ตอนที่591
เมื่อได้ฟังที่เวทัสพูด ธามนิธิก็ไม่ได้ขัดจังหวะเขา
การที่เขาอยากให้หลานชายไปอยู่ต่างประเทศ ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะความรู้สึกส่วนตัวของเขาเอง หรือบางทีอาจจะไม่ใช่
เเต่ความเป็นจริงก็คือ เขาอยากให้เวทัสได้มีโอกาสได้จัดการกับความรู้สึกของตัวเอง ทั้งหมดนี้ก็เพื่อตัวเขาทั้งนั้น
หลังจากที่ปาณีได้ฟัง เธอก็พยักหน้าพลางพูดกับเขาว่า ” เป็นเรื่องที่ดีนะคะ ถ้าหากฉันมีโอกาสฉันก็อยากไปต่างประเทศเหมือนกัน จะได้ไปเรียนรู้อะไรต่างๆมากมาย ”
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับตอนนี้ เธอมีอะไรอีกหลายสิ่งที่ต้องทำ เเละดูเหมือนว่าเธอเองก็ไม่อยากจะเเยกจากธามนิธิด้วย
เวทัสเห็นท่าทีของเธอ ที่ไม่เพียงเเต่เฉยเมยใส่เขาเท่านั้น เธอกลับเห็นดีเห็นงามไปกับพวกเขาด้วย ” เธอคงจะลืมไปแล้วล่ะสิ ว่าเมื่อก่อนเราสองคนเคยตกลงอะไรกันไว้ ？เพราะว่าต่างชอบพอซึ่งกันเเละกัน พวกเราก็เลยจะสมัครเรียนโรงเรียนเดียวกัน เเต่ตอนนี้เหมือนเธอจะไม่สนใจเลยสักนิด ”
ปาณีนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ เธอรับรู้ได้ถึงความโกรธแค้นในตัวเขา เหมือนดั่งว่าเขากำลังโดนโลกใบนี้ทำร้ายเขายังไงยังงั้น
จากมุมมองของเวทัส การที่ผู้หญิงที่เขาชอบไม่ชื่นชอบในตัวเขา อีกทั้งยังเย็นชาเฉยเมยใส่เขา เเล้วยิ่งมีน้าชายของเขามาราดน้ำมันลงบนกองไฟอีก ไหนจะพ่อแม่ของเขา ที่ตอนนี้ก็ยืนอยู่ข้างเดียวกับน้าชายของเขาด้วย ยิ่งทำให้เวทัสรู้สึกว่าตัวเองน่าเวทนายิ่งนัก
อย่างไรก็ตาม ปาณีได้เห็นที่เขาเป็นเเบบนี้กลับรู้สึกว่าเขาดูน่าขบขัน ” น้าคุณอยากให้คุณไปอยู่เมืองนอก ก็เพราะหวังดีกับคุณ นี่อย่าบอกนะว่าเเค่นี้คุณก็ดูไม่ออกน่ะ เพราะถ้าเป็นเเบบนั้นฉันก็คงจะรู้สึกว่าคุณกำลังทำให้ทุกคนผิดหวังในตัวคุณ ”
” เเล้วคุณมั่นใจเหรอว่า ที่เขาทำน่ะเพราะหวังดีกับผมจริงๆ ？”
” เเล้วทำไมจะไม่ใช่ล่ะ ？” ไหนๆเขาก็มาถึงที่นี่เพื่อจะให้เธอพูดกับเขา ถ้าอย่างนั้นปาณีก็จะไม่เกรงใจละเหมือนกัน ” ถ้าน้าของคุณเขาไม่เป็นห่วงเป็นใยคุณ เเล้วเมื่อคืนหลังจากที่คุณกลับไป น้าของคุณยังไม่ลืมที่จะโทรไปเช็คว่าคุณเป็นอย่างไรบ้าง ถึงบ้านเเล้วหรือยัง ถ้าเกิดเป็นคนอื่น ต่อให้คุณตายไปก็คงไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเขา คงไม่มีใครมาสนใจคุณหรอก เเล้วยิ่งถ้าเป็นฉัน ต้องมาเห็นคุณทำตัวแบบนี้ ไม่รู้จักยอมรับในสิ่งที่คนอื่นหวังดีหยิบยื่นให้ ฉันคงอยากจะตีคุณให้ตาย ”
ขณะที่ธามนิธิกำลังฟังที่ปาณีพูดอยู่นั้น เขามองดูเธอด้วยสายตาที่อ่อนโยน คิดไม่ถึงเลยว่าภรรยาผู้น่ารักของเขาจะเข้าใจเขาได้ขนาดนี้ …
เเต่ ณ จุดนี้ เมื่อมองดูที่เวทัส ซึ่งโดนตามใจจนเสียนิสัยมาโดยตลอด ก็เห็นว่าเขากำลังโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
