ร่างกายของชายกำยำทั้งสองคนดูเหมือนจะเสียสมดุลในพริบตา ล้มลงไปอยู่บนพื้น
จ้าวเย็นหรานได้รับความช่วยเหลือ รีบวิ่งไปอยู่ด้านหลังของถังเฉา คว้าชุดของถังเฉาไว้แน่น
หลังจากที่จ้าวเหล่าลิ่วหลอกลวงเธอ ดูเหมือนการมองโลกของเธอจะพังทลายลง นอกจากถังเฉาแล้ว เธอไม่เชื่อใครทั้งนั้น
“ถังเฉา ขอบคุณนะ!”
จ้าวเย็นหรานใบหน้าเต็มไปด้วยความซาบซึ้งอยู่ข้างหลัง
ถังเฉาส่ายศีรษะ “ไม่เป็นไร เพียงแต่คนคนนี้อันตรายมาก!”
ว่าแล้วเขาก็ยื่นมือชี้ไปทางจ้าวเหล่าลิ่ว
จ้าวเย็นหรานสั่นไปทั้งตัวทันที “คุณ จะฆ่าเขาเหรอ?”
ถังเฉาเงียบกริบ “นั่นต้องดูว่าเขารู้จักเอาตัวรอดไหมแล้ว”
ทันใดนั้น หัวใจของจ้าวเย็นหรานก็รัดแน่น
ถึงแม้ว่าจ้าวเหล่าลิ่วจะหลอกเธอ และก็หลอกใช้เธอ แต่ถึงอย่างไรนั่นก็เป็นพ่อบังเกิดเกล้าของเธอ
แต่ว่าเธอก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่มุมปากขมฝาด
ถ้าหากว่าจ้าวเหล่าลิ่วจะฆ่าถังเฉา ถังเฉาจะฆ่าเขาก็ถูกต้องตามหลักแล้ว เธอไม่มีคุณสมบัติจะมาพูดอะไรพวกนี้
อีกด้านหนึ่ง สีหน้าของจ้าวเหล่าลิ่วเข้มขึ้นไปมาก สายตาที่มองไปยังถังเฉาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น
“ดูเหมือนนายจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์นะ กล้ามาลงมือกับคนของฉัน!”
จ้าวเหล่าลิ่วตะโกนขึ้นเสียงเย็น เดือดดาลจนถึงขีดสุด
สายตาของถังเฉาทอดมองบนร่างของเขา ทันใดนั้นก็หัวเราะออกมาเบา ๆ “คุณคิดว่าผมฆ่าจ้าวจือชิวแทนคุณ แล้วคุณก็ออกมาปรากฏตัวตอนนี้ ได้เก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากความขัดแย้งของคนอื่น ไม่เห็นผมอยู่ในสายตาอย่างนั้นใช่ไหม?”
“แน่นอน!”
จ้าวเหล่าลิ่วหัวเราะเสียงเย็นออกมา “ในเมื่อฉันกล้าที่จะฟื้นขึ้นมาตอนนี้ แน่นอนว่าเตรียมการมาพร้อมสรรพแล้ว ทุกอย่างที่เอื้ออำนวยต่อการทำสงครามอยู่ทางฝั่งฉัน”
“อย่างนั้นหรือครับ?”
ถังเฉาสีหน้าหยิ่งยโส หัวเราะเสียงเย็น
สองฝ่ายแย่งผลประโยชน์กัน มือที่สามฉวยโอกาสคว้าไปครอง ครั้งนี้จัดการได้ไม่เลวจริง ๆ
แต่ทว่าการเห็นเขาเป็นคนที่รังแกกันได้ง่าย ๆ เป็นเรื่องหนึ่งที่จ้าวเหล่าลิ่วทำผิดพลาด
“ผู้นำครับ เห็นว่าควรพอได้แล้วล่ะครับ ให้เขาไปเถอะ!”
