ตอนที่ 261 โอกาสหน้ายังมี
“ฉัน…ประธานเผย ฉันแค่มาชงกาแฟที่นี่ แล้วพูดคุยกับเสี่ยวหลิวไม่กี่ประโยค ไม่ใช่มาอู้งานอย่างที่เข้าใจ”
“ไหนลองบอกมาซิ เมื่อเช้าเธอทำอะไรบ้าง?”
“ฉัน…..” สวี่เยว่หรูหน้าแดงพูดอะไรไม่ออก
เผยลี่เชินก้าวไปข้างหน้า จ้องหน้าเธอตาเขม็งอยู่นานพอสมควร จนในที่สุดที่พูดออกมา “สวี่เยว่หรู แต่ไหนแต่ไรมาฉันก็ปฏิบัติกับเธอดีมาตลอด เผยซื่อไม่เลี้ยงคนไม่เอาไหน ถ้าเธอรู้สึกว่าทำงานนี้ต่อไปไม่ไหว บอกฉันเดี๋ยวฉันจะหาคนใหม่มาแทน”
เสียงของเขาไม่ได้แข็งกร้าว แต่กลับให้ความรู้สึกน่าเกรงขามที่บอกไม่ถูก สวี่เยว่หรูสั่นไปทั้งตัว ก้มหน้าพูดว่า “ขอโทษค่ะประธานเผย เป็นความผิดของฉัน ฉันจะจำใส่ใจคะ”
เผยลี่เชินมองสวี่เยว่หรูและเสี่ยวหลิวด้วยสายตาเปล่งปราย จากนั้นพูดเสียงเรียบๆ “ไปทำงานปะ”
ฟังเขาพูดจบแล้ว ทั้งสองก็เรียบออกจากห้องชงชา
ไป๋เสว่เอ๋อร์รู้สึกโล่งอก ก้าวเท้าจะเดินออกไปข้างนอก ก็ถูกคว้าข้อมือไว้
ไป๋เสว่เอ๋อร์ตกใจเหมือนถูกไฟช็อต จึงรีบผลักมือออกพร้อมส่งสายตาเตือนเขาว่าที่นี่คือบริษัท เดี๋ยวมีคนเดินมาที่ห้องชงชา
เผยลี่เชินกลับไม่สนใจ ยิ้มมุมปากพร้อมก้าวไปข้างหน้าพูดเบา “ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอ”
“เรื่องอะไรคะ?”
“พรุ่งนี้ฉันจะไปทำงานนอกสถานที่ เพื่อตรวจสอบโครงการรายไตรมาสที่ญี่ปุ่น ฉันต้องไปด้วยตนเอง จะได้พูดคุยเกี่ยวกับความร่วมมือในไตรมาสถัดไป
“ไปนานแค่ไหน?” ไป๋เสว่เอ๋อร์พูดเสียงเบา
“สองวันหนึ่งคืน พรุ่งนี้ออกเดินทาง” เผยลี่เชินยิ้มให้เธอ ยกมือขึ้นลูบที่หัวของเธอช้าๆ “วางใจเถอะ ฉันจะรีบไปรีบกลับ”
“คะ” ไป๋เสว่เอ๋อร์พยักหน้า “ดูแลตัวเองด้วยนะคะ กลับมาเร็วๆ”
“โอเค” เผยลี่เชินก้าวไปข้างหน้าตัวเธอ จากนั้นก็กอดเธอไว้ในอ้อมกอดก้มลงจูบเบาๆ ที่หน้าผากของเธอ
จูบของเขาเลื่อนลงมาเรื่อยๆ จนร่างของไป๋เสว่เอ๋อร์แข็งทื่อ แล้วผลักออกจากอกของเขา
เผยลี่เชินยักคิ้ว ทั้งโกรธทั้งหัวเรา “เก่งแล้วสินะ”
ไป๋เสว่เอ๋อร์ยิ้มให้เขาพร้อมกับถอยหลังและจ้องมองเขา “รอคุณกลับมาก่อน”
ได้ฟังประโยคนี้ผสมกับความคลุมเครือที่ผู้ใหญ่อธิบายไม่ได้ เผยลี่เชินมองดูเงาของหญิงสาวที่ค่อยๆ ลับหายไป ก็รู้สึกจั๊กกะจี้ที่หัวใจ
ออกจากห้องชงชา เผยลี่เชินยังไม่กลับเข้าออฟฟิศ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นเสียก่อน
เขารับโทรศัพท์ “ฮัลโหล มีเรื่องอะไร?”
