บทที่ 158 ลูกศิษย์คนบ้าดนตรี
หลังจากที่ตามหลินชิงเสว่และหัวหน้าของสมาคมการก่อสร้างนั้น หลินเจิ้นสงนั้นรู้สึกได้ถึงแรงกดดัน จึงอดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองถังเฉา “นี่คือคนของสมาคมการก่อสร้าง จะดีกับหลงเถิงกรุ๊ปได้ยังไงกัน？”
ถังเฉายังไม่ทันได้พูดอะไร ในใจของเขานั้นชื่นชมหลัวปู้เป็นอย่างมาก เขาจัดการเรื่องต่างๆได้เร็วและประสิทธิภาพ ไม่เลวเลยทีเดียว
แม้ว่าเอกสารสำหรับโครงการก่อสร้างเขตเมืองจะได้รับการอนุมัติแล้วก็ตาม แต่ทุกคนในฝ่ายบริหารทั่วไปดูมีความภาคภูมิใจมาก หากไม่มีแรงกดดันของหลัวปู้ ผู้รับผิดชอบการก่อสร้างคงไม่มาเร็วขนาดนี้
หลังจากเข้ามาในสำนักงาน หลินชิงเสว่ก็พาซือเหวินปินและหลินเจิ้นสงตรงไปที่แผนกต้อนรับเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับรายละเอียด ส่วนถังเฉาที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับโครงการก่อสร้างในเมือง จึงไปนั่งที่โซฟาอย่างสบายๆ
ในขณะนี้ประตูเปิดออก มีชายและหญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา
ผู้หญิงสูงยาวเข่าดี ดูอารมณ์ดี เธอสวมแว่นกันแดดและหมวกแก๊ป ทำให้มองไม่เห็นรูปร่างหน้าตาของเธอได้อย่างชัดเจน
ผู้ชายที่อยู่ข้างหลังเขามีรูปร่างเตี้ย ดวงตาของเขาก็เปลี่ยนไปมาอย่างประหลาด มองไปที่ต้นขาของผู้หญิงเป็นครั้งคราว
แต่ผู้หญิงไม่สังเกต เธอนั่งคุกเข่าลงต่อหน้าถังเฉาและพยักหน้าเล็กน้อยอย่างสง่างาม
ถังเฉาเองก็ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อชายร่างเล็กเห็นเช่นนี้ ก็เดินเข้ามาทำตัวเป็นศัตรูยืนระหว่างสองคนนี้ “คุณเป็นใคร รู้ไหมว่าหล่อนเป็นใคร?ยังจะกล้ามามองอีกเหรอ！”
“คุณสวี！”
ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนไปเล็กน้อย หล่อนดุแล้วมองไปที่ถังเฉาอย่างรู้สึกขอโทษ “ฉันขอโทษแทนคนของฉันด้วยค่ะ เขาไม่ได้มุ่งร้ายอะไรอย่าไปสนใจเลยนะคะ”
ถังเฉาส่ายหัวอย่างไม่แยแส
จากนั้น ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
ชายร่างเตี้ยคั่นกลางระหวางถังเฉากับหญิงร่างสูงคนนั้น จ้องมองถังเฉา กลัวว่าเขาจะเป็นขโมย
ถังเฉาก็รู้สึกงุนงงเช่นกัน ในที่สุดก็ลุกขึ้นและไปยืนอยู่อีกฝั่ง
แบบนี้ ก็ยิ่งทำให้ผู้หญิงรู้สึกเกรงใจเข้าไปใหญ่
โชคดีที่ประตูเปิดออกอย่างรวดเร็ว ซือเหวินปินจากสมาคมการก่อสร้างกล่าวขอบคุณหลินชิงเสว่และหลินเจิ้นสง จากนั้นก็จากไป
“ต่อไปเราต้องหารือเกี่ยวกับบรรจุภัณฑ์และการส่งเสริมการขายของ‘สาวงาม’เสียแล้ว”
หลินชิงเสว่พาหลินเจิ้นสงมาที่ด้านหน้าของสาวร่างสูง พร้อมกับแนะนำว่า “นี่คือดาราที่ฉันเชิญมา คุณถังชิงเหอค่ะ ส่วนท่านนี้คือประธานของบริษัทหลงเถิงนะคะ คุณหลินเจิ้นสงค่ะ”
“สวัสดี”
หญิงร่างสูงถอดแว่นกันแดดและหมวกแก๊ปออกแล้วยิ้มและยื่นมือให้หลินเจิ้นสง
ถังเฉามองไปและแววตาของเขาก็ประหลาดใจ เธอคือดาราใหญ่ถังชิงเหองั้นเหรอ?
