บทที่ 490 หุ่นยนต์ต่างดาว
ระหว่างที่พูด ตู้เฟยหมุนตัวกลับมา ทั้งสองมือจับไปที่ผนังด้านข้าง ค่อยๆขยับดึงร่างตัวเองถอยหลังออกมา
พวกเซียวจ้านก็ได้ยินคำสั่งนี้ พวกเขาพากันถอยกลับพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
แต่ในขณะที่ทุกคนยังไม่ทันถอยออกไป ด้านหลังของพวกเขา ทางเดินที่ผ่านมาเมื่อกี้ กำแพงโลหะด้านหนึ่งค่อยๆปิดลง ไม่กี่วินาทีผ่านไป กำแพงนี้ได้ปิดทางเดินสนิท
กำแพงทางเดินนี้ แป๊บเดียวได้กันพวกเขาจากคนส่วนใหญ่ด้านนอกออกจากกันแล้ว
“แย่ล่ะ!” ตู้เฟยหยิบปืนขึ้นมาส่องด้วยความเคยชิน
แต่ทางอื่นที่นี่เหลือแต่ซาก ที่พอเป็นทางได้ ก็ไม่ใหญ่พอให้คนผ่านไป ที่นี่แทบไม่เห็นตรงไหนไม่เละเลย ให้เขายิงปืนออกไปเขาก็ไม่รู้ว่าควรจะยิงตรงไหนดี
พวกเซียวจ้านเองก็สีหน้าเปลี่ยน ถึงด้านนอกจะมีทหารพิเศษห้าร้อยนาย แต่ทหารห้าพันนายนั่นเป็นแค่ทหารธรรมดา
บางทีพวกเขาอาจจะเป็นระดับท็อปของโลก
แต่ในกาแล็คซี่ พวกเขาไม่ต่างอะไรกับคนธรรมดาเลย
ในที่สุดช่องสุดท้ายสะเทือน กำแพงโลหะหนักแน่นปิดทางเดินอย่างสนิท ทางถอยของทุกคนถูกปิดตาย!
ในใจทุกคนต่างรู้ดี
อันตรายที่ไม่อาจคาดเดาได้เริ่มเข้าใกล้มาเรื่อยๆ…
“หูเปียวรับคำสั่ง พวกนายด้านนอกห้ามขยับไปไหน ยืนรอคำสั่งที่เดิม ถ้ามีอะไรผิดปกติ รีบบอกฉันทันที!”
พอสัมผัสได้ว่าอันตรายที่มองไม่เห็นเริ่มเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ตู้เฟยร้อนใจรีบสั่งการผ่านเครื่องสื่อสารไร้สายลงไป
แต่สิ่งที่ทำให้เขาคิ้วขมวดคือ เขาไม่ได้รับการตอบรับจากหูเปียว
“ทุกคนระวังตัวด้วย กำแพงนี้สามารถกันสัญญาณไร้สายได้ ตอนนี้ได้แต่พึ่งตัวเองกันแล้วล่ะ” ตู้เฟยพูดกับพวกเซียวจ้านที่โดนขังไว้ด้านใน
ทุกคนพยักหน้า ต่างมองรอบตัวอย่างระมัดระวัง
“ด้านซ้ายมีช่องทาง นั่นเป็นทางออกทางเดียวของพวกเรา ไม่ว่ายังไง ผมคิดว่าพวกเราควรจะออกไปที่ทางออกนั่นก่อนอันตรายมาถึง!” จู่ๆหลิวจื่อซิวตะโกนขึ้นพลางชี้ไปทางซ้าย
ทุกคนพากันหันมองตาม และพบทางออกใหญ่ประหนึ่งรูใหญ่
“ตามผมมา ข้ามผ่านรูใหญ่ทางด้านนี้” ตู้เฟยตัดสินใจทันที ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า
เขาเร็วมาก ระหว่างที่พูดก็มุดเข้าไปเลย
และสิ่งที่ทำให้เขาถอนหายใจโล่งอกคือ อีกด้านเป้นห้องสภาพเละเทะที่ไม่มีประตู เครื่องยนต์และสิ่งของภายในห้องแหลกละเอียด
ของทุกอย่างในห้องเละเทะไปหมด และพอเข้าไปในห้องนี้ ตู้เฟยรีบยกปืนส่องไปทางประตูใหญ่ด้านหน้าที่เละเทะ
ในขณะเดียวกันก็พูดกับคนด้านหลังว่า: “ซือถูเจี้ยน หลิวจื่อซิวตรวจพื้นที่ เซียวจ้านกับสื่อจิ้นตามประกบ คนที่เหลือรีบตามขึ้นมา พวกเราจะเข้าไปข้างในต่อ”
พอพูดจบ ตู้เฟยก็นำทุกคนเข้าไปทางประตูใหญ่ก่อนเลย…
แต่ว่าอดหน่ายใจไม่ได้ ต่อให้สถานการณ์เร่งรัดแค่ไหน ภายในอวกาศยังต้องค่อยๆว่ายเข้าไปทีละก้าว ไม่สามารถวิ่งได้ แบบนี้จะไปเร็วได้ยังไง
แต่ทุกคนต่างเก่งกันเป็นพิเศษ พวกเขายังสามารถใช้ลมปราณภายใน ทำท่าที่คนธรรมดาแทบไม่สามารถทำได้
“ด้านหน้า เข้าไปในด้านในเรื่อยๆ พวกเราออกไปจากแหล่งที่มีพลังงานนี่ก่อนละกัน”
พอผ่านประตูเข้าไปในห้อง ตู้เฟยสั่งการให้ทุกคนเข้าไปในห้องด้านในก่อนเลย
แต่เขาพึ่งนำทีมเขยิบเข้าไปสิบเมตรได้ รอบด้านพลันเงียบสงัด ด้านหน้ามีพลังงานน่ากลัวกำลังเข้าใกล้อย่างรวดเร็ว
“ระวัง อันตราย!”
