สำหรับเรื่องที่เย่หรูอี้ด่างพร้อยนั้น ที่เกิดเหตุไม่เหลือหลักฐานที่ใช้การได้เลย
มีเพียงแต่รอยเลือด กับกี่เพ้าที่ฉีกขาดหนึ่งตัว
นอกจากนี้แล้ว ก็ไม่มีอย่างอื่นอีก
เย่หรูอี้เป็นประธานคนปัจจุบันของหย่วนหยางกรุ๊ป ตำแหน่งนั้นสูงกว่าเย่เซ่าเตี๋ย
ทุกวันคนที่เข้าๆออกๆห้องทำงานของเย่หรูอี้มีจำนวนนับไม่ถ้วน อีกอย่างเวลาของคนที่เข้าห้องทำงานของเย่หรูอี้ มากสุดจะไม่เกินห้านาที
เวลาแค่นี้ มันจะสามารถทำผิดได้ยังไง?
มีแต่ถังเชา เข้าไปในห้องทำงานของเย่หรูอี้นานที่สุด ประมาณชั่วโมงกว่า
เวลาแบบนี้ พอเพียงที่จะกระทำผิดได้หลายครั้งแล้ว
สำหรับแรงจูงใจก็คือถังเฉากับเย่หรูอี้เกือบจะเป็นสามีภรรยากันแล้ว เหลือแค่ขั้นตอนสุดท้าย!
และผู้ชายสำหรับเรื่องแบบนี้ มันมีความรู้สึกพิเศษในจิตใจ
ชายหญิงเมื่ออยู่ในห้องกันสองต่อสอง มันยากที่จะหักห้ามใจ นี่คือคำตัดสินของหวางเจี๋ย ในโลกนี้ไม่มีผู้ชายคนไหนที่เมื่อมีโอกาสแล้วจะไม่ทำหรอก
ด้วยเหตุนี้ ถังเฉาจึงกลายเป็นผู้ต้องสงสัยโดยตรง
คลิปวิดีโอนี้ มันไม่สามารถเป็นหลักฐานที่จะเอาผิดได้เลยจริงๆ
แต่ว่า มันจะสำคัญอะไรล่ะ?
เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่เร่งด่วนอยู่แล้ว
คนที่แจ้งความคือถังหลิน แต่คนที่ทำให้เรื่องขยายใหญ่กลับเป็นเย่จงซือของตระกูลเย่ ซึ่งก็หมายความว่า เรื่องนี้ตระกูลถังกับตระกูลเย่ต่างก็รู้แล้ว!
มันกลายเป็นเรื่องใหญ่แล้ว
เป้าหมายของถังหลินกับเย่จงซือนั้นชัดเจนมาก ต้องจับตัวคนร้ายให้ได้ และต้องลงโทษอย่างหนัก!
ทางตำรวจยังไม่รู้ว่านี่คือความต้องการของทั้งสองตระกูลหลวงหรือเปล่า แต่พวกเขารู้ว่า หากไม่จัดการเรื่องนี้โดยเร็ว ทั่วทุกหัวระแหงในเยี่ยนจิงก็จะตกอยู่ในความวุ่นวาย
เมื่อเรื่องมันมาถึงขึ้นนี้ ความจริงมันก็ไม่ได้สำคัญแล้ว
ถังหลินอยากให้ใครหายสาบสูญมากที่สุด?
เย่จงซืออยากให้ใครแต่งงานออกไปโดยเร็ว?
