บทที่ 243-244 : ชัยชนะของแฟนคลับ
เขาโกนหนวดเคราออกอย่างนั้นหรือ?
ทุกคนมองหน้ากัน
อันที่จริง แม้ว่าอันเฉียวเป็นผู้กํากับที่มีชื่อเสียง แต่เอกลักษณ์ในการทํางานของเขานั้นต่างจากที่เคยเป็นมา
ความประทับใจที่ฝังลึกของทุกคนเมื่อเห็นเขาคือเคราอันหนาทึบของเขา
พวกเขาไม่คาดคิดว่าอันเฉียวจะโกนหนวดเคราออกมาแล้วจะดูอ่อนเยาว์ พวกเขาตาบอด!
เนื่องจากตอนนี้ทุกคนรู้ว่าเขาคืออันเฉียว ข่าวลือก่อนหน้านี้กับหลินว่านว่านล่ะ.
ประชาชนเริ่มตั้งคําถามในใจพวกเขา ราวกับว่าผู้จัดงานรู้ว่าพวกเขาคิดอะไรอยู่เธอยิ้มและถามทันที “ทุกคนรู้ว่าผู้อํานวยการถูกหัวเราะที่พูดว่าว่านว่านเป็นพรสวรรค์ของเขา คุณเคยพูดถึงสาธารณชนมาก่อนว่าว่านว่านเป็นเหมือนลูกสาวของคุณ งั้นผู้อํานวยการอันมองเรื่องอื้อฉาวระหว่าง คุณสองคนอย่างไร?”
“ ข่าวลือสร้างออกมาจากลมปากที่น่าเบื่อ”
“….” ฮ่าฮ่าหลินว่านว่านเกือบหัวเราะออกมาดัง ๆ
ไม่มีใครรู้ว่าประชาชนรู้สึกอย่างไร เรื่องอื้อฉาวกินเวลานานมาก ในท้ายที่สุดมันเป็นความผิดพลาดโดยแท้จริง
อันเฉียวพูดอีกครั้ง “ ผมต้องการชี้แจงบางอย่างมัน ไม่ได้หมายความว่าผู้ชายและผู้หญิงเป็นคู่รักเสมอเมื่อพวกเขาทานอาหารเย็นด้วยกัน นอกจากนี้มันไม่ได้หมายความว่า คนที่กินหม้อไฟไม่สามารถซื้ออาหารฝรั่งเศสได้! แม้ว่าผมอันเฉียวจะไม่น่าเกรงขามมากนัก แต่ผมก็อยู่ในแวดวงบันเทิงมานานกว่าสิบปีแล้ว ผมมีเงินเก็บมากพอ!”
คําพูดเหล่านี้เป็นเพียงการอกหัก….
เมื่อคิดถึงว่าพวกเขาเคยล้อเลียนอันเฉียวก่อนหน้านี้ว่าเป็นคนขี้เหนียว พวกเขาอายมากที่ต้องการหาช่องว่าเขา
คฤหาสน์ของอันเฉียวมีสองสามแห่งในที่ต่างๆ ใครกล้าพูดว่าเขาเป็นคนจน!
“แล้วว่านว่านล่ะอยากพูดอะไร? คุณมองเรื่องนี้อย่างไร?” ผู้จัดงานหันไมโครโฟนไปทางหลินว่านว่าน
“เอ่อ…” หลินว่านว่านเงยหน้าขึ้นและคิดครู่หนึ่ง เธอยังคงสวย “ลุง หม้อไฟในคืนนั้นอร่อยมาก”
“ฮีๆ ฮ่าๆๆๆ!”
