บัลลังก์หมอยาเซียน – บทที่ 1694 ถือโอกาสซื้อบ้านสักหลัง

พวกเขาพูดคุยกันอยู่ในห้องทรงพระอักษร หยู่เหวินเห้ากับหยวนชิงหลิง ก็เริ่มไปค้นหาสิ่งของในห้องคลังแล้ว จะกลับไปทั้งทีจะกลับไปมือเปล่าไม่ได้ ครั้งนี้ก็ยังคงเอาไปทั้งกระเป๋าใบใหญ่ใบเล็ก

รถม้าค่อยๆเคลื่อนวิ่งออกไปจากเมืองหลวง

ความเร็วนี้สำหรับพวกเขาทั้งบ้านเรียกได้ว่าค่อนข้างช้า

หลังจากที่พวกเขามาถึงทะเลสาบจิ้ง ก็กลับไปทั้งคืน ไปถึงทางนั้นเวลาเชื่อมต่อกันก็ยังคงเป็นตอนค่ำ

ไม่ต้องเรียกใครมารับ ตอนนี้ต่อให้อยู่ในป่าเขา การเรียกรถบริการก็สะดวกมาก อีกอย่างตรงที่มาถึงก็ไม่ถือว่าห่างไกลมาก

กลับไปถึงบ้าน คนแก่ที่บ้านให้การต้อนรับการมาถึงของลูกเขยด้วยมาตรฐานอย่างสูงที่สุด ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ จัดเตรียมน้ำชาแกงร้อนให้เป็นอย่างดี

สำหรับลูกสาวก็รักใคร่อย่างมาก แต่ลูกเขยลำบากกว่า

พวกเขาคิดถึงผู้นำในตอนนี้ ก็สามารถเข้าใจว่าลูกเขยต้องลำบากขนาดไหน

ดูแลประเทศหนึ่งประเทศ ไม่สบายเลยสักนิด

แต่หยู่เหวินเห้าก็กตัญญูอย่างมาก พูดคุยกับแม่ยาย ไปเดินเล่นกับพ่อตา ชดเชยการที่เจ้าหยวนไม่ได้อยู่ปรนนิบัติดูแล

หยู่เหวินเห้า มาบ้านหลังใหม่นี้ครั้งแรก

ได้เห็นโรงเรียนของหยู่เหวินหวงเป็นตึกสูงหลายชั้น มีหน้าต่างกระจกบานใหญ่สูงจากพื้นจรดเพดาน วิวทิวทัศน์ด้านล่างงดงามอย่างที่สุด

ที่นี่สบายกว่าบ้านหลังเดิมอย่างมาก เขาชอบมาก

กระทั่งคิดว่า ตนเองก็สามารถซื้อสักหลัง ถึงตอนนั้นจะได้มาพักผ่อนกับเจ้าหยวน ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันสองคน แน่นอนว่าตอนที่กินข้าวก็ยังสามารถกลับมากินที่นี่ได้ ซื้อที่อยู่ใกล้ๆนี้ก็พอ

ความคิดนี้เมื่อคุยกับหยวนชิงหลิง หยวนชิงหลิงก็เห็นด้วย พร้อมพูดขึ้นว่า  งั้นก็ขายบ้านหลังที่อู๋ซ่างหวงพวกเขาซื้อก่อนหน้านี้ เพิ่มเงินส่วนต่างแล้วซื้อที่นี่หนึ่งชั้น ดีที่สุดคือซื้อบ้านเปล่า แล้วเราออกแบบตกแต่งเอง 

 ได้ อู๋ซ่างหวงพวกเขามา จะได้พักอยู่ที่นี่  หยู่เหวินเห้าพูดขึ้นอย่างดีใจ

พวกคนเฒ่าต่างพูดว่าอยากมาอีก

บางทีอาจหาเวลาพาพวกเขามาอยู่สักเดือนสองเดือน

ถือโอกาสตอนนี้พวกเขายังสามารถเดินเหินได้ บางทีผ่านไปอีกหลายปี อยากมาก็คงจะมาไม่ได้แล้ว

