือบังคับให้พวกเขาฆ่า
และเขาจงใจเลือกที่จะช่วยราชินีในเวลานี้ เพื่อขับไล่วิลเลียมและโอลิเวียไปสู่ทางตัน
หากพวกเขาตัดสินใจที่จะยอมรับเงื่อนไขและเต็มใจที่จะเดิมพันและแพ้ พวกเขาจะรู้สึกเห็นใจเล็กน้อยเมื่อต้องเผชิญกับเงิน 5 พันล้านยูโร
แต่ถ้าพวกเขาตัดสินใจที่จะฆ่าตัวตายต่อหน้าราชินีพวกเขาจะออกไปฆ่าราชินีด้วยกันอย่างแน่นอน
ในกรณีนั้นพวกเขาเองได้ผลักตัวเองเข้าไปในขุมนรกแห่งความเป็นอมตะ
ราชินีไม่ทราบสถานการณ์เฉพาะ และเมื่อเธอได้ยินคำพูดของเย่เฉิน เธอถามด้วยท่าทางตกใจ: คุณเย่ ทำไมโอลิเวียถึงทำกับคุณ เกิดอะไรขึ้น
เย่เฉินกำลังจะพูด เมื่อเขาได้ยินเสียงฝีเท้าหนาทึบมาจากที่ไกลและใกล้อย่างรวดเร็ว รอยยิ้มก็ถูกเช็ดบนใบหน้าของเขา และเขาพูดเบา ๆ ว่า: พวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว ดังนั้นให้โอลิเวียบอกเหตุผลกับคุณ .
ในเวลานี้ เฮเลนาและราชินีไม่ได้ยินเสียงฝีเท้า และทั้งสองมีสีหน้างุนงงเล็กน้อย
ไม่นานเสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อย่ากับหลานได้ยิน ใบหน้าของทั้งคู่ก็ตกตะลึง
ในเวลานี้ ประตูของวอร์ดถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน และจากนั้นคนชุดดำนับสิบคนก็พุ่งเข้ามาอย่างดุดัน
แต่เมื่อพวกเขาเข้ามาและเห็นจักรพรรดินีที่ยืนอยู่บนพื้นและมองไม่เห็นความเจ็บป่วยเลย ต่างก็ตกตะลึง
ในเวลานี้ โอลิเวียรีบเข้าไปในห้อง และทันทีที่เธออ้าปากพูด เธอก็พูดอย่างเย็นชาว่า: ผูกตัวที่มีนามสกุลเย่
ทันทีที่เสียงหายไป ฉันก็เห็นจักรพรรดินียืนอยู่กับเย่เฉิน เธอทั้งตัวถูกฟ้าผ่า เธอโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว: นม…คุณย่า
ตามริชาร์ดและจอร์จ วิลเลียมและลูกชายของเขา พวกเขายังเห็นราชินีหน้าแดงซึ่งมีสุขภาพแข็งแรงพอๆ กับผู้สูงอายุ และตกใจเมื่อต้องพูด
ไม่กี่วินาทีต่อมา ริชาร์ดก็กลับมารู้สึกตัว และพูดโดยไม่รู้ตัวว่า: แม่…คุณ…คุณตื่นได้ยังไง
ราชินีถามอย่างเย็นชา: อะไรนะ ฉันตื่นแล้ว เธอแปลกใจไหม หรือเธอไม่อยากให้ฉันตื่นเลย
ริชาร์ดอธิบายอย่างเร่งรีบ: แม่…แม่คิดยังไง…ผมเป็นลูกคุณ ช่วงนี้คุณอยู่ในอาการโคม่า ผมตั้งหน้าตั้งตารอให้คุณตื่นให้เร็วกว่านี้เสมอ… …..
โอลิเวีย ก็มีปฏิกิริยาเช่นกัน แม้ว่าเธอจะรำคาญมากกับการที่ราชินีตื่นขึ้นในหัวใจของเธอ เธอยังคงแสร้งทำเป็นตื่นเต้นและพูดว่า คุณย่า คุณไม่รู้หรอกว่าพ่อกับฉันเป็นห่วงเธอมากแค่ไหนในช่วงเวลานี้… . . เรากลัวมาตลอดว่าคุณจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย
ดวงตาของราชินีนั้นคมราวกับมีด จ้องไปที่ดวงตาของโอลิเวีย และเสียงของเธอก็พูดอย่างเย็นชาว่า โอลิเวีย หยุดแสดงเถอะ หลายวันมานี้ คุณคิดว่าฉันอยู่ในอาการโคม่าจริงๆ เหรอ อันที่จริง ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆ ฉัน ฉันรู้ ฉันจำทุกคำที่ทุกคนพูดอยู่ข้างฉัน
โอลิเวียหน้าซีดทันที
นางคาดไม่ถึงจริงๆ ว่าเมื่อหญิงชราหมดสติ นางคงมีสติอยู่ตลอดเวลา
ด้วยวิธีนี้ ทุกคำที่เธอพูดกับเฮเลน่าก่อนหน้านี้จะเข้าใจได้ชัดเจนจากเธอ…
