ภายในสนามกีฬา มีคนนั่งอยู่เต็มหมดแล้ว รอแค่ประชุมแดนเหนือเริ่มเท่านั้น
ทันใดนั้นก็สังเกตเห็นว่ามีการทะเลาะวิวาทกันบนอัฒจันทร์ ดึงดูดสายตาของผู้คนมากมาย
“นี่เป็นประธานหงของสมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิงไม่ใช่เหรอ? สมาชิกทุกคนของสมาคมการต่อสู้ต่างก็มากันหมดแล้วด้วย！”
“เรื่องนี้นายก็ไม่รู้เหรอ? ดูเหมือนว่าจะมีสมาชิกของสมาคมการต่อสู้ตายไปหนึ่งคน สภาพศพก็น่าอนาถมาก กะโหลกถูกส่งกลับไปที่สำนักงานใหญ่ของสมาคมการต่อสู้ นี่มันกำลังตบหน้าของสมาคมการต่อสู้ชัดๆ จากนั้นประธานหงก็ดูเหมือนจะกำลังสงสัยเด็กหนุ่มคนนี้อยู่”
“ไม่ใช่หรอกมั้ง เด็กหนุ่มคนนี้สามารถฆ่ายอดฝีมือของสมาคมการต่อสู้ได้เชียวเหรอ?”
บรรดาแขกที่ดูอยู่รอบๆต่างก็เริ่มพูดซุบซิบกันขึ้นมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ
ข่าวการตายที่น่าอนาถของหลัวจวิน ก็สะเทือนทางฝั่งตำรวจเช่นกัน
แม้ว่าข่าวจะถูกบล็อกไปเรียบร้อยแล้ว แต่ถ้าอยากจะค้นหาล่ะก็ ยังหาเจออยู่บ้าง
พวกเขาตกใจ ชายหนุ่มอายุน้อยขนาดนี้ จะสามารถฆ่าสมาชิกของสมาคมการต่อสู้ได้ยังไง
ไม่นาน ก็มีคนดูออกว่าเป็นถังเฉา
“เขาชื่อถังเฉา เป็นประธานกรรมการของจวี้เฟิงกรุ๊ป หรือก็คือสามีของประธานของลี่จิงกรุ๊ปนั่นเอง เนื่องจากรากฐานของพวกเขาอยู่ที่หมิงจู ก็เลยดึงดูดให้คนของสมาคมการต่อสู้หมิงจูมากันหมด！”
“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง”
ทุกคนให้ความสนใจสถานการณ์ที่นี่อย่างใกล้ชิด
จากบทสนทนาของคนที่ผ่านไปมา หลินชิงเสว่ก็รู้ถึงสาเหตุที่สมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิงมาหาถึงที่
จู่ๆหน้าก็เยือกเย็นทันที
“ประธานหง ฉันเป็นประธานของลี่จิงกรุ๊ป คนที่คุณหา คือสามีของฉัน เขาไม่มีทางไปฆ่าผู้บริสุทธิ์ตามอำเภอใจแน่นอน！”
หลินชิงเสว่พูดขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา
หงเทียนหยาน้ำเสียงเยือกเย็น“เขาจะฆ่าหรือไม่ฆ่า ฉันมีการตัดสินอยู่ในใจ ในตอนนี้ เขาเป็นผู้ต้องสงสัยเบอร์ใหญ่ที่สุด！”
หงเทียนหยาไม่ยอมถอย
ถังเฉายิ้มเบาๆ“พวกคุณจะจับผม ก็เข้าใจได้ แต่ก็ต้องหาหลักฐานว่าผมเป็นฆาตกรมาให้ได้ด้วยสิ?”
หงเทียนหยาสายตาเยือกเย็นทันที
“หลักฐานตอนนี้ฉันยังหาไม่เจอ แต่จับแกกลับไป ก็มีหลักฐานแล้วไม่ใช่หรือไง”
ถังเฉาไม่ได้พูดอะไร หรี่ตาลงเล็กน้อย
ดูท่า คงจะทรมานจนกว่าจะทนไม่ไหวแล้วให้สารภาพออกมาแน่ๆ
เย่เทียนหลงพาคนมาปกป้องถังเฉาและพวกหลินชิงเสว่ จากนั้นก็มาเผชิญหน้ากับหงเทียนหยา
“ตลก คุณถังบอกว่าไม่ได้ฆ่าคนของคุณ ก็คือไม่ได้ฆ่า หรือว่าพวกคุณคิดว่าท่ามกลางสมาคมของพวกคุณ มีใครที่สามารถเทียบคุณถังได้บ้างอย่างนั้นเหรอ?”