หยู่เหวินเห้าเป็นคนพูดยังไงก็ทำอย่างนั้น บอกว่าจะซื้อบ้านก็ลงมือจัดการทันที

ไม่เป็นกังวลเรื่องเงิน ในฐานะที่เป็นฮ่องเต้ เขาก็พอมีเงินเก็บอยู่บ้าง แลกกับพวกเด็กๆ กลับไปแล้วค่อยเอาตั๋วเงินให้พวกเขาก็พอแล้ว

พวกเขาดูทำเลก่อน จากนั้นค่อยไปดูบ้าน

มีห้องเพนท์เฮาส์อยู่ที่ชั้นบนสุดของตึกถัดไป โดยมีพื้นที่ประมาณ 300 ตารางเมตร มีเจ็ดห้องนอนและสามห้องโถง เทียบกับเป่ยถังถือว่าห่างไกลมาก แต่ก็พออยู่ได้

และก็เป็นแบบอย่างที่พวกเขาต้องการ เป็นบ้านเปล่า ใกล้บ้านแม่ยาย ยังมีระเบียงกว้างขวาง

ระเบียงขนาดใหญ่นี้สามารถสร้างเป็นห้องอาบแดดได้

ราคาสามารถรับได้ จึงจ่ายเงินมัดจำทันที บ้านซื้อในนามของเซเว่นอัพ เพราะซื้อด้วยเงินสด เด็กยังไม่บรรลุนิติภาวะก็สามารถซื้อได้

ส่วนเรื่องตกแต่ง รอหลังจากประชุมผู้ปกครองเสร็จเรียบร้อยแล้ว ค่อยดูแบบ

การประชุมผู้ปกครองเป็นไปตามที่กำหนด

หยวนชิงหลิงไปโรงเรียนโค้ก หยู่เหวินเห้าไปโรงเรียนเซเว่นอัพ เพราะหยู่เหวินเห้าขับรถไม่เป็น ไปโรงเรียนเซเว่นอัพใกล้กว่า เดินไปก็ถึง

โรงเรียนมัธยมเซิ่งเย่ให้ความสำคัญกับการประชุมผู้ปกครองระดับชั้นมัธยมที่หกครั้งนี้มาก จัดเตรียมการตั้งแต่เช้า ประชุมกันในหอประชุมใหญ่ก่อน จากนั้นก็แยกย้ายไปตามห้องเรียนให้ครูประจำชั้นรายงานสถานการณ์การเรียนของพวกเด็กๆตั้งแต่เปิดเรียนมาจนถึงตอนนี้ ควรชื่นชมก็ชื่นชม ควรให้กำลังใจก็ให้กำลังใจ

ก่อนกลับโรงเรียน เซเว่นอัพก็ให้พ่อดูแผนที่ของโรงเรียนก่อนแล้ว บอกเขาว่าหลังจากเข้าไปแล้วต้องไปที่ไหนก่อน ต้องเซ็นชื่อด้วย หลังจากประชุมในหอประชุมเสร็จแล้ว ก็ไปที่ห้องเรียนของเขา ทั้งหมดล้วนมีภาพสัญลักษณ์บอกทาง

หยูเหวินเห้าดูอย่างเข้าใจชัดเจน

วันนี้เขาใส่กางเกงยีนกับเสื้อเชิ้ต ท่าทางสบายอย่างมาก ตัดผมสั้น แต่ก็ยังยาวกว่าผู้ชายทั่วไปอยู่บ้าง แลดูค่อนข้างมีความเป็นศิลปิน ตัวสูงหล่อเท่ ท่าทีไม่ธรรมดา เมื่อเข้ามาในโรงเรียน ก็ดึงดูดสายตาผู้คนเป็นจำนวนมาก

ไม่นานก็มีคนดูออกว่าเขาหน้าตาคล้ายหยู่เหวินหวงผู้เรียนเก่ง ทุกคนต่างคาดเดา คนนี้คือพี่ชายของหยู่เหวินหวงหรือเปล่า? ทำไมพี่น้องกันถึงได้หน้าตาดีขนาดนี้?