ถังเฉาจำชื่อนี้ได้ ไม่ใช่ว่าเธอมีชื่อเสียงอะไรหรอกนะ แต่—แต่เพราะว่าเธอเป็น
คนบ้าดนตรี
ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถเป็นคนบ้าดนตรีได้ การที่เธอสามารถเป็นคนบ้าดนตรีนั้นหมายความว่าเธอต้องไม่เหมือนใคร
เมื่อเธอถอดแว่นกันแดดและหมวกทรงแหลม ก็เห็นว่านั่นคือถังเฉา เธอตกตะลึงไปชั่วขณะ
ผมยาวพาดบ่าเบา ๆ ปกคลุมใบหน้าเกือบทั้งหมด ทำให้ใบหน้าที่เล็กอยู่แล้วยิ่งดูเล็กลงไปอีก
ลักษณะใบหน้าเป็นแบบสามมิติ อารมณ์ที่เป็นธรรมชาติ เธอสวมชุดลายดอกไม้สีขาวเรียบง่ายกับรองเท้าผ้าใบสีขาวคู่เดียวกันซึ่งดูเหมือนพี่สาวคนโตข้างบ้านที่ดูเข้าถึงได้
อย่างไรก็ตามไม่มีใครสังเกตเห็นชายร่างเตี้ยที่มองหลินชิงเสว่หลังจากที่เดินออกมา เขาจ้องมองตรงไปที่ร่างของหลินชิงเสว่ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชั่วร้าย
ว่ากันว่าประธานของลี่จิงกรุ๊ปนั้นสวยราวกับนางฟ้านางสวรรค์ คำร่ำลือนี้ไม่ผิดอย่างแน่นอน
ณ ขณะนี้ ในที่สุดถังเฉาก็เห็นความเย็นชาในดวงตาของเขา แต่ยังคงไม่ได้พูดอะไร
หลังจากนั้น ชายร่างเตี้ยก็ยื่นเอกสารให้กับหลิชิงเสว่ หลังจากอ่านจบ หลินชิงเสว่ก็ขมวดคิ้วจากนั้นมองไปที่ถังชิงเหอ “ก่อนหน้านี้ไม่ได้เซ็นสัญญากับบริษัทโวคอลหัวอยู่เหรอ? ทำไมไปอยู่บริษัทการบันเทิงฮุยหวงแล้วล่ะ？”
ถังเฉาที่ยืนอยู่อีกด้าน ดวงตามีประกายขึ้น บริษัทการบันเทิงฮุยหวงง ั้นเหรอ？
นั่นไม่ใช่บริษัทการบันเทิงฮุยหวงของตระกูลหวางเหรอ？
ถังชิงเหอยิ้มอย่างขอโทษ ขณะที่กำลังจะพูดนั้น ชายร่างเตี้ยก็ชิงพูดก่อนว่า “สาเหตุที่ชิงเหอเปลี่ยนงาน ทั้งหมดนี้ก็เพื่อพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น เห็นได้ชัดว่าบริษัทการบันเทิงฮุยหวงนั้นกว้างขวางกว่า ความสำเร็จของชิงเหอก็จะยิ่งใหญ่กว่านี้”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินชิงเสว่ก็เลิกขึ้น “คุณเป็นใครกัน？”
“อ่ะแฮ่ม—”
ชายร่างเตี้ยไอทันทีและพูดอย่างใจเย็นว่า “ให้ผมแนะนำตัวนะครับ ผมชื่อสวีเลี่ยง ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นผู้จัดการของชิงเหอครับ”
ถังเฉามองไปที่สวีเลี่ยงหลายที แต่ก็ยังไม่พูดอะไรออกมา
เนื่องจากบริษัทการบันเทิงฮุยหวงนั้นเคยมีประวัตไม่ดีติเรื่องการชำระหนี้มาก่อน หลินชิงเสว่เองก็ไม่ได้ชอบบริษัทการบันเทิงฮุยหวงนั้นสักเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ถังชิงเหอดันมาอยู่ในบริษัทการบันเทิงฮุยหวงนี้ซะได้ หล่อนพูดอะไรไม่ได้ ในเมื่อทั้งสองฝ่ายได้ทำงานร่วมกันแล้ว
สวีเลี่ยงหยิบรายงานสามร่างออกมาและส่งให้กับหลินชิงเสว่ พร้อมกับพูดว่า “โฆษณานี้ออกแบบมาเป็นพิเศษสำหรับผลิตภัณฑ์ใหม่สำหรับ‘สาวสวย’ เชิญดูได้เลยครับ”
ในห้องทำงานยังมีอีกคน นั่นคือราชวงศ์ถัง แต่สวีเลี่ยงไม่ได้หมายถึงถังเฉาเลยสักนิดและยังดูกีดกันเขาอีกด้วย
