เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – บทที่ 840 ตามติดเหมือนเงา

บทที่ 840 ตามติดเหมือนเงา

Grand Canalในเมืองซื่อจิ่ว ได้รับนามว่าเป็นแม่น้ำที่ปกป้องเมืองซื่อจิ่ว

คดเคี้ยวเป็นระยะทางหลายพันไมล์ราวกับมังกรจริงๆ ชาวบ้านเรียกมันว่า “แม่น้ำสายแม่” ที่หล่อเลี้ยงพวกเขา

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้รอบๆแม่น้ำ มีร่างสองร่างที่วิ่งหนีอย่างบ้าคลั่ง

รองเท้าผ้าปากกลมเหมือนบินอยู่บนพื้นหญ้า และทุกครั้งที่เขย่งเท้าเบาๆ บนน้ำก็จะมีระลอกคลื่นเล็กน้อย

เย่จงซือรู้สึกเหมือนตนเองเข้าไปยุ่งเกี่ยวในโลกบูโด

กระบวนท่านี้เขาคุ้นเคย —- เมื่อก่อนเคยดูในหนัง บินบนหญ้า

คิดไม่ถึงว่า จะมีคนนำมันออกมาใช้ในโลกจริง

เย่จงซือเองก็เป็นคนที่ฝึกฝนเรื่องการต่อสู้เช่นกัน แต่ก็ไม่ได้เก่งเหมือนปรมาจารย์โม่

น้ำหนักเฉลี่ยของผู้ใหญ่ปกติคือแปดสิบกิโลกรัม และผู้สูงอายุที่มีสุขภาพแข็งแรงประมาณหกกิโลกรัม น้ำหนักรวมของสองคนนี้เกือบร้อยสี่สิบกิโลกรัม

ด้วยน้ำหนักที่มากเช่นนี้ เขาสามารถประคองตัวและบินอย่างรวดเร็วบนผิวน้ำได้ ในใจเย่จงซือรู้ดี —- อย่าคิดว่ามันง่าย ถ้าไม่ใช่เพราะฝึกฝนอย่างหนักมาหลายปี จะไม่มีความแข็งแกร่งดังกล่าวแน่นอน

ปรมาจารย์โม่พาเขาวิ่งมาเกือบ 10 นาทีแล้ว เป็นเวลานานและรวดเร็วเช่นนี้ น่าจะปลอดภัยแล้วมั้ง?

เย่จงซือคิดในใจและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ปรมาจารย์โม่ ผมคิดว่าพอแล้ว เรามาพักกันไหม?”

เย่โม่ไม่พูดอะไร เพียงแค่มองไปรอบๆอย่างระมัดระวัง

กลางดึกเงียบสงัด ไม่มีคน แม้แต่ต้นหลิวบนฝั่งก็ยังนิ่ง

เย่โม่พยักหน้า แล้วพาเย่จงซือไปที่ฝั่งเพื่อหยุดวิ่ง

เย่โม่หอบหายใจทันทีที่เท้าแตะพื้น

เพราะว่าเขาแก่แล้ว อีกอย่างยังได้พาอีกคนไว้ด้วย พลังของร่างกายไม่เพียงพอ

อย่างไรก็ตาม เขามองไปรอบๆอย่างระมัดระวังและมั่นใจว่าถังเฉาตามไม่ทัน จากนั้นเขาก็ค่อยโล่งใจ

เมื่อคิดถึงถังเฉาอีกครั้ง เย่โม่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขนลุกซู่ ความหวาดกลัวยังหลงเหลืออยู่ในใจ

ถังเฉาหักกระดูกแขนของเขาโดยตรง และมันก็ยังเจ็บอยู่

ชายหนุ่มที่ดูเหมือนอายุต่ำกว่า 30 ปีคนนี้ มีพลังมาก

แม้แต่ในราชวงศ์ต้าเซี่ย ก็หายากมาก!

