ตอนที่ 424 : ความเปลี่ยนแปลงของนาการัน
“ของครบแล้วนะครับ”
“ขอบใจจ้ะ”
โรโค่ส่งแก้วน้ําให้ซิดที่กําลังหลั่งเหงื่อและหัวเรา ะกลบเกลื่อน ซิดดื่มน้ําไปอีกใหญ่ก่อนจะพึมพําเสียงเบา ออกมา
“ว่าแต่กลยุทธ์ 1 เหรียญทองนี้สมเป็นอาร์คนิม เลยครับ”
“นั่นแหละจุดขายเลย”
ขณะที่อาร์คออกไปข้างนอก พวกเขาทั้งสองรับหน้าที่จัด การดูแลร้านค้าและร้านค้าในช่วงเดือนนี้ก็มีเทศกาลพอดีครั้งนี้คือการขายทุกอย่าง 1 เหรียญทองทุกอย่างที่หมายถึงคือสินค้าที่จัดวางแยกเอาไว้ทั้งหมดบนชั้นราคา 1 เหรียญทอง
“ไอเทมที่มีความทนทานต่ํา พวกนี้จะใช้งานได้ไม่นาน”
ซิดหันมองด้วยสีหน้าซีดเผือดและส่ายศีรษะไอเทมที่อาร์คขายราคา 1 เหรียญทองนั้นนับว่าค่อนข้างสมเหตุผลแม้ว่าหลายชิ้นราคาดั้งเดิมตอนรับซื้อไม่น่าจะถึง 1 เห รียญทองแต่พวกมันก็เป็นไอเทมวิเศษซึ่งผู้เล่นเลเวล 150 เคยใช้งานเหตุผลที่เลือกขายราคา 1 เหรียญทองก็เพราะค่าความทนทานสูงสุดของพวกมันทักษะการซ่อมแซมที่ผู้คนส่วนใหญ่เรียนบางครั้งก็ทําพลาดได้เมื่อเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นความทนทานสูงสุดของไอเทมจะลดน้อยลงนอกจากนี้ผู้คนยังเรียนเทคนิคที่ชื่อตรงกับช่างตีเหล็กเพราะแบบนั้นแล้วหากทําซ้ําเรื่อย ๆ ค่าความทนทานก็ต้องลดน้อยลงเช่นกัน พวกนั้นคือไอเทมที่อาร์คเล็งเห็นผลเอาไว้หากพวกมันผิดพลาดตอนซ่อมแซมหรือพยายามอัพเกรดความทนทานก็จะหายไป 1-5 หน่วยเป็นอย่างน้อย
อาร์คและซิดเริ่มทําการกว้านซื้อไอเทมที่ถูกขายเป็นเศษเหล็กในนาการันในตอนแรกกล่าวตามตรงว่าซิดไม่เห็นหนทางว่าจะขายพวกมันได้ ทว่ามีสิ่งหนึ่งที่ซิดไม่ได้นํามาป ระกอบการพิจารณาแน่นอนว่าอุปกรณ์เหล่านี้มันไม่สา มารถนําไปใช้ในการศึก แต่ไม่ว่าค่าความทนทานของพวกมันจะเหลือเท่าไหร่ อย่างน้อยก็เป็นไอเทมระ ดับวิเศษพวกมันยังสามารถใช้ใส่เพื่อความสวยงามภายใน เมืองได้ ต้องมีผู้เล่นหลายคนยอมจ่าย 1 เหรียญทองเพื่อซื้อ หาเครื่องประดับยามเดินในเมืองอย่างแน่นอน
“ พ่อหนุ่ม อยากซื้อหาชุดเกราะวิเศษสักตัวหนึ่งไหม? เอาไปใส่ต่อหน้าแฟนสาวย่อมต้องเรียกความภูมิใจได้ไม่น้อยเลยนะ”
“ว่าอะไรนะ ไม่มีเงิน?”
“หึหึหึ ร้านค้าอาร์คขายที่ราคา 1 เหรียญทองเท่านั้น”
“ใช่แล้ว นายสามารถซื้อหาชุดเกราะวิเศษได้ที่ร้านค้าอาร์คในราคา 1 เหรียญทอง!”
“ทุกคนคะ ร้านค้าอาร์คตอนนี้ขายไอเทมวิเศษราคา 1 เหรียญทองด้วยแหละ เบี้ยว!”
