ลิขิตรักส่งฉันมาเป็นคู่เธอ – ตอนที่ 248

ตอนที่ 248 ความลึกลับ

หวาเหวินนำขวดยานัตถุ์วางกลับลงไปบนผ้าเช็ดหน้าของอวู๋ผิงอีกครั้ง แล้วค่อย ๆ ถอดถุงมือสีขาวออก

“ขวดยานัตถุ์ในราชวงศ์ชิงนั้นน่าสนใจมาก โดยส่วนใหญ่มักจะเป็นลวดลายนก ดอกไม้ไม่ก็ภาพทิวทัศน์ นอกจากนี้ก็ยังมีภาพของพระราชวังฤดูใบไม้ผลิ สีสันงามตาของพวกมันแสดงออกถึงความเป็นสิริมงคลและความสมปรารถนา จักรพรรดิหลายสมัยในราชวงศ์ชิงนั้นต่างก็ชอบของเหล่านี้ทั้งสิ้น ดังนั้นต่อมาก็เริ่มเกิดลวดลายเป็นภาพของสุภาพสตรีในช่วงอาทิตย์อัสดง ภาพกองทัพทหาร และภาพม้าทั้ง 8 ตัวขึ้น แต่ด้วยความที่ของเหล่านี้มีจำนวนค่อนข้างเยอะ เป็นวัตถุสิ่งของที่ค่อนข้างมีราคาสูง แต่เมื่อมันมีจำนวนมากเกินมันก็ไร้ค่า ถึงแม้ว่าของชิ้นนี้จะเป็นของที่สร้างขึ้นมาจากการเผาก็ตาม แต่ลวดลายมันค่อนข้างแปลก ๆ นะ เธอลองดูเองสิ ดอกไม้ที่อยู่ด้านบนมันคืออะไร?”

อวู๋ผิงได้ยินก็พาอึ้งงันไป เมื่อได้ยินหวาเหวินพูดแบบนี้ เธอจึงรีบก้มลงมองดูภาพที่อยู่บนขวดยานัตถุ์ชิ้นนั้นอย่างละเอียดอีกครั้ง

ก่อนหน้านั้นเธอได้ทำการสำรวจอย่างละเอียดมาแล้ว แต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ จึงคิดว่าน่าจะเป็นลวดลายของบุคคลง่าย ๆ เท่านั้น ถึงอย่างไรตัวของขวดยานัตถุ์ก็ค่อนข้างสกปรก มองไม่ชัดอยู่ดี

“นี่คือ……… บุคคลที่น่ากลัวอะไรนั้นนี่?”

“เธอเข้าใจภาพวาดจีนไหม?” หวาเหวินถาม

อวู๋ผิงส่ายหน้า “นั้นเป็นสิ่งที่คนรวย ๆ เขาเรียนกันแต่ด้วยฐานะของฉัน ไม่กล้าคิดหรอก ดังนั้นฉันจึงเลยไม่เคยศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับมันมาก่อน”

“มิน่าล่ะ ….. มันถึงได้เป็นภาพเทพจงขุย”

เมื่อหวาเหวินพูดจบ อวู๋ผิงจึงได้ตื่นตกใจขึ้นมาทันใด จากนั้นก็ตำหนิตัวเอง “ฮ่าฮ่า ก็ว่าอยู่ทำไมคุ้น ๆ ที่แท้ก็เป็นจงขุยเทพผู้เป็นสัญลักษณ์ของการปราบภูตผีปีศาจนี่เอง ฉันก็ยังคิดอยู่ว่าหนวดเคราแบบนี้ต้องเป็นเทพฝ่ายบู๊แน่นอน”

หวาเหวินพูดต่อว่า “ภาพจงขุยเป็นหนึ่งในภาพที่นักจิตรกรชอบมากเลยนะ นักจิตรกรที่มีชื่อเสียงเหล่านั้นต่างก็เคยวาดภาพ ๆ นี้มาก่อน รวมทั้งอู๋เต้าจื่อ จางเห้อ ฉีไป๋ซือ สฺวีเปย์หง จางต้าเฉียน ฟ้านจึง เป็นต้น ฝีมือของพวกเขาต่างก็มีสไตล์เป็นของตัวเองทั้งสิ้น สไตล์การวาดภาพบนขวดยานัตถุ์ลวดลายขวดนี้ก็ดูแปลกตามากทีเดียว ถ้ามองอย่างละเอียดจะพบว่า เทคนิคการวาดภาพนั้นดีมาก และละเอียดมากด้วย ดังนั้น ฉันจึงเดาว่าขวดยานัตถุ์ลวดลายขวดนี้น่าจะถูกวาดขึ้นมาโดยจิตรกรผู้มีฝีมือแต่กลับไม่รู้ชื่อเสียงเรียงนามคนหนึ่งในราชวงศ์ชิงอย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าจิตรกรจะไม่มีชื่อเสียงก็ตาม แต่เทคนิคการวาดภาพค่อนข้างแปลก หาได้ยากยิ่ง ดังนั้นฉันจึงคิดว่าน่าจะขายได้ราคา 30,000 หยวนเป็นอย่างน้อยซึ่งบางทีอาจจะสูงกว่านั้นก็ได้”

