ไวโอเล็ตย่อมรู้ดีถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ สิ่งที่ถังเฉาพูดไม่เคยโกหก
แต่ไม่นานหลังจากพูดจบ ถังเฉาก็มองดูเธอด้วยสีหน้าสงสัย “จู่ๆ ทำไมคุณถึงมาที่นี่ล่ะ คุณไม่ได้กลับไปที่นั่นเหรอ? คุณจะไม่ถูกสงสัยถ้าคุณมาที่นี่เหรอ?”
หลังจากได้ยินเรื่องนี้ไวโอเล็ตก็ถอนหายใจ “ฉันไม่ได้ตั้งใจมาที่นี่ แต่หว่างเหลี่ยงมอบหมายภารกิจให้ฉันจัดการทางนี้ ฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องกลับมาที่นี่อีกครั้ง
“หงเหลียนต้องการมาทำงานที่นี่มาก แต่หว่างเหลี่ยงกลับไม่ยินดีมอบเมืองนี้ให้เธอ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไม”
ไวโอเล็ตรู้สึกเสมอว่าเหตุผลที่หว่างเหลี่ยงมอบเมืองนี้ให้ตนเองบริหาร ไม่ใช่เพียงเพราะความสามารถของเธอเอง แม้ว่าไวโอเล็ตจะแข็งแกร่งกว่าหงเหลียนจริงๆ แต่ก็ไม่จำเป็นที่จะให้คนที่เธอเชื่อมั่น 100% มาดูแลสถานที่สำคัญเช่นนี้
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉาก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน
ดาบสว่างหลบง่าย ลูกธนูมืดหลบยาก ตอนนี้ถังเฉาไม่รู้ว่าหว่างเหลี่ยงกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
“ได้ ในเมื่อพูดเช่นนี้ คุณก็ไปทำในสิ่งที่ควรทำก่อนเถอะ จะได้ไม่ถูกสงสัย พอถึงตอนนั้นเราจะจัดการได้ยากขึ้น”
“เรื่องไปหาราชวงศ์ต้าเซี่ย ต่อไปเรื่องทางนี้ต้องรบกวนคุณหน่อยแล้ว”
อันที่จริงมันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายสำหรับถังเฉาที่ไวโอเล็ตมาที่นี่ ตรงกันข้ามกลับสะดวก ถึงอย่างไรหลินชิงเสว่อยู่คนเดียวทางนี้ก็ไม่รู้ว่าจะมีเกิดอะไรขึ้นบ้าง”
ตอนนี้มาถึงที่นี่แล้ว อย่างน้อยก็รับประกันได้ว่าหลินชิงเสว่จะปลอดภัยแน่นอน
“ฉันรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร ไม่ต้องกังวล หลินชิงเสว่อยู่ที่นี่ ฉันก็สามารถรับประกันความปลอดภัยของเธอได้ คุณไปเถอะ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉาก็พยักหน้า มองดูไวโอเล็ตออกไปจากบ้านของเขา
หลังจากที่หลินชิงเสว่กลับมา ถังเฉาก็เห็นสีหน้าของหลินชิงเสว่ดูดีขึ้นมาก
แม้จะไม่จำเป็นต้องพูดอะไร ถังเฉาก็รู้เหตุผลว่าทำไม เรื่องนี้เป็นเพราะบริษัทของหลินชิงเสว่กลับมาดำเนินการแล้ว มิฉะนั้นหลินชิงเสว่คงไม่มีความสุขขนาดนี้
แต่เมื่อมองดูสีหน้าที่จริงจังของถังเฉา หลินชิงเสว่ก็เดาได้ว่าถังเฉามีบางอย่างจะบอกเธอ
แต่ขณะที่เธอกำลังจะถาม ก็มีเสียงเคาะประตูของหลินชิงเสว่ดังขึ้น
หลังจากที่ทั้งสองสบสายตากัน ถังเฉาก็เดินไปที่ประตูแล้วเปิดประตูออก
หลังจากเปิดประตู ถังเฉาก็เห็นแม่ยายและน้องเมียของเขา ลั่วเยนอวิ๋น
“อะไรนะ ไม่ต้อนรับพวกเราสองคนเหรอ?”
เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของถังเฉา ลั่วเยนอวิ๋นก็พูดด้วยน้ำเสียงตลกขบขันเป็นพิเศษ
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ถังเฉาก็ส่ายหน้าแล้วยิ้มออกมา “จะไม่ต้อนรับได้ยังไง จะว่าไปแล้ว ข้างๆ ก็ยังมีแม่ยายอยู่ด้วยอีกคนไม่ใช่เหรอ?”
“พอดีเลย ผมมีเรื่องจะคุยวันนี้ จะบอกให้พวกคุณรู้ล่วงหน้าก่อน พวกคุณจะได้พิจารณา”
“คุณจะบอกว่าเป็นพวกคุณเหรอ?”
ลั่วเยนอวิ๋นและแม่สามีของหลินชิงเสว่มีสีหน้าประหลาดใจ
ถ้ามันเป็นเรื่องธรรมดา ถังเฉาจะไม่พูดอย่างนั้น มีเพียงเรื่องจริงเท่านั้นที่ถังเฉาจะมีท่าทีเคร่งขรึมเช่นนี้
“เข้ามาก่อนสิ”
หลินชิงเสว่รีบเข้าไปช่วยประคองแม่ของเธอ แล้วเดินผ่านประตูเข้ามา
เมื่อเห็นหลินชิงเสว่ซื้ออาหารมามากมาย ถังเฉาก็ตระหนักได้ว่า หลินชิงเสว่รู้อยู่แล้วว่าแม่ของตัวเองและลั่วเยนอวิ๋นจะมา ดังนั้นจึงเตรียมอาหารไว้มากมาย
หลินชิงเสว่และลั่วเยนอวิ๋นทั้งสองคนยุ่งอยู่ในครัวมาครู่หนึ่งแล้ว ก่อนจะนำอาหารเย็นแสนอร่อยออกมาจากครัว
ในห้องเต็มไปด้วยควัน บ่งบอกถึงรสชาติแห่งความสุขของครอบครัว
เป็นเรื่องยากที่จะมีคนจำนวนมากอยู่ในบ้าน ส่วนวันนี้เป็นข้อยกเว้น นั่นกลับทำให้ถังเฉารู้สึกสบายใจมาก
แต่สภาพแวดล้อมที่แสนสบาย ไม่เคยทำอะไรได้เลย
ระหว่างรับประทานอาหาร ถังเฉายังพูดถึงแผนการของเขา
“ผมวางแผนจะไปสืบเรื่องของแม่ที่ราชวงศ์ต้าเซี่ย”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินชิงเสว่ก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่ลั่วเยนอวิ๋นและแม่ยายดูไม่แปลกใจเลย เพียงแค่มองหลินชิงเสว่อย่างจริงจัง
ประมาณหนึ่งนาทีต่อมาหลินชิงเสว่ก็พยักหน้าเบาๆ “อืม ที่รัก ฉันสนับสนุนคุณ เรื่องนี้ถึงเวลาต้องดำเนินการแล้ว”
ถังเฉามองไปที่น้องเมียและแม่ยายที่อยู่ทางด้านหนึ่งอีกครั้ง
“พวกคุณได้โปรดดูแลชิงเสว่ด้วย ช่วงนี้ผมไม่อยู่ที่นี่ ถ้าพวกคุณต้องการอะไรก็โทรหาผม ผมจะจัดการให้”
ว่าแล้ว ลั่วเยนอวิ๋นก็ส่ายหน้า “เกรงว่าจะไม่ได้”
“ทำไมล่ะ?”
