หนุ่มเศรษฐีลึกลับ – ตอนที่ 537

ตอนที่ 537

บทที่ 537 การต่อสู้ที่ดุเดือด

ร่างของสาวงามแปรเปลี่ยนเป็นลำแสง ด้วยความเร็วแสง เพียงแค่พริบตาก็ลงมาสู่ที่ทะเลสาบ

ใต้ฝ่าเท้าของเขา ร่างของชายหนุ่มลอยอยู่บนทะเลสาบ เสื้อผ้าตรงหน้าอกฉีกขาด เลือดสีแดงสดไหลออกมา หยาดย้อมทะเลสาบบริเวณนั้นให้เป็นสีแดงสด

ชายหนุ่มขัดขืนสุดชีวิต เพื่อที่จะลุกขึ้น แต่กลับไม่สามารถลุกขึ้นได้

เขาในตอนนี้ก็ไม่ต่างจากเนื้อปลาบนเคียง ที่ใครจะทำอะไรเขาก็ได้

ดวงตาของสาวงามสงบนิ่งอีกครั้ง ไร้ความรู้สึกใดๆ มือเรียวกำดาบแน่น ทิ่มแทงลงไปที่ลูกกระเดือกของชายหนุ่ม

ดาบยาวอันแหลมคมทิ่มทะลุคอหอยของชายหนุ่ม

ในเวลานี้เอง ดวงตาของสาวงามเปลี่ยนไป

เมื่อสักครู่ที่ทิ่มแทงลงคอหอยของชายหนุ่ม เขาไม่รู้สึกถึงร่องรอยของการต่อต้าน ราวกับว่าทิ่มแทงอากาศ

ไม่ผิดหรอก เธอไม่ได้เสียบลงที่คอหอยของชายหนุ่ม

ในตอนนี้ ร่างของชายคนนั้นค่อยๆ แตกเป็นเสี่ยงๆ เสมือน กับรูปปั้นดินเผาที่แตกออกเป็นชิ้นๆ

หญิงที่สาวงามทิ่มแทงลงไปนั้น เป็นเพียงเงาของชายหนุ่ม

สาวงามไม่ลังเล เธอกลับหลังหันแทงเข้าให้

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ด้านหลังของเธอเกิดเงาสีดำ

ดาบของเธอเสียบเข้าไปที่เงาสีดำนั้น

ตุง!

เสียงแหลมคมสะท้อนกึกก้อง ปลายดาบเกิดประกายดอกไม้ไฟ

ความแหลมคมในทีแรก ดาบยาวสีเงินทิ่มแทงไปที่เงาดำ แต่กลับแทงไม่เข้าแม้แต่น้อย

ในตอนนี้ สิ่งที่ปรากฏในสายตาของสาวงาม เงากลุ่มควันสีดำห่อหุ้มรอบตัวชายหนุ่ม

น่าขนลุกอย่างมาก ความชั่วร้ายครอบคลุมร่างของเขาเอาไว้

ในตอนนี้ ราวกับว่าเขาได้กลายร่างเป็นปีศาจร้ายในนรก

สาวงามไหวตัวได้ทันที ดวงตาเผยความเยือกเย็น กล่าวอย่างเย็นชา “ไม่คิดเลยรองเจ้าสำนักเทียนเหมิน กลับต้องอยู่ในสภาพ ที่ต้องฝึกวิชามาร”

เสียงที่ลู่เสี้ยงหยางได้ยินไม่ดังมากนัก ลู่เสี้ยงหยางสั่นไหว

เทียนเหมินได้ขึ้นชื่อว่าเป็นหนึ่งในห้าสำนักใหญ่ สำนักแห่งความยุติธรรม

ไม่คิดเลยว่ารองเจ้าสำนักของเขาจะฝึกวิชามาร

บอกตามตรง ต่อให้เป็นสำนักกวางหมิงและสำนักจิ่วโหยวที่ถูกเรียกว่าสำนักมาร ยังไม่ถึงกับต้องฝึกวิชามาร

เล่าขานกันว่าวิชามารเป็นเพียงภาพลวงตาที่ไม่มีอยู่จริง มีเพียงแต่สละจิตวิญญาณของตนเองถึงจะเข้าสู่วิชามารได้

หากเข้าสู่วิชามาร พละกำลังของคนเราจะแข็งแกร่ง

ก็เท่ากับว่าใช้จิตวิญญาณในการแลกเปลี่ยนความแข็งแกร่ง

ซู้ด!