มันก็คือถังเฉากับเย่หรูอี้อย่างไม่ต้องสงสัย
ด้วยเหตุนี้ ก็รู้ตัวคนร้ายแล้ว
คดีนี้ มันก็เพื่อเป็นการปลอบขวัญตระกูลถังกับตระกูลเย่ทั้งสองตระกูลหลวง
หวางเจี๋ยเงียบไปนานมาก ทันใดนั้นก็พูดกับคนข้างๆ “ปลดกุญแจมือเขาออก”
เจ้าหน้าที่จดบันทึกแปลกใจเล็กน้อย หวางเจี๋ยสีหน้าเคร่งขรึม “ทำตามที่ผมบอกก็พอ”
เจ้าหน้าที่คนนั้นถึงได้ปลดกุญแจมือของถังเฉาออก
ถังเฉาเห็นแบบนี้ ก็ฉีกยิ้ม ก็ได้ไม่ออกไป ยังนั่งอยู่บนเก้าอี้ มองสำรวจอุปกรณ์ลงทัณฑ์ในห้องลงทัณฑ์
ถังเฉาทำเสียงจื๊ดๆสองที “ปกติพวกคุณก็ใช้เครื่องมือทรมานพวกนี้ในการปฏิบัติหน้าที่เหรอ?”
หวางเจี๋ยฟังออกว่าถังเฉากำลังพูดจาเสียดสีพวกเขา แต่เขาไม่ได้พูดอะไร แต่ได้ยื่นบุหรี่ให้เขาหนึ่งมวน
ถังเฉายิ้มแล้วปฏิเสธ “ผมมี”
พูดจบ ก็หยิบบุหรี่ของตัวเองออกมา
เป็นซองดำเขียว ข้างบนยังมีสัญญาลักษณ์รูปปืนใหญ่รุ่นเก่าอยู่
หวางเจี๋ยประหลาดใจอย่างมาก ไม่เคยเห็นบุหรี่ยี่ห้อนี้มาก่อน
“แฮ่มๆๆ!”
ถังเฉาใช้แรงในการสูบ ทันดังใดนั้นก็ไออย่างรุนแรง
หวางเจี๋ยถอนสายตากลับทันที ดวงตาน่าเกรงขาม
เดิมเขายังนึกว่าเป็นบุหรี่ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน คิดไม่ถึง มันก็แค่บุหรี่ที่ขายตามแผนถนน
เขาได้ยินมาว่า เมื่อก่อนถังเฉาอยู่ตระกูลหลินมีฐานะที่ต่ำมาก อาศัยที่มีภรรยาดีอย่างหลินชิงเสว่ ถึงสามารถเข้าไปในตระกูลหลิน
ตัวเขานั้น ไม่มีพลังอำนาจอะไร บุหรี่ที่สูบ ก็ต้องไม่ค่อยดีอยู่แล้ว
หวางเจี๋ยเองก็จุดบุหรี่ขึ้นมาหนึ่งมวน สีหน้าไม่ได้ดุดันเหมือนเมื่อกี้แล้ว แต่กลับมองเขาอย่างสงบ “ตรงนี้ไม่มีคนอื่น เรามาเปิดใจคุยกันหน่อย พวกเราไม่มีหลักฐานจริง แต่ว่า เราจำเป็นต้องให้คุณรับสารภาพและติดคุก นี่เป็นคำสั่งจากเบื้องบน เราไม่สามารถต่อต้านได้ ช่วยเข้าใจด้วย”
ถังเฉาพยักหน้า “คุณพูดถูก แต่ว่า ใครจะมาเข้าใจผม”
หวางเจี๋ยราวกับไม่ได้ยินคำพูดของถังเฉา สูบบุหรี่อย่างหนัก แล้วกล่าว “เรามาถอยกันคนละก้าว นายรับสารภาพเสีย ฉันจะช่วยเหลือนายอย่างเต็มที่ ไม่ให้นายตายอย่างแน่นอน ฉันจะพยายามลดจำนวนปีที่ติดคุกให้น้อยลง ประกอบกับช่วงที่นายติดคุกก็ประพฤติตัวดีหน่อย อย่างน้อยสามารถลดไปครึ่งหนึ่ง เมื่อถึงเวลา ปีสองปีก็ได้ออกมาแล้ว”
ถังเฉาฟังจบ ก็ตกอยู่ในความเงียบ
“คุณรู้มั้ยว่าทำไมถึงมีคดีที่ไม่เป็นธรรมมากมายขนาดนี้?”
ถังเฉามองหวางเจี๋ย แล้วถาม
เมื่อได้ยิน หวางเจี๋ยก็ขมวดคิ้วแน่น หยิบบุหรี่ที่สูบอยู่ปากลงมา แล้วถาม “นายอยากจะพูดอะไร?”