เย่เทียนหลงพูดขึ้นอย่างเย้ยหยัน คำพูดพวกนี้มันเป็นเรื่องไร้สาระมากสำหรับเขา
หงเทียนหยากลับโมโหขึ้นมาไม่น้อย“ว่าไงนะ?”
ในคำพูดของเย่เทียนหลง เขาฟังออกถึงความดูถูกดูแคลน
หยุดไปสักพัก สายตาที่หงเทียนหยามองไปยังของเย่เทียนหลงหรี่ลงเล็กน้อย“ไอ้หนู แกนึกว่าตัวเองสืบทอดตำแหน่งสมาคมการต่อสู้ของตระกูลเหยียนแล้ว จะไม่เห็นผู้อาวุโสอยู่ในสายตาได้อย่างนั้นเหรอ?”
เมืองเจียงเฉิงกับเมืองหมิงจูอยู่ใกล้กัน การเปลี่ยนแปลงของสมาคมการต่อสู้หมิงจู หงเทียนหยาก็พอจะรู้อยู่บ้าง
เย่เทียนหลงหัวเราะออกมายกใหญ่“จะบอกคุณตรงๆก็แล้วกัน สมาคมการต่อสู้หมิงจู ไปก้าวก่ายล่วงเกินคุณถัง ก็เลยถูกยึดแทนที่ หรือว่าเมืองเจียงเฉินของคุณก็อยากจะเดินตามรอยเท้าอย่างนั้นเหรอ?”
หงเทียนหยาสายตาเฉียบคม หันมองถังเฉา
ข้อมูลนี้ เขาไม่เคยรู้มาก่อน
“สรุปก็คือ ถ้ามีสมาคมการต่อสู้หมิงจูของผมอยู่ คุณก็อย่าคิดจะลงมือกับคุณถังเป็นอันขาด！”
เย่เทียนหลงสายตาเยือกเย็น
พวกหลินชิงเสว่ หลินจ้าวหยูน หลินฉ่ายเวยต่างก็ตรึงเครียดขึ้นมา แต่ถังเฉากลับดูเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิด
ยิ้มนิ่งๆ บ่งบอกพวกเธอว่าไม่เป็นไร
ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่ได้กะที่จะสอดมือเข้าไปยุ่งเหมือนกัน
“คุณถัง！”
“คุณถัง！”
ในตอนนี้เอง ที่ไม่ไกลก็มีกำลังพลมาอีกสองชุด
หงเทียนหยาพอมอง สายตาก็หวั่นเกรงทันที
กำลังพลสองชุด แยกเป็นหนุ่มวัยรุ่นหล่อเหลาสองคนนำขบวนมา
ทั้งสองคนหน้าตาหล่อเหลา เสื้อสูทรองเท้าหนัง ด้านหลังมีคนติดตามมามากมายเหมือนกัน
“ตระกูลซ่งกับตระกูลต่งแห่งหมิงจู……”
หงเทียนหยาหรี่ตาลงเล็กน้อย แววตาแฝงไปด้วยความหวาดกลัว
เด็กหนุ่มทั้งสองคนนี้ ก็คือซ่งหมิงเวยแห่งตระกูลซ่ง และต่งวี่ซู่แห่งตระกูลต่ง
พวกเขามาขนาบอยู่สองข้างซ้ายขวาของถังเฉา หรี่ตาสำรวจมองหงเทียนหยาที่อยู่ตรงหน้า
“เสียงดังครึกครื้นดีจัง ให้พวกเราร่วมด้วยคนสิ”
ต่งวี่ซู่กับซ่งหมิงเวยพูดขึ้นอย่างมีเลศนัยซ่อนเอาไว้
หงเทียนหยารู้สึกได้ถึงแรงกดดัน
“ตระกูลซ่ง ตระกูลต่ง นี่มันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวกนาย รีบออกไปซะ！”
หงเทียนหยาพูดขึ้นด้วยความโมโห
ต่งวี่ซู่กับซ่งหมิงเวยหรี่ตาลง“ออกไป? พวกเราก็แค่มาหาคุณถังเอง คุณให้พวกเราออกไปทำไม?”
หงเทียนหยาไม่ได้พูดอะไร แต่สีหน้ายิ่งมืดมนลง
เขาก็ได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นช่วงนี้มาเหมือนกัน
พันธมิตรเจียงเฉิงแค่ไปกดขี่ลี่จิงกรุ๊ปแห่งหมิงจูเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าจะไปสะกิดอำนาจอิทธิพลใหญ่มากมายของหมิงจูเข้า
ตั้งสมาธิได้แล้ว หงเทียนหยาก็พูดกับต่งวี่ซู่กับซ่งหมิงเวย“ต่อให้พวกนายจะจงรักภักดีต่อถังเฉา แต่เขาก็ใกล้จะจบเห่แล้ว ถ้าไม่อยากถูกกำจัดไป ก็รีบตัดความสัมพันธ์กับถังเฉาซะตั้งแต่ตอนนี้！”
พอได้ฟังแบบนั้น ต่งวี่ซู่กับซ่งหมิงเวยก็หัวเราะ
กำลังจะพูด จู่ๆก็มีเสียงหัวเราะร่าเริงสดใสดังขึ้นมา
“ใครให้พวกนายตัดความสัมพันธ์กับคุณถัง?”
ชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินเข้ามา
ซุนยู่เฟิงแห่งตระกูลซุนมาแล้ว
ตอนนี้ สามตระกูลยักษ์ใหญ่แห่งหมิงจู มากันครบหมดแล้ว
แม้ว่าอิทธิพลอำนาจของเมืองเจียงเฉิงจะดูถูกอำนาจของหมิงจู มองว่าเป็นพวกเศรษฐีที่ร่ำรวยขึ้นมากะทันหันมาโดยตลอด
แต่ว่า หมิงจูก็ไม่ได้แย่ไปกว่าเมืองเจียงเฉิงเลย
ตระกูลยักษ์ใหญ่ของหมิงจู แน่นอนว่าก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าเมืองเจียงเฉิงเท่าไร
ตอนนี้สามตระกูลยักษ์ใหญ่มากันครบแล้ว การมาร่วมมือกัน สมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิงก็รู้สึกหวั่นกลัวอยู่ไม่น้อย
ยิ่งไม่ต้องพูดถึง มีอีกหนึ่งสมาคมการต่อสู้หมิงจูที่กำลังจ้องมองรอตะครุบทุกเมื่ออยู่ข้างๆ
“เหอะ ตระกูลยักษ์ใหญ่ที่แข็งแกร่งทรงพลัง ไม่คิดว่าจะยอมจำนนก้มหัวให้กับเด็กที่อายุไม่ถึงสามสิบ น่าขำสิ้นดี！”
แต่ถึงแม้ว่าจะหวาดกลัว แต่หงเทียนหยาก็ยังคงเปิดปากพูดอย่างเย้ยหยัน
“แม้ว่านายจะเป็นผู้มีอำนาจอิทธิพลของหมิงจู แต่ว่าอย่าลืมล่ะ ว่าที่นี่คือเมืองเจียงเฉิง！”
หงเทียนหยาพูดขึ้น“ตระกูลยักษ์ใหญ่ของเมืองเจียงเฉิง ไม่มีทางอนุญาตให้พวกนายมาวุ่นวายแบบนี้แน่นอน！”
“งั้นเหรอ?”
สักพักถังเฉาก็หัวเราะออกมา“ในเวลานี้ตระกูลยักษ์ใหญ่ของเมืองเจียงเฉิงก็น่าจะมาถึงกันหมดแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ตะโกนเรียกพวกเขามาเลยสิ”
พูดจบ ก็กวักมือไปยังตำแหน่งของสามตระกูลยักษ์ใหญ่ของเมืองเจียงเฉิง
สามตระกูลยักษ์ใหญ่ก็มาจริงๆ
“พี่ถัง！”
ที่มาถึงคนแรกคือตระกูลเซี่ย เซี่ยอวี่ซิงสวมชุดเดรสสีขาว ยิ้มให้กับถังเฉาอย่างอ่อนหวาน
“คุณถัง！”
จากนั้น ก็เป็นเซี่ยสิงจู๋ที่สวมชุดสูทสีดำ
ถังเฉาก็เห็นเซี่ยหรูหลงกับเชี่ยหรูหู่ที่ตามมาข้างหลัง
ปฏิกิริยาตอบสนองของตระกูลเซี่ย เหนือความคาดหมายของหงเทียนหยา
จากนั้น หูเซียว หูอีซาน หูจิ้งซูก็มาถึงแล้วเหมือนกัน
ที่มาด้วยกัน ยังมีลู่เจียงไห่ ลู่โป๋หานแห่งตระกูลลู่ก็มาแล้วด้วยเหมือนกัน
ถังเฉาพยักหน้าให้กับพวกเขาทุกคน สุดท้ายก็หันสายตาไปหาหงเทียนหยา
“ประธานหง เมื่อตะกี้คุณบอกว่า ตระกูลยักษ์ใหญ่ของเมืองเจียงเฉิงไม่มีทางอนุญาตให้พวกเราเข้ามาวุ่นวายใช่ไหม?”
ทันใดนั้น หงเทียนหยาก็โกรธถึงขีดสุด
เขาคิดไม่ถึงว่า ตระกูลยักษ์ใหญ่ของเมืองเจียงเฉิงจะเคารพถังเฉาขนาดนี้！
นี่มันเท่ากับตบหน้าตัวเองชัดๆเลยไม่ใช่หรือไง?