จาน่าก็ถูกนํามาใช้เป็นเครื่องมือโฆษณาที่ปากทางเข้าหมู่บ้าน ด้วยเหตุนั้น ร้านค้าแห่งนี้จึงเกิดความนิยมขึ้นไม่น้อยข่าวแพร่กระจายไปทั่วหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว ระหว่างที่อาร์คไปเตร็ดเตร่ที่เมืองแห่งคนตายการเงินของเขาก็ เริ่มฟื้นฟูขึ้นมาทีละน้อย
“อาร์คนิมก็ยังเป็นคนที่เห็นทุกอย่างตั้งแต่จุดเริ่มถึงจุดจบเสมอ นี่สินะพ่อค้าที่ประสบความสําเร็จ
ขณะที่ซิดคิดเช่นนี้ โรโค่ที่กําลังนับจํานวนกล่องอยู่จึงเงยหน้าขึ้นถามไถ่
“จํานวนของที่ได้มาครั้งนี้ เหมือนจะน้อยกว่าครั้งก่อนหน้านะคะ”
“เป็นเพราะสถานการณ์ในนาการันค่อนข้างยุ่งเหยิงมากขึ้นทุกกิลด์ต่างซื้ออาวุธและเสบียงทําการศึกจํานวนมาก เพราะงั้นราคาเลยค่อนข้างกระโดดขึ้นถ้าผมต้องซื้อ สินค้าในตอนนี้และนําไปขายที่ซอแทนดาลแบบนั้นเราอาจขาดทุนได้”
“สถานการณ์ในนาการันไม่สู้ดีเหรอคะ?”
“ให้อธิบายมันก็จะยาวหน่อยนะครับ.”
“เล่ามาเถอะค่ะ เพื่อต้องไปนาการัน รู้ไว้ก่อนย่อมดีกว่า”
“ก็เหมือนที่โรโค่นิมทราบนะครับ นาการันค่อนข้างเงียบมาได้พักหนึ่งเพราะห้าพันธมิตรก่อตัวขึ้นทั้งยังมีกิลด์เฮอร์มีสที่ทรงพลังอํานาจ หากหนึ่งในนั้นเคลื่อนไหว ลอร์ดทั้งหมดจะพยายามเข้าหยุดยั้งอย่างแน่นอน”
“อืม แล้วตอนนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไงกันล่ะ?”
โรโค่เอ่ยถามด้วยสีหน้าสงสัยเพราะจัดการหลายเรื่องในร้านค้าอาร์คได้คิดอ่านเส้นทางการค้าระหว่างทวีปกับซอแทนดาลเอาไว้ดังนั้นเรื่องที่นาการันจึงฝากฝังเอาไว้กับซิด
ซิดต้องวิ่งไปมาระหว่างหอการค้าแห่งทวีปที่นาการันมันคือสมรภูมิที่ผู้เล่นจํานวนมากไปรวมตัวกันอยู่ ตัวตนอ ย่างผู้เล่นเลเวลสูงต่างก็อยู่ที่นั่นที่แห่งนั้นจึงมีแต่ความเหี้ยม โหด ผู้เล่นส่วนใหญ่ต่างเริ่มเล่นเกมโดยมี 1 เหรียญทองแดงติดตัวหากมันจะทําให้พวกเขาได้รับเหรียญเงินได้พวกเขาย่อมไม่ลังเลฝืนสังขารแบกหามกระเป๋าหนักอึ้งไปยังหมู่บ้า นถัดไปที่เจริญกว่าเพื่อขายมันและด้วยเลเวลของผู้เล่นตอน นี้ พวกเขาต่างเมินเหรียญเงินและสนใจแต่เหรียญทองเพียงเท่านั้น หากกระเป๋าของพวกเขามีสิ่งของหนักอึ้งและมีมูลค่าแค่ไม่กี่เหรียญเงินพวกเขาก็ยอมเลือกที่จะขายมันในร้าน ค้าที่ใกล้ที่สุดแทนแล้วและตอนนี้ในนาการันก็กําลังเผชิญส ถานการณ์ดังกล่าว อาร์คจึงเกิดความคิดขึ้นมา ดังนั้นซิดจึงได้รับมอบหมายงานให้ซื้อหาไอเทมราคาถูกและนําส่งมายังร้านค้าอาร์คเมื่อมีจํานวนครบกําหนด จากนั้นสินค้าจะถูกนําส่งไปยังซอแทนดาลเพื่อขายต่อ