จู่ๆหลิวจื่อซิวก็ตะโกนขึ้นมา
ทุกคนยกปืนgauss rifleในมือขึ้นทันที
จากนั้นทางด้านหน้าพวกเขา หุ่นยนต์มีแสงกระพริบตัวหนึ่งลอยเข้ามา
ใช่ หุ่นยนต์ตัวนี้เท้าไม่ติดพื้น ลอยเหนือพื้นราวสามสิบเซนติเมตร แถมยังลอยเข้ามาด้วยความเร็วสูงในอวกาศแบบนี้ จุดสำคัญที่สุด…
บนตัวมันไม่มีอะไรส่องแสงเลย ที่จริงแล้ว นอกจากข้อต่อทุกจุดบนตัวมันมีแสงแล้ว ทำให้รู้สึกเหมือนวิญญาณลอยไปมาในอวกาศ
อีกอย่างจะบอกว่าเป็นหุ่นยนต์…ที่จริงเป็นตัวประหลาดมากกว่า
นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์หุ่นยนต์ที่ไม่ใช่รูปคนและมีลักษณะยาว บนตัวมันมีแปดแขน
ทุกแขนน่าจะเป็นอาวุธของมันล่ะมั้ง
“อ๊า!”
ซือถูเจี้ยนร้องโหยหวนขึ้นมา สองมือเล็งไกปืนไปที่หุ่นยนต์นั่น เหนี่ยวไกก่อน
ในเวลาเดียวกัน แขนแปดอันของหุ่นยนต์นั่นเปล่งแสงสีแดงพร้อมกันขึ้นมา ทันใดนั้นลำแสงแม่เหล็กก็ถูกยิงออกมา
จือจือจือ!
gauss rifleรัวใส่หุ่นยนต์นั่นไม่หยุด ไม่นานมันก็แยกร่าง
และลำแสงแม่เหล็กที่มันปล่อยออกมาก่อนแยกร่างกลับโดนซือถูเจี้ยนหลบได้ทัน
“เก่งมาก!”
“เยี่ยมมาก!”
พอเห็นซือถูเจี้ยนยิงหุ่นยนต์นั่นกระจุบ พวกตู้เฟยพากันยกนิ้วให้ซือถูเจี้ยน
“ผมมีลางสังหรณ์ ปืน gauss rifleของพวกเราน่าจะเป็นคู่ปรับของหุ่นยนต์” จู่ๆตู้เฟยก็พูดขึ้น
“อืม ลูกกระสุนส่วนใหญ่สร้างพลังทำลายล้างขนาดใหญ่ด้วยคลื่นแม่เหล็กจากสนามแม่เหล็ก บางทีเจ้าหุ่นยนต์นี่อาจจะมีบางอย่างในชิปที่จะเสียหายถ้าเจอเข้ากับคลื่นแม่เหล็ก ดังนั้นพอโดนลูกกระสุนgauss rifleยิงเข้าใส่ พวกมันเลยเละไม่เป็นท่า” เซียวจ้านพยักหน้าพลางว่า
“ตอนนี้ต้องดูให้แน่ใจว่า บนเรือรบลำนี้ยังมีหุ่นยนต์อีกเท่าไหร่ พวกมันเคลื่อนไหวได้เองหรือว่ายังไง หรือพูดอีกอย่างว่า พวกมันพัฒนาจนถึงระดับสมองมนุษย์แล้วหรือเปล่า!” ตู้เฟยพูด
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย
“ผมคิดว่าพวกเราตอนนี้ควรจะลองแกะชิ้นส่วนหุ่นยนต์ตัวนี้ออกมาดู และเอาไปให้พวกนักวิทยาศาสตร์ทำการวิจัยซักหน่อย บางทีพวกเขาอาจจะวิเคราะห์อะไรออกมาได้บ้างจากชิ้นส่วนของพวกมัน” สื่อจิ้นพูด
“นายพูดได้ดีมาก แต่ตอนนี้พวกเราทำยังไงถึงจะออกจากที่นี่ได้ล่ะ?” หลิวจื่อซิวพูด
ทุกคนเงียบกริบ
“ลองแกะร่างพวกมันออกมาก่อนละกัน” ตู้เฟยพูด
ทุกคนพยักหน้า สื่อจิ้นเข้าไปแกะชิ้นส่วนด้วยตัวเอง
“เร็วหน่อยสิ ด้านหน้ายังมีอย่างน้อยสี่สิบห้าสิบตัวกำลังเคลื่อนตัวมาหาพวกเราด้วยความเร็วสูงนะ!” จู่ๆหลิวจื่อซิวโพล่งขึ้นมา
ทุกคนห้นไปมอง และพบว่าในช่องทางอันไกลลิบนั่นเห็นแสงสว่างเป็นจุดๆนับไม่ถ้วนกำลังเคลื่อนตัวมาทางพวกเขา
“พวกนายรู้สึกไหมว่า พวกหุ่นยนต์นี่ทั้งๆที่จะโจมตีพวกเราจากจุดไกลได้ แต่ทำไมพวกมันไม่ทำล่ะ?”
จู่ๆเซียวจ้านก็พูดขึ้น
