บทที่ 139 สายลับเป็นคนไร้ความรู้สึก2
รูปร่างเซ็กซี่ได้ใจ ที่ผ่านมาพวกผู้หญิงงามพวกนี้ไม่เคยเห็นคำสอนของไทเฮาอยู่ในสายตา
แต่ผ่านมาพวกนางไม่ได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้อำมหิต คำสอนของไทเฮานั้น สำหรับพวกนางแล้วไม่ต่างอะไรกับฝันร้าย!
ท่ามกลางเหล่าพระสนมทั้งหมด คนที่หวาดกลัวที่สุดก็คงเป็นนาง
เพราะเมื่อก่อนนางเคยได้รับความโปรดปรานจากฝ่าบาท มีความอ่อนน้อมต่อไทเฮามากที่สุด
ตอนนี้ไม่ได้รับความโปรดปราน…
ไทเฮาคงไม่ทำดีกับนางอยู่แล้ว
ทุกครั้งที่เรียกมารวมตัวสั่งสอน พยายามหาทางเหน็บแนมตำหนิลี่เฟย
ครั้งก่อนตรัสว่าน้ำปรุงของลี่เฟยกลิ่นแรงเกินไป ทำให้พระนางได้กลิ่นแล้วไม่สบอารมณ์…….
หลังจากนั้นก็ทรงลงโทษลี่เฟยให้ไปทำงานลำบากในห้องซักล้างหนึ่งวันเต็ม
แน่นอน นี่เป็นการลงโทษที่เบามากแล้ว
อย่างไรเสียพระสนมลี่ก็มีสถานะเป็นพระสนมชั้นเฟย นอกจากไทเฮาและฮองเฮาแล้ว ในวังหลังนี้นางมีตำแหน่งสูงสุด ด้วยเหตุนี้ไทเฮาทรงไม่สามารถทำอะไรรุนแรงเกินไป แต่ไม่ยอมทำดีกับนางเด็ดขาด
“เฮ้อ! เหตุใดไทเฮาทรงยังไม่เสด็จมาพบพวกเราอีก? ต้องมารอนานทุกครั้ง เห็นชัดไทเฮานิสัยแย่เข้าทุกที!”
สีหน้าเฉินเจี๊ยหยูลังเล
“ถ้าข้าป่วยไม่มาฟังไทเฮาสั่งสอนก็คงจะดี! ไม่รู้วันนี้จะทรงตำหนิพวกเรายังไงบ้าง?”
เม๋ยเฟยผิวขาวที่สุด แต่ตงเกลียดจงชังไทเฮา ทุกๆครั้งต้องรับโทษมาไม่น้อย
“ช่างเถอะ เจ้าจำที่ไฉ่เหรินแกล้งป่วยแล้วไม่มาเข้าเฝ้าได้ไหม? นางบอกมือนางมีแผลพุพองทั้งสองข้าง สุดท้ายไทเฮาให้แม่นางอั้นซิงตัดมือนางทั้งสองข้าง!”
หญิงเฟยพูดไม่แยแส
นางเป็นคนที่ไม่เกรงกลัวใครมากที่สุด
เป็นคนของตระกูลถางเปิ่น อยู่ในตำแหน่งที่มั่นคงในวังหลวง แม้ฝ่าบาททรงไม่โปรดปรานนาง แต่ก็ไม่มีใครกล้ามาเหิมเกริมกับนาง
ไทเฮาจึงไว้หน้านางอยู่บ้าง
“ครั้งนี้พวกเรารอนานจริงๆ ไม่รู้ว่าไทเฮาทรงทำอะไรอยู่?”
โจว๋ชิงหยี่ทำหน้าสงสัย
นางเข้ามาเป็นพระสนมได้ครึ่งปีแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะฮ่องเต้อำมหิตทรงเป็นห่วงซินเหยา นางคงได้รับการแต่งตั้งเป็นกุ้ยเฟยไปแล้ว
แต่ด้วยความนิ่งสงบสำรวม และมาจากตำหนักอ๋องโจว๋ อยู่ในวังหลวงครึ่งปี ก็ได้รับความชื่นชอบจากเหล่าพระสนม นับว่าเป็นคนที่โชคดีที่สุดในวังหลัง
โดยเฉพาะคำชมจากไทเฮาที่นางสำรวมและรักษามารยาท
แม้นางยังเป็นหญิงเข้าวังใหม่ แต่เป็นคนของตระกูลโจว๋ ได้รับพระราชทานการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ ต้องได้เป็นกุ้ยเฟยแน่นอน!
ฮ่องเต้อำมหิตยังไม่แต่งตั้งฮองเฮา
เหล่าขุนนางคาดเดาได้ จะต้องเป็นพระนางหนึ่งในตระกูลใหญ่สามตระกูล
และโจว๋ชิงหยี่อ่อนโยนเรียบร้อย เหมาะสมที่จะได้รับการคัดเลือกมากที่สุด
ที่จริงถ้าซินเหยาไม่ได้ข้ามเวลามา นางอาจจะได้เป็นประมุขแห่งวังหลังไปตั้งนานแล้ว
“เฮ้อ! ร้อนจะตายอยู่แล้ว!”
ซินเหยาเดินเข้ามา ก็เห็นหญิงงามนับร้อยยืนเรียงแถวหน้าตำหนักใหญ่ ท่าทางสง่างดงาม
“เจ้าเป็นสาวใช้จากที่ไหน? ทำไมถึงเดินเข้ามาในตำหนักซูหนิง เจ้าอยากต้องโทษตายหรือ?”
ป๋ายกุ้ยเหรินพุ่งออกมา ทำหน้าไม่ชอบใจทันที
ซินเหยาตกใจพูด “ต้องโทษตาย? เจ้าเป็นใครกัน?”
ป๋ายกุ้ยเหรินพูด “บังอาจ! เห็นข้ายังไม่คุกเข่าอีก! เจ้าเป็นใคร เป็นสาวใช้จากที่ไหน ชื่ออะไร?”
ซินเหยาถาม “เจ้าเป็นพระสนมหรือ?”
ป๋ายกุ้ยเหริน : ข้าเป็นกุ้ยเหริน!
ซินเหยา : กุ้ยเหรินกับพระสนมเอกกุ้ยเฟย ใครใหญ่กว่ากัน?”
ป๋ายกุ้ยเหรินทำหน้าไม่ถูก : ก็ต้องเป็นกุ้ยเฟยสิ! กุ้ยเฟยเป็นรองจากฮองเฮา!
ซินเหยา : งั้นฮองเฮาใหญ่หว่ากุ้ยเฟยสินะ?
ป๋ายกุ้ยเหริน : ไร้สาระ ก็ต้องเป็นฮองเฮาอยู่แล้ว!
ซินเหยา : งั้นเจ้าก็หุบปากได้แล้ว ข้าชื่อซินเหยา เจ้าน่าจะรู้ว่าข้าเป็นใคร?
“เจ้า…..เจ้าเป็นว่าที่ฮองเฮางั้นรึ!”
ป๋ายกุ้ยเหรินตกใจ
ซินเหยา?
ชื่อนี้ใครๆก็เคยได้ยินมานานแล้ว
ฝ่าบาททรงมีพระราชโองการแต่งตั้งโจว๋ซินเหยาเป็นฮองเฮา!
สามเดือนก่อนก็จัดพิธีเฉลิมฉลองอย่างเป็นทางการ
เหล่าพระสนมองค์อื่นๆหน้าถอดสีมองไปที่ซินเหยา
ว่าที่ฮองเฮาคนนี้ งดงามน่าตะลึงจริงๆ
ภายภาคหน้าพวกนางคงลำบากแล้ว!
มีฮองเฮาสิริโฉมงดงามเช่นนี้ ต่อไปฝ่าบาทจะทรงโปรดปรานพวกนางอยู่อีกหรือ?
เพียงชั่วพริบตาเดียว…….
ทุกพระนางมีความรู้สึกเศร้าใจและอิจฉาริษยา!
แต่มีพระนางหนึ่งที่สีหน้าแสดงความยินดี
“น้องสาว ในที่สุดเจ้าก็มาแล้ว”
โจว๋ชิงหยี่เดินเข้ามา จูงมือซินเหยา
ซินเหยาสลัดมือ “พี่สาวท่านนี้ ข้าไม่รู้จักเจ้า อย่ามาดูแคลนข้านะ ข้าไม่ใช่เลสเบี้ยนนะ!”
“เลสเบี้ยนคืออะไร?”
ซินเหยาตอบ “ก็รู้รักหญิงหญิงไง”
“เอ้ะ!”
โจว๋ชิงหยี่ร้องเอ้ะ พูดว่า “เจ้าน้องโง่ ข้าคือพี่สี่!”
ซินเหยาพูด “พี่สี่? อ้อ เจ้าคือบุตรสาวของอาสี่ใช่ไหม โจว๋ชิงหยี่?”
โจว๋ชิงหยี่พยักหน้า พูดว่า “น้องหญิง! เจ้ามาก็ดีแล้ว ต่อไปพี่สี่จะอยู่เป็นเพื่อนเจ้าเอง!”
ซินเหยามองหญิงงามในห้องนี้ ตกใจถาม “พี่สี่ พวกท่านเป็นหญิงงดงามขนาดนี้ โดนทำโทษให้ยืนที่นี่หรือ ที่นี่ไม่ใช่ตำหนักของไทเฮาหรือ? ทำไมพวกท่านมาอยู่ที่นี่กันล่ะ?”
โจว๋ชิงหยี่ตอบ “เจ้าก็มารอเข้าเฝ้าไทเฮาสินะ?”
ซินเหยาพยักหน้า
โจว๋ชิงหยี่ “สตรีที่เข้าวังมาใหม่ต้องรอเข้าเฝ้าไทเฮาในเวลาช่วงนี้ เจ้าอย่าได้กังวล พี่สี่จะสอนเจ้าเอง!”
“ขอบคุณพี่สี่”