ลู่เสี้ยงหยางสูดหายใจเข้า อยากจะหัวเราะออกมา

นี่หรือการกระทำของพวกคนดี? รองเจ้าสำนักเทียนเหมินสละวิญญาณของตัวเอง เข้าสู่วิชามาร

เหยียดหยามสิ้นดี

ตั้งแต่วินาทีนี้ ลู่เสี้ยงหยางไร้ความรู้สึกดีแม้แต่น้อยต่อห้าสำนักใหญ่

ก่อนหน้านี้หลงถังได้ก่อตั้งสถาบันหลงเซิน ใส่ร้ายเขาฆ่าไป๋หมิ่นหมิ่น หลังจากนั้นก็ถูกขุยกางแห่งซี่ฟางโหลวไล่ล่า ตอนนี้เขาเห็นรองเจ้าสำนักเทียนเหมินใช้วิชามารกับตา

เมื่อเห็นแบบนี้แล้ว ห้าสำนักใหญ่คงเป็นพวกไร้มนุษยธรรม

“เหอะ เข้าสู่วิชามารแล้วยังไง? ขอเพียงแค่ได้ครอบครองพลังอันมหาศาล ต่อให้เป็นวิชามารแล้วยังไง” ตอนนี้ชายวัยกลางคนที่ปกคลุมไปด้วยพลังงานสีดำ กล่าวด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เสมือนกับว่าลำคอของเขาถูกเสียบจนพัง ทำให้ที่ที่ได้ฟังจำต้องขนหัวลุก

เมื่อได้ยินอย่างนั้น สาวงามหัวเราะอย่างเย็นชา “หากเช่นนั้น ฉันจะต้องกำจัดพวกใช้วิชามารให้ได้ วันนี้จะปล่อยให้แกมีชีวิตต่อไปไม่ได้”

ชายหนุ่มระเบิดหัวเราะเสียงดัง ด้วยน้ำเสียงที่แสบแก้วหู “ฉันไม่ได้ลิ้มรสเลือดของปรมาจารย์มานานแล้ว ปราณและเลือดในร่างของเธอสำหรับฉัน เป็นเครื่องบำรุงชั้นเลิศ ฉันจะดูปราณและเลือดของเธอให้หมดตัว!”

จบคำ พลังงานสีดำในร่างของเขาแผ่ขยายออกเป็นวงกว้าง พริบตา บริเวณนั้น ถูกพลังงานสีดำครอบงำจนทั่ว

ลู่เสี้ยงหยางอยู่ในที่ไกลออกไป ก็สัมผัสถึงพลังงานกัดกร่อนที่อยู่ภายในกลุ่มพลังงานสีดำนั่น

ทำให้เขาเย็นวาบไปทั่วร่าง เลือดและปราณไหลออกจากร่างกายอย่างควบคุมไม่ได้ ลอยไปที่กลุ่มพลังงานสีดำ

ลู่เสี้ยงหยางหวั่นวิตก รองเจ้าสำนักของเทียนเหมินใช้วิชามาร ตอนนี้เขาแสดงอิทธิฤทธิ์ออกมา ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า

ไม่รู้ว่าสาวงามคนนั้นจะจัดการกับรองเจ้าสำนักเทียนเหมินได้หรือไม่

ซวบ!

ดาบยาวพุ่งทะยานขึ้นฟ้ากะทันหัน ลำแสงสีเงินขนานใหญ่กระจายออก ไล่กลุ่มไอควันสีดำให้ถดถอย ร่างของสาวงามมีการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง

ในขณะนี้แสงไฟฟ้าสีเงินไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเธอ พลังงานที่แข็งแกร่งแพร่ออกจากร่างกายของเธอปกคลุมไปทั่วทุกทิศ

การจู่โจมของเจ้าสำนักเทียนเหมินถูกแก้ได้อีกหน ก่อนที่เสียงหัวเราะอันสยดสยองจะดังขึ้น “หมื่นผีจกใจ”

จบคำ ลำแสงสีดำวนเวียนอยู่เหนือหัวของเขา ภายใต้แสงอาทิตย์สาดส่อง เงาดำราวกับวิญญาณวนเวียนอยู่ด้านใน

ซวบซวบซวบ!

