ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – บทที่ 3462 หวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณจะสามารถปรากฏตัวอยู่ที่นี่

ขณะนี้ ซูจือหยูแทบอดใจไม่ไหวที่จะไปหาเย่เฉินที่เมืองจินหลิง

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าตอนบ่ายได้จัดงานแถลงข่าว เพื่อประกาศการสืบทอดตำแหน่งของเธอในฐานะผู้นำตระกูลซู และประธานของซูซื่อกรุ๊ปอย่างเป็นทางการ เธอแทบอยากจะบินไปหาเขาทันที

ยิ่งไปกว่านั้น การที่เธอมาที่เมืองจินหลิงนั้นด้วยเหตุผลที่เพียงพอสองประการ

หนึ่งคือแม่ของตนเองนั้นอาศัยอยู่ที่เมืองจินหลิง และอีกอย่างคือตนเองเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด ด้วยการลงทุนจำนวนมากในบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด ตนเองจึงต้องมาดูแลสถานการณ์การขนส่งอย่างเป็นประจำ

เย่เฉินไม่ได้คิดอะไรมาก และประจวบเหมาะที่เขาต้องการพบกับซูจือหยูและเฮ่อจือชิวเพื่อสนทนาทางธุรกิจเท่านั้น

ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่เพียงแค่ต้องการพูดคุยกับพวกเธอสองคนเรื่องคุ้มกันติดอาวุธของสำนักว่านหลงเท่านั้น แต่ยังต้องการพูดคุยเกี่ยวกับทิศทางการพัฒนาต่อไปของบริษัท นานาซูขนส่ง จำกัด

ดังนั้น เขาจึงกล่าวกับซูจือหยูว่า  พรุ่งนี้คุณมาถึงแล้วโทรหาผม ผมจะนัดจือชิว เมื่อถึงเวลานั้นพวกเราจะได้สนทนากันซึ่งหน้า 

 ค่ะ  ซูจือหยูรีบกล่าวว่า  เช่นนั้นฉันจะไม่รบกวนผู้มีพระคุณแล้ว เจอพวกเรากันพรุ่งนี้ค่ะ 

 เจอกันพรุ่งนี้ครับ 

เย่เฉินวางสาย ส่วนเฉินจื๋อข่ายซึ่งกำลังขับรถอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า  คุณชาย คุณซูได้ครอบครองตระกูลซูอย่างสมบูรณ์แล้วหรือ? 

 อึ่ม  เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า  หญิงสาวอายุ 24 ปี ได้สืบทอดธุรกิจของตระกูลที่มีมูลค่าหลายล้านล้าน และข่าวเปิดเผยไปทั่วโลก เกรงว่าจะเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้น 

 ใช่ครับ……  เฉินจื๋อข่ายอดถอนหายใจ  หลังจากประกาศข่าวนี้ออกไปแล้ว เกรงว่าคุณซูจะเป็นผู้หญิงที่ผู้ชายในโลกนี้อยากแต่งงานมากที่สุด…….. 

เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า  ใครก็ตามที่ได้แต่งงานกับเธอ เพียงแค่ก้าวเดียวก็กลายเป็นผู้ชนะในชีวิตทันที 

ขณะที่กำลังพูด โทรศัพท์มือถือของเย่เฉินดังขึ้นอีกครั้ง

เมื่อก้มหน้ามอง คนที่โทรมานั้นเป็นเฮเลน่าซึ่งอยู่ที่ยุโรปเหนือ

เย่เฉินจำได้ว่าตอนที่เขาอยู่ที่ยุโรปเหนือ ราชินีได้สัญญาว่าจะให้เฮเลน่าจะสืบทอดตำแหน่งภายในสามวัน และคาดว่าน่าจะเป็นวันนี้แล้ว

ดังนั้น เย่เฉินจึงกดรับสาย และถามเธอด้วยรอยยิ้มว่า  เฮเลน่า พิธีราชาภิเษกของคุณสิ้นสุดลงแล้วหรือ? 

เฮเลน่ากล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนว่า  คุณเย่ อีกสี่ชั่วโมงพิธีราชาภิเษกของฉันจะจัดขึ้นที่มหาวิหารในเมืองหลวง…… 

 อีกสี่ชั่วโมง?  เย่เฉินถามตามสัญชาตญาณ  พิธีที่ใหญ่โตเช่นนี้จัดตอนบ่ายหรือ? 

เฮเลน่ารีบกล่าวว่า  ไม่ใช่ค่ะ เป็นเวลาสิบโมงเช้า 

 อ้อ…….  ตอนนี้เย่เฉินจำความแตกต่างของเวลาได้ และหัวเราะเยาะตนเอง  ต้องขอโทษด้วย ผมลืมความแตกต่างของเวลา ดังนั้นตอนนี้เวลาที่นั่นแค่หกโมงเช้า? 

 ใช่ค่ะ…  เฮเลน่ากล่าวเบาๆ  ฉันตื่นมาแต่งตัวตั้งแต่ตีสี่ หลังจากแต่งตัวไป 2 ชั่วโมง ฉันเพิ่งเปลี่ยนชุดใหม่ รู้สึกว่ามันลำบากกว่าการแต่งงานเสียอีก 

 แน่นอน  เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า  การแต่งงานเป็นเรื่องของคนสองคน อย่างดีที่สุดก็เป็นเรื่องของสองตระกูล แต่คุณสืบทอดบัลลังก์ต่อจากราชินี นี่เป็นพิธีที่ยิ่งใหญ่สำหรับราชวงศ์ของคุณ และกระทั่งแม้แต่คนทั้งประเทศ 

จากนั้น เย่เฉินกล่าวอีกครั้งว่า  ถ้าอย่างนั้นผมขอแสดงความยินดีกับคุณล่วงหน้ากับความสำเร็จที่จะได้ครองบัลลังก์! 

เฮเลน่ากล่าวด้วยความซาบซึ้งว่า  ขอบคุณค่ะ คุณเย่…… 

หลังจากนั้น เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และถามด้วยความประหม่าว่า  คุณเย่…..คุณ……คุณสามารถมาร่วมพิธีราชาภิเษกของฉันได้ไหม? 

เย่เฉินกล่าวว่า  เฮเลน่า ต้องขอโทษด้วย ตอนนี้ผมอยู่ที่เมืองจินหลิง ดังนั้นผมไม่สามารถไปร่วมพิธีราชาภิเษกของคุณได้ และอีกอย่างในงานพิธีราชาภิเษกของราชวงศ์ยุโรป ถ้าผมซึ่งเป็นคนเอเชียไปปรากฏตัวอยู่ที่นั่น มันจะสะดุดตามากเกินไป 

 ฉันเข้าใจค่ะ…….  เฮเลน่ากล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ  ฉันแค่…….แค่อยากให้คุณอยู่ที่นี่ ฉันก็เลยอดไม่ได้ที่จะถาม ทั้งที่ฉันรู้ว่ามันอาจจะยากสำหรับคุณที่จะมาที่นี่ และด้วยบุคลิกของคุณ คุณอาจไม่ชอบสถานการณ์เช่นนี้…….