หลังจากหลินชิงเสว่อ่านจบแล้ว หล่อนก็ส่ายหัว “สาระสำคัญของการโฆษณาคือลดส่วนที่ไม่จำเป็น แต่ในเวอร์ชั่นของคุณให้ฉัน นั้นมันยาวเกินไป”
สวีเลี่ยง ขมวดคิ้ว แต่ยังพูดโดยยังยิ้มว่า “นี่เป็นเพียงร่างแรกเท่านั้น ซึ่งจะได้รับการแก้ไขในอนาคต คุณดูว่าส่วนใหญ่มีอะไรที่ต้องแก้หรือไม่ก็พอครับ”
ถังชิงเหอนั้นรู้ถึงปัญหาอย่างรวดเร็ว “ฉากจูบนี้ ฉันคิดว่าควรลบออก ฉันไม่เคยจูบมาก่อนเลย”
ทันทีที่พูดออกมา ใบหน้าของสวีเลี่ยงก็ดูมืดมนทันที พร้อมกับพูดกับหลินชิงเสว่ด้วยรอยยิ้มว่า “ประธานหลิน ขออนุญาตนะครับ”
ขณะที่พูด เขาก็พาถังชิงเหอออกจากห้องไป
ทันทีที่ออกมาจากห้อง ใบหน้าของสวีเลี่ยงก็เปลี่ยนไปเป็นดุร้าย “อีกเดี๋ยวก็จะได้เซ็นสัญญาแล้ว คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งผมในจุดนี้ เข้าใจไหม？”
สีหน้าของถังชิงเหอเปลี่ยนไปเล็กน้อย ดวงตาเบิกกว้าง “แต่ก่อนนายไม่สัญญากับฉันเหรอว่าจะไม่มีฉากสัมผัสร่างกายแบบนี้ นายโกหกฉัน！”
“โกหกแล้วจะทำไมล่ะ”
สวีเลี่ยง เยาะเย้ย “ดาราดัง？ฉันอยากจะถุย ที่คุณมีวันนี้ถ้าไม่ได้พึ่งฉันล่ะก็ แม้จะมีพรสวรรค์มากมายแค่ไหน ก็ไม่มีวันก้าวหน้าหรอกใช่ไหมล่ะ？”
“…..”
ใบหน้าของถังชิงเหอเปลี่ยนไปสีแดงปนขาว กัดฟันกรอดๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
เมื่อเห็นสิ่งนี้ สวีเลี่ยงก็พูดอีกว่า “ถังชิงเหอ เธอควรจะพิจารณาตำแหน่งของเธอให้ดีนะ แกก็เป็นเครื่องหาเงินของบริษัทเท่านั้นแหละ บริษัทก็ยินดีที่จะยกย่องคุณคุณเป็นดาราที่คนนับพันชื่นชม ถ้าเธอทำอะไรให้บริษัทไม่พอใจล่ะก็ เธอคงถูกซ่อนลงหลุมไปแน่ๆ ทำงานหนักมาตั้งหลายปี คงไม่อยากให้เสียเปล่าหรอกนะ？”
หลังจากเงียบไปนาน ดวงตาของถังชิงเหอก็แดงฉาน แต่ก็ยังคงพยักหน้าตอบรับ
“โอเค เหมือนเดิมละ”
สวีเลี่ยงพอใจพยักหน้า จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องใหม่ ใบหน้าที่หมองหม่นกลับกลายเป็นรอยยิ้มที่สดใสทันที “ประธานหลิน ให้คุณรอนานไปแล้ว”
ดวงตาสีเข้มของถังเฉาจ้องมองไปที่สวีเลี่ยง เรื่องที่พวกคุยกันข้างนอก ถังเฉาได้ยินมันอย่างชัดเจน
สายตาของถังเฉานั้นดูออกว่าในใจของสวีเลี่ยง นั้นมีอะไร แต่ไม่ทันไรเขาก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว ยิ้มไปหาหลินชิงเสว่และพูดว่า “ไม่เพียงแต่ตกลงเรื่องฉากจูบแล้ว แต่ยังตกลงเรื่องฉากสัมผัสร่างกายอีกด้วยครับ”
ถังชิงเหอยิ้มเฝื่อนๆเมื่อได้ยินคำเหล่านี้ เธอเป็นทุกข์อย่างมากจากการโจมตีนี้ของเขา มองอย่างคาดไม่ถึง
สวีเลี่ยงหันกลับไปมองถังชิงเหอดวงสายตาที่ดุร้าย เพื่อไม่ให้เธอพูดออกมา
“นอกจากนี้เรายังพูดคุยกันถึงวิธีที่จะทำให้ผลิตภัณฑ์ของบริษัทคุณประสบความสำเร็จในทันทีอีกด้วย สุดท้ายเราก็ได้ข้อสรุปที่ดี นั่นคือให้ประธานหลินมีส่วนร่วมในการโฆษณาด้วย”
สวีเลี่ยงมองดูใบหน้าที่บอบบางของหลินชิงเสว่ แล้วพูด