เเละก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ในมุมมองของเวทัสเขามองว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าเศร้า เเต่จากคำพูดของปาณี เหมือนเธอกลับมองราวกับว่ามันเป็นเเค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ ไม่ได้มีบรรยากาศน่าเศร้าสลดเลยสักนิด
ธามนิธิมองดูภรรยาด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจขึ้นมาในทันที
เวทัสที่ตั้งใจจะเเสดงฉากดราม่า คงคิดว่าตัวเองเป็นพระเอกนักรักสินะ
เมื่อได้ยินปาณีพูดออกมาขนาดนี้ ความรู้สึกในใจก็เลยโพล่งออกมา ” คุณไม่เคยชอผมเลยสักนิดใช่มั๊ย ？”
ปาณีมองดูเขาก่อนจะตอบไปว่า ” ขอโทษนะ ยิ่งฉันเห็นคุณเป็นเเบบนี้ ฉันทำใจให้ชอบคุณไม่ลงหรอกค่ะ ”
ดื้อรั้น อ่อนโลก ไม่รู้จักโต ปาณีเกลียดผู้ชายแบบนี้เป็นที่สุด เเม้กระทั่งให้เป็นเเม่ของผู้ชายแบบนี้ เธอยังไม่คิดอยากจะเป็นเลย
” นี่คุณ …… ” คำพูดของปาณี ทำให้เวทัสรู้สึกเสียหน้าจนหน้าเจื่อน คิดว่าตัวเองคงบ้าไปแล้วถ้าชอบผู้หญิงคนนี้
ยังไม่ทันที่เวทัสจะโมโหเดือดดาล ธามนิธิก็เอ่ยปากขึ้นมาขัดจังหวะเอาไว้ซะก่อน ：” ถ้าพูดจบแล้ว นายก็กลับออกไปได้เเล้ว ”
เขาเชื่อมั่นในความคิดของปาณี เขาพอจะดูออกอยู่เหมือนกัน
เวทัสหันหลังเดินออกจากห้องนั่งเล่นไปด้วยอารมณ์ที่กำลังเริ่มโมโห ปาณีมองดูเขาเดินคล้อยหลังจากไป ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาตามเดิม เเล้วทำท่ายักไหล่เบาๆ
เธอเองก็ยังรู้สึกแปลกๆ เวทัสไปเอานิสัยบ้าๆโรคจิตนี้มาจากไหนกัน เห็นชัดๆว่าเขาก็ไม่ได้ชอบเธอมากมาย เเต่ก็ยังไม่วายคอยมาทำให้เธอรำคาญใจอย่างไม่หยุดหย่อน
หญิงสาวทำกระพุ้งแก้มป่องๆ เธออดไม่ได้ที่จะพูดแขวะเรื่องเวทัส ” ผู้ชายอะไร โคตรน่าเบื่อเลย ”
” ก็ไม่ใช่ว่าคุณอยากจะหย่ากับผม ” จู่ๆธามนิธิก็พูดขึ้นมา ：” พวกเราจะกลับมาเเต่งงานกันอีกครั้งเมื่อไหร่ดี ？”
ปาณีไม่เคยรู้เลยว่า ตัวเขาเองไม่เคยคิดว่าเขาหย่ากับเธอเเล้ว
เขาอยากจะลองดูว่า เมื่อไหร่ที่ปาณีจะเต็มใจกลับมาอยู่เคียงข้างเขาอีกครั้ง
ตอนที่592
ปาณีมองหน้าเขาเเละพูดว่า ” รอจนกว่าคุณจะเก่งสูสีกับคุณทัดธนได้ก็เเล้วกัน ”
” …… เเล้วจะรอจนถึงวันนั้นได้รึเปล่าล่ะ ？”
” บังอาจดูถูกฉันเหรอ ？” ปาณีเดินเข้ามานั่งบนตักของเขา ก่อนจะเอื้อมมือไปโน้มกอดรอบคอเขา
ธามนิธิมองดูหญิงสาวที่จู่ๆก็เข้ามาประชิดตัวเขา ชายหนุ่มได้กลิ่นหอมสดชื่นอ่อนๆจากร่างกายเธอ เขานั่งนิ่งเเละพูดกับเธอว่า ：” นี่คุณคิดจะทำอะไร ？”
” ก็เเค่อยากกอดคุณเฉยๆ ไม่ได้หรือไง ？” ปาณีพูดต่อ ：” ไม่ให้ฉันกอดเหรอ ”
” ลงไปเลย ”