สายตาของถังเฉามองบีบหวางเจี๋ยโดยตรง กล่าวด้วยเสียงที่บางเบา “ก็เพราะแรงกดดันของผู้มีอำนาจ ทำให้คนที่มีหน้าที่ปกป้องความยุติธรรม ต้องปฏิบัติหน้าที่อย่างไร้มโนธรรม บางทีคุณอาจรู้สึกว่าคุณไม่ผิด และมีความลำบากใจของคุณเอง แต่พวกคุณเป็นตัวแทน ที่เพิ่มบทลงโทษผู้กระทำความผิด”
“……”
ถังเฉาไม่เพียงแต่ไม่ยอมรับสารภาพ กลับเริ่มสั่งสอนเขา มันได้ทำลายความอดทนที่เหลือไม่มากของหวางเจี๋ย
แววตาของเขาค่อยๆเปลี่ยนเป็นความดุดัน น้ำเสียงไม่ดี “หากนายไม่ยอมรับสารภาพก็ได้ ก็อยู่ตรงนี้เถอะ อย่างไรเสียกูก็มีเวลาเยอะ!”
พูดจบ ก็ลุกขึ้น เตรียมตัวที่จะออกไปสูดอากาศข้างนอก
ก่อนที่จะเดินออกจากห้องลงทัณฑ์ ถังเฉาเรียกเขาเอาไว้ “คนทุกคนล้วนมีมโนธรรม อาศัยที่มโนธรรมของตัวเองยังไม่ถูกกลืนกิน รีบตัดสินใจทำในเรื่องที่ถูกต้องเถอะ”
“พรุ่งนี้ก่อนฟ้าสาง ผมต้องออกไปพบลูกสาวของผม หากลูกสาวของผมรู้ว่าพ่อไม่ได้กลับไปทั้งคืน ต้องร้องไห้โวยวายอย่างแน่นอน”
“……”
ฝีเท้าของหวางเจี๋ยหยุดชะงักไปทันที จากนั้นสีหน้าก็ดุดันมากขึ้น
ป้าง!
ประตูเหล็กถูกกระแทกอย่างแรง เสียงดังไปทั่วสถานีตำรวจ
ถังเฉาก็ไม่ได้รีบร้อน ก็นั่งรออยู่ในห้อง พลางสูบบุหรี่พ่นควัน พลางเหม่อมองนาฬิกาที่อยู่บนกำแพง
ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่ม
ยังมีเวลาอีกเก้าชั่วโมง ก่อนที่ดวงอาทิตย์จะขึ้นในวันพรุ่งนี้
“เวลาค่อนข้างจะบีบค้าน………..”
ถังเฉาฉีกยิ้ม แต่ว่ารอยยิ้มแบบนี้ กลับไม่มีความอ่อนโยนแม้แต่นิดเดียว
……
ห้องวีไอพีในสโมสรเก้ามังกร
หลังจากเห็นถังเฉาถูกจับกุมไปต่อหน้าต่อตาแล้ว ถังฮันเจี๋ย หูอีซาน เซี่ยสิงจู๋ ต่งวี่ซู่และคนอื่นๆก็ไม่ได้กลับไป แต่ได้นั่งพูดคุยกันด้วยสีหน้าที่มืดมน เพื่อหารือวิธีในการรับมือ
ถังเฉาเป็นผู้นำของพวกเขา หากเกิดเรื่องอะไรขึ้น พวกเขาก็คงต้องกระจัดกระจายแยกย้ายกันไป
ถังฮันเจี๋ยก็ร้อนใจเป็นอย่างมาก ตระกูลถังได้พึ่งพาอาศัยตระกูลถังอย่างสิ้นเชิงไปแล้ว หากเกิดเรื่อง ตระกูลถังของพวกเขาต้องจบเห่อย่างแน่นอน
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา คิดอยากจะโทรหาถังเหนียนหู่ แต่ทว่า เมื่อโทรติด เขาก็ตกตะลึงไปเลย
โอกาสครั้งนี้ ก็เป็นโอกาสที่ดีที่จะดูว่าถังเฉานั้นมีความสามารถที่จะต่อต้านราชวงศ์เซี่ยได้หรือเปล่าไม่ใช่หรอ?