ไร้ความลังเล วิญญาณมุ่งไปทางสาวงาม

สาวงามกำดาบแน่น ฟันไปข้างหน้าไม่หยุด

ทุกครั้งที่ฟันลงไปทำให้วิญญาณมากมายกลายเป็นฝุ่นละอองสีขาวสลายหายไป

ไม่นาน วิญญาณทั้งหลายเหลือเพียงไม่กี่ตน แต่ในขณะที่สาวงามฟันเหล่าวิญญาณทั้งหลาย รองเจ้านำนักเทียนเหมินถือโอกาสที่สาวงามไร่การป้องกัน ดีดนิ้วออกไป เข็มเล่มเหล็กเสียบเข้าที่หน้าอกของสาวงาม

พริบตา กลุ่มพลังงานสีดำกระจายออกจากร่างของเธอ กลุ่มควันสีดำกลายเป็นหน้าผี เสมือนกับกลืนกินร่างของหญิงเธอ

ดวงตาของสาวงามเย็นยะเยือก ไม่คิดเลยว่ารองเจ้าสำนักเทียนเหมินจะไร้ยางอายได้ถึงปานนี้ ถึงกับต้องลอบกัดเธอ

กลุ่มควันดำเหล่านั้นสิงร่างของเธอ กลืนกินจิตวิญญาณของเธอ

ไม่นานรองเจ้าสำนักเทียนเหมินหัวเราะออกมา มุ่งไปที่สาวงามอีกครั้ง

ราวกับว่าสาวงามต้องการหลุดออกจากการพันธนาการของวิญญาณเหล่านั้น ร่างของเธอพุ่งทะยานขึ้นไปยังฟากฟ้า

ต่อให้เป็นอย่างนั้น วิญญาณเหล้านั้นเสมือนกับหนอนที่อยู่ข้างในกระดูก พันธนาการสาวงามเอาไว้แน่น

ต่อมา ขณะที่ร่างกายของเธอลอยขึ้นไปกลางอากาศสูง ทันใดนั้นกุญแจมือสีดำก็ถูกดึงลงบนไหล่ของสาวสวย

ทำให้ร่างของเธอตกหล่น ลงไปสู่ทะเลสาบ

น้ำกระเซ็นไปทุกที่ ลูกคลื่นสั่นไหว

ร่างของสาวงามจมลงสู่ใต้ทะเลสาบ

หนุ่มเศรษฐีลึกลับ

หนุ่มเศรษฐีลึกลับ

Status: Ongoing

อ่านนิยาย เรื่อง หนุ่มเศรษฐีลึกลับ ฟรี ได้ที่ novel-fast 


เรื่องย่อ

โดย เรื่อง หนุ่มเศรษฐีลึกลับ บ้างส่วนของนิยาย

บทนำ ช็อค!ลูกเขยแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงที่ได้รับได้รับความอัปยศ อดสู่การเหยียดหยาม หลังจากที่เปิดเผยฐานะตัวเองแล้ว แม่ ภรรยาตั้งเงื่อนไข่ที่น่าอับอาย

บทที่ 1 ทรัพย์สินหลายล้านล้าน

เมืองปินเหอ ภายในคฤหาสน์หรูหรา

ลู่เสี้ยงหยางกำลังล้างมือ ชโลมน้ำมันนวดไปทั่วมือ

บนโซฟามีสาวงามรุ่นใหญ่คนหนึ่งกับสาวน้อยสองคนนอนอยู่

สาวงามรุ่นใหญ่คือหลิวจิ้งแม่ยายของลู่เสี้ยงหยาง ถึงแม้จะอายุได้ 30กว่าปีแล้ว แต่กลับดูผ่อนคลาย ราวกลับได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ทรวดทรงก็ผอมเพรียว

สาวน้อยผู้งดงามอีกสองคนคือเย่สวนภรรยาของลู่เสี้ยงหยางและไป๋สู้สู้เพื่อนสนิทของเธอ

“ไอ้ขยะ นานขนาดนี้แล้ว ยังเตรียมไม่เสร็จอีกหรอ?” ในเวลานี้เย่สวนพูดเร่งลู่เสี้ยงหยางอย่างไม่อดทน

