ตอนที่ 358 : ลิ้มรสหญ้าแห่งความตาย
ฉาวซวนไม่คาดหวังว่าชายชราผู้นี้จะเปลี่ยนน้ำเสียงของผู้บัญชาการ มันอาจจะ ถูกใช้อย่างคุ้นเคยเรียกคนในวันธรรมดา เขาไม่สามารถเปลี่ยนได้ในขณะนี้ มันยากมากที่จะพูดคําว่า ” ช่วย”
เมื่อเห็นชายชราตื่นเต้นมาก ฉาวซวนมองไปในทิศทางที่เขาชี้
นอกจากนี้ยังเป็นหญ้าบนผนังภูเขา แต่หญ้านี้ดูธรรมดามาก ไม่มีริ้วลายเมื่อเทียบกับหญ้าที่เท้าของฉาวซวน แต่ใบนั้นเรียวแคบและยาวกว่าเล็กน้อย
” หญ้านั่นอะไร ใช้งานอะไร?” ฉาวซวนถาม
“ข้าไม่รู้”
ฉาวซวน : “ข้าไม่รู้ว่าท่านตื่นเต้นกับอะไร?”
“ข้าไม่รู้ว่าข้าตื่นเต้นหรือไม่ แต่ข้าไม่เคยเห็นหญ้าชนิดนั้นมาก่อน “ ชายชราจ้องตรงไปที่กําแพงภูเขาและกระตุ้นฉาวซวน: “รีบหน่อย!”
ฉาวซวนส่ายหัว และไม่ติดตามความอยากรู้ทั่วไปของชายชรา อย่างไรก็ตาม การหยิบหญ้าบนกําแพงภูเขาเป็นเพียงเรื่องของฉาวซวน ไม่ยากมาก ฉาวซวนไม่เข้าไปยุ่งมากเกินไปเหมือนครั้งก่อน ฉาวซวนใช้มีดขูดหญ้าอันเดิม แล้วขว้างมันไปที่ชายชรา
นอกจากสมุนไพรบางชนิดที่มักใช้ในเผ่า เช่นเดียวกับพืชที่ถูกบันทึกไว้ พืชอื่น ๆ อีกหลายชนิดฉาวซวนไม่รู้ ฉาวซวนไม่รู้ว่าหญ้านี้มีอะไรพิเศษ เขาต้องการดูว่าชายชราคนนี้จะทําอย่างไร
เขาเห็นชายชราตัด และดุมอย่างระมัดระวัง ตัดใบ กัดปลายใบเล็ก ๆ และลิ้มรสอย่างระมัดระวัง
”มีรสชาติไหม?” ฉาวซวนถาม
ชายชราส่ายหัว ไม่มีรสชาติ แปลกมาก ไม่มีแม้แต่กลิ่นหญ้า”
” ท่านคิดว่าไง?” ฉาวซวนถามอีกครั้ง
“คิดไง? มีความรู้สึกที่เลวร้าย” ชายชราแสดงความคิดเห็น
รู้สึกไม่ดี ท่านยังกินอยู่อีกหรือ?
ฉาวซวนเห็นว่าชายชรากินทั้งใบ จากนั้นชายชราก็เริ่มกระตุก ไม่ได้เป็นทุกข์ แต่เป็นอาการชักที่ควบคุมไม่ได้จริงๆ และผิวเปลี่ยนเป็นสีเทาอมฟ้าแปลก ๆ
เป็นพิษ!
“ทิ้งมันออกไป!” ฉาวซวนรีบ มองไปรอบ ๆ นั่งยอง ๆ เด็ดกิ่งไม้ออก ลอกผิวเปลือกชั้นนอก เพื่อใช้ช่วยให้ชายชราอาเจียน (เอาไม้ล้วงคอ)
ชายชราผู้ซึ่งใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีเทาอย่างรวดเร็ว มองดูฉาวซวนถือกิ่งไม้เพื่ อสํารวจคอของเขา และรู้ว่าเขากําลังจะทําอะไร หันหน้าของเขาออกไปจากกิ่งไม้ที่ยื่นมา เยียด แขนของเขาผลักไปที่ฉาวซวน: ”ออกไป!”