หากเรื่องแค่นี้ก็จะจัดการไม่ได้ แล้วยังจะต่อต้านราชวงศ์เซี่ยได้อย่างไร?
ด้วยเหตุนี้ ถังฮันเจี๋ยก็รีบเก็บโทรศัพท์ พูดกับทุกคน “พวกเขาที่จับคุณถังไป ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง รออีกหนึ่งชั่วโมง หลังจากหนึ่งชั่วโมง ไม่มีคนไปช่วยคุณถัง พวกเราก็ออกโรง สร้างแรงกดดันกับเบื้องบน”
“……”
หูอีซานและคนอื่นๆไม่ได้พูดอะไร กลับเดินออกไปจากที่นี่ทีละคน ขับรถไปยังสถานีตำรวจ
พวกเขารอนานขนาดนั้นไม่ได้ จำเป็นต้องไปช่วยคุณถังตอนนี้
และแล้ว เมื่อมาถึงสถานีตำรวจ พวกเขายังไม่ทันได้เข้าไป ก็ถูกขัดขวางไว้ข้างนอก
ปืนแต่ละด้ามที่เย็นยะเยือก มาจ่ออยู่ตรงหน้าผากของพวกเขา
“ไปยืนไกลๆเลย ก่อนที่เรื่องจะจบ ใครก็อย่าเข้ามาใกล้!”
คนที่เป็นหัวหน้าน้ำเสียงเย็นชา
หูอีซานกลั้นหายใจชั่วขณะ แล้วก็พูดอะไรไม่ออก
ดังนั้นทุกคนต่างตกอยู่ในความเงียบ พวกเขาเพิ่งจะยืนมั่นคงในเยี่ยนจิง ก็เกิดเรื่องแบบนี้
สถานีตำรวจ ไม่แม้กระทั่งจะให้พวกเขาเข้าไป ยิ่งไม่ต้องพูดเรื่องที่จะใช้เงินในการไถ่คน
ในตอนแรกที่พวกเขามาที่เยี่ยนจิง นอกจากใช้เงินในการสร้างความสัมพันธ์แล้ว ก็คิดวิธีอื่นไม่ออกอีกเลย
กริ๊งๆๆ
เวลานี้ โทรศัพท์ของหูอีซานก็ดังขึ้น เป็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย
“โหล?”
หูอีซานหยั่งเชิงพูด
“ใช่หูอีซานหรือเปล่า?”
มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งที่เย็นชาดังมาจากทางโทรศัพท์
“คุณหลิน?”
สีหน้าของหูอีซานเปลี่ยนไปทันที
……
คืนนี้ ถูกกำหนดให้เป็นคืนที่นอนไม่หลับ
ในคฤหาสน์แห่งหนึ่ง ถังหลินก็ไม่ได้นอนเหมือนกัน
เขานั่งตัวอ่อนอยู่บนโซฟา และมีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงหน้าหน้าเขา ใช้ปากทำให้เขามีความสุข
“เย่หรูอี้ เย่หรูอี้! นางแพศยา!”
ถังหลินเหมือนนั่งอยู่ในรถไฟเหาะ ไปถึงจุดสุดยอดในทันที
ใบหน้าเขาดุร้าย คำรามชื่อของเย่หรูอี้อย่างต่อเนื่อง
แค่นี้ยังไม่พอ เขากดหัวของหญิงสาวอย่างแรง และจินตนาการว่าเธอคือเย่หรูอี้ที่เย็นชา
แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขากังวลมากกว่า นั่นคือถังเฉาที่อยู่ในสถานีตำรวจ
เขาที่กระวนกระวายใจ ก็เลยโทรไปหาเย่จงซืออีกครั้ง
“ตัดสินโทษหรือยัง?”