” …… ” ผู้ชายคนนี้ เป็นประเภทอยู่นอกเตียงทำเป็นไม่เอาอย่างนั้นไม่เอาอย่างนี้ เเต่พออยู่บนเตียงล่ะก็ร้ายกาจไม่มีใครเกิน
มองดูท่าทางอันเย่อหยิ่งของเขา ปาณีเลยพูดว่า ：” ไม่ลง ”
” รูปวาดเสร็จเเล้วรึไง ？” ธามนิธิถามเธอ
ปาณีบอกเขาว่าจะวาดภาพสเก็ตช์ให้เขาเป็นของขวัญ เขาก็เลยได้มานั่งอยู่ตรงนี้เป็นครึ่งค่อนวัน
จริงๆเเล้วเธอน่ะยุ่งมาก ยังเหลืองานอีกเยอะเเยะที่ยังสะสางไม่เสร็จ
ปาณีตอบเขา ：” วาดเสร็จเเล้วค่ะ ”
ปาณีลุกเดินไปหยิบภาพวาดมายื่นให้เขาดู เมื่อเธอได้เห็นภาพวาดก็อดที่จะขำออกมาไม่ได้ ” ฉันคิดว่าฉันก็วาดมันออกมาสวยใช้ได้นะ ”
คงเป็นเพราะว่าเสียงหัวเราะเธอมันช่างดูเจ้าเล่ห์ซะเกินไป จนทำให้ธามนิธิรู้สึกว่ามันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ๆ เขาเลยหยิบภาพวาดมาดู บนภาพวาดใบนั้นเป็นรูปวาดของหมูตัวหนึ่ง ” …… ”
ปาณีพูดว่า ：” เป็นไงบ้างคะ ฉันวาดสวยมั๊ยล่ะ ？”
” นี่รูปผมเหรอ ？”
ใบหน้าของธามนิธิเต็มไปด้วยความสงสัย
ปาณีทำหน้าจริงจัง ” ไม่ใช่คุณเเล้วจะเป็นใครล่ะคะ ”
” งั้นก็ได้ ” ธามนิธิลุกขึ้นยืนก่อนจะทำท่าอุ้มตัวเธอขึ้นมา ” เดี๋ยวเราไปคุยกันข้างบน ”
” เอ่อออ …… ไม่ต้องอย่างนั้นก็ได้ ” ปาณีรีบกลับมาทำท่าขึงขัง ” เดี๋ยวฉันต้องรีบไปโรงเรียนเเล้วค่ะ ”
” …… ”
เธอรีบหยิบกระเป๋าเเล้วก็วิ่งปรู๊ดออกไปเหมือนกระต่าย
ทุกครั้งที่อุ้มเธอขึ้นมา เธอก็จะรีบวิ่งหนีไปแบบนี้ทุกที เเถมวิ่งเร็วซะด้วย
ธามนิธิกระตุกยิ้มตรงมุมปาก ไม่ได้วิ่งตามเธอไป
-
คืนนั้น ธามนิธิออกไปกินข้าวข้างนอก ส่วนปาณีก็ไปหาจันวิภากับคุณน้าที่บ้านวิสิทธิ์เวช
หลังจากกินข้าวเสร็จ เธอก็เข้าไปช่วยจันวิภาล้างจานอยู่ในห้องครัว ช่วงนี้ทั้งสองต่างก็ยุ่งๆไม่ค่อยมีเวลาได้เจอกันสักเท่าไหร่ จันวิภามองเธอก่อนจะพูดว่า ：” ช่วงนี้เวทัสไปยุ่งวุ่นวายกับเธออีกเเล้วใช่มั๊ย ？”
ตอนนี้ปาณีกับธามนิธิก็หย่าจากกันเเล้ว จันวิภารู้สึกได้ว่าเวทัสต้องกำลังคิดอะไรกับเธออยู่เเน่ๆ
ปาณีตอบว่า ：” เขาก็ไปหาจริงๆค่ะ เเต่ว่าพี่วางใจได้ หนูกับเค้าไม่ได้มีอะไรต่อกันหรอกค่ะ ”
จันวิภาบอกกับเธอว่า ：” ฉันน่ะไว้ใจเธอ เเต่ฉันไม่ไว้ใจเจ้าเวทัสต่างหาก เห้อ เจ้าลูกคนนี้ โตจนป่านนี้เเล้วยังไม่เข้าใจอะไรเลย ทีเเรกพวกเราก็อยากส่งเขาไปอยู่เมืองนอก เเต่เขาก็ไม่ยอมไป ได้ยินว่าคืนนี้ก็เพิ่งไปหาน้าชายเขามาด้วย ”
คืนนี้ธามนิธิไม่ได้กลับมากินข้าวที่บ้าน เขากินข้าวอยู่กับทัดธน เวทัสก็อยู่ด้วย
ทัดธนพูดเรื่องที่เวทัสจะไปเมืองนอกขึ้นมา เเละคิดว่าพวกเขาไม่ควรกดดันหรือบีบบังคับให้เขาต้องไป
ทัดธนยังไม่ได้เเต่งงาน ส่วนนพรุจก็มีลูกชายเพียงคนเดียว นั่นก็คือเวทัส ดังนั้นเวทัสก็คือทายาทเพียงคนเดียวของบ้านแสงศรีเรือง