ลู่เสี้ยงหยางตอบด้วยน้ำเสียงร้อนรนแผ่วเบา “เสร็จแล้วเสร็จแล้ว”

วิ่งถือผ้าขนหนูมายืนข้างเย่สวน

เย่สวนสวมชุดอยู่บ้าน นอนอยู่บนโซฟา สัดส่วนเว้าโค้งงามชดช้อย

ลู่เสี้ยงหยางเริ่มลงมือนวดให้เย่สวนอย่างชำนาญ

ปฏิเสธไม่ได้ว่า หุ่นของเย่สวนเซ็กซี่มากเหลือเกิน

อึก!

เสียงลู่เสี้ยงหยางกลืนน้ำลายลงคอไปอึกใหญ่

ไป๋สู้สู้เห็นลู่เสี้ยงหยางว่านอนสอนง่ายแบบนี้ ก็หัวเราะขึ้นมา “สวนจื่อ ผู้ชายของเธอชำนาญน่าดูเลยนะ แต่สายตาของเขาดูไม่จริงใจเท่าไหร่ แอบมองฉันหลายครั้งแล้ว!”

เย่สวนตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คางคกอยากกินเนื้อหงส์ ขยะอย่างเขามานวดให้ฉัน ฉันยังรังเกียจมือสกปรกของเขาเลย”

ลู่เสี้ยงหยางก้มหัวลง ไม่กล้าพูดอะไร

เขาเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลเย่ แต่งเข้าบ้านนี้มาสามปี ไม่มีใครในตระกูลเย่มองเขาเป็นคน ใช้ชีวิตอยู่ไม่ต่างกับสุนัขตัวหนึ่ง

แต่โชคชะตาก็ยังเล่นตลกกับเขา ยามเขาถูกคนในตระกูลเย่รังแก คนเหล่านั้นล้วนเป็นสาวงามทั้งสิ้น

“ผลั่ก!” คิ้วของเย่สวนก็ขมวดขึ้นเล็กน้อยทันที ดูเหมือนว่าลู่เสี้ยงหยางจะใช้แรงเยอะเกินไป ไม่พูดไม่จา คำพูดทั้งหมดถูกใส่ลงบนหน้าของลู่เสี้ยงหยาง

ใบหน้าครึ่งหนึ่งของลู่เสี้ยงหยางถูกทิ้งรอยฝ่ามือแดงก่ำไว้

“ไอ้ขยะไร้ประโยชน์ ถ้ากล้าทำให้ฉันเจ็บอีกครั้งเดียว ฉันทุบหน้านายเละแน่” เย่สวนจ้องตาเขม็งอย่างคุกคาม

ลู่เสี้ยงหยาง รีบร้อนขอโทษขอโพย เบาน้ำหนักมือลง

ไม่นาน หลังนวดให้เย่สวนเสร็จ เขาก็เริ่มนวดให้แม่ยายหลิวจิ้ง

ปัก!

หลิวจิ้งง้างมือขึ้นฝากรอยไว้บนหน้าอีกข้างของลู่เสี้ยงหยาง

“ไอ้เศษสวะ ไม่รู้จักการใช้ใจหน่อยรึไง?” หลิวจิ้งโกรธจนใบหน้าแดงก่ำ ชี้หน้าถามลู่เสี้ยงหยาง

ลู่เสี้ยงหยางไม่กล้าตอบกลับ ถัดจากนั้น เมื่อนวดให้หลิวจิ้งเสร็จ ลู่เสี้ยงหยางก็เข้าไปซักเสื้อผ้าในห้องน้ำ

ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น หยิบขึ้นมาดูจึงเห็นว่าเป็นแม่ของเขาโทรมาหา

ตั้งแต่เขาแต่งงานเข้ามา แม่ก็โทรหาเขาน้อยมาก เพราะกลัวจะถูกปฏิเสธและเป็นตัวถ่วง ทำให้ฝ่ายหญิงไม่พอใจ ในตอนนี้อยู่ๆกลับติดต่อมา

เขาเครียดนิดหน่อย คงไม่ใช่เกิดเรื่องอะไรขึ้นนะ?