“ประธานเผย ช่วงนี้มีคนกำลังสืบเรื่องลึกลับของจินจิงจิงที่ถูกเปิดเผย ซึ่งก็คือคนของเสิ่นหรูเฟิง”
เมื่อได้ฟังสีนหน้าของเผยลี่เชินดูเคร่งเครียด แต่ไม่นานเขาก็เข้าใจเรื่องแล้ว
เมื่อไม่เห็นเผยลี่เชินตอบกลับ อีกฝ่ายจึงถามเบาๆ ให้ลงมือจัดการเลยไหมครับ?”
หลังจากเงียบไปสักครู่ เขาตอบกลับ “ไม่ต้อง ปล่อยให้เขาสืบต่อไป”
เหตุผลที่เสิ่นหรูเฟิงสืบเรื่องนี้เขาพอจะเดาออก ตอนนี้เรื่องที่เขาร่วมมือกับลู่เหยาคงจะแพร่สะพัดจนเสิ่นหรูเฟิงรู้แล้ว เขาจะนิ่งเฉยได้อย่างไร?
กลัวว่าอีกไม่นานเสิ่นเหรูเฟิงคงต้องไปหาเผยอี้แน่
เป็นจริงตามนั้น ค่ำวันนั้น ณ ห้องพิเศษที่ตกแต่งอย่างประณีต เสิ่นหรูเฟิงยกแก้วเพื่อแสดงความนับถือเผยอี้ “คุณชายอี้ พวกเราไม่ได้มาสังสรรค์กันนานแล้ว มา ฉันดื่มให้ก่อน”
ขณะพูดเสิ่นหรูเฟิงยกแก้วแล้วดื่มจนหมดแก้ว
เผยอี้อารมณ์ไม่ดี มองด้วยสายตาเย็นชา ไม่พูดอะไรเลย เขาเทไวน์ด้วยตัวเองแล้วยกแก้วขึ้นดื่ม
ไวน์แก้วแรกตกถึงท้อง แต่ก็ยังอารมณ์ไม่ดีขึ้น จึงดื่มแก้วที่สองต่อ
“เฮ้….คุณชายอี้ ไม่ควรดื่มเหล้าแบบนี้นะ” เสิ่นหรูเฟิงยื่นยมือขวางเผยอี้ไว้ “เป็นอะไร หรือว่ามีเรื่องไม่สบายใจอะไร?”
สีหน้าเผยอี้ดูเย็นชา เขาวางแก้วที่ถือไว้บนโต๊ะกระจกเสียงดัง “ปั้ง” จนเสียดแทงเข้าไปในรูหู
เสิ่นหรูเฟิงค่อยๆ หยิบขวดเหล้าในมือของเผยอี้ จากนั้นก็เทประมาณครึ่งแก้ว “คุณชายอี้ ฉันเรียกคุณออกมาดื่มเหล้าแล้วก็พูดคุยสัพเพเหระ ในเมื่อคุณมีเรื่องไม่สบายใจ ในฐานะของพี่ชาย ก็ควรจะแบ่งเบาความทุกข์นี้ ใช่ไหม?”
ในที่สุดเผยอี้ก็เงยหน้าขึ้นกวาดตามองเสิ่นหรูเฟิง แต่ก็ไม่ยอมเล่าเรื่องใด แล้วถามเขาตรงๆ “มีเรื่องอะไรก็พูดมาตรงๆ เลย”
“คุณชายอี้อารมณ์ไม่ดี เป็นเพราะเรื่องอาซ้อที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ใช่ไหม?” เสิ่นหรูเฟิงถอนหายใจแกล้งทำเป็นสงสาร “ได้ยินว่าอาซ้อแท้งลูก แต่ยังไงก็ต้องดูแลสุขภาพด้วยนะ”
เผยอี้ขมวดคิ้ว เงยหน้ามองเสิ่นหรูเฟิง “คุณได้อย่างไร?”
ช่วงนี้เรื่องลับของจินจิงจิงเป็นที่โด่งดังไปทั่ว ถ้าให้สื่อรู้เรื่องเธอแท้งลูกแน่นอนว่าจะทำให้เป็นประเด็นร้อนในวงการบันเทิง ดังนี้เขาจึงต้องปิดไว้ให้มิดชิด
เสิ่นหรูเฟิงหัวเราะสายตาจับจ้องไปที่เผยอี้ “ขอเพียงแค่ฉันอยากรู้ มีเรื่องอะไรที่ฉันจะไม่รู้?”
ขณะดูดเขาก็ส่ายแก้วไวน์ไปมาแล้วพูดต่อ “ไม่เพียงแต่รู้เรื่องนี้ ยังรู้อีกด้วยว่าใครอยู่เบื้องหลังเปิดเผยเรื่องลับของอาซ้อ”
เผยอี้เงยหน้ามอง “คือใคร?”
ในช่วงเวลานี้เขาให้คนไปสืบ แต่ก็สืบไม่พบอะไร แต่เสิ่นหรูเฟิงกลับพูดว่ารู้ตัวคนทำว่าเป็นใคร….
ใจเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่สุดท้ายเขาก็อยากรู้คำตอบ
“อย่าเพิ่งใจร้อนไป คุณชายอี้ที่ฉันมานี่อันที่จริงมีเรื่องหนึ่งอยากคุยกับคุณ ก็คือเรื่องการประมูลโครงการวิศวกรรมของรัฐบาลในไม่ช้า” เสิ่นหรูเฟิงจิบไวน์ “ฉันรู้ว่าคุณอยากจะแข่งกับเผยลี่เชิน ตอนนี้ถ้าคุณชายร่วมเป็นพันธมิตรกับเสิ่นซื่อ คุณคิดว่าไง?”
เผยอี้เดาออกตั้งแต่แรกว่ามาพบเสิ่นหรูเฟิงคงไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่ แล้วก็เป็นดังนั้น เขาอยากคุยเรื่องความร่วมมือ
เสิ่นหรูเฟิงพูดต่อโดยไม่รอเขาตอบ “คุณชายอี้ พวกเราเสิ่นซื่อต่างก็เป็นพันธมิตรที่ดีต่อกัน เชื่อว่าคุณสามารถชั่งใจได้ แต่คุณไม่ต้องรีบร้อนตัดสินใจ ควรจะดูเรื่องนี้ก่อน”
เขาพูดแล้วหยิบเอกสารออกมาจากกระเป๋าเอกสาร วางไว้หน้าเผยอี้
เผยอี้หยิบขึ้นมาดู สักพักสีหน้าก็ดูเคร่งเครียด
เผยอี้ชูเอกสารพวกนี้ ซึ่งเป็นหลักฐานคนที่อยู่เบื้องหลังเปิดเผยเรื่องลับทั้งหลายของจินจิงจิง ซึ่งก็คือเผยลี่เชิน
มองดูเอกสารตั้งแต่ต้นจนจบ เผยอี้กำเอกสารไว้แน่นจนเอกสารวมเข้าเป็นก้อนกลม สายตาของเขาเต็มไปด้วยเปลวเพลิงของความโกรธ พูดด้วยเสียงเย็นยะเยือก “คือเขา!”
เสิ่นหรูเฟิงซึ่งนั่งดื่มเหล้าอยู่ข้างๆ “คุณชายอี้ นึกไม่ถึงล่ะซิ ดูเหมือนพี่ชายต่างแม่ของคุณ กะเอาคุณถึงตาย!”
เผยอี้โกรธจนขาดสติ คว้าโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะโทรหาเผยลี่เชิน
เขาอยากถามให้รู้เรื่อง จินจิงจิงไปล่วงเกินอะไรเขา ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องลับถูกเปิดเผย เขาก็คงไม่โกรธถึงขั้นลงไม้ลงมือ ลูกในท้องของจินจิงจิงก็คงไม่แท้ง
ทุกอย่างเป็นเพราะเผยลี่เชิน
เสิ่นหรูเฟิงตาไวมือเร็ว รีบจับมือของเผยอี้ไว้ “คุณชายอี้ ใจเย็นก่อน ถ้าคุณโทรหาเขาตอนนี้ คิดว่าเขาจะยอมรับไหม!”
เมื่อได้ยินเผยอี้ก็หยุดชะงัก แต่มือก็ยังกำโทรศัพท์แน่น
“จะดีกว่า ถ้าพวกเราร่วมมือกันเอาชนะการประมูลวิศวกรรมของรัฐบาล” เสิ่นหรูเฟิงเสียงเข้ม “คิดจะเล่นงานเขา โอกาสหน้ายังมี”