อย่างไรก็ตาม ไม่มีอัจฉริยะเช่นนี้ในประวัติศาสตร์ แต่ส่วนใหญ่ถูกกำจัดและเสียชีวิตตั้งแต่เด็ก

เชื่อว่าคนนี้ก็จะไม่มีข้อยกเว้น

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หัวใจที่บีบรัดของเย่โม่ก็ผ่อนคลายลง

หันกลับไปมองเย่จงซือ “พักที่เมืองซื่อจิ่วหนึ่งวัน เมื่อคุณท่านกลับมา วันพรุ่งนี้ก็สามารถออกเดินทางไปยังบนเขาแล้ว การเดินทางจะใช้เวลาประมาณสามวัน เตรียมพร้อมที่จะทนต่อความยากลำบาก”

“ครับ ปรมาจารย์โม่”

สายตาของเย่จงซือเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ครั้งหนึ่งเขาเคยไปเยือนภูเขาแห่งนี้เมื่อครั้งยังเป็นเด็ก และเขายังคงประทับใจ

มีนกร้องและดอกไม้ที่หอม ซึ่งเป็นโลกใหม่ที่เป็นอิสระ

นอกจากนี้ ผู้คนภายในนั้นก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน

ประวัติของราชวงศ์ต้าเซี่ย ไม่ใช่จะไม่ได้บันทึกไว้

ผลงานชิ้นเอกของเถาหยวนหมิง”บันทึก (หมู่บ้าน) ธารดอกท้อ” บันทึกบรรพบุรุษของราชวงศ์ต้าเซี่ย

“ภูเขามีทางเข้าเล็กๆ ราวกับมีแสงสว่าง จึงจากเรือแล้วเข้าทางปาก ตอนแรกที่เข้าไปมันแคบมาก คนสามารถผ่านเข้าไปได้ หลังจากผ่านไปหลายสิบก้าว ทันใดนั้นก็โปร่งกระจ่าง”

นี่คือชาวประมงพบทางเข้าในราชวงศ์ต้าเซี่ยโดยไม่ได้ตั้งใจ

แน่นอน หลังจากที่ชาวประมงออกมา เขาไม่สามารถหาทางเข้าไปในราชวงศ์ต้าเซี่ยได้อีกต่อไป

นี่ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่า ราชวงศ์ต้าเซี่ยถูกแยกออกจากโลกภายนอก

ยิ่งกว่านั้น แม่ของเขาอยู่ข้างใน

เขาและแม่ของเขาไม่ค่อยได้พบหน้ากันเลย แต่ดีกับเขามาก เย่จงซือคิดถึงเธอมาก

ขณะที่เขากำลังคิดถึงภาพที่สวยงามนี้ ใบไม้ที่อยู่รอบๆก็ส่งเสียงกรอบแกรบในทันใด

เย่โม่หันไปมองรอบๆโดยอัตโนมัติ

“เหมียว”

แมวป่าตัวหนึ่งกระโดดลงมาจากต้นไม้ มองดูพวกเขาด้วยดวงตาสีเขียว และวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

“……”

เย่จงซือสะดุ้งด้วยเหงื่อเย็นเยียบ จากนั้นฝืนยิ้มออกมาและกล่าวว่า “ปรมาจารย์โม่ ท่านเซนซิทีฟเกินไปหรือเปล่า? มันก็แค่แมว”

“ใช่เหรอ……”

เส้นประสาทที่ตึงเครียดของเย่โม่ไม่ผ่อนคลาย สายตาของเขายังคงมองลึก

สายตาที่มองดูแม่น้ำในเมืองซื่อจิ่วดูเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย

เมื่อกี้เขาประหม่าเกินไปหรือเปล่า?

การโจมตีของถังเฉานั้น มีอิทธิพลต่อเขามากเกินไป ถ้ามันอันตรายกว่านี้ แขนของเขาคงหักไปหมดแล้ว

การถูกคนที่แข็งแกร่งจ้องมองมานั้น ช่างน่ากลัวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉานเสียอีก

หลังจากตกใจ เย่จงซือก็โล่งใจและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ปรมาจารย์โม่ ท่านลืมไปแล้วหรือ ตอนที่เราจากไป พ่อของผมได้ลงมือกับไอ้เด็กนั่นแล้ว”

“แม้ว่าไอ้หมอนั่นมีความสามารถแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของพ่อผมได้หรอก!”

เมื่อเขาพูดเช่นนี้ ในน้ำเสียงของเย่จงซือเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น

นอกจากนี้ ยังมีรอยยิ้มที่โล่งใจบนใบหน้าของเย่โม่ด้วย”คุณพูดถูก”

ความแข็งแกร่งของเย่จงเวิ่น อาจกล่าวได้ว่าเขาเห็นการเติบโตขึ้นมาด้วยตาของเขาเอง

เริ่มต้นจากการที่ด้อยกว่าเขาในตอนแรก เลเวลค่อยๆอัพขึ้นมาเท่ากับเขา และก็แซงหน้าเขาไปในที่สุด

เขาพาเย่จงซือ และเย่จงเวิ่นได้ขวางเขาไว้ ไม่ว่าถึงเฉาจะเก่งกาจแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะตามทัน

เย่โม่ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว เพราะก้าวนี้ ทำให้ร่างกายของเขาแข็งทื่อทันที

รูม่านตากว้างขึ้น และบนหน้าผากของเขา มีเหงื่อออกก้อนโต

เสื้อผ้าที่อยู่ด้านหลังเปียกด้วยเหงื่อเย็น

“พวกคุณอยากหนีไปไหน?”