ลู่เสี้ยงหยางรีบกดรับสาย ไม่รอเขาพูดก่อน น้ำเสียงตื่นเต้นของแม่ก็เอ่ยขึ้น “ลูกแม่ ลุงของลูกเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ พ่อของลูกออกมาจากคุกแล้ว ตอนนี้ได้สานต่อกิจการทั้งหมดของตระกูลลู่ อีกหน่อยลูกไม่ต้องใช้ชีวิตลำบากแล้ว พ่อให้เงินลูกหนึ่งพันล้านเป็นค่าชดเชย จากนี้อยากใช้เงินยังไงก็ใช้ได้เลย”

พอได้ฟัง ภายในหัวของลู่เสี้ยงหยางก็ส่งเสียงพึมพำ

ต่อจากนั้นเสียงของแม่ก็ไม่อาจฟังได้ชัดเจน ในสมองมีเพียงคำว่า “หนึ่งพันล้าน” ลอยไปลอยมา

น้ำตาเขาเริ่มคลอ หลังจากนั้นพักใหญ่ ถึงเช็ดน้ำออกจากตา

วันนี้ นานเกินไปแล้ว นานจนเมื่อมันมาถึงจริงๆ เขากลับรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ

เดิมทีเขาเป็นนายน้อยแห่งตระกูลลู่ที่ร่ำรวยเป็นอันดับต้นๆในเมืองหลวง พ่อของเขาพ่ายแพ้ให้กับลุงในการแย่งชิงตำแหน่งทายาทในตระกูล สุดท้ายถูกคุมขัง แม่ของเขาก็ถูกขับไล่ออกจากบ้าน

ลิ้มลองสีหน้าของคนอื่น เนื่องจากอำนาจของลุง ทำให้เขาหางานที่มั่นคงทำไม่ได้สักงาน

แม้กระทั่งตอนนี้ แม่ของเขาก็ยังอยู่ในห้องใต้ดินเล็กๆ เพียงเพื่อให้เขาได้แต่งเข้าสำเร็จ ให้เขาได้มีที่ซุกหัวนอนหลบลมฝน

ในวันนี้พ่อของเขาได้รับการปล่อยตัว กลายเป็นผู้สืบทอดตระกูลลู่ ในที่สุดเขาก็ได้รับในสิ่งที่ต้องการ ยืดเส้นยืดสายได้

“ฮ่าฮ่าฮ่า สองสามปีมานี้ ฉันต้องได้รับความยุติธรรม!” ลู่เสี้ยงหยางสาบานในใจเงียบๆ ในขณะเดียวกัน สามคนในห้องรับแขกกำลังพูดคุยกัน ไม่มีใครสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของลู่เสี้ยงหยาง

ไป๋สู้สู้ขมวดคิ้วพร้อมเอ่ยขึ้น “สวนจื่อ บริษัทของเธอเกิดเรื่อง สายเงินทุนถูกทำลาย เรื่องนี้อาจมีทางหนีทีไล่ที่วนเวียนอยู่นะ”

“เอ๋ จริงหรอ?” เย่สวนตาเป็นประกาย เติมเต็มการรอคอยเธอได้ สายเงินทุนในบริษัทของเธอแย่ลงมาเดือนกว่าแล้ว เงินเดือนของพนักงานไม่สามารถออกให้ได้ ทุกวันนี้แทบจะล้มละลาย

“คืออย่างนี้ แฟนของฉันไม่ใช่ทำงานอยู่ที่หย่งหยวนกรุ๊ปหรอ? เขากับประธานจางเจ้าของหย่งหยวนกรุ๊ปมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน พูดคุยสถานการณ์บริษัทของเธอให้เขาฟัง ประธานจางตกลงที่จะเพิ่มเงินทุนให้กับบริษัทของเธอ” ไป๋สู้สู้กล่าว

“อะไรนะ? นี่…นี่เป็นเรื่องจริงหรอ?” เย่สวนร้องออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ

หย่งหยวนกรุ๊ปเป็นหนึ่งในบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเมืองปินเหอ ว่ากันว่าเจ้าของจางติ่งเทียนมีมูลค่าเกือบหนึ่งพันล้าน หากเขาสัญญาว่าจะสนับสนุนเงินทุนให้บริษัทของเย่สวน งั้นบริษัทของเย่สวนก็กลับมามีชีวิตได้อีกครั้งอย่างแน่นอน

