บทที่ 189 ทำตัวไม่สมอายุ
เผยลี่เชินเห็นไป๋เสว่เอ๋อร์ที่จู่ๆ ก็เงียบไป จึงอดไม่ได้ที่จะถาม “เป็นไรไป?”
“เปล่าคะ” ไป๋เสว่เอ๋อร์ตอบด้วยเสียงเรียบ แต่ในใจกลับว้าวุ่น
เห็นท่าทางผิดปกติของหญิงสาว เผยลี่เชินจึงถามต่อ “เมื่อตอนหัวค่ำเธอไปไหนมา?”
ไป๋เสว่เอ๋อร์นิ่งไปครึ่งวินาที ก่อนตอบไปเรื่อยเปื่อย “ไปหาเพื่อน”
เผยลี่เชินขมวดคิ้วเข้ม สีหน้าดูจริงจัง ตอนแรกเขาคิดว่าเพียงแค่เขาถามเธอก็จะบอกเขา ไม่คาดคิดว่าเธอยังคงปิดยังเขา
ถ้าไป๋เสว่เอ๋อร์ไม่คิดว่าเขาคือคนนอก ก็คงจะเล่าเรื่องจดหมายรายงานให้เขาฟัง แต่เธอยังคงปิดปากเงียบ แม้เขาถาม เธอก็ยังตอบแบบขอไปที
เผยลี่เชินแสดงความหงุดหงิดออกมาโดยไม่รู้ตัว เขาเห็นไป๋เสว่เอ๋อร์ไม่พูดอะไร จึงนั่งตัวตรงแล้วสวมเสื้อคลุม
“ฉันยังมีงานต้องทำ เธอพักผ่อนซะ”
พูดจบเผยลี่เชินก็เดินออกจากห้องนอน โดยไม่รอว่าไป๋เสว่เอ๋อร์จะพูดอะไร
ในใจไป๋เสว่เอ๋อร์มีเรื่องมากมาย ไม่ทันสังเกตอารมณ์ของเผยลี่เชินที่เปลี่ยนไป เธอเปลี่ยนมาเป็นท่านั่ง ในสมองนึกถึงคำพูดตอนที่เธอไปพบเสี่ยวส้ง
คนที่ไปรายงาน จะเป็นใครกัน…..
เช้าวันต่อมา พอไปถึงบริษัทไป๋เสว่เอ๋อร์เก็บของไปที่ห้องเอกสาร
ในห้องเอกสารเพื่อนร่วมงานชื่อเสี่ยวหลิว เป็นคนใจดีมาก พอเจอไป๋เสว่เอ๋อร์ก็รีบโค้งคำนับทักทาย “สวัสดีค่ะ เลขาไป๋”
เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน คนทั้งบริษัทรู้กันหมดแล้ว ดังนั้นพอเธอมารายงานตัวที่ห้องเอกสาร เสี่ยวหลิวจึงไม่แปลกใจ
ไป๋เสว่เอ๋อร์ยิ้มให้เสี่ยวหลิวพูดอย่างสุภาพ “ไม่จำเป็นต้องสุภาพ พวกเราทำงานร่วมกันเพียงแค่อาทิตย์เดียว ดูแลกันก็พอ”
เสี่ยวหลิวเห็นไป๋เสว่เอ๋อร์ไม่ได้หยิ่งยโส แถมยังสวยอีก จึงมองอยู่หลายครั้งจากนั้นก็รีบทำให้เธอคุ้นเคยกับงาน
ไป๋เสว่เอ๋อร์เข้าใจขั้นตอนการทำงานที่ห้องเอกสารอย่างชัดเจน เมื่อเปรียบเทียบกับสำนักงานประธานบริษัท งานที่ห้องเอกสารดูน่าเบื่อ ทั้งงานเก็บเอกสาร เก็บข้อมูล บันทึกข้อมูล เป็นต้น
งานง่ายๆ ไป๋เสว่เอ๋อร์ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงก็เรียนรู้จนคุ้นเคย และเริ่มทำงานกับเสี่ยวหลิว
เวลาผ่านไปชั่วโมงกว่า ตอนที่กำลังบันทึกข้อมูล ก็มีคนมาเคาะประตู
“ก๊อก….ก๊อก” เสียงเคาะประตู ไป๋เสว่เอ๋อร์เงยหน้า มองเห็นสวี่เยว่หรูยืนที่หน้าประตูก็รู้สึกตกใจ