“พระเจ้า มีรายชื่อเหล่านี้อยู่ในนั้น ถือว่าฉันโชคดีใช่ไหมเนี่ย? ” อวู๋ผิงแสดงสีหน้าตื่นตกใจขึ้นมา

เมื่อคิด ๆ ดูแล้วว่าของชิ้นนี้สามารถทำกำไรได้ตั้ง 20,000หยวน ไม่เสียงเปล่าคว้ามา ถ้าซื้อมาในราคา 30,000ละก็ คงจะไม่ได้กำไร 20,000 อย่างแน่นอน?

“เอาแบบนี้ ฉันให้ของชิ้นนี้กับเธอ ฉันเอาไปให้เพื่อนของฉัน และฉันให้เธอ 30,000 ถ้าเธอขายได้ราคาสูงกว่านั้น ฉันก็จะเอาเงินปันผลจากเพื่อนของฉันมาให้เธอ เป็นไง?”

“ไม่ ๆ 30,000 เยอะไป เสี่ยวเหวินขอบใจเธอมาก” อวู๋ผิงพึงพอใจมาก แต่ก็ไม่กล้าหวังเงินปันผลในอนาคต

หลังจากที่หวาเหวินเก็บของชิ้นนั้นแล้ว ก็โอนเงิน 30,000 เข้าวีแชททันที

ช่วงปิดเทอม เธอตั้งใจจะกลับไปยังเฟิงหวาหลี่

แต่เธอกลับได้รับโทรศัพท์จากเพื่อร่วมงานของหวาฟ้าน บอกว่าหวาฟ้านป่วย เธอจะต้องไปดูสักหน่อย

หวาเหวินมุ่งหน้าไปยังหอพักของหวาฟ้านทันที อาจารย์ผู้หญิงคนหนึ่งออกมาต้อนรับเธอ “ไอหยา ฉันเห็นว่าช่วงนี้อาจารย์เสี่ยงหลิน ดูไม่ค่อยสบาย จู่ ๆ ก็ลาป่วยกะทันหัน จากนั้นหล่อนก็ไม่ออกมาจากห้องอีกเลย ฉันกลัวว่าอาจจะป่วยหนัก ข้างกายของหล่อนก็ไม่มีใครเลย ฉันจึงจำเหตุการณ์ตอนที่แบตโทรศัพท์ของหล่อนหมดและใช้โทรศัพท์ของฉันโทรหาเธอได้ หล่อนบวกว่าเธอคือน้องสาวของหล่อน ฉันจึงรีบบอกเธอทันทีเลย”

“ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ นะค่ะ”

หวาเหวินพยักหน้า จากนั้นก็ถูกอาจารย์ผู้หญิงพาเข้าไปในห้องพักของหวาฟ้าน

เมื่อหวาเหวินเข้าไป ก็พบว่าเป็นเวลา 5 โมงกว่าแล้ว

หวาฟ้านยังคงนอนอยู่บนเตียง หลับสนิท หวาเหวินแตะไปบนหน้าผากของเธอ ก็พบว่าหน้าผากของเธอนั้นร้อนจี๋ จึงรีบให้ชุนเถาช่วยกันประคองหวาฟ้านไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดทันที

ภายในห้องตรวจ

“ญาติของคุณหวาฟ้านคะ”

“คุณหมอคะ ฉันเองค่ะ” หวาเหวินเดินขึ้นหน้า

“คนไข้มีไข้สูง 41 องศาเลยคะ ทำไมถึงเพิ่งมาส่งเอาปบ่ายนี้ละคะ? รู้ไหมว่าอาจจะทำให้คนไข้ช็อกได้นะคะ? คุณหมอสาวถลึงตาใสหวาเหวิน

“ฉัน….. ฉันเองก็เพิ่งทราบข่าววันนี้ค่ะ” หวาเหวินรู้สึกไม่ค่อยดี

“สถานการณ์ในตอนนี้ของคนไข้ไม่ค่อยดีนัก บริเวณปอดเกิดอาการอักเสบ ติดเชื้อทางเดินหายใจ จำเป็นต้องนอนโรงพยาบาลเฝ้าดูอาการค่ะ คุณไปจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายในการนอนโรงพยาบาลก่อนได้เลยค่ะ”