ปฏิกิริยาของฉาวซวนเกิดขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน และชายชราก็ไม่สนใจเขา และปล่อยให้ตัวเองหายเอง
ได้ บอกให้หลีกไปก็หลีกไปสิ ฉาวซวนคิด : เขาไม่ใช่คนที่ถูกพิษ แต่เขาเป็นกังวล
เขาคิดว่าชายชราจะอาเจียนเอง หรือซ่อนยาอะไรที่จะล้างพิษออก แต่ท่าทางของชายชราทําให้ฉาวซวนแปลกใจ
ชายชราหน้าเป็นสีเทา รอบยับบนใบหน้านั้นเหี่ยวย่นมากขึ้น เนื่องจากความเจ็บปวดและใบหน้าที่มีอายุก็ยิ่งขมวดเข้าหากัน เดินไปสองก้าว แล้วชายชราก็นั่งพิงผนังภูเขา
“เฮ้ เฒ่าชราจือ ท่านสบายดีจริงๆ หรือ?” ท่านไม่ต้องการล้างพิษสักหน่อยหรือ? “ฉาวซวนแนะนํา
ชายชราไม่ได้พูด แต่เพียงโบกมือเบาๆ และเขานั่งที่นั่นและไม่ขยับ ไม่พูด ปิดตาของเขาลง ถ้ามันไม่ได้มีอาการขึ้นและลงของหน้าอกเพียงเล็กน้อย ในครั้งแรกที่มอง มันทําให้คนอื่นคิดว่าเขาหมดลมหายใจ
ลมหายใจของเขาเริ่มอ่อนเบาลง
ฉาวซวนจ้องไปที่ชายชรา ชายชราผู้นี้กําลังมองหาความตาย?
บางสิ่งที่เจ้าไม่เคยเห็นมาก่อน ไม่อาเจียนเมื่อเจ้ากิน ดังนั้นเจ้าจึงได้รับพิษ นี่มันไม่ตายเหรอ? มีชีวิตที่ยาวนานเกินไปรึ?
ทันใดนั้น ฉาวซวนก็พบว่ามีเส้นสีดําปรากฏอยู่บนร่างของชายชรา เหมือนใบไม้ที่ยื่นออกมา บนใบหน้าและแขนและอวัยวะส่วนที่อยู่นอกเสื้อผ้าก็ถูกเปิดเผย ลวดลายสีดํานี้ปรากฏขึ้นลวดลายสัญลักษณ์
มีเปลวไฟอยู่ในใจของฉาวซวน ไฟนี้เป็นที่มาของความแข็งแกร่งในร่างกายของชายชรา อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างคือมีเงาที่คลุมเครือในกองไฟ มันเหมือนหญ้าหรืออะไรบางอย่างมองไม่เห็นชัดเจนล้อมรอบด้วยไฟ
เปลวไฟสีน้ำเงินและสีแดงนั้นพันกัน แต่แทนที่จะอ่อนแอ มีแนวโน้มที่จะลุกไหม้มากขึ้นเรื่อย ๆ เปลวไฟปั่นป่วนและแผ่ขยาย และเงาที่ซ่อนอยู่ในกลุ่มไฟ ดูเหมือนจะเป็นต้นอ่อนที่อ่อนแอ ขยายขึ้นและเติบโต
เมื่อมองไปที่ลายเส้นบนร่างของชายชรา เส้นสีดําที่ตั้งแต่เริ่มต้นจะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีเขียวสดใส และผมสีเทาบนหัวชายชราเริ่มจางหายไป ความตายถูกขับออกไป แต่มันเป็นชีวิตที่แข็งแกร่งขึ้นมาก
เมื่อเส้นผมสีเทาบนหัวชายชราหายไปจนหมด เส้นสีเขียวจางหายไป และทุกอย่างกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง แค่มองไปที่รูปลักษณ์ของชายชราในตอนนี้ ไม่มีใครคิดว่าชายชราเพิ่งกินหญ้าพิษและเกือบจะวางยาพิษตัวเอง ถ้าฉาวซวนไม่เห็นมัน เขาจะไม่มีวันคิดถึงมัน
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ไม่มีความกลัว เพียงแค่ผลักดันตัวเองออกไปอย่างหนัก มันกลับกลายเป็นว่ามีความสามารถในการช่วยชีวิต ฉาวซวนสงบสติอารมณ์
ชายชราสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และลืมตา มองไปที่หญ้าที่ไม่โดดเด่นซึ่งไม่ได้อยู่ในมือของเขา ดวงตาเป็นประกายสดใส
เมื่อเห็นชายชราใกล้กับหญ้าอย่างระมัดระวัง ฉาวซวนเอ่ยถามว่า: ” ท่านสบายดีจริงๆเหรอ?”