ในตอนนี้เอง ก็มีเสียงอีกเสียงดังขึ้นในที่นั้น
“หืม?”
ดวงตาของจ้าวเหล่าลิ่วหรี่ลงน้อย ๆ หันหลังกลับ มองไปยังจ้าวเชียนจูน ลูกนอกสมรสเพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ “แกว่าอะไรนะ?”
สายตาของถังเฉาก็ทอดมองอยู่บนร่างของเขา
ถูกถังเฉากับจ้าวเหล่าลิ่วสองคนจับจ้องในทันที จ้าวเชียนจูนรู้สึกถึงแรงกดดันที่มากจนไม่สามารถจะมากไปกว่านี้ได้
แต่เขาก็ยังกัดฟันพูดขึ้นว่า “ผู้นำ เขาไม่ใช่คนที่คุณจะไปยุแหย่ได้ รักษาตระกูลจ้าวไว้ได้ก็พอแล้วล่ะครับ ให้เขาไปเถอะ!”
เขามีเจตนาดีทั้งนั้น และเพื่อที่จะปกป้องตัวเองด้วย แต่ในดวงตาของจ้าวเหล่าลิ่วกลับมีรังสีสังหารวาบผ่าน
“แก การที่ฉันได้ขึ้นรับตำแหน่งผู้นำใหม่อีกครั้งเป็นไปตามสวรรค์ลิขิต นึกไม่ถึงว่าแกจะกล้าดูถูกฉัน?”
“หุบปากซะ รอฉันฆ่าเจ้าหมอนั่นก่อนแล้วค่อยมาจัดการกับแก!”
จ้าวเชียนจูนสั่นไปทั้งตัวทันที อดที่จะมองไปทางถังเฉาไม่ได้ เห็นเพียงในดวงตาของถังเฉาเองก็มีรังสีสังหารวาบผ่าน
“เห็นแล้วใช่ไหม นี่ก็คือผู้นำที่นายจงรักภักดีมาโดยตลอด ไม่มีความผูกพันเลยแม้แต่น้อย แม้แต่ลูกสาวในไส้ก็ยังหลอกใช้ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคุณเลย!”
จ้าวเชียนจูนมุมปากขมฝาด ไม่พูดอะไรอีกแม้แต่ประโยคเดียว
คำพูดของถังเฉากระตุ้นรังสีสังหารของจ้าวเหล่าลิ่วให้ลุกโหมขึ้นมา
“แกจะไปเข้าใจอะไร นี่เป็นกลยุทธ์ทางการเมือง เอาพวกแกมาเล่นอยู่ในกำมือ!”
“ความสำเร็จของนายพลหนึ่งนายต้องสละชีวิตผู้คนนับหมื่น มีเพียงผู้ไร้หัวใจถึงจะสามารถสำเร็จการใหญ่ได้”
“เรื่องที่ผิดที่สุดที่ฉันจ้าวเหล่าลิ่วทำตลอดชีวิตนี้ก็คือไปมีลูกนอกสมรสมากมายข้างนอก เรื่องที่ทำถูกต้องที่สุด ก็ยังเป็นการมีลูกนอกสมรสมากมายข้างนอกนั่นแหละ!”
จ้าวเหล่าลิ่วกดสายตามองทุกคนเหมือนกับกษัตริย์ที่มาเยือนราษฎร
จ้าวเย็นหรานกับจ้าวเชียนจูนล้วนแต่ไม่อยากจะเชื่อ จ้าวเหล่าลิ่วที่เป็นเช่นนี้ทำให้ผู้คนรู้สึกแปลกหน้า
นี่ถึงจะเป็นโฉมหน้าที่แท้จริงของเขา
ถังเฉายังคงไร้ความหวาดกลัว เอ่ยอย่างเย็นชา “คุณมีแค่สองคน จะเป็นคู่ต่อสู้ของผมได้อย่างไร?”