สวี่เยว่หรูถือเอกสารเห็นไป๋เสว่เอ๋อร์และเสี่ยวหลิวนั่งทำงานหน้าคอมพิวเตอร์ เธอจึงเดินมาด้วยสีหน้าเรียบๆ แล้ววางเอกสารลงบนโต๊ะ “เอกสารพวกเนี้เก็บเป็นไฟล์”
น้ำเสียงเย็นชาเห็นได้อย่างชัดเจนว่าพูดกับไป๋เสว่เอ๋อร์
เมื่อก่อนตอนที่สวี่เยว่หรูถูกเผยลี่เชินลงโทษก็เคยมาทำงานที่ห้องเอกสาร จึงคุ้นเคยกับเสี่ยวหลิว
เสี่ยวหลิวเข้าใจชัดเจนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของสวี่เยว่หรูกับไป๋เสว่เอ๋อร์ จึงรีบลุกขึ้น ยิ้มไปทางสวี่เยว่หรู “พี่เยว่ ไม่เห็นพี่มาที่ห้องเอกสารนี้นานแล้ว”
ที่สำนักงานประธานบริษัทมีผู้ช่วยฝึกหัดคอยจัดการดูแลอยู่ สวี่เยว่หรูถึงได้ขี้เกียจมาส่งเอกสารด้วยตัวเอง วันนี้เธอตั้งใจมาที่นี่เพราะต้องการเห็นไป๋เสว่เอ๋อร์ และที่มาหาไป๋เสว่เอ๋อร์ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง
เสี่ยวหลิวเห็นสวี่เยว่หรูไม่ตอบอะไร ก็เลยจะหยิบเอกสารเตรียมเก็บเข้าตู้ ยังไม่ทันจะก้าวไปไหน ก็ถูกสวี่เยว่หรูเรียกไว้
“รอก่อน!” สวี่เยว่หรูก้าวไปข้างหน้า มองดูเอกสารในมือของเสี่ยวหลิวแล้วมองดูไป๋เสว่เอ๋อร์ ถามด้วยเสียงเย็นชา “เลขาไป๋ ในเมื่อเธอถูกลงโทษ ก็ต้องทำงานทุกอย่าง ทำไมถึงให้เสี่ยวหลิวทำ?”
เธอขมวดคิ้วพูดต่อโดยไม่รอให้ไป๋เสว่เอ๋อร์ตอบคำถาม “ฉันก็เคยถูกลงโทษให้ทำงานในห้องเอกสาร แต่เธอกลับมานั่งนิ่งไม่ทำอะไรเลย?”
ไป๋เสว่เอ๋อร์ถูกลงโทษให้ทำงานในห้องเอกสาร ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับสวี่เยว่หรู เธอมาพูดแบบนี้ แสดงว่าจงใจมาหาเรื่อง
ไป๋เสว่เอ๋อร์รู้อยู่เต็มอก ยิ้มที่มุมปากถามกลับสวี่เยว่หรู “เธอรู้ได้ไงว่าฉันไม่ทำงาน? หรือว่าเธอจ้องจับผิดฉันยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยใช่ไหม?”
เสี่ยวหลิวที่อยู่ด้านข้างเห็นทั้งสองต่อปากต่อคำ บรรยากาศอึมครึม จึงรีบพูดเตือนเบาๆ “เลขาไป๋เขาทำงานที่นี่ด้วยความตั้งใจ ฉันอยู่ที่นี่พี่เยว่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”
สวี่เยว่หรูมองเสี่ยวหลิวด้วยสายตาเย็นชา ดูเหมือนไม่พอใจที่เธอออกรับแทนไป๋เสว่เอ๋อร์ เธอพูดพึมพำด้วยน้ำเสียงเสียดสี “ฉันจะกังวลอะไร? ฉันแค่รู้สึกว่าบางคนอยู่สูงเกินไป ด้วยนิสัยของคุณหนูถึงทำให้มาทำงานนี้ นึกว่ามีความสัมพันธ์พิเศษกับประธานเผยแล้วไม่ต้องรับโทษ คาดไม่ถึงสุดท้ายก็ถูกลงโทษ คนเราเน้อ ไม่ควรอวดดี แล้วเธอคิดว่าไง เสี่ยวหลิว?”