เขาถามอย่างร้อนใจ อยากได้ยินข่าวที่ถังเฉาถูกตัดสินโทษมาก
ศักดิ์ศรีของผู้ชายที่จะถูกหยามไม่ได้เลย ก็คือเรื่องที่เกี่ยวกับผู้หญิง
ก่อนแต่งงานถูกนายแย่งเจ้าสาวของฉัน ฉันก็จะทำให้นายติดคุกไปจน การต่อสู้ระหว่างลูกผู้ชาย บางครั้งมันก็ง่ายแค่นี้เอง
แต่แล้ว คำตอบของเย่จงซือกลับทำให้เขาผิดหวัง
“ไม่เร็วขนาดนั้นหรอก ยังไม่มีหลักฐานที่จะสามารถเอาผิดได้เลย”
ถังหลินได้ฟัง สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที “คุณพูดอะไรนะ? คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่าสามารถทำให้เขายอมรับสารภาพอย่างแน่นอน?”
เย่จงซือยิ้มจางๆ “ผมพูดแบบนั้นก็จริง แต่ผมไม่ได้พูดว่า คลิปวิดีโอนั่น จะเป็นหลักฐานเพียงพอในการเอาผิดเขา”
“รู้ทั้งๆรู้ว่าคลิปวิดีโอไม่สามารถที่จะเอาผิดเขา แล้วทำไมถึงยังใช้กำลังคนตั้งมากมายในการไปจับกุมล่ะ? เข้าใจหรือยัง?”
“……”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังหลินก็เข้าใจแล้ว รูม่านตาก็หดลงทันที
“คุณชายเย่ คุณคิดจะ……….”
เย่จงซือหัวเราะเห่อๆแล้วกล่าว “ในเมื่อเย่หรูอี้ทำให้เยี่ยนจิงเกิดความโกลาหลขนาดนี้ งั้นพวกเราก็มาเพิ่มความวุ่นวายเข้าไปอีก กระดาษยังไงก็ห่อไฟไม่มิด”
“เรื่องในตระกูลหลวงของเรา เคยพูดเรื่องเหตุผลกันเมื่อไหร่ล่ะ? อยากฆ่าคน ก็ฆ่าเลย ใครจะมาพูดพร่ำทำเพลงอีก? “
ในคำพูดของเย่จงซือแฝงไว้ด้วยความเชื่อมั่น
ถังหลินก็หัวเราะกับเขา “คุณชายเย่ฉลาดมาก”
“ถังเฉาล่ะ?”
ตรงประตูสถานี
ในโทรศัพท์ของหูอีซาน น้ำเสียงของหลินชิงเสว่เฉียบขาดและเย็นชาขึ้นมาเล็กน้อย “พูดความจริงกับฉัน”
ลำคอของหูอีซานราวกับว่ามีก้างติดอยู่ แม้แต่ในโทรศัพท์ ยังสัมผัสได้ถึงความโกรธของหลินชิงเสว่
หลังจากนิ่งไปครู่ใหญ่ ในที่สุดก็พูดออกมา
“ถูกจับแล้ว คดีไม่เล็กเลย ตำรวจที่ยศสูงต่างก็มากันหมดแล้ว”
ตู๊ดๆๆๆ
สายถูกวางไปโดยตรง
ในซอยตงเฉิน
ถังเสี่ยวลี้หลับสนิทไปแล้ว หลินชิงเสว่ยืนอยู่ตรงระเบียนคนเดียว นิ่งไปนานมาก
เธอในเวลานี้ เย็นเหมือนหิมะหมื่นปี
ใบหน้า ยังแฝงไว้ด้วยแรงอาฆาต
ฮู้
เธอหยิบเสื้อกันลมมาหนึ่งตัว คลุมไปบนตัว แล้วก็ออกไปอย่างรีบร้อน
และในเวลานี้ ลมในเยี่ยนจิงแรงมากแล้ว
ฝนภูเขากำลังจะมา(บรรยากาศตึงเครียดก่อนเหตุการณ์รุนแรงจะเกิดขึ้น)