จ้าวเหล่าลิ่วยิ้มเยือกเย็น “สองคน ก็เพียงพอจะฆ่าแกแล้ว!”
“ท่านหง!”
นาทีต่อมา เขาตะโกนเสียงดัง
ท่านหงที่อยู่ข้างหลังกระโดดมุ่งตรงลงมาจากชั้นสองเหมือนกับวิญญาณ คนทั้งคนลอยลงเบาบนพื้นเบา ๆ ราวกับใบไม้
“ท่านหง ท่าน…”
มองเห็นฉากนี้ จ้าวเย็นหรานก็ประหลาดใจจนพูดไม่ออก
นึกไม่ถึงว่าท่านหงจะเป็นผู้มีฝีมือสูงคนหนึ่ง!”
เห็นเพียงจ้าวเหล่าลิ่วหัวเราะเสียงเย็นครั้งหนึ่ง “พวกแกคงจะไม่ได้คิดจริง ๆ ใช่ไหมว่าที่ฉันก่อตั้งและขยายธุรกิจมาได้นั้นอาศัยพวกลูกนอกสมรสอย่างพวกแกน่ะ?”
“แน่นอนว่าเรื่องภายนอกตระกูลจะต้องอาศัยพวกแก แต่ศัตรูที่แท้จริงกลับเป็นท่านหงที่คอยชำระสะสางให้ฉันมาโดยตลอด!”
“ตอนยังหนุ่มเขาเคยเป็นผู้มีฝีมือสูงของสมาคมการต่อสู้สายใน โชคดีที่ถูกฉันช่วยชีวิตไว้ ดังนั้นจึงติดตามฉันมาโดยตลอด!”
ทันใดนั้นจ้าวเย็นหรานก็หน้าซีดเหมือนศพ
ถึงแม้เธอจะไม่รู้เรื่องบูโด แต่เธอเองก็ดูออกว่าศักยภาพของท่านหงล้ำลึกยากจะหยั่งถึง
“ฮ่า ๆ ถังเฉา ตอนนี้แกยังคิดว่าฉันฆ่าแกไม่ได้อยู่อีกไหม?”
สีหน้าของจ้าวเหล่าลิ่วมีความบ้าคลั่ง ซักถามเสียงดัง
แต่ทว่าถังเฉายังคงมีสีหน้าสบาย ๆ ทันใดนั้นก็มองไปยังจ้าวเชียนจูน
“จ้าวเชียนจูน พวกเรารู้จักกันมานานแค่ไหนแล้ว?”
เขาเอ่ยถามขึ้นมาโดยไม่คิด
จ้าวเชียนจูนตะลึง จากนั้นก็ส่ายศีรษะอย่างไม่เป็นธรรมชาติ “ลืมไปแล้วครับ น่าจะ… นานมากแล้วมั้ง?”
“ใช่ นานมากแล้ว ผู้รู้สถานการณ์ถือเป็นอัจฉริยะ มีบางบุญคุณความแค้นที่ควรจะทำให้สลายสิ้นไป”
บนใบหน้าของถังเฉามีรอยยิ้มอย่างเจือจาง ทันใดนั้นก็เอ่ยถามขึ้นว่า “สนใจจะมาเป็นผู้ช่วยของจ้าวเย็นหรานไหม จัดการกิจการของตระกูลจ้าวด้วยกัน?”
บึ้ม!
พอคำนี้ลั่นออกมา ไม่รู้ว่าทำไม จ้าวเชียนจูนรู้สึกเพียงว่าเลือดร้อน ๆ ในร่างกายพลันเดือดพล่านขึ้นมา ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมจริงจังทันที
มัวแต่จับเหยื่อข้างหน้าโดยไม่รู้ว่ามีภัยอยู่ข้างหลัง ภายใต้สถานการณ์นี้ถึงเฉายังกล้าพูดคำพูดประเภทนี้ออกมา แสดงให้เห็นว่าเขาไม่เคยเก็บจ้าวเหล่าลิ่วมาใส่ใจเลย
“ผมยินดีครับ!”