เสี่ยวหลิวได้แต่หัวเราะ ไม่พูดอะไร
ไป๋เสว่เอ๋อร์รู้แน่ชัดว่าเสวี่เยว่หรูกำลังประชดประชันเธอ เธอได้แต่หัวเราะไม่ตอบโต้ แต่นั่งทำงานต่อไป
สวี่เยว่หรูเห็นว่าไม่มีใครสนใจ สีหน้าจึงดูแย่มาก เธอลังเลสักครู่ กวาดตามองไป๋เสว่เอ๋อร์ พูดอย่างไม่เต็มใจ “คุณจางบริษัทเฮ่าทงใกล้มาถึงแล้ว ประธานเผยให้เธอกลับไปสำนักงานประธานบริษัท”
พูดจบสวี่เยว่หรูหันหลังเดินไปโดยไม่หันกลับมามอง
ไป๋เสว่เอ๋อร์หยุดสักครู่ เดิมทีสวี่เยว่หรูมาแค่แจ้งให้เธอกลับไปสำนักงานประธานบริษัท
ที่คุณจางบริษัทการเงินเฮ่าทงมาเพราะว่าหนึ่งมาขอโทษเรื่องที่อู๋หั้นหลินก่อไว้ สองมาประสานความร่วมมือกับบริษัทเผยซื่อ
ที่พูดมา เหตุผลก็คือผลประโยชน์ทางการเงิน ไม่อย่างนั้นเขาก็ไม่มา
ออกมาจากห้องเอกสารกลับไปที่สำนักงานประธานบริษัท ไป๋เสว่เอ๋อร์มองเห็นฉีเฟิงที่ยืนอยู่ประตูสำนักงานประธาน ฉีเฟิงเดินเข้าไปหาเธอด้วยตัวเอง
“เลขาไป๋ คุณจางบริษัทเฮ่าทงและคุณอู๋มาถึงแล้ว ตอนนี้อยู่ในออฟฟิศ ประธานเผยกำชับว่า ถ้าคุณมาถึงแล้วให้เข้าไปเลยครับ”
ไป๋เสว่เอ๋อร์พยักหน้าหลังจากได้ยิน เธอเดินไปเคาะประตูโดยไม่ลังเล
รอฟังเสียงจากด้านในดังออกมาก ไป๋เสว่เอ๋อร์จึงผลักประตูเข้าไป
เมื่อเข้าไปก็พบกับเผยลี่เชินและคุณจางบริษัทเฮ่าทง รวมถึงคุณอู๋ที่เมื่อวานมีเรื่องกับเธอ ทั้งสามนั่งอยู่ที่โซฟา
เมื่อเธอเข้ามาคุณจางผู้ใจดีรีบลุกขึ้นยืน “เธอคือเลขาไป๋ใช่ไหม? ได้ยินว่าเลขาไป๋เป็นคนรักของประธานเผย ทั้งฉลาดหน้าตาดี วันนี้ได้เจอตัวสมคำล่ำลือ”
ขณะพูดเขายื่นมือเพื่อจับมือทักทายเธอ ไป๋เสว่เอ๋อร์ส่งยิ้มให้แล้วจับมือเบาๆ จากนั้นดึงมือกลับ
เห็นได้ชัดว่าคำยกย่องชมเชย เธอฟังเข้าใจความหมายดี อีกทั้งคุณจางก็เป็นฝ่ายจับมือทักทายกับเลขาก่อน เกรงว่าเป็นเพราะเธอคือคนรักของเผยลี่เชิน ถึงได้ทำแบบนี้?
คุณอู๋ซึ่งมีสีหน้าเคร่งขรึมนั่งอยู่ที่โซฟา เมื่อวานเขายังลวนลามเธอเพราะเห็นเธอสวย และคิดว่าเธอเหมือนเลขาทั่วไปที่ยอมจำนนง่ายๆ ไม่กล้ามีปากมีเสียง แต่คาดไม่ถึงว่าเธอจะต่างจากเลขาคนอื่น เขามารู้ภายหลังว่าไป๋เสว่เอ๋อร์เป็นคนรักของเผยลี่เชิน
อายุก็ไม่ใช่น้อย นอกจากจะใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย ยังทำตัวด้วยนิสัยเดิมๆ จนไปล่วงเกินเผยลี่เชินเข้า
