บทที่ 497 ลงจอดพร็อกซิมาคนครึ่งม้าB
พวกคนแคระไม่เคยคิดว่ามนุษย์จะทำสงครามกับพวกเขาอย่างเด็ดขาด
ตอนแรกพวกเขายังคิดอยู่เลยว่ายานอวกาศซี-หวั้งจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน เป็นไปไม่ได้ที่ยานอวกาศเพียงลำเดียวจะประกาศสงครามกับพวกเขาทั้งดาว
แต่เมื่อเมืองใหญ่ๆถูกโจมตีในระดับที่ต่างกัน ในที่สุดพวกเขาก็รู้ถึงความมุ่งมั่นของมนุษย์
สงครามแบบนี้เป็นสงครามด้านเดียวโดยสิ้นเชิง
ด้วยเครื่องบินรบอวกาศกว่าหนึ่งร้อยลำ ขีปนาวุธแม่เหล็กไฟฟ้าหลายพันลูก รวมไปถึง ปืนใหญ่เก๊าส์อีกสองร้อยลูก เหล่าคนแคระไม่อาจะจะสกัดกั้นไว้ได้เลย ซึ่งทำให้เห็นได้ว่าเทคโนโลยีอารยธรรมระดับหนึ่งกับอารยธรรมระดับสองนั้นแตกต่างกันแค่ไหน
ยิ่งไปกว่านั้นก่อนที่เครื่องบินรบอวกาศจะจากไป พวกเขาก็ยิงขีปนาวุธไปแล้วหลายพันลูก แต่ยิงเครื่องบินรบอวกาศได้เพียงแค่หนึ่งลำ
สาเหตุที่เครื่องบินรบอวกาศลำนั้นที่ถูกยิงเป็นเพราะนักบินประมาทศัตรูเกินไป มิฉะนั้นการทำสงครามครั้งนี้ การสูญเสียของมนุษย์จะต้องเป็นศูนย์อย่างแน่นอน
สงครามครั้งนี้พวกคนแคระได้รับบาดเจ็บหนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งสองร้อยเมืองที่ถูกโจมตีด้วยปืนใหญ่เก๊าส์ มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บอย่างน้อยหนึ่งล้านคนในแต่ละเมือง
สถานที่ในเมืองที่ถูกโจมตีกลายเป็นซากปรักหักพังรอบรัศมี 20 ลี้ ไม่มีใครรอดชีวิต
เนื่องจากนี่เป็นปืนใหญ่เก๊าส์ จึงไม่มีมลพิษนิวเคลียร์และการบาดเจ็บล้มตายเป็นรอบที่สอง
ถ้าเป็นระเบิดไฮโดรเจนคนจะตายมากกว่านี้
เมื่อเห็นผลของการต่อสู้ครั้งนี้จากบนยานอวกาศซี-หวั้ง ทุกคนต่างส่งเสียงโห่ร้อง
ในที่สุดพวกเขาก็เห็นว่ายานอวกาศซี-หวั้งนั้นทรงพลังเพียงใดในเวลานี้
แม้ว่าจะเห็นรายงานเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีทางโทรทัศน์อยู่บ่อยๆ แต่สำหรับมวลชน พวกเขายังไม่เข้าใจช่องว่างระหว่างยานอวกาศซี-หวั้งกับอารยธรรมต่างดาว
วันนี้เมื่อพวกเขาเห็นเครื่องบินรบอวกาศกว่าหนึ่งร้อยลำทำให้พร็อกซิมาคนครึ่งม้าBเกิดการนองเลือด ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจและเปรียบเทียบได้ตามที่เห็นโดยตรง
และการต่อสู้ครั้งนี้ได้คลายความกังวลให้กับผู้คนมากมายที่เคยกังวลมาก่อนหน้านี้
เมื่อเครื่องบินรบอวกาศกลับมายังยานอวกาศซี-หวั้ง ในที่สุดคนแคระก็ตัดสินใจยิงขีปนาวุธร่อนเพื่อโจมตียานอวกาศซี-หวั้ง
แม้ว่าพวกเขาจะยังอยู่ในอารยธรรมระดับกลาง แต่เทคโนโลยีขีปนาวุธของพวกเขาก้าวหน้าไปมากแล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านขีปนาวุธร่อน