“ไม่มีอะไรเลย นี่เป็นพิษเล็กน้อย” ชายชราไม่สนใจ น้ำเสียงเบามาก และเขาก็ไม่ได้ทําสิ่งที่เป็นอันตรายจริงๆ
นี่คือชายชรา ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น เขาจะได้รับพิษ
”” จากการเข้าไปในปาภูเขาจนถึงปัจจุบัน ข้าได้ลิ้มรสหญ้ามากกว่าหนึ่งร้อยชนิดแล้ว และมีหญ้าที่เป็นพิษเช่นกัน สายพันธุ์นี้ไม่เป็นพิษมากที่สุด” ชายชราดูเหมือนจะพูดอย่างตั้งใจ
เหลือบเห็นสายตาของชายชราที่แสดงถึงความพอใจ ฉาวซวนต้องการที่จะโอ้อวดสักประโยคหนึ่ง และส่งคืนไปให้ทันที
เขาคิดว่าฉาวซวนจะต้องแปลกใจ ใครจะรู้รอไปรอมา และเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองชายชราพบว่า ฉาวซวนยกเท้าของเขาขึ้นและเดินต่อไป ไม่สนใจเรื่องอื่น เร่งรีบและไล่ตามอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้เขายังวางใจฉาวซวนเพื่อช่วยเขาเลือกหญ้า ก่อนที่เขาจะพบกับฉาวซวนเขาเห็นหญ้าแปลก ๆ มากมาย แต่เขาไม่สามารถหยิบมันได้ เขาแขนหักและยอมแพ้ได้เท่านั้น ตอนนี้มันแตกต่างกัน และการมีคนมาช่วยเก็บหญ้า คือช่วยแก้ปัญหา
เนื่องจากเหตุผลของชายชรา ฉาวซวนไม่ได้ทําตามใช้เส้นทางที่สั้นที่สุด บางครั้งเขาจะข้ามภูเขาเพื่อค้นหาพืชบางชนิด แต่ทิศทางทั่วไปยังคงเหมือนเดิม แต่ระยะทางอยู่ไกล
ฉาวซวนไปพร้อมกับชายชราและรวบรวมพิษและยารักษาแผล และพบพืชมากมาย มันเป็นเรื่องยากที่จะพบกับคนที่ฟังคําพูดของตัวเอง เมื่อชายชราตามมา เขาจะพูดคุยเกี่ยวกับการกระจายของสมุนไพรต่าง ๆ เขามีที่ให้ไปมากขึ้น และเข้าใจมากขึ้น
จากคําพูดของชายชรา ฉาวซวนไม่เพียงแต่รู้เกี่ยวกับพืชสมุนไพรชนิดต่าง ๆ แต่ยังรวมถึงการกระจายตัวของชนเผ่าและเมืองต่าง ๆ โดยทั่วไป สิ่งนี้ยังคงมีค่า
ชายชราบอกกับฉาวซวนว่า เขาสามารถตัดสินทิศทางจากทิศทางของแมลงบินบางชนิด การเปลี่ยนแปลงแบบใดที่เกิดขึ้นในพืชที่นั่น แมลงต่าง ๆ มีความแตกต่างกัน หากเจ้ากําลังมองหาบางอย่าง มันสามารถช่วยประหยัดเวลาได้มาก
“แน่นอน นอกเหนือจากแมลงที่บินได้เหล่านี้ เจ้าสามารถตัดสินจากสัตว์อื่น ๆ เช่น …. ” ชายชรากําลังพยายามชี้ไปที่นกตัวเล็ก ๆ ที่กําลังจะส่งเสียงร้องอะไรบางอย่าง หูของเขาสั่นอย่างรวดเร็วสองครั้ง ดวงตาของชายชราเป็นประกาย และไม่สามารถให้ความสนใจนกได้ มองไปที่แห่งหนึ่ง และยกมือขึ้นเพื่อส่งสัญญาณให้ฉาวซวนห้ามพูดอะไรออกมา
ฉาวซวนมองไปที่นั่น มีพุ่มหญ้าต่ำ ซึ่งเป็นหญ้าที่หนาแน่นที่สุด
มีสัตว์ตัวหนึ่งขนสีเทาคล้ายหนูซ่อนอยู่ด้านหลังของพุ่มหญ้า หลังจากฟังการเคลื่อนไหวรอบๆ อย่างระมัดระวัง จึงยื่นหัวออกมา แล้วยกตัวขึ้น ดมกลิ่นในอากาศ แล้วก็ส่งเสียงเล็กน้อยก่อนจะกระโดดออกไป
“เร็วเข้า ไล่ตามมัน!” ชายชราระงับความตื่นเต้น และกระซิบกับฉาวซวน