ไม่เพียงเเต่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างตามใจจากฝั่งของบ้านวิสิทธิ์เวช ทางฝั่งของบ้านแสงศรีเรืองเองก็ตามใจเวทัสไม่น้อยไปกว่ากัน โดยเฉพาะบ้านแสงศรีเรืองที่อยู่ปักกิ่ง เวทัสก็เลยอยู่ที่เมืองชยุตตลอด นั่นก็เพราะว่าพวกเขาไม่ได้เห็นเขาบ่อยๆ ก็เลยยิ่งทำให้บ้านแสงศรีเรืองสปอยล์เขามากยิ่งขึ้น
ขนาดคนที่ไม่ค่อยจะใส่ใจอะไรอย่างทัดธน ยังออกมาช่วยพูดแทนเขา
หลังจากกินข้าวกันเสร็จ เวทัสไม่ได้กลับบ้านพร้อมกับธามนิธิ เเต่เขาขึ้นไปนั่งอยู่บนรถของทัดธนแทน
บนรถของทัดธน เขาหันไปมองที่หลานชายตัวเองก่อนจะถามเขา ：” ฉันก็ช่วยพูดกับน้าชายเธอให้ละนะ เเต่เขาจะว่ายังไงอันนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ”
เขาก็เป็นแค่อาของเวทัส จะให้ไปตัดสินใจเรื่องราวชีวิตของเขาก็คงจะไม่ได้ ทำได้เเค่เพียงเสนอความคิดเห็นก็เท่านั้น
ตอนที่593
เวทัสยังคงมองออกไปนอกหน้าต่าง ไม่ยอมพูดจา
ทัดธนหัวเราะออกมาเบาๆ ：” ฉันล่ะสงสัยจริงๆว่าแกไปก่อเรื่องอะไรเอาไว้ พวกเขาถึงอยากจะส่งแกไปอยู่เมืองนอก ？”
” …… ” เวทัสยังคงนิ่งเงียบ ไม่พูดไม่จา
ราวกับว่าทัดธนจะมองเขาทะลุปรุโปร่ง หลังจากที่เห็นเขานิ่งเงียบอยู่นาน ：” เรื่องผู้หญิงล่ะสิ ？”
เวทัสถึงกับสะดุ้งโหยง รีบหันไปทางอาของตัวเอง
ทัดธนพูดต่อไปอีก ” ได้ยินมาว่า แกเคยรักใคร่ชอบพออยู่กับปาณีมาก่อน เเล้วตอนนี้เธอก็หย่ากับน้าชายแกเเล้ว ทีนี้แกก็เลยคิดว่าจะมีความหวังอีกครั้ง อย่างนั้นใช่รึเปล่า ？”
นอกเหนือจากนั้นเเล้ว เขาเองก็นึกไม่ออกจริงๆว่า ทำไมบ้านวิสิทธิ์เวชถึงได้เห็นดีเห็นงามที่จะส่งเขาไปอยู่เมืองนอก เเล้วเหตุผลคืออะไร
เวทัสมองออกไปนอกหน้าต่าง ท้องฟ้ายามค่ำคืนอันมืดสลัว เขาหวนคิดถึงอดีต ” ผมกับปาณีเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน ตั้งเเต่สมัยที่อยู่ ม.ปลาย พวกเราก็อยู่ด้วยกันเเล้ว ”
” เเล้วทำไมถึงได้เลิกกันล่ะ ？” ทัดธนถามด้วยความสงสัย
” เพราะผมทำเรื่องผิดพลาด ผมไม่เชื่อคำพูดของเธอ ” พอพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เวทัสก็ยิ่งรู้สึกเสียดายที่ปล่อยให้เรื่องมันเป็นแบบนั้น
เพราะเขาไม่ดีเอง
” แต่ว่า ผมชอบเธอมากจริงๆนะครับ พวกเรานัดกันไว้เรียบร้อยว่าจะเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยชยุตด้วยกัน เเละคุยกันไว้เราจะไปที่นั่นที่นี่ด้วยกัน ”
” เเต่เธอก็เคยเเต่งงานกับน้าชายแกแล้วนะ ” ทัดธนพูดต่อไป ：” ใครๆเค้าก็รู้ว่าปาณีน่ะเคยเป็นน้าสะใภ้เเกมาก่อน แกก็น่าจะตาสว่างได้เเล้วนะ อย่าทำตัวงอแงเป็นเด็กไปเลย แกก็โตเเล้ว ไม่ใช่เด็กเเล้วนะ เกิดเป็นลูกผู้ชายน่ะ ถ้าหยิบมันขึ้นมาได้ ก็ต้องวางมันลงไปได้เช่นกัน ”
” …… ” เวทัสนึกย้อนไปถึงสมัยอดีต เเล้วจู่ๆก็รู้สึกความเจ็บปวดก็พรั่งพรูออกมา ขณะที่เขานั่งอยู่ในรถ เขาได้เล่าเรื่องของปาณีให้อาเขาฟังมากมาย