มันสามารถผ่านชั้นบรรยากาศและไปถึงตำแหน่งของยานอวกาศซี-หวั้ง
เมื่อต้องเผชิญกับการตอบโต้อย่างบ้าคลั่งของคนแคระ ลู่เฉินและคนอื่นๆก็ไม่ได้เป็นกังวล
แม้ว่าอีกฝ่ายจะยิงขีปนาวุธอีกหลายพันลูก แต่ความเร็วขีปนาวุธของพวกเขาก็ยังเทียบไม่ได้กับขีปนาวุธป้องกันบนยานอวกาศซี-หวั้ง
อีกอย่างการที่ฝ่ายตรงข้ามมีจำนวนมากเกินไป ก็ถือเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่สำหรับพวกเขา
อย่างไรก็ตามลู่เฉินสามารถยอมรับการสูญเสียนี้ได้
ขอแค่ได้ลงจอดพร็อกซิมาคนครึ่งม้าB พวกเขาก็จะมีเวลาเพียงพอในการชดเชยทรัพยากร
การโจมตีชุดแรกของฝ่ายตรงข้ามถูกสกัดกั้นโดยเรือฟริเกต
ท่ามกลางชั้นบรรยากาศและยานอวกาศซี-หวั้งมีจุดแสงขนาดใหญ่หลายพันจุดระเบิดอยู่ตลอดเวลา ในอวกาศเต็มไปด้วยกระจุกแสงแสบตา
“นี่ไม่ใช่ทางออก แม้ระเบิดนิวเคลียร์เหล่านี้จะระเบิดออกนอกชั้นบรรยากาศทั้งหมด แต่เมื่อเวลาผ่านไปขอบนอกของชั้นบรรยากาศจะก่อให้เกิดอันตรายต่อชั้นบรรยากาศแน่นอน”
ติงต้าเฉิงพูดกับลู่เฉินในห้องกัปตัน
ลู่เฉินพยักหน้า เขาเข้าใจความหมายของติงต้าเฉิง
ในอนาคตมนุษย์จะใช้พร็อกซิมาคนครึ่งม้าBเป็นฐานในการดำรงชีวิต ตอนที่อยู่บนโลกพวกเขาก็ได้ลิ้มรสความขมขื่นมาแล้ว
ดังนั้นพวกเขาจึงต้องใส่ใจกับพร็อกซิมาคนครึ่งม้าBให้มากขึ้น
“โดรนพบฐานขีปนาวุธจำนวนเท่าไหร่?” ลู่เฉินถาม
“มีจำนวน 12 แห่ง ซึ่งทั้งหมดเป็นฐานขีปนาวุธขนาดใหญ่ ขีปนาวุธนิวเคลียร์ครึ่งหนึ่งที่ยิงมาในครั้งนี้ถูกยิงออกมาจาก 12 แห่งนี้ และยังมีฐานยิงอีกครึ่งหนึ่งที่กำลังอยู่ระหว่างการค้นหา”ติงต้าเฉิงปิดหน้าจอโฮโลแกรม จากนั้นก็อธิบายเครื่องหมายบนแผนที่
ลู่เฉินพยักหน้าและพูดกับตู้เฟยว่า “ก่อนที่พวกเขาจะทำการโจมตีรอบที่สอง เราไปทำลายฐานขีปนาวุธทั้ง 12 แห่งนั้นซะ”
“ครับ” ตู้เฟยพยักหน้าและส่งข้อความถึงอวู๋กวางเจิ้งโดยตรง
ในไม่ช้าทหารก็ส่งเครื่องบินรบอวกาศกว่าหนึ่งร้อยลำเพื่อทำภารกิจโจมตีครั้งที่สอง
คราวนี้พวกเขาไม่ได้ติดปืนใหญ่เก๊าส์ไปด้วย แต่พวกเขาพกขีปนาวุธแม่เหล็กไฟฟ้าธรรมดาไปมากกว่า
ปืนใหญ่เก๊าส์มีพลังการโจมตีสูงและมีราคาแพงเกินไป ก่อนที่จะถูกบีบให้อับจนหนทาง ก่อนที่คนแคระจะต่อสู้จนตัวตาย พวกเขาไม่ได้วางแผนจะสังหารคนจำนวนมากขนาดนั้น
คราวนี้แม้ว่าคนแคระจะเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ แต่พวกเขาก็ถูกเครื่องบินรบอวกาศทำลายจนเกิดการนองเลือดอีกครั้ง
ที่ใดก็ตามที่เครื่องบินรบอวกาศบินผ่านไป สิ่งก่อสร้างหลักในเมืองนั้นก็จะถูกทำลายจนเสียหายอย่างหนัก
ฐานขีปนาวุธถูกทำลายอย่างสมบูรณ์แบบ
