บทที่ 102 ตำหนักอ๋องโจว๋ต้องเอาคืนเจ้า1
ถางเปิ่นขุยเปิดดูพระราชโองการอย่างละเอียดอีกรอบ สีหน้าเปลี่ยนไป!
ในพระราชโองการไม่ได้เขียนให้เชิญกล่องเซิ้นกลับจริงๆด้วย!
ถางเปิ่นขุยทำหน้าลำบากใจ
โจว๋เส้าฉีพูด “ท่านเสนา? เป็นอะไร? ประกาศพระราชโองการสิ! พวกเราตระกูลโจว๋กำลังรอพระราชโองการ พวกเรามิกล้าชักช้า! ประกาศพระราชโองการว่าอย่างไร พวกเราก็จะทำเช่นนั้น!”
“ในพระราชโองการไม่ได้เขียนเอาไว้……”
“พวกเราไม่ได้ยินที่ท่านเสนาพูด…..”
โจว๋เส้าฉีพูดน้ำเสียงแข็งกร้าวดุดัน!
ถางเปิ่นขุยโกรธจนจะระเบิดอยู่แล้ว!
เขาเห็นชัดๆ ในดำหนักอ๋องโจว๋มีแผนสกปรกอะไรบางอย่าง!
ต้องมีปัญหาเกี่ยวกับกล่องเซิ้นอย่างแน่นอน!
ตำหนักอ๋องโจว๋ไม่เอากล่องเซิ้นออกมา
ไม่ทำเสียหายก็ถูกขโมยไปแล้ว!
แต่ทว่าเขากลับไม่มีหลักฐานมัดตัว!
เขาไม่มีวิธีบีบบังคับให้ตระกูลโจว๋เอากล่องเซิ้นออกมา!
โอกาสลอยนวลไปแล้ว จะไม่ให้เขาโกรธได้อย่างไร?
โจว๋เส้าฉีพูดน้ำเสียงเย็นชา “ท่านเสนายังไม่ประกาศพระราชโองการอีกรึ? บิดาข้าแก่แล้ว ไม่มีกำลังมากพอจะอยู่เป็นเพื่อนท่านหรอกหนา!”
ในสายตาเสนาบดีแฝงความชั่วร้าย กล่าวว่า “วันนี้ข้าตกหลุมพรางเสียแล้ว! ทหาร!”
“ท่านเสนามีคำสั่งอะไรขอรับ?” หัวหน้าองครักษ์คนหนึ่งวิ่งเข้ามา
ถางเปิ่นขุยกล่าว “กลับไปรายงานฝ่าบาท และทูลเชิญฝ่าบาทให้เสด็จมาด้วยพระองค์เอง”
หัวหน้าองครักษ์พูด “ด้วยเรื่องอันใดหรือขอรับ?”
ถางเปิ่นขุยพูด “แม้ข้าจะมาระรานตระกูลโจว๋ ก่อกวนให้นายท่านโจว๋โกรธเคือง ก็ให้เชิญฝ่าบาทเสด็จมาตรวจสอบด้วยพระองค์เอง!”
องครักษ์มองหน้าคนตระกูลโจว๋ด้วยความลำบากใจ และมองหน้าถางเปิ่นขุยที่เย็นชาไม่แสดงอาการใด เขาจึงมิกล้าพูดอะไร
ถางเปิ่นขุยพูด “อีกอย่าง! ส่งองครักษ์กลุ่มเล็กไปที่บ้านข้า หยิบป้ายอัครเสนาบดีออกมา เชิญท่านอาข้าถางเปิ่นกางมาตำหนักอ๋องโจว๋ในทันที!”
เขาหยิบป้ายอัครเสนาบดีออกมาจากที่รอบเอว ส่งต่อในมือหัวหน้าองครักษ์
ถางเปิ่นกาง
ถางเปิ่นกางเป็นผู้อาวุโสสูงสุดของตระกูลถางเปิ่นนี่?
เป็นหนึ่งในปรมาจารย์ใหญ่ของแผ่นดิน!
เป็นปรมาจารย์ชั้นสูงไม่แพ้นายท่านโจว๋?
หากกล่าวชื่อออกมา แสดงว่า……
ทุกคนตกใจไม่น้อย!
คนตระกูลโจว๋เข้าใจแล้ว ครั้งนี้ถางเปิ่นขุยวางเดิมพันครั้งสุดท้าย!
เขาเชิญถางเปิ่นกางผู้เป็นไพ่ที่เขาซ่อนไว้ออกมา เพื่อจุดประสงค์นี้!
ต่อกรกับนายท่านโจว๋!
ถางเปิ่นขุยสั่งเสียงเคร่ง “รีบไปรีบมา! อย่าให้พลาด!”
“ขอรับ ท่านเสนา!”
องครักษ์พากลุ่มทหารจำนวนหนึ่งออกจากตำหนักอ๋องโจว๋!
สีหน้าโจว๋เส้าฉีดุดันสุขุม เขารู้ว่าครั้งนี้ เรื่องต้องเกิดใหญ่โตแล้ว!
เขาถอยหลังไปสองก้าวไม่ปริปาก เข้าไปใกล้โจว๋เจ้ากาง กระซิบ “พี่ใหญ่! เกรงว่าครั้งนี้จะเกิดปัญหาใหญ่โตแล้ว ท่านพี่เรียกคนรับใช้ไปหาร้อยโทกองทหารชิงหลง มาตำหนักอ๋องโจว๋! และอีกอย่าง เพิ่มการเตรียมรบทหารชั้นผู้ใหญ่นอกเมืองหลวง เตรียมตัวสู่สงคราม!”
โจว๋เส้ากางยกทัพจับศึกมานานหลายปี กล้าหาญองอาจ แต่สติปัญญาและความแผนสูงยังไม่เท่าเจ้าน้องสองคนนี้ เพราะฉะนั้นในบรรดาคนในตระกูล เขาจะฟังโจว๋เส้าฉี
ตอนนี้โจว๋เส้าฉีกล่าวเช่นนี้ เข้าก็เข้าใจพยักหน้า แอบเรียกคนใช้สองคนมาสั่งคำสั่งไปสองสามอย่าง หลังจากนั้นให้พวกเขาฉวยโอกาสตอนถางเปิ่นขุยไม่ทันสังเกต ออกจากตำหนักไป
โจว๋เส้าฉีรู้แก่ใจดี
ตระกูลโจว๋กำลังเผชิญกับความลำบากใหญ่หลวง……
ครั้งนี้ตระกูลโจว๋เจอหายนะอย่างแท้จริง!
ฐานที่ตระกูลมีมานับร้อยกว่าปี เกรงว่าจะหายมลายไปในชั่วเวลาเดียว…..
คืนนี้…..
จะเกิดความกระสับกระส่ายและไม่สงบ
ทั้งเมืองหลวงเหมือนมีการส่งกองทัพค่อยๆโอบล้อมเมือง
ใช้ความมืดในยามกลางคืนปิดบังอำพราง….กองทหารส่วนใหญ่ในวังหลวงจะเข้าล้อมตำหนักอ๋องโจว๋โดยไม่ทันรู้ตัว
ฮ่องเต้อำมหิตพาหลี่เหลียนคางมหาขันที ปรมาจารย์ทั้งสอง และเหอจ่งตู เหอเทียนจ้าว เข้าตำหนักอ๋องโจว๋
เหอเทียนจ้าวสวมชุดเกราะ มือถือกระบี่หยก เข้ามาที่ประตูใหญ่ตำหนักอ๋องโจว๋สั่งทหารปิดล้อมทั้งตำหนัก!
และถางเปิ่นจิ้งอารักขาส่งฮ่องเต้อำมหิตเข้ามาในตำหนักอ๋องโจว๋!
ถางเปิ่นจิ้งมาพร้อมนักธนูห้าร้อยคน ทหารมีดาบโล่ห้าร้อยคนและทหารฝีมือชั้นยอดนับร้อยคนเข้าอารักขาฝ่าบาทเสด็จเข้าตำหนักอ๋องโจว๋…….
ตำหนักอ๋องโจว๋จะเต็มไปด้วยคน
นายท่านโจว๋ โจว๋เส้ากาง โจว๋เส้าฉี โจว๋หยวนไห่ โจว๋หย่วนชิง โจว๋หย่วนซี ตนในตำหนักทั้งหมดจะถูกจับ
เหล่าลูกหลานสืบเทิดเชื้อสาย คุณชายใหญ่โจว๋เหวินเฟิง คุณชายรองโจว๋ตี๋ คุณชายห้าโจว๋ถิงจะเป็นกำลังสำคัญอันดับสองสนับสนุนปกป้องเหล่าอาวุโสตระกูลโจว๋…..
คุณชายสองโจว๋เหวินซีถูกส่งตัวไปข้างนอก
คุณชายสี่โจว๋หยุนถิงถูกเนรเทศออกจากตระกูลโจว๋
นอกจาท่านชายสองท่านนี้ ลูกหลานชายส่วนใหญ่ล้วนอยู่อาศัยอยู่ในจวน
และหลานสาวก็มีโจว๋ปี้หลัวเป็นหัวหน้า นำการดูแลบ้านเรือน ดูแลคนชราและเด็ก
ตระกูลโจว๋ถูกสั่งสอนมาอย่างเคร่งครัดเป็นลำดับขั้นตอน
โดยเฉพาะเมื่อเกิดเพศภัย ตระกูลโจว๋จะทำงานร่วมกันทั้งหมด ปิดตำหนักกลายเป็นกำลังที่แข็งแกร่งไร้เทียมทานที่สุด
ฮ่องเต้อำมหิตเสด็จมาถึง ทำให้บรรยากาศตำหนักอ๋องโจว๋ที่กำลังตึงเครียดอยู่แล้ว ยิ่งรุนแรงถึงขีดสุด!