เมื่อคืนนี้ทัดธนก็มีโอกาสได้เจอกับปาณีเเล้วครั้งหนึ่ง เเล้วเมื่อได้ฟังที่เวทัสเล่าอีก ก็ยิ่งทำให้เขารู้ประทับใจในตัวเธอมากขึ้น
เมื่อกลับถึงบ้าน ทัดธนให้แม่บ้านพาเวทัสไปอาบน้ำอาบท่า ส่วนตัวเขาเองก็เข้าไปที่ห้องหนังสือ เขาเห็นหนังสือของแอนเดรียวางอยู่บนโต๊ะ เป็นหนังสือที่ธีระให้เขาไว้ตั้งเเต่เมื่อคืนตอนที่พวกเขาเเยกย้ายกัน ธีระอยากให้เขาลองพิจารณาหนังสือของแอนเดรียดูสักหน่อย
ตรีวิทย์ก็ออกตัวพูดถึงเเต่เรื่องดีๆของแอนเดรียด้วยเหมือนกัน
เขาจึงนั่งลงเปิดอ่านหนังสือของปาณี เขาค่อยๆเปิดอ่านไปทีละหน้า
-
เมื่อธามนิธิกลับมาถึงบ้าน เขาก็เห็นว่าแม่เขายังนั่งอยู่ ” แม่ ”
” กลับมาแล้วเหรอ ？” เเม่มองมาที่เขา ก่อนจะพูดยิ้มๆ ” ปาณีอยู่ข้างบนเเน่ะ ”
คนในบ้านเขาไม่มีใครรู้ว่าทั้งสองอยู่ด้วยกันหรือเปล่า เเต่ว่า เมื่อไหร่ที่ปาณีกลับมาที่นี่ คนในบ้านต่างก็หวังอยากให้ทั้งสองกลับมาคืนดีกัน
ธามนิธิตอบ อืม กลับมาสั้นๆ ก่อนจะเดินขึ้นบ้านไป
ไฟห้องนอนไม่ได้เปิดเอาไว้ ปาณีกำลังนอนกอดหมอน นอนหลับพริ้มอยู่บนเตียงนอนหลังใหญ่
ธามนิธิถอดเสื้อคลุมของเขาออกไปวางพาดไว้ข้างๆ ก่อนจะโน้มลงไปจูบที่ริมฝีปากของเธอ
จูบของเขาทำให้ปาณีตื่น เธอลืมตาขึ้นมาอย่างขี้เกียจ ” คุณอา กลับมาเเล้วเหรอ ？”
เพราะในห้องไม่ได้เปิดไฟ เธอจึงเห็นไม่ชัดหรอกว่าเป็นเขา เเค่เธอจำกลิ่นของเขาได้ก็เลยรู่ว่าเป็นธามนิธิ
คงเป็นเพราะในห้องนั้นมืดมาก ปาณีรู้สึกว่าตัวเองหัวใจเต้นแรงอย่างเห็นได้ชัด
ธามนิธิตอบด้วยน้ำเสียงคลุมเครือ ” อืม ”
เขายังไม่คลายจูบจากริมฝีปากเธอ ยังคงจูบเธอต่อไป จนคล้ายกับว่าเขากำลังจะปล้นเอาอากาศออกไปจากปอดของเธอจนหมดเกลี้ยง
” คุณกลับมาแล้วเหรอ ？” หลังจากปล่อยให้เขานัวเนียอยู่ครู่หนึ่ง ปาณีถึงได้เอ่ยปากถามเขา
ภายใต้ความมืดมิดนั้น ธามนิธิตอบเธอเงียบๆ ” อืม รอนานมั๊ย ？”
หลังจากที่พวกเขาหย่ากัน ธามนิธิคิดอยู่เสมอว่าอยากจะหาเวลามาอยู่กับเธอให้มากขึ้น เขาพยายามที่จะเป็นแฟนในอุดมคติของเธอให้ได้ เเต่บางทีงานเขาก็ยุ่งมากเกินไปจริงๆ
ปาณีเงยหน้าขึ้นมามองเขา ผมของเธอยาวสยายอยู่บนหมอน ” ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันรู้ว่าคุณยุ่ง วันนี้ฉันรู้สึกง่วงๆ ก็เลยนอนแต่หัววันน่ะค่ะ ”
ธามนิธิดึงตัวเธอมากอดไว้ ” คุณนอนเถอะ ผมไปอาบน้ำก่อน ” เสียงทุ้มต่ำของเขาทำให้เธอรู้สึกจิตใจสงบเเละปลอดภัย
ตอนที่594
” อืม ” ปาณีตอบเขาท่ามกลางบรรยากาศอันมืดมิด มองดูจนเขาเดินเข้าห้องอาบน้ำไป
ธามนิธิอาบน้ำเสร็จออกมา ก็ได้เห็นว่าปาณียังไม่นอน หญิงสาวในชุดนอนกำลังนั่งอยู่บนเตียง เท้าเล็กๆของเธอวางพาดออกมานอกเตียง กำลังมองเขาด้วยสายตาอันบ้องแบ๊ว
ชายหนุ่มที่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ เนื้อตัวเขายังคงเปียกชุ่ม สายตาดูเยือกเย็นปนอ่อนโยน ” ทำไมตื่นซะเเล้วล่ะ ？”
ปาณีตอบ ：” ก็รอคุณไง ”
มุมปากของชายหนุ่มยกขึ้น เขาเดินไปที่ข้างเตียงก่อนจะเปิดผ้ามห่มขึ้น จับขาของเธอยัดกลับเข้าไปใต้ผ้าห่ม ” นอนได้เเล้ว ”
ปาณีนอนหงายนิ่ง ไม่พูดไม่จา มือจับชายผ้าห่มมองดูใบหน้าอันหล่อเหลาของสามีตัวเอง
ธามนิธิเอนกายลงนอนข้างๆเธอ พูดกับเธอว่า ：” วันศุกร์นี้ผมจะไม่อยู่นะ มีธุระนิดหน่อย ”
” ไปนานมั๊ยคะ ？” ปาณีถามด้วยความใคร่รู้
โดยปกติเเล้วธามนิธิจะไม่คุยเรื่องงานของเขากับเธอ เเต่เมื่อต้องออกไปทำธุระที่อื่น เขาจำเป็นต้องบอกให้เธอรับรู้ไว้สักหน่อย
” น่าจะสักสองวัน น่าจะกลับมาวันจันทร์ ” เขามองหน้าเธอ ” อันที่จริง ……ผมอยากให้คุณไปกับผมด้วย ”
” เสาร์อาทิตย์นี้ฉันติดธุระน่ะค่ะ ” ปาณีตอบเขา ” ฉันนัดกับพวกเขาเอาไว้เเล้วด้วย ”
ช่วงนี้งานที่บริษัทค่อนข้างยุ่งมาก เธอไปไหนไม่ได้จริงๆ
” มีงานเลี้ยงวันเกิดของจอมพลนรเทพ ผมเลยอยากพาคุณไปด้วย ” เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สำคัญมากสำหรับธามนิธิเลยทีเดียว
ก่อนที่เธอกับธามนิธิจะหย่ากัน จอมพลนรเทพก็อยากจะเจอเธอมาโดยตลอด เเต่ก็ไม่มีโอกาสสักที
ธามนิธิรักปาณี เเละอยากใช้ชีวิตร่วมกับเธอไปตลอดชีวิตของเขา เขาถึงอยากพาเธอไปให้จอมพลนรเทพได้รู้จัก
ปาณีนิ่งไปชั่วขณะ มองมาที่ชายหนุ่ม ” แต่ว่า ความสัมพันธ์ของเราสองคนในตอนนี้ ถ้าหากว่าฉันไปกับคุณ ฉันจะไปในฐานะอะไรล่ะคะ ？”
” แฟนของผม ” ธามธินิบอกกับเธอ ：” คุณคิดอยู่ตลอดว่า การที่ต้องแต่งงานกับผม คุณจะต้องคอยปิดบังสถานะของตัวเอง ถ้าอย่างงั้นคุณก็เป็นแฟนผม รอจนวันหนึ่งที่คุณพร้อม ผมจะขอคุณแต่งงาน แบบนี้โอเคมั๊ย ？”
ทัศนคติที่เขามีต่อเธอคือเขารักเเละหวังดีกับเสมอ อย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน เขารู้ดีว่าเธอจิตใจอ่อนไหวง่าย ดังนั้น เขาก็เลยพยายามที่จะปกป้องเธออย่างเต็มที่
ปาณีนิ่งเงียบไม่ยอมพูดจา
เขามองดูปฏิกิริยาเธอในตอนนี้ ตั้งเเต่ครั้งล่าสุดที่เขาพาเธอกลับมาที่บ้านสวนจตุจักร เขาทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาโดยตลอด กินข้าวด้วยกันทุกวัน เข้านอนพร้อมกัน ก็ไม่เห็นเธอจะว่าอย่างไร
เขาหลงคิดว่าเธอคงจะไม่คิดติดใจอะไรเเล้ว เเต่พอมาถึงตอนนี้ ดูเธอยังไม่ปล่อยวางเรื่องนั้น
” ที่รัก ” ธามนิธิพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ：” ถ้าคุณมีอะไรในใจ คุณคุยกับผมได้นะ ไม่ต้องเก็บเอาไว้ในใจแบบนี้ ”
” ฉันค่อยไปครั้งหน้าได้มั๊ยคะ ？” ปาณีตอบ ：” เรื่องที่เราสองคนหย่ากันเพิ่งจะเเพร่ออกไปได้ไม่ทันไร ก็จะให้ฉันไปในฐานะแฟนของคุณซะเเล้ว คุณไม่รู้สึกว่ามันจะดูง่ายไปหน่อยเหรอคะ ？”
หญิงสาวมองไปที่ชายหนุ่มที่สีหน้าเริ่มเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม หลังจากที่ฟังเธอพูดจบ
ด้วยความที่กลัวว่าเขาจะโกรธ ” ถ้าคุณอยากให้ฉันไปจริงๆ ฉันจะไปกับคุณ ”
” …… ” ธามนิธิเห็นว่าที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะตัวเขา ก็เลยอะลุ่มอล่วยให้เธอ ในใจลึกๆเเล้วเธอไม่ได้อยากไปกับเขา ชายหนุ่มยื่นมือออกไปลูบหัวเธอเบาๆ ” เป็นเพราะผมไม่ได้คิดไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนเอง ถ้าคุณไม่อยากไป คุณก็ไม่ต้องไปหรอก ”
” เฮ้อ … ” ปาณีถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ได้ยินเขาพูดเเบบนั้น
แต่ในวินาทีต่อมา เธอก็ได้ยินเขาพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแกมผิดหวัง：” เเต่ว่าผมน่ะบอกกับนลิน มีสุวรรณ์ไปว่า ผมจะพาแฟนผมไปด้วย พอถึงเวลาเเล้วเธอไม่เห็นแฟนผมล่ะก็ คงต้องคิดว่าผมสร้างเรื่องโกหกเเน่ๆ ”
ขณะที่เขากำลังพูดอยู่นั้น ธามนิธิพูดด้วยท่าทีจริงจัง เเต่สายตาก็แอบชำเลืองมองปาณีอยู่ตลอด
ตอนที่595
เขารู้ว่าเธอคงไม่ตอบตกลงง่ายๆ
เขาก็เลยคิดแผนกลยุทธ์ไว้รอตั้งเเต่เนิ่นๆเเล้ว
เป็นดังที่คาดเอาไว้ พอได้ยินที่เขาพูดเรื่องนลิน มีสุวรรณ์ ศัตรูตัวฉกาจของเธอเท่านั้นเเหละ ทำเอาปาณีถึงกับของขึ้นในทันที ” ถ้างั้นฉันจะไปค่ะ ”
ธามนิธิเดาทางคนถูกจริงๆเสียด้วย ” ไม่เป็นไรหรอก ถ้าคุณไม่เต็มใจที่จะไป ผมก็ไม่อยากบังคับคุณ .. ”
ถ้าคุณชายธามนิธิได้เข้าวงการบันเทิงเเล้วล่ะก็ ต้องได้เข้าชิงรางวัลออสการ์ตุ๊กตาทองแน่ๆ
เพราะเขาช่างแสดงได้เนียนสมบทบาทจริงๆ
” ไม่ ฉันจะไปค่ะ ” ปาณีตอบหน้าซื่อๆ ไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังตกหลุมที่เขาวางดักไว้ ” ฉันไม่ชอบให้ยัยนั่นเข้าใกล้คุณ ”
ถ้าเป็นคนอื่นก็ว่าไปอย่าง แต่ถ้าเป็นยัยนลิน มีสุวรรณ์เเล้วล่ะก็ ปาณีจะไม่ยอมให้เธอมาโผล่อยู่ข้างๆกายเขา เเละเข้ามาสร้างความวิบัติวุ่นวายในเขาอย่างเด็ดขาด
มุมปากของธามนิธิค่อยๆยกยิ้มขึ้นมา ：” ถ้าอย่างนั้นก็ต้องรบกวนคุณล่ะนะ คืนวันศุกร์พวกเราค่อยไปกัน ผมนัดเพื่อนเอาไว้เเล้ว ถึงตอนนั้นเราก็ไปกินข้าวกันสักมื้อ พักที่นั่นสักสองคืน เช้าวันจันทร์เราก็กลับมาถึงนี่พอดี คงไม่กระทบเวลางานของคุณ เเต่ต้องเดินทางไปๆมาๆแบบนี้ก็คงจะต้องเหนื่อยหน่อย ลำบากคุณเเล้วนะ .. ”
ธามนิธิจัดเเจงจองตั๋วให้เธอไว้เสร็จสรรพเเล้ว ถึงได้มาบอกเรื่องนี้กับเธอ
ปาณีพยักหน้าให้เขา ” ได้ค่ะ ”
ภายในห้องนอนเงียบสงัด ปาณีนอนไม่หลับ เธอนอนเอาหัวพิงหมอนอยู่บนเตียง กำลังกดส่งข้อความไปหาธีระ บอกกับเขาว่าเสาร์อาทิตย์นี้เธอจะไม่อยู่ ให้เขาช่วยจัดการงานที่บริษัทให้เธอด้วย ธีระตอบตกลง
ในตอนนี้ปาณีกับธีระเปรียบเสมือนเป็นหุ้นส่วนกัน งานในบริษัทจึงไม่ได้เป็นหน้าที่ของใครคนใดคนหนึ่ง รอบริษัทดำเนินไปได้เเล้วธีระก็จะเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นด้วย ธีระรับผิดชอบด้านบุคลากรและการดำเนินงานของบริษัท ส่วนปาณีรับผิดชอบเรื่องเนื้อหาทั้งหมด ซึ่งก็แน่นอนว่าในเรื่องบางอย่างทั้งคู่ก็ต้องช่วยกันทำ อีกทั้งตอนนี้บริษัทได้จ้างคนเข้ามาทำงานเเล้วหลายคน
-
เช้าวันรุ่งขึ้น ธามนิธินั่งกินอาหารเช้าอยู่กับจันวิภา เธอถามเขาว่า ：” แกจะพาปาณีไปที่บ้านวิสิทธิ์เวชเหรอ ？”
เขาพยักหน้าตอบ ” อืม ”
” พวกเธอสองคนไม่ใช่ว่าหย่ากันเเล้วรึ ？” จันวิภาถามด้วยความสงสัย ” ฉันล่ะไม่เข้าใจพวกแกสองคนเลยจริงๆ ”
เดิมทีเธอเคยเข้าใจว่า เมื่อสองคนหย่าจากกันเเล้วก็คงจะต่างคนต่างไป เเละความจริงกลับกลายเป็นว่าไม่ใช่ เเล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ดูเหมือนเช่นเเต่ก่อน ไม่สิ ต้องพูดว่า ตอนนี้เธอกลับรู้สึกว่าธามนิธิดูสนอกสนใจในตัวปาณีมากกว่าเเต่ก่อนเสียอีก
ธามนิธิจิบน้ำชาต่อไป โดยไม่พูดอะไรสักคำ
จันวิภาพูดต่อไปอีก ：” เมื่อคืนนี้เณศราถามฉันว่า แกมีเเฟนเเล้วเหรอ ฉันก็คิดว่าแกน่ะมีแฟนเเล้วจริงๆ ที่ไหนได้ ก็ไม่เห็นจะมี ”
ตอนที่เธอรับโทรศัพท์เณศรา จันวิภายังรู้สึกแปลกใจอยู่เลย
เมื่อมองดูเขาในตอนนี้ ธามนิธิไม่เห็นจะดูเหมือนคนมีแฟนตรงไหน ถ้าเขามีเเฟนจริงๆล่ะก็ ทำไมต้องพาปาณีไปที่บ้านวิสิทธิ์เวช ？
พอเขาได้ยินก็รู้ทันที่เลยว่า ต้องเป็นนลิน มีสุวรรณ์ที่ใช้ให้เณศราโทรมาสืบข่าวเเน่ๆ
เขาพูดด้วยน้ำเสียงขึงขัง：” ผมก็มีแฟนจริงๆนะ ！”
” ใครอ่ะ ？” จันวิภาแสดงอาการขี้เมาท์ขึ้นมาทันที ในขณะเดียวกันสายตาของเธอก็ดูราวกับว่าไม่อยากจะเชื่อที่เขาพูด ” นี่ถ้าแกมีเเฟนเเล้ว ทำไมเมื่อคืนแกยังนอนกับปาณีอยู่เลยห๊ะ ？”
โอ้แม่เจ้า ！
ทำไมเธอถึงได้มีน้องชายที่เลวทรามต่ำช้าได้ขนาดนี้ ？
ยังไม่รอให้ธามนิธิได้อ้าปาก จันวิภาก็รีบออกปากเตือนน้องชายตัวเองไปว่า ：” ปาณียังเด็กอยู่นะ แกอย่าได้คิดรังแกเธอเชียวล่ะ หย่ากันไปแล้วต่อไปก็ควรจะอยู่ให้ห่างๆเธอเอาไว้ อย่าได้คิดเอาเปรียบผู้หญิง ”
” …… ” ธามนิธิมองไปที่พี่สาวตัวเองแวบหนึ่ง ก่อจะบอกเธอว่า：” ก็ปาณีไง แฟนผม ”
จันวิภาอึ้งไปพักหนึ่ง ถึงจะเรียกสติกลับคืนมาได้ ” นี่หมายความว่า แกกับปาณีจะกลับมาคบกันใหม่อีกครั้งรึยังไง ？”
” ไม่ได้รึไง ？”
ธามนิธิตอบอย่างไม่สะทกสะท้าน
” เออๆได้ก็ได้ ” จันวิภาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า น้องชายของตัวเองจะมีมุมสวีทหวานกับเขาเป็นเหมือนกัน ：” นี่ก็เป็นเพราะแกติดค้างเธออยู่ เเล้วยิ่งเป็นปาณี ฉันถึงไม่ได้รังเกียจ เเต่ถ้าหากเป็น …… ”