มันคือเส้นทางการค้าที่เชื่อมโยงนาการัน แลนแซลและซอแทนดาล! มันคือเส้นทางทั้งสามที่อาร์คคิดไว้และทําให้เป็นจริงได้อย่างไรแล้วการค้าของทั้งสามภาคส่วนยัง ไม่ได้ยึดเหนี่ยวแน่นต่อกันนั่นจึงเป็นเหตุผลให้เกิดเทศ กาลลดราคาเป็นกรณีพิเศษ และตอนนี้สถานการณ์ในนาการันก็ไม่อาจเกื้อหนุนร้านค้าของอาร์คได้อีก จึงเป็นปกติที่โรโค่ซึ่งก็คือผู้จัดการร้านต้องให้ความสนใจเรื่องราว ที่เกิดขึ้นในนาการัน
“มันเริ่มต้นก็ตอนที่พันธมิตรเฮอร์มีสไปจ้างทหารรับจ้างเพื่อรุกรานซอแทนดาลแต่กลับล้มเหลวการเงินที่แต่เดิมแค่ทรงตัวก็เริ่มพังทลาย เพราะงั้นแล้วในภายหน้าผมยังไม่อาจมั่นใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้พันธมิตรทั้งหมดในนากา รันต่างก็เตรียมยุทโธปกรณ์และขยับขยายกําลังกันแล้ว”
“แต่พันธมิตรเฮอร์มีสใหญ่มากเลยไม่ใช่เหรอ? เสียไปแค่ 3,000 เหรียญทองไม่น่าจะส่งผลกระทบอะไรกับพวกเขาขนาดนั้นเลยนี่?”
“มันค่อนข้างซับซ้อนน่ะครับ”
ซิดเริ่มอธิบายต่อ
“ความจริงคือ ที่กิลด์เฮอร์มีสยังรักษาผลกําไรเอาไว้ได้เพราะมีรายได้จากซิลวาน่า 3,000 เห รียญทองนับเป็นเงินจํานวนมากแต่ก็ไม่มากนักหากดูภาพ รวมของทั้งพันธมิตรแต่ปัญหาคือจีเวลกับตุ๊คครับ”
ชัดเจนว่าเพราะความผิดพลาดต่อการยึดครองซอแทนดาลของจีเวลและดูคล้มเหลว หากจีเวลไม่โลภเกินไปจนร้องขอความช่วยเหลือเร็วขนาดนี้ เรื่องราวคงเป็นอีกแบบหนึ่งไปแล้วกิลด์ที่เป็นพันธมิตรเรียกร้องให้ทั้งสองรับผิดชอบโดยการถอนตัวเพราะเฮอร์มีสเป็นพันธมิตรไม่ใช่กิลด์อีกต่อไปแล้วตอนนี้พันธมิตรเฮอร์มีสมีทั้งสิ้นแปดกิลด์ เมื่อหัวหน้าพันธมิตรเลือกเมินเฉยต่อ การไล่จีเวลและดุคออก พวกเขาเริ่มไม่พอใจ ท้ายที่สุดบาง กิลด์เลือกถอนตัวจากพันธมิตรและไปเข้าร่วมกับพันธ มิตรอื่นในนาการันแทน นับตั้งแต่นั้นเรื่องราวก็เริ่มลุกลามจนเป็นผลให้เกิดความยากลําบากในตอนนี้
“ลูกค้าส่วนใหญ่ของหอการค้าแห่งทวีปก็จะเป็นสมาชิกของพันธมิตรเฮอร์มีส เพราะงั้นผมเลยได้รับทราบข้อมูลส่วนนี้มาแม้ว่าข้อมูลนี้จะถูกปิดบังต่อสาธารณะแต่ผู้ที่ มีกําลังมากพอก็จะทราบได้ไม่ยากครับ”
ซิดหัวเราะแห้งออกมา
“และตอนนี้พันธมิตรทั้งห้าในนาการันก็ลอบเตรียมก่อ สงครามกันแล้วครับ แม้ผมจะไม่ทราบว่ามันจะเริ่มต้นเมื่อไหร่ แต่การบุกโจมตีระหว่างลอร์ดนั้นจะแตกต่างจากก่อนหน้านี้แน่นอนหากทําตามข้อกําหนดครบ สงครามสามารถ เริ่มได้โดยไม่ต้องให้ลอร์ดทั้งสองยินยอมให้เกิดสงคราม”
นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทําไมอุปกรณ์และไอเทม ใช้แล้วหมดไปในนาการันจึงมีราคาถีบตัวสูงขึ้นแต่ซิดก็คล้ายพูดอย่างไม่ใส่ใจอะไรนัก
“แต่ก็นะครับ ราคาของโลหะต่าง ๆ กลับลดลงมาแทน นั่นเป็นเพราะพวกพันธมิตรเลือกขายแร่โลหะที่เก็บเอาไว้เพื่อนําไปซื้อเสบียงสงครามดังนั้นแล้วที่มาของเงินทุน การทําสงครามครั้งนี้คือแร่โลหะต่าง ๆ ซึ่งก็สามารถนําไปขายให้พวกคนที่มีทักษะการจัดสร้างหรือขายในซอแทนดาลโดยตรงก็ได้ครับ”
“ลําบากหน่อยนะคะ”
“ลําบากมากเลยล่ะครับ…”
ซิดเกาศีรษะขณะนึกย้อนถึงเรื่องที่ผ่านมาและเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
“ความจริงแล้ว ตอนแรกผมก็คิดว่ามันไม่แฟร์อยู่บ้า งตอนได้รับงานที่หอการค้าแห่งทวีปแต่พอได้รับประสบการณ์หลายอย่างมันก็เริ่มดีขึ้นผมสามารถใช้เงินทุนเปิดของหอการค้าแห่งทวีปเพื่อซื้อม้วนคัมภีร์ [เดินทางปลอดภัย]และยังปลอดภัยจากผู้เล่นฆาตกรด้วย”
ในระดับผิวเผิน พันธมิตรเฮอร์มีสคือผู้ได้รับภาษีที่จัดเก็บ จากหอการค้าแห่งทวีป ในเมื่อซิดทําการค้าภายใต้ธงของพันธมิตรเฮอร์มีส ผู้เล่นฆาตกรจึงไม่กล้ากระทําการ ปุ่มบ่ามกับเขา แต่ในความเป็นจริงกว่าครึ่งที่ซิดต้องเดิน ทางนั้นก็เพราะธุระของอาร์ค พันธมิตรเฮอร์มีสไม่ต่างอะไร กับช่วยอาร์คทําธุรกิจหากไรเด็นตระหนักเรื่องนี้ได้คง ต้องเป็นลมล้มพับไปอย่างแน่นอน อะไรก็ดีเพราะเหตุนี้จึงทําให้ซิดสามารถจดจ่อกับการทําธุรกิจในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาได้อย่างราบลื่น
“หึหึหึ แล้วผมก็เลเวลถึง 300 แล้วด้วย”
“เลเวล 300?”
ซิดตอนนี้คือผู้จัดการแผนกคนต่างถิ่นของหอการค้าแห่งทวีปและนับวันก็ยิ่งโตขึ้น ทุกการค้าที่ผ่านไปอย่างยากลําบากเขาจะได้รับเลเวลมา 2-3 ระดับแลกความเหนื่อย ซิดตอนนี้ก็มีรถม้าขนส่งแล้วทั้งยังพอใจไม่น้อย
“ไม่นานมานี้ผมเพิ่งซื้อรถลากมาครับ”
“รถลากนี่ไม่ใช่ของหอการค้าแห่งทวีปเหรอคะ?”
“ผมใช้เงินทั้งหมดที่มีซื้อมาครับ สิ่งที่พ่อค้าควรจะมีก็คือรถลากส่วนตัวนี่แหละถ้าผมใช้รถลากส่วนตัวทางหอการค้าแห่งทวีปจากที่เคยให้ยืมก็จะกลายเป็นจ่ายค่าเช่าใช้ งานของส่วนตัวผมแล้วผมจะค่อยเก็บหอมรอมริบเพื่อร้านค้าของตัวเองในอนาคตครับ”
สิ่งที่ซิดทําตอนนี้ได้ไม่ต่างอะไรกับหยิบลูกโอ๊คให้เต็มถังแต่เขาก็มีความฝันอันแรงกล้าไม่น้อย
“งั้นผมฝากนี้แล้วลาเลยละกันนะครับ มีอีกหลายที่ต้องแวะก่อนกลับจริงด้วยเกือบลืมเลย!”