“เป็นเรื่องจริงแน่นอนสิ พวกเราเป็นเพื่อนที่สนิทกันที่สุด ฉันจะโกหกเธอได้ยังไงล่ะ” ไป๋สู้สู้พูดพร้อมยิ้มให้ แต่ในใจกลับรู้สึกทำอะไรไม่ถูก ประธานจางจะช่วยเย่สวนฟรีๆได้ยังไง เงื่อนไขของประธานจางคือให้เย่สวนไปนอนกับเขาหนึ่งคืน

แต่เงื่อนไขนี้ไป๋สู้สู้ไม่ได้พูดออกไป

ช่วงนี้แฟนของเธอก็มีปัญหากวนใจที่บริษัท จำเป็นต้องใช้ผู้หญิงแบบเย่สวนเข้าหากับประธานจาง ถึงได้ให้ไป๋สู้สู้มาหลอกล่อเย่สวน

“งั้นตกลง ฉันจะไปเจอประธานจาง” เย่สวนตอบตกลงทันที

“อืม งั้นฉันให้แฟนฉันเอาคำพูดของเธอไปบอกประธานจาง ถ้าไม่ผิดพลาดอะไร พรุ่งนี้ประธานจางก็จะมาเจอเธอ อย่างช้าสุดมะรืนนี้เงินทุนสนับสนุนก็จะไปถึงบริษัทของเธอ” ไป๋สู้สู้บอก

ในเวลานี้ ลู่เสี้ยงหยางที่เดินเข้ามาในห้องรับแขกพอดีก็ได้ยินบทสนทนาของพวกเธอ เดินไปสองสามก้าว ก็ถึงข้างกายเย่สวน พูดกับเธออย่างจริงจังว่า “ที่รัก คุณต้องการความช่วยเหลือไม่จำเป็นต้องไปขอร้องคนอื่น ตอนนี้คุณขาดเงินไม่ใช่หรอ ผมสามารถหาวิธีช่วยคุณได้…”

“คิกคิกคิก…”เขายังไม่ทันพูดจบ ไป๋สู้สู้ก็หัวเราะขึ้นมา มองไปที่ลู่เสี้ยงหยางด้วยความดูถูกเหยียดหยามแล้วพูดขึ้น “ให้พึ่งนาย? ทั้งเนื้อทั้งตัวนายตอนนี้มีเงินถึง100ไหม? เหมือนตัวตลกเสียจริง ไปเอาความกล้าจากไหนมาคุยโม้ขนาดนี้?”

ใบหน้าสวยงามของเย่สวนก้มลงต่ำ พูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความดูหมิ่น “นายกล้าดียังไงจะมาช่วยฉัน? ไสหัวไป เห็นหน้านายแล้วจะอ้วก”

คิ้วของหลิวจิ้งขมวดเป็นเส้นตรง ง้างมือขึ้นเตรียมจะฝากรอยไว้ที่หน้าของลู่เสี้ยงหยางอีกครั้ง

แต่ลู่เสี้ยงหยางไม่ขยับหนี พูดอย่างสงบว่า “ผมช่วยคุณได้จริงๆ”

ไป๋สู้สู้หัวเราะจนน้ำตาไหล มองลู่เสี้ยงหยางเหมือนกับมองคนโง่เง่า เอื้อมมือชี้ไปที่หน้าอกเขา แล้วพูดทีล่ะคำ “บริษัทของสวนจื่อต้องใช้เงินทุนอย่างน้อย10ล้านหยวนถึงรอดตาย 10ล้านหยวน! ขยะอย่างนายชั่วชีวิตนี้สามารถทำเงินได้มากขนาดนี้ไหม? ใครให้นายมาเสนอหน้าพูดวางท่าที่นี่”

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มตอบ “ก็แค่10ล้านไม่ใช่หรอ?”

“โอ้โห น้ำเสียงโอหัง ก็แค่10ล้าน? ขยะอย่างนายหามาได้สักแสนนึง ฉันไป๋สู้สู้ยอมให้นายออกคำสั่งเลย!” ไป๋สู้สู้หัวเราะขึ้นมาอย่างดูถูก


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท