บทที่ 338 – กลิ่นอายของจักรพรรดิ
ทะเลสาบสวรรค์ที่สวยงามนั้นสวยงามมากจนทุกคนจับจ้องไปที่มัน มีคนร้องอุทานว่า“ ที่นี่เหมือนสวรรค์เลย ”
ผู้นำนิกายเส้นทางฮั่นเทียน เยาะเย้ยอย่างเย็นชา “ ที่นี่จะเป็นของพวกเราในอนาคตดังนั้นไม่จำเป็นต้องอิจฉา หลังจากวันนี้ ทะเลสาบสวรรค์ จะไม่เป็นของใครคนใดคนหนึ่ง เราทุกคนจะแบ่งปันมัน ”
ในตอนที่เขาพูดแบบนี้ทุกคนก็รู้สึกสะเทือนใจ พวกเขามองไปรอบ ๆ และหลายคนจินตนาการถึงการนำหญิงสาวที่พวกเขาชอบมาที่นี่ ฉากเหล่านั้นจะสวยงามขนาดไหน ?
ผู้คนจากกลุ่มต่างๆมาที่นี่โดยรอบทะเลสาบสวรรค์ก่อนที่พวกเขาจะนั่งลง
“ เราทุกคนอยู่ที่นี่แล้วนายท่านของเจ้าอยู่ที่ไหน ? ” ชายชราหัวเราะอย่างเย็นชาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า เขามองไปที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของ หลี่เซียนเต่า ด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตร
ทันใดนั้นมีเสียงตะโกนดังมา แต่ไกล แต่พวกเขาก็ยังได้ยิน ร่างยักษ์ที่เหมือนภูเขากระแทกเข้าที่ด้านข้างของ ทะเลสาบสวรรค์
มันเป็นร่างสีม่วงสูงสามเมตรซึ่งดูเหมือนค่อนข้างแข็งแรง พลังงานที่สำคัญระเบิดและกลบพื้นที่ เขาหายใจแต่ละครั้งรู้สึกเหมือนฟ้าผ่า
“ เจ้ากำลังมองหานายท่านของข้าอยู่ใช่ไหม ? ” ยักษ์ไททันก้าวไปข้างหน้าโดยลงจอดตรงกลางและมองไปรอบ ๆ เขามองไปที่ชายชราที่พูด
การหายใจของชายชราหยุดลงและเขารู้สึกถึงแรงกดดันที่น่ากลัวแผ่ซ่านไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ทุกคนรอบข้างพบว่ามันยากที่จะหายใจ
ความแข็งแกร่งของยักษ์ไททันนั้นมหาศาลและส่งผลให้กระดูกสันหลังของคนเย็นลง
ทุกคนในปัจจุบันขมวดคิ้วและมอง เขาส่งข้อความมาหรือเปล่า ?
ยักษ์ไททันนั้นแข็งแกร่งและแม้แต่ผู้อาวุโสของกลุ่มต่างๆก็ยังจริงจัง
“ เจ้าขู่พวกเราทันที เจ้าคิดว่าเรากลัวง่ายไหม ? ” ผู้นำนิกายเส้นทางฮั่นเทียน เยาะเย้ยอย่างเย็นชา เขาจ้องมองไปที่ยักษ์ไททันอย่างไม่เกรงกลัว
แม้ว่าออร่าของยักษ์ไททันจะแข็งแกร่ง แต่ผู้คนระดับผู้นำนิกายก็ไม่กลัวเขาเพราะพวกเขาไม่ได้อ่อนแอ ยิ่งไปกว่านั้นกลุ่มต่างๆได้ส่งผู้เชี่ยวชาญมามากมาย
“ นายท่านของข้ากำลังมาถึงแล้วใจเย็นๆ หากใครกล้าประพฤติตัวหยาบคายอย่าถือโทษว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณ ” ยักษ์ไททันกล่าวอย่างเย็นชา เขาจ้องไปที่ ผู้นำนิกายเส้นทางฮั่นเทียน และสังเกตว่าบุคคลนี้เป็นใคร
“ เอาแต่ใจ ! ” ชายชราคนหนึ่งจากตระกูลชิงทุบโต๊ะและโวยวายอย่างไม่มีความสุข
“ นี่คือภูเขาสวรรค์ของนายท่านของข้า พวกเจ้าทุกคนเป็นเพียงแขกรับเชิญและหลังจากวันนี้เรื่องทั้งหมดนี้จะได้รับการจัดการ พวกเจ้าทุกคนต้องการที่จะยั่วยุนายท่านของข้าหรือไม่ ? ” ออร่าเยือกเย็นแผ่ซ่านไปทั่ว เดิมสถานที่แห่งนี้ปกคลุมไปด้วยหิมะดังนั้นอุณหภูมิจึงต่ำมาก เมื่อออร่าแผ่กระจายออกไปอุณหภูมิก็ลดลงอีกครั้ง
“ ใครกล้าทำตัวลึกลับที่นี่ ? ” ชายชราตระกูลชิงโกรธแค้น
“ เจ้าต้องการให้ข้าออกมา ? ” ออร่าแห่งความมืดขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ
รู้สึกราวกับว่าสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวกำลังจะแตกออกจากดิน ทุกคนมองหน้ากันและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“ ออกมาซะ ! ทำไมเจ้าถึงซ่อนตัวอยู่ในความมืด !! ” ชายชราตระกูลชิงตะโกนเรียก ออร่าของเขาลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าและเขามองไปรอบ ๆ
แต่ในวินาทีต่อมาเสียงตะโกนขนาดยักษ์ก็ทำให้ออร่าของเขาแตกสลาย ในขณะที่ทุกคนมองด้วยความไม่เชื่องูเหลือมขนาด 1,000 ฟุตก็โผล่มาจากใต้ทะเลสาบสวรรค์ เกราะของมันแข็งแกร่งและเขี้ยวพิษของมันก็แหลมคม ร่างกายของมันเป็นสีเขียวและจากการมองเพียงครั้งเดียวเราก็รู้ว่ามันเต็มไปด้วยพิษ
งูหลามยักษ์ถูกครอบงำ ตอนนี้มันมีพิษออร่าที่น่ากลัวนี้ได้ระงับทุกคนที่มีอยู่
งูหลามพิษโผล่ออกมาจากทะเลสาบสวรรค์ ร่างกายของมันใหญ่โตและยืดตัวตรงเพื่อมองลงไปที่ทุกคนด้วยสายตาเย็นชา
ความกดดันนี้ทำให้ทุกคนตกตะลึง พวกเขาจ้องมองมันด้วยความตกตะลึงโดยเฉพาะชายชราจากตระกูลเป่ยที่มีสีหน้าเคร่งขรึม “ ถ้างูพิษนี้กับยักษ์ไททันทำงานร่วมกันข้าจะไม่สามารถปิดกั้นพวกเขาได้ ”
สมาชิกในตระกูลเป่ย มองไปที่ ผู้เฒ่าเป่ย ด้วยความตกใจ พวกเขารู้ว่าชายชราคนนี้แข็งแกร่งเพียงใดและเขาก็ใกล้จะเป็นจักรพรรดิแล้ว เขาพูดแบบนั้นจริงเหรอ ?
สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจคือทันทีที่งูหลามพิษปรากฏตัวมีคนเดินข้ามจากพายุหิมะที่ไม่มีที่สิ้นสุดมา
ชายในเสื้อเชิ้ตสีขาวเดินมา หิมะตกลงบนร่างของเขาและกระโดดลงไปบนพื้นเพียงเบา ๆ
เสื้อเชิ้ตสีขาวเหมือนหิมะ เขาสวมหน้ากากและก้าวไปข้างหน้าด้วยความแข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบได้
พื้นดินสั่นสะเทือน นี่ไม่ใช่แผ่นดินไหวง่ายๆ แต่เส้นเลือดในพื้นกำลังกระโดด
รู้สึกราวกับว่ามันพุ่งเข้ามาในใจของทุกคน
หัวใจของทุกคนกระโดดไปด้วยกัน
ผู้คนระดับผู้นำนิกายหลายคนจ้องมองไปที่หลี่เซียนเต่าด้วยความไม่เชื่อการแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยนไป
“ นี่…ข้ากระโดดไปด้วยจริงเหรอ ? ” ผู้นำนิกายเส้นทางฮั่นเทียน ครอบคลุมหัวใจของเขา เขาไม่กล้าที่จะเชื่อ
“ คนนี้คือจ้าวแห่งภูเขาสวรรค์ ? ” ผู้อาวุโสมองด้วยความตกใจ หัวใจของเขาจมลง
“ ผู้เชี่ยวชาญสูงสุดบุคคลนี้มาถึงอาณาจักรจักรพรรดิแล้ว !!” ตระกูลเป่ย ผู้เฒ่าเป่ย พึมพำ ร่างกายของเขาสั่นด้วยความไม่เชื่อ
หัวใจของเขาก็กระโดดไปพร้อมกับฝีเท้าของ หลี่เซียนเต่า
เขาเป็นคนที่ใกล้ชิดกับอาณาจักรจักรพรรดิมาก
ขั้นตอนที่สองของ หลี่เซียนเต่า ทำให้เส้นเลือดของโลกมีชีวิตขึ้นมา พวกเขากระโดดขึ้นลงอย่างเข้มข้น
ทุกคน หัวใจยังคงเต้นไปมา
คนที่อ่อนแอกระอักเลือดออกมาเต็มปากหัวใจของพวกเขากำลังจะระเบิด
หลี่เซียนเต่า เข้าใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ และเขาก้าวไปอีกขั้นที่สาม
ในช่วงเวลานั้นหัวใจของผู้ที่อยู่ด้านล่าง อาณาจักรตำนาน ก็ระเบิดออก
ขั้นตอนของหลี่เซียนเต่าสังหารคนหลายร้อยคน หัวใจของพวกเขาทั้งหมดระเบิดจากความกดดันและพวกเขาก็เสียชีวิตลง
ผู้นำนิกายต่างๆผู้อาวุโสและผู้เชี่ยวชาญที่ซ่อนอยู่กำลังจะบ้าคลั่ง
ตระกูลเป่ย ผู้เฒ่าเป่ย ยืนขึ้นด้วยความตกใจและโกรธ เขาจ้องไปที่ หลี่เซียนเต่า และตะโกน เขาแน่ใจจริงๆแล้วว่าจ้าวแห่งภูเขาสวรรค์เป็นจักรพรรดิ
ความแข็งแกร่งของจักรพรรดิปรากฏเต็มรูปแบบในขณะนั้น
พวกเขาสามารถปราบปรามผู้ที่มีการบ่มเพาะต่ำได้อย่างง่ายดาย
สี่ก้าวของ หลี่เซียนเต่า ทำให้หิมะบนภูเขาเต้น เต๋าลงมาก็น่ากลัวจริงๆ
เมื่อจักรพรรดิเคลื่อนไหวเขาจะสามารถใช้ประโยชน์จาก เต๋า ของโลกได้
ตอนนี้ หลี่เซียนเต่า กำลังใช้การบ่มเพาะของเขาเพื่อปราบปรามพวกเขา
ผู้คนใน อาณาจักรตำนาน ไม่สามารถรับมันได้ พวกเขากระอักเลือดและล้มลงกับพื้นหายใจเข้า
หลี่เซียนเต่า ก้าวไปสี่ก้าวแล้วเขาก็ยืนกอดอกไว้ด้านหลัง “ จากนี้ไปไม่มีฝ่ายใดสามารถเข้าไปยุ่งในภูเขาสวรรค์ได้ ใครลองก็ตาย ”
คำพูดที่เอาแต่ใจเช่นนี้พร้อมกับร่างกายที่เหยียดตรงของเขาทำให้ทุกคนคิดว่าพวกเขากำลังมองไปที่เซียนที่อยู่ยงคงกระพัน
“ ใครเห็นด้วยและใครคัดค้าน ? ” หลี่เซียนเต่า มองไปรอบ ๆ และถาม
ตระกูลเป่ย ผู้เฒ่าเป่ย ยกมือขึ้นและพูดอย่างหนักแน่นว่า “ ตระกูลเป่ยของข้า คัดค้าน!”
“ ทำไม ? ” หลี่เซียนเต่า ถามอย่างใจเย็น
“ เจ้าเป็นจักรพรรดิ แต่ตระกูลเป่ยของข้าก็มีจักรพรรดิเช่นกัน !! ” ผู้เฒ่าเป่ย ตะโกน
หลี่เซียนเต่า มองไปบนท้องฟ้าและจักรพรรดิที่นำเศษไม้แห่งเต๋า เหยียบเมฆมาด้วย กลิ่นอายของเขาไม่มีใครเทียบได้และมันกวาดภูเขาสวรรค์
“ ตั้งแต่เจ้ามาอยู่ที่นี่จงเป็นวิญญาณที่ตายแล้วภายใต้ดาบจักรพรรดิของข้า ! ” หลี่เซียนเต่า ไม่ได้นิ่งเฉยชี้ขึ้นไปบนฟ้าด้วยนิ้วของเขาที่เขาสร้างเป็นดาบ
พื้นที่สั่นสะเทือน กระแสของดาบที่ปกคลุมไปด้วยหิมะที่กระจัดกระจาย ด้วยการระเบิดเสียงดังพลังงานดาบกลายเป็นเกล็ดหิมะจำนวนมาก
หลี่เซียนเต่า ยืนอยู่นอกภูเขาสวรรค์ เริ่มมีหิมะตกและหิมะปกคลุมจักรพรรดิ
จักรพรรดิโกรธมากและคล้ายกับหลี่เซียนเต่า เขาเพิ่งเข้ามาในอาณาจักรนี้ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาคู่ควรกับหลี่เซียนเต่า
หิมะโปรยลงมาและตกลงบนร่างของเขา แต่มันสร้างความเสียหายอย่างมาก แม้ว่ามันจะหั่นเสื้อผ้าของเขา แต่ร่างกายของเขาก็ไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่มันกลับทำร้ายจิตใจของเขา
นี่เป็นวรยุทธ์ดาบที่ หลี่เซียนเต่า เข้าใจหลังจากดูดซับพลังวิญญาณเข้าไปในหินปราบปรามวิญญาณ
ในการสังหารวิญญาณโดยตรงไม่ว่าร่างกายของเจ้าจะแข็งแกร่งแค่ไหนเจ้าก็ไม่สามารถปิดกั้นดาบเล่มนั้นได้
จักรพรรดิถูกฝังอยู่ในหิมะ หลี่เซียนเต่า มองไปยังผู้ที่อยู่บนภูเขาสวรรค์ เขาขี้เกียจที่จะพูดและหันกลับมาและตบพวกเขา
มู่หรงหลงเฉิน และคนอื่น ๆ กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของภูเขาสวรรค์ ด้วยการตบของ หลี่เซียนเต่า มันแก้ไขทุกอย่างได้
มู่หรงหลงเฉิน มองจากระยะไกลและกลืนน้ำลาย “ ถ้าจักรพรรดิเมื่อ 10,000 ปีก่อนน่ากลัวเหมือนนายท่านเราคงไม่สามารถปกป้องภูเขาสวรรค์ได้แน่นอน ”
หลิงหวู่พยักหน้าและกล่าวด้วยความตกใจ “ จักรพรรดิองค์นั้นไม่คู่ควรแม้แต่จะช่วยนายท่านถือรองเท้าด้วยซ้ำ !! ”