เสียงแผ่วเบาราวกับโซ่ที่ทำลายชีวิต ตกลงไปในหูของเย่โม่และเย่จงซือ ทำให้พวกเขาสั่นสะท้านไปทั่วทั้งตัว และดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างขึ้นในทันที

“……”

เย่จงซือคิดว่าเขามีอาการประสาทหลอน เงยหน้าขึ้นอย่างสั่นเทา

เห็นเงาดำนั่งอยู่บนลำต้นของต้นไม้เหนือพวกเขา มองดูพวกเขาด้วยรอยยิ้ม

เขาปิดลมหายใจออกจากร่างกาย ราวกับผสมกับความมืดรอบตัว หากเขาไม่ส่งเสียง ก็จะไม่รู้สึกถึงการมีอยู่ของเขาเลย

“อ๊าก—-”

ขณะที่ดวงตาทั้งสี่สบตากัน เย่จงซือกรีดร้องด้วยความตกใจ และเขาก็ล้มลงกับพื้น

มีแม้กระทั่งของเหลวสีเหลืองล้นระหว่างเป้า

กลัวจนฉี่ราด!

“ไป!”

เย่โม่เหมือนเผชิญกับศัตรูเก่งกาจในทันที กัดฟันแน่น จับเย่จงซือแล้วหนีไป

เมื่อมองดูพวกเขาจากไป ถังเฉามีรอยยิ้มจางๆบนใบหน้าของเขา

“หนี พวกคุณจะหนีไปไหนได้?”

ซ่า!

ทันทีที่เสียงหายไป ถังเฉาก็หายไปบนลำต้นด้วย

หู้ๆๆ!

เย่โม่พาเย่จงซือหนีไปอย่างบ้าคลั่ง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาหนีอย่างบ้าคลั่งในวัยชราเช่นนี้

ความกลัวที่มาจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ ทำให้เขารู้สึกมีขนลุกซู่

กลัวแล้ว

กลัวจริงๆ

ก่อนหน้านี้พวกเขายังมั่นใจว่าถังเฉาจะตามไม่ทัน แต่คิดไม่ถึงว่า ในวินาทีต่อมา เขาก็ตามจนทัน

วิญญาณ!

เขาเกือบจะเหมือนกับวิญญาณ!

เย่จงซือถึงกับกลัวจนฉี่ราดโดยตรง สีหน้าของเขาซีดราวกับกระดาษ

ในเมื่อถังเฉาปรากฏขึ้นที่นี่ แสดงว่าพ่อของเขาพ่ายแพ้แล้ว…

เมื่อคิดเช่นนี้ สีหน้าของเขาก็ซีดเผือดมากขึ้นกว่าเดิม

ในสายตาของเขา พ่อของเขาเป็นผู้อยู่ยงคงกระพันเหมือนเทพเจ้าแห่งสงครามมาโดยตลอด และไม่เคยพ่ายแพ้

แพ้แล้วจริงหรือ?

หัวใจของเย่จงซือขนลุกซู่ เมื่อมองดูคืนที่มืดมิด เขารู้สึกถึงความตายจริงๆ

บูม!

ทันใดนั้น เย่โม่ก็ล้มลงกับพื้น ราวกับว่าเขาสูญเสียเท้าหน้าของเขา

เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

Status: Ongoing

เมื่อห้าปีก่อน ถูกว่าที่ภรรยาใส่ร้าย ในเวลาที่เกือบจะตาย มีผู้หญิงคนหนึ่งมาช่วยเขาอย่างสุดชีวิตห้าปีต่อมา อำนาจและทรัพย์สมบัติของโลกล้วนตกอยู่ในมือของเขา การกลับมาของม้าศึก แค่เพื่อที่จะตอบแทนบุญคุณในคืนนั้น แต่กลับพบว่า เธอได้คลอดลูกสาวคนหนึ่งสิ่งที่เป็นหนี้คุณไม่สามารถลบล้างให้หมดไปได้ ถ้าอย่างนั้นก็ปกป้องพวกคุณสองแม่ลูก……ทั้งชีวิตเลยแล้วกัน!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท