บทที่ 639 วิชาฝังเข็มชะตา
“หา? เสี่ยวเกอ นายรู้ได้อย่างไรว่าฉันจะป่วยในอีกหนึ่งชั่วโมงห้านาที? คำนวณเวลาดูแล้ว ดูเหมือนจะใช่!” คุณนายท่านดูประหลาดใจเล็กน้อย
“ยังมีเวลาอีกชั่วโมงกว่าจะถึงเที่ยง อุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้น เหมือนไฟที่พุ่งขึ้น ทำให้เลือดลมพุ่งสูงและเกิดอาการปวดหัว” เฉินเกออธิบายด้วยรอยยิ้ม
หญิงชราพยักหน้ากับเฉินเกอด้วยรอยยิ้ม แสดงว่าเห็นด้วย “ไม่อยากเชื่อเลยว่าเสี่ยวเกอจะยังเข้าใจเรื่องพวกนี้ด้วย! ”
ด้านหนึ่งหลิวว่างแค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา ท่าทางไม่สบอารมณ์อยู่บ้าง
หม่าจิ้นแปลกใจและมองเหลือบมองไปที่เฉินเกอ หรือว่า ชายหนุ่มคนนี้จะรู้ทักษะทางการแพทย์จริงๆ?
ดังที่เฉินเกอกล่าวไว้ ไม่นานนัก ใกล้เวลาเที่ยง จู่ๆ ใบหน้าของหญิงชราก็เปลี่ยนไปทันที สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดอย่างมาก สองมือจับศีรษะเอาไว้ ใบหน้ามีหยาดเหงื่อไหลลงมา
“คุณนายท่าน คุณอดทนอีกสักหน่อย เดี๋ยวผมจะฝังเข็มให้” หม่าจิ้นยื่นมือออกมาเพื่อจับชีพจรของคุณนายท่านจากนั้นเขาก็หยิบกระเป๋าเข็มออกมา และหยิบเข็มเงินออกมาหลายเข็ม เห็นชัดว่าเขาฝังเข็มลงไปให้แก่คุณนายท่านในหลายจุด จากนั้นจึงฝังเข็มลงบนศีรษะและไหล่ของเธอหลายจุด
การกระทำนี้ ทำให้เฉินเกอประหลาดใจเล็กน้อย ไม่น่าแปลกใจที่หม่าจิ้นจะมีชื่อเสียงโดนเด่นในกองทัพ ที่แท้ก็มีฝีมืออยู่จริงๆ เหอะเหอะ
“น้องชาย นายดูออกไหมว่าผมใช้วิธีฝังเข็มแบบไหน?”
หม่าจิ้นที่ด้านหนึ่งกำลังฝังเข็มอยู่ถามขึ้น
“อาจารย์ ไม่ต้องไปถามเขาหรอก เขาจะไปรู้ได้ยังไง? ”
หลิวว่างกล่าวอย่างเย็นชา
“ก็ไม่แน่นี่ เมื่อครู่เฉินเกอสามารถบอกเวลาที่แน่นอนออกมาได้ อีกทั้งยังบอกได้ระดับนาที ตอนนี้ เป็นอย่างที่เฉินเกอพูด หนึ่งชั่วโมงห้านาทีอาการกำเริบ แสดงให้เห็นว่าเฉินเกอมีสายตาที่แม่นยำอย่างยิ่ง!”
จ้าวปั่ยหลิงหันไปยิ้มให้เฉินเกอเล็กน้อย
“ก็แค่วิชาฝังเข็มกุ่ยเหมิน มีอะไรต้องเดากัน!” เฉินเกอมองเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม
เมื่อได้ยินเฉินเกอเอ่ยถึงวิธีฝังเข็มของตนหม่าจิ้นก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน โดยเฉพาะเมื่อเขาพูดว่าก็แค่ ทำเอาในใจของเขารู้สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมาบ้าง
ในตอนนี้เขาเอ่ยอย่างเย่อหยิ่ง “ไม่ผิด คุณยังมีความเข้าใจอยู่บ้าง”
หลังจากหม่าจิ้นฝังเข็มเสร็จ ความเจ็บปวดบนใบหน้าของคุณนายท่านบรรเทาลงอย่างเห็นได้ชัด
“ฮ่าฮ่า อาจารย์ สมกับเป็นอัจฉริยะของแพทย์ทหาร การวิจัยหลายเดือนในที่สุดก็เป็นจริงแล้ว! ”
เมื่อเห็นว่าความเจ็บปวดบนใบหน้าของคุณนายท่านจางหายไป หลิวว่างก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งใจ และมองไปที่เฉินเกอด้วยความภาคภูมิใจ
“ที่ไหนกัน ที่ไหนกัน” หม่าจิ้นกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ก่อนที่เขาจะพูดจบ สีหน้าของคุณนายท่านผู้มีท่าทางผ่อนคลายลง จู่ๆ ทั้งตัวของเธอก็สั่นสะท้าน สองมือจับศีรษะของตนเอาไว้ จากนั้นจึงร้องเสียงต่ำอย่างเจ็บปวดร้ายแรงกว่าเดิม
ใบหน้าของทุกคนในห้องเปลี่ยนไปทันที หม่าจิ้นอดไม่ได้ที่จะตะลึงไปและจ้องไปที่เข็มเงินของตน เขาพูดกับตัวเอง “เป็นไปไม่ได้! ”
เมื่อพูดจบ เขาก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อจับชีพจรของคุณนายท่านใบหน้าของเขาซีดลง ชีพจรนั้นขึ้นๆ ลงๆ บางครั้งก็ขาดหายไป น่าแปลกประหลาดอย่างยิ่ง
“อัจฉริยะหม่า คุณรีบหาวิธีสิ” คนในตระกูลซูที่อยู่ด้านข้างล้วนเข้ามาด้วยความกังวล เห็นได้ชัดว่า ครั้งนี้อาการกำเริบขึ้นร้ายแรงกว่าครั้งที่แล้วไปมาก
ใบหน้าของคุณยายซีดขาว จบเกือบจะมีสีม่วงร่วมด้วยแล้ว
ซูโก๋เฉียงตื่นตระหนกจนแทบเต้น
หม่าจิ้นเองก็อยู่ในอาการตื่นตระหนก และไม่รู้จะทำอย่างไร
เมื่อเห็นว่าสถานการณ์นั้นกำลังเข้าขั้นวิกฤต เฉินเกอจึงรีบลุกขึ้นและดึงเข็มเงินออกจากคุณนายท่านจากนั้นเขาจึงหยิบเข็มเงินหกเล่มแทงเข้าที่จุดฝังเข็มหกจุดระหว่างลำคอและไหล่
ทันทีที่เฉินเกอเข้ามาในบ้าน เขาก็ดูออกถึงอาการป่วยของคุณยายแล้ว
เพียงแต่เฉินเกอต้องการดูว่าหม่าจิ้นนั้นที่แท้แล้วคู่ควรกับชื่อเสียงของเขาหรือไม่ หากเขาสามารถรักษาอาการป่วยของคุณยายได้อย่างราบรื่น ตนเองก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเข้าไปปล้นความสำเร็จใดๆ
แต่ตอนนี้ ไม่ได้การแล้ว เฉินเกอจำต้องทำอะไรสักอย่าง
“วิ……วิชาฝังเข็มชะตา?”
หม่าจิ้นอดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง
“ไม่ผิด คุณยังมีความเข้าใจอยู่บ้าง” เฉินเกอโยนคำพูดของหม่าจิ้นกลับไปให้เขาอย่างเรียบๆ
เมื่อเฉินเกอฝังเข็มลงไป คุณนายท่านก็ผ่อนคลายลงทันที ความเจ็บปวดบนศีรษะของเธอหายไปเป็นปลิดทิ้ง อีกทั้งใบหน้าของก็ค่อยๆ มีสีเลือดขึ้นมา
“แม่คุณรู้สึกยังไงบ้าง? ” ซูโก๋เฉียงมีสีหน้ายินดีอย่างยิ่ง คิดไม่ถึงเลยว่า เฉินเกอจะมีฝีมือทางด้านนี้ด้วย
แม้ว่าพวกซูโก๋เฉียงจะไม่รู้ทักษะทางการแพทย์ใดๆ แต่ทักษะการฝังเข็มของเฉินเกอเมื่อครู่และทักษะการฝังเข็มของอัจฉริยะหม่า ทุกคนต่างก็ได้เห็นแล้ว
ขอแค่มีตาก็ล้วนดูออกว่าทักษะฝังเข็มของเสี่ยวเกอนั้นเหนือกว่าอัจฉริยะหม่าไปมาก
“ดีขึ้นมากแล้ว”
หญิงชราคลี่ยิ้มอย่างอ่อนแรง ลมหายใจของเธอค่อยๆ มั่นคงขึ้นเรื่อยๆ แม่บ้านรีบเข้ามาช่วยซับเหงื่อที่ใบหน้าของเธอ
ส่วนหม่าจิ้นและหลิวว่างที่อยู่ด้านหลัง ล้วนมีสีหน้าอย่างเดียวกัน
หม่าจิ้นไม่คาดคิดว่าจะมีคนใช้เทคนิคฝังเข็มนี้ได้ แต่เดิมเขาคิดว่าวิธีนี้นั้นได้สูญหายไปตั้งนานแล้ว ดังนั้นจึงได้แต่ตกตะลึง
ในทางกลับกันหลิวว่างกลับมีเพียงความรู้สึกอิจฉา
เขาอายุมากกว่าเฉินเกอตั้งหลายปี ตั้งแต่เด็กก็ฝากเนื้อฝากตัวกับอาจารย์แพทย์ที่มีชื่อเสียง อีกทั้งเขาเองก็ยังเป็นมืออาชีพ แต่กลับไม่มีความรู้เท่ากับเด็กหน้าเหม็นคนนี้?
นี้มัน!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมองไปที่จ้าวปั่ยหลิงในขณะจ้าวปั่ยหลิงกำลังมองไปที่เฉินเกอด้วยรอยยิ้มหยี
เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉา
“อาจารย์ เด็กคนนี้ก็แค่บังเอิญเท่านั้น เขาจะมีความรู้จริงๆ กัน!” หลิวว่างเอ่ยอย่างเย็นชา
“เสี่ยวเกอ คุณไปเรียนรู้ทักษะทางการแพทย์เหล่านี้มาจากไหน? ”
หวังหุ้ยหมิ่นก็ประหลาดใจเช่นกัน
เมื่อหม่าจิ้นได้ยินคำพูดนี้ เขาก็เงยหน้าขึ้นมองเฉินเกอ เขาเองก็อยากรู้เหมือนกัน
“เรื่องนี้ค่อยว่ากันวันหลัง อาการป่วยของคุณยาย ไม่ได้ร้ายแรงเกินไปนัก ฉันจะสั่งยาบางอย่างให้ คุณยายใช้มันเป็นเวลาหนึ่งปี โรคนี้ก็จะหายไป! ”
เฉินเกอกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“อะไร? ยอดเยี่ยมอย่างจริง!”
คนในตระกูลล้วนยินดีอย่างยิ่ง
“คุณเฉินเกอ!”
หม่าจิ้นเองก็ยืนขึ้นในขณะนี้
ตั้งแต่ที่เมื่อครู่เฉินเกอเพิ่งจะใช้เทคนิควิชาฝังเข็มชะตาไป หม่าจิ้นก็รู้สึกยำเกรงฉินเกอขึ้นมา
“คุณหมอหม่า มีเรื่องอะไรหรือ?”
เฉินเกอมองไปที่เขา
“โปรดยกโทษให้ฉันด้วย รบกวนถามคุณเฉินหน่อยว่าเทคนิควิชาฝังเข็มชะตานี้ ร่ำเรียนมาจากไหนหรือ? คุณรู้จักคุณท่านหวูซานเฟิงของกองทัพหรือไม่?”
หม่าจิ้นเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ไม่รู้จัก…ส่วนเรื่องที่เรียนมาจากไหนนั้น มิอาจบอกได้!”
เฉินเกอกล่าวอย่างเรียบเฉย
ตัวตนของลุงฉินนั้นเป็นความลับสุดยอด แน่นอนว่ามิอาจเอ่ยออกมาได้ง่าย
“วิชาฝังเข็มชะตาเป็นวิชาฝังเข็มที่สูญหายไปนานหลายปีแล้ว คุณท่านหวูซานเฟิง เป็นเพราะความบังเอิญจึงได้เรียนรู้ทักษะฝังเข็มสามอย่างในนั้น กลายเป็นตำนานของกองทัพ แต่เดิมฉันคิดว่าเขาเป็นผู้สืบทอดเพียงคนเดียว แต่คิดไม่ถึงเลยว่า จะยังมีคนที่รู้มากกว่าเขา อีกทั้งยังเยาว์วัยขนาดนี้ คาดไม่ถึง! ”
หม่าจิ้นอุทานออกมา
“คุณบอกว่า มีคนรู้จักวิธีนี้?”
ประโยคนี้ กลับทำให้เฉินเกออึ้งไปชั่วขณะ
วิชาฝังเข็มชะตาเป็นหนึ่งในทักษะที่ ลุงฉินถ่ายทอดให้ตน
ในเวลานั้น ลุงฉินเคยพูดกับตัวเอง ทักษะฝังเข็มแบบนี้ สูญหายไปเนิ่นนานแล้ว
ในโลกนี้ มีเพียงลุงฉิน และตัวเขาเองเท่านั้นที่สามารถทำได้ แม้กระทั่งศิษย์น้องก็ไม่เป็น
คำพูดของลุงฉิน แต่ไหนแต่ไรไม่ผิดพลาด
อีกทั้งยังไม่มีทางมาล้อเล่นกับตนเองหรือเอ่ยนี้เพื่อยกระดับตัวเองแน่
มีคนอื่นที่รู้ได้ยังไง?
“คุณท่านหวูซานเฟิงท่านนั้น ก็เป็นทักษะนี้? คุณแน่ใจ?”
เฉินเกออดไม่ได้ที่จะถามคำถาม
“แน่นอน เขาเองก็เป็นทักษะฝังเข็มสามขั้นแรก เหมือนกับคุณเฉิน จะว่าไปแล้ว เป็นวาสนาของคุณท่านหวูซานเฟิง เขาได้พบคนผู้หนึ่งและช่วยคนผุ้นั้นเอาไว้ เพื่อเป็นการขอบคุณคุณท่านหวูซานเฟิง ดังนั้นจึงสอนทักษะฝังเข็มสามบทแรกให้…”