เขาแสดงว่าเห็นด้วยอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด
“ดี ตอนนี้นายเป็นรองผู้นำของตระกูลจ้าว ผู้ช่วยของจ้าวเย็นหราน!”
สีหน้าของจ้าวเหล่าลิ่วกลับมืดครึ้มลงในพริบตา ท่าทางโหดเหี้ยม
“พวกแก… ทำเหมือนฉันไม่อยู่แล้ว?”
เขาตะโกนเสียงดัง “ท่านหง ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฆ่าทุกคนที่อยู่ที่นี่นอกจากลูกสาวของฉันให้หมด!”
“ครับ ผู้นำ!”
ท่านหงเดินไปทางพวกของถังเฉาทุกคนด้วยใบหน้าไร้อารมณ์
ถ้าหากมองอย่างละเอียด ทุกย่างก้าวที่เขาเดินล้วนปรากฏเป็นหลุมที่เล็กมาก ๆ บนพื้น
สีหน้าของถังเฉาเข้มงวดถึงขีดสุด คิดไม่ถึงว่าท่านหงคนนี้จะฝึกแรงภายในออกมาได้!
แต่ว่ายังเฉายังคงยืนอยู่อย่างไม่ใส่ใจ ไม่ได้ขยับเลยสักนิด
“ท่านหงลงมือ ไม่เคยพ่ายแพ้มาก่อน คุณถังจะต้านทานไว้ได้เหรอครับ?”
นาทีนี้ จ้าวเย็นหรานกับจ้าวเชียนจูนหัวใจเต้นตึกตักไม่หยุด สีหน้าตึงเครียด
และในตอนนี้เอง ในที่สุดถังเฉาก็ขยับแล้ว ก้าวไปข้างหน้า
ถอนหายใจเบา ๆ
“เดิมทีผมก็ไม่มีใจจะสนใจเรื่องทางโลกอยู่แล้ว แต่จะทำอย่างไรได้เมื่อพวกต่ำต้อยอยากจะลองดี”
“เหอะ ดีแต่ท่า!”
ท่านหงหัวเราะเสียงเย็น หมัดหนึ่งซัดออกไปหนัก ๆ ซัดเข้าไปกลางหน้าถังเฉาทันที
หมัดนี้เขาใช้พลังทั้งหมด ทันใดนั้น ลมแรงก็พัดมาจากทั้งสี่ด้าน แรงภายในซัดเข้ามาอย่างรุนแรง
สำหรับเหตุการณ์นี้ ถังเฉาเพียงแค่ยื่นมือออกมาข้างหนึ่ง กางนิ้วทั้งห้าออก
ปัง!
ทันใดนั้น นึกไม่ถึงว่าหนึ่งหมัดที่รุนแรงล้ำเลิศที่สุดของท่านหงถูกถังเฉาจับเอาไว้ในมือราวกับภาพลวงตาที่น่าประหลาด
“อะไรกัน?!”
“เป็นไปไม่ได้!”
ทันใดนั้น ไม่ว่าจะเป็นจ้าวเย็นหราน จ้าวเชียนจูน หรือแม้แต่จ้าวเหล่าลิ่วก็ล้วนแต่สั่นระริกไปทั้งนัยน์ตา พูดไม่ออกแม้แต่ครึ่งประโยค
“แบบคุณเนี่ยนะ จะคู่ควรกับคำว่า ‘บูโด’ สองคำนี้?”
สีหน้าของถังเฉาหยิ่งยโส พริบตาถัดมามือทั้งคู่ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
ปัง!
ท่านหงปลิวออกไปทั้งตัวราวกับถูกโจมตีอย่างหนัก ฝังเขาไปในกำแพงที่แหลกละเอียดอย่างแรง