เมื่อเห็นว่าจู่ๆ ลั่วเยนอวิ๋นส่ายหน้า ถังเฉาก็ถึงกับอึ้งไปทันที
“ถ้าคุณต้องการไปที่ราชวงศ์ต้าเซี่ย ฉันคิดว่าพวกเราสองคนจะตามคุณไปดีกว่า ถึงยังไง…”
ลั่วเยนอวิ๋นอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็หยุดคิด
ในเวลานี้ ถังเฉาคาดเดาได้แล้วว่า เรื่องนี้ไม่ง่ายอย่างที่คิด ต้องมีบางอย่างที่ถังเฉาไม่รู้
“พูดมาให้รู้เรื่อง น้องเมีย ผมต้องไปทำให้เรื่องราวทุกอย่างกระจ่างก่อน ไม่อย่างนั้นผมจะไม่สบายใจ”
ลั่วเยนอวิ๋นมองไปที่ลั่วเย่นหัว ลั่วเย่นหัวพยักหน้าเล็กน้อย
“จนถึงตอนนี้ ฉันก็ไม่มีอะไรต้องปิดบังคุณแล้ว อันที่จริงครอบครัวของเรามีความสัมพันธ์อย่างลับๆ กับราชวงศ์ต้าเซี่ย แต่ความสัมพันธ์นี้ไม่ค่อยมีใครรู้ ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องบอกคุณ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของถังเฉาก็เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมา
“ความลับอะไร?”
หลังจากได้ยินสิ่งที่ลั่วเยนอวิ๋นพูด ถังเฉาก็ตกตะลึง
ที่แท้ราชวงศ์ต้าเซี่ยมีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลหลวงในเยี่ยนตูและตระกูลลั่ว
เพราะอันที่จริงเยี่ยนตูเป็นสาขาหนึ่งของราชวงศ์ต้าเซี่ย
เมื่อหลายปีก่อน กองกำลังโบราณถูกกดขี่ ดังนั้นพวกเขาจึงให้ความสนใจกับการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้เป็นอย่างมาก รู้ว่าตอนนี้พวกเขาได้เกษียณอายุแล้ว กลายเป็นครอบครัวที่มีกองกำลังแข็งแกร่ง
เพียงแต่ว่าตระกูลลั่วนั้นแตกต่างออกไป พวกเขาไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องแบบนี้มาก่อน ดังนั้นจึงไม่ได้เห็นความสำคัญในเรื่องแบบนี้มากนัก เมื่อเวลาผ่านไปก็กลายเป็นครอบครัวปัญญาชน
กล่าวคือ แท้จริงแล้วหลินชิงเสว่เป็นหลานสาวสายตรงของตระกูลลั่ว
สำหรับถังเยว่หวา ลั่วเย่นหัวก็พอรู้อยู่บ้าง
อันที่จริงเรื่องราวของถังเยว่หวา ลั่วเย่นหัวก็พอรู้อยู่บ้าง ซึ่งเป็นเรื่องราวความรักในอดีตของถังเยว่หวา
ถังเยว่หวาเคยเป็นสาวงามที่ไม่มีใครเทียบได้ซึ่งมีสถานะเดียวกับลั่วเย่นหัว แต่ความแตกต่างคือถังเยว่หวาตกหลุมรักบอดี้การ์ดของเธอ
เห็นได้ชัดว่าเรื่องราวเช่นนี้เป็นเรื่องต้องห้ามภายในครอบครัวแบบนี้ ดังนั้นทางครอบครัวจึงเริ่มแยกคนทั้งสองออกจากกัน
แต่ทว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองนั้นลึกซึ้งเกินไป แม้ว่าครอบครัวจะยื่นมือเข้ามาแทรกแซง แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะแยกทั้งสองออกจากกัน
ถังเยว่หวาจึงถูกไล่ออกจากตระกูล แต่ตระกูลหลวงไม่ยอมปล่อยถังเยว่หวาไป
หลังจากนั้นก็ได้ยินว่าถังเยว่หวาให้กำเนิดถังเฉา ดังนั้นตระกูลหลวงจึงเบนความสนใจไปที่ถังเฉา ต้องการกำจัดให้สิ้นซาก
ส่วนเรื่องราวในภายหลัง ลั่วเย่นหัวก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