ยิ่งไปกว่านั้นภายใต้การล่อลวงของพวกเขา ฐานขีปนาวุธสิบแห่งใหญ่ของประเทศมหาอำนาจของพวกคนแคระต่างก็ถูกเปิดเผย
ก่อนที่เครื่องบินรบอวกาศชุดนี้จะกลับมายังยานอวกาศ กองทัพก็ได้ส่งเครื่องบินรบอวกาศ 30 ลำสุดท้ายไปทำลายฐานขีปนาวุธเหล่านั้น
หลังจากฐานยิงขีปนาวุธที่สำคัญทั้งหมดของคนแคระถูกทำลาย ไม่ว่าพวกเขาจะมีอาวุธนิวเคลียร์มากแค่ไหนก็ไม่สามารถยิงออกไปได้
เครื่องบินรบของพวกเขาเป็นเพียงเครื่องบินรบรุ่น 5 ที่ยังไม่กล้าบินออกนอกชั้นอวกาศเลยด้วยซ้ำ และยังไม่มีเทคโนโลยีที่จะบินออกนอกชั้นอวกาศ
ดังนั้นการที่ฐานขีปนาวุธของพวกเขาถูกทำลาย ระเบิดไฮโดรเจนของพวกเขาก็ยิงออกไปไม่ได้
การโจมตีสามครั้งของยานอวกาศซี-หวั้งทำให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่าหลายสิบล้านคนในห้าประเทศมหาอำนาจของคนแคระ เมืองชั้นหนึ่งเกือบสองร้อยเมืองตกอยู่ในสภาพซากปรักหักพัง
หนึ่งในนั้นก็มีสองประเทศใหญ่อย่างประเทศเล๋ยเสินแห่งทวีปฟ้าร้อง รวมไปถึงประเทศต้าหลีแห่งทวีปไฟที่ถูกปืนใหญ่เก๊าส์ทำลายล้าง ทั้งสองประเทศใหญ่กลายเป็นอัมพาตโดยปริยาย
สามประเทศใหญ่ที่เหลือต่างหวาดกลัวกันไปหมด แต่คนแคระก็ยังไม่ได้ให้สัญญาณการยอมจำนน
แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถโจมตียานอวกาศซี-หวั้งได้ แต่ตราบใดที่ยานอวกาศซี-หวั้งกล้าลงจอดดาวพวกเขา พวกเขาก็ยังมีความหวัง
“เตรียมลงจอด” ลู่เฉินสั่ง
สงครามแบบนี้กินกำลังมากเกินไป แต่ในเมื่อได้เตรียมการสำหรับการลงจอดบนพร็อกซิมาคนครึ่งม้าBแล้ว เขาก็ไม่ควรพลาดโอกาสนี้
“ยังคงเป็นพื้นที่โซนcใช่ไหม?” ตู้เฟยถาม
“ใช่ ยังเป็นพื้นที่โซนC โซนCประชากรน้อย สะดวกสำหรับเป็นทาสให้พวกเรา” ลู่เฉินพยักหน้า
มีมนุษย์น้อยเกินไปเพียง 170,000 คน ด้วยกำลังคนเพียงเล็กน้อยนี้จึงทำให้เสียเวลาเกินไปสำหรับการพัฒนาดาวเคราะห์ดวงนี้
ดังนั้นลู่เฉินจึงเตรียมพร้อมที่จะหลีกเลี่ยงการฆ่าคนแคระให้มากที่สุดและพยายามเปลี่ยนพวกเขาให้กลายเป็นทาสของมนุษย์
แน่นอนว่าเป็นเรื่องค่อนข้างยากที่คนมากกว่าหนึ่งแสนคนจะให้คนแคระหลายพันล้านคนมาเป็นทาส
ดังนั้นลู่เฉินจึงคิดว่าในอีกไม่กี่ทศวรรษข้างหน้า มนุษย์อาจจะไม่สามารถควบคุมพร็อกซิมาคนครึ่งม้าBได้โดยแท้จริง
ในอีกไม่กี่ทศวรรษข้างหน้ามีความเป็นไปได้สูงมากที่ทั้งสองเผ่าพันธุ์จะยังคงมีสงครามขนาดเล็กเกิดขึ้น
วันรุ่งขึ้นหลังจากการโจมตีครั้งที่สาม ในที่สุดกระสวยอวกาศที่ได้รับการปรับปรุงหลายร้อยลำก็นำทหารกว่า 10,000 นายและหุ่นยนต์นักรบนับพันบินไปยังพร็อกซิมาคนครึ่งม้าB
โดยคราวนี้ตู้เฟยเป็นผู้นำทีม