ซิดพลันนึกอะไรขึ้นมาได้ก่อนจะแหวกไปคุ้ยหาถุงภายในรถลากไอเทมดัง
กล่าวที่ปรากฏออกจากถุงเป็น ฮาร์ปที่ดูค่อนข้างเก่า
“ผมบังเอิญได้รับฮาร์ปชิ้นนี้มาตอนไปซื้อขายก่อนหน้านี้โรโค่นิมเป็นนักดนตรีสินะครับ? ผมไม่รู้ว่าต้องการไหมแต่ก็ซื้อมาแล้วเป็นยังไงบ้างครับ?ผมเป็นคนไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้ด้วยสิ”
ฮาร์ปโบราณ
ดูเหมือนกับว่าฮาร์ปนี้ได้ถูกทิ้งมาเป็นระยะเวลานานจนเกิดความเสียหายขึ้นแต่ผู้ที่มีดวงตาแหลมคมจะสามารถพบเห็นมูลค่าแท้จริงของมันได้ด้วยตัวฮาร์ปที่งดงามนี้มันสามารถสร้างเสียงที่งดงามไม่แพ้กันออกมาได้
เครื่องดนตรีชิ้นนี้จะต้องเป็นผลงานชิ้นเอกที่ทุ่มเททั้งแรงใจและจิตวิญญาณของผู้สร้างหากฮาร์ปชิ้นนี้ถูกใช้งานโดยผู้ที่มีความเหมาะสม มันจะกลายเป็นผลงานชิ้นเอก ที่เพียบพร้อม
ก็เหมือนที่คําอธิบายว่าเอาไว้ ฮาร์ปนี้ค่อนข้างเก่าแต่ภายในใจของโรโค่คล้ายถูกชะตาเพียงสบตามองครั้งแรกตอนที่เธอเปลี่ยนอาชีพเป็นนักดนตรี ฮาร์ปก็กลายเป็นรางวัลของภารกิจเปลี่ยนอาชีพและอยู่คู่มือเธอมาพักหนึ่งหากเทียบกับเครื่องดนตรีชิ้นอื่น มันค่อนข้างหนักและมูลค่าสูง ดังนั้นแล้วเธอจึงเปลี่ยนเครื่องดนตรีใหม่ แต่หัวใจหลักและความชื่นชอบยังคงเดิมเธอค่อนข้างประทับใจฮาร์ปเพราะความ ทรงจําวัยเด็กทําให้นึกถึงหญิงงามผู้เล่นฮาร์ปที่มีความงดงามติดตราตรึงใจ
“ชอบค่ะ!”
“ผมก็กะไว้อยู่แล้ว”
ซิดยิ้มและพยักหน้าให้
“ผมซื้อมา 5 เหรียญทองและคิดเอาไปขาย 6 เหรียญทองแต่สําหรับโรโค่นิมผมให้ที่ 5 เหรียญทองครับ”
“เดี๋ยวนะ นั้นออกจะแพงเกินไปหน่อยนะคะ คิดขาย ฮาร์ปที่ฟังแล้วราคา 5 เหรียญทองเลย? ฉันให้ได้ 2 เห รียญทองค่ะ”
“ต่ํากว่า 3 ผมก็ไม่ไหวนะครับ”
“เมื่อกี้ว่าอะไรนะคะ ตอนแรกบอกว่าซื้อมา 5 เหรียญทอง แต่ตอนนี้บอกว่าต่ํากว่า 3 ไม่ไหวเหรอคะโกงกันหรือเปล่า?ถ้าคิดในทางกลับกันแปลว่าซื้อมาต่ํากว่า 3 เหรียญทองสินะคะ”
ในกลุ่มของอาร์คไม่เคยมีของฟรีคงอยู่จริงพวกเขา ใช้แนวทางนี้โดยมีอาร์คเป็นผู้นํา “ต่อให้เป็นหินก็เอาไปขายได้!” โดยยึดมั่นกับแนวคิดนี้ มันจะยิ่งทําให้กลุ่มของพวกเขาพัฒนาได้มากขึ้น!อย่างไรแล้วโรโคู่กับซิคต่างเห็นไส้เห็นพุงกันดีจึงเกิดการต่อรองอย่างไม่เกรงใจขึ้น
“ก็ได้ครับ ผมยอมก็ได้ผมจะลดราคาให้โรโค่นิมไม่เบาเลยนะครับเนี่ยได้ที่ 2 เหรียญทอง 40 เหรียญเงิน ต่ํากว่านี้ไม่มีแล้วนะครับ”
ด้วยเหตุนี้ การต่อรองราคาจึงจบที่ 2 เหรียญทอง 40 เหรียญเงิน