ไม่เพียง แต่เสียงหัวเราะของพนักงานต้อนรับ แต่สาธารณชนก็ไม่ได้คาดหวังว่าหลินว่านว่านจะให้คําตอบดังกล่าว บรรยากาศที่น่าอึดอัดใจเรือดหายไปกว่าครึ่ง
แฟนๆของบอล จํานวนหนึ่งเชิดหน้าของพวกเขาและมองเหมือนแฟนตัวยง “บอลของเราน่ารักสุดๆจริงๆ! เธอรู้เรื่องต่างๆของเธอดีเหมือนฉัน ฉันรู้สึกเหมือนฉันรักเธอมากขึ้นในตอนนี้”
“ฉันรู้สึกอยากหยิกเธอเมื่อเธอเอียงศีรษะแบบนั้น!”
“ผู้กํากับอันและบอลมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เป็นเรื่องน่าเสียดายที่บางคนเก็บความตั้งใจชั่วร้ายและพูดคําที่น่าเกลียดออกมา ตอนนี้ความจริงก็ออกมาแล้วไม่มีอะไรซ่อนไว้ใช่ไหมค่ะ? เฮ้ๆๆๆ ก่อนหน้านี้มันพูดว่าอะไรนะ? เมื่อจะล้อเลียนคนอื่น เป็นการดีที่จะสงบปากสักหน่อย เห็นไหม? ตอนนี้คุณกําลังได้รับความเจ็บปวดเช่นกัน ใช่ไหม?”
แฟนๆของซูม่านเอ๋อถูกตีแสกหน้าอีกครั้ง ใบหน้าของพวกเขาแดงก่ำ
อย่างไรก็ตามในครั้งนี้พวกเขาไม่สามารถหาจุดโต้กลับได้อีกต่อไป เมื่อแฟนๆของดาราคนอื่นมองดูพวกเขาด้วยสายตาเหยียดหยาม พวกเขาทําได้แค่ขัดเคืองใจและออกจากสถานที่จัดงานก่อนเวลา
“เย้!”
แฟนๆของบอลกระโดดแตะมือกัน พวกเขาได้รับชัยชนะครั้งใหญ่และสะใจ
หลินว่านว่านและอันเฉียวออกจากพื้นที่พรมแดงและเข้าสู่ทางผ่านไปยังพื้นที่พักรอ
ขณะที่เธอจากไปเซียอี่วลี่ก็ปรากฏตัวขึ้น
ฝูงชนยังคงจมอยู่ในความตกใจที่หลินว่านว่านและอันเฉียวนํามาให้ และพวกเขาถ่ายรูปอย่างไม่คิด
ทันใดนั้นผู้สื่อข่าวคนหนึ่งก็พูดพึมพําว่า “เซียอี่วลี่ไม่ถ่ายรูปสร้อยคอและส่งลงไปในเว่ยป๋อหรือ? ทําไมเธอไม่ใส่มัน?”
นักข่าวอีกคนตบหน้าผากตัวเองและเปิดภาพที่ถ่ายไว้ก่อนหน้านี้ ภาพถ่ายเต็มตัวของหลินว่านว่านถูกเปิดเผย
“มันคือสร้อยคอเส้นนั้นใช่ไหม?”
เขาเพิ่มขนาดมันสองสามครั้ง “มันใช่.. ทําไมมันถึงอยู่ที่หลินว่านว่านล่ะ?”
แม้ว่าสร้อยคอนี้ค่อนข้างสะดุดตา เมื่อเทียบกับชุดเพชรประดับของหลินว่านว่านมันไม่ได้มีค่ามากไปกว่านี้แล้ว พวกเขาไม่ได้สังเกตสิ่งนี้ตั้งแต่เริ่มต้น
“เฮ้ เซียอี่วลี่ลบข้อความในเว่ยป๋อนั่นแล้ว ฉันคิดว่าบางทีเซียอี่วลี่อาจสูญเสียมันให้หลินว่านว่าน”
“ดูเหมือนว่ามันจะ…”
บทที่ 244 : ทุกคนเมา แต่ฉันไม่เมา
เซียอี่วลี่ยังได้ยินเสียงกระซิบเบา ๆ ของนักข่าว แก้มของเธอเปลี่ยนเป็นร้อนผ่าวทันที
อายและโกรธ เธอไม่สามารถรักษาความสง่างามที่บังคับได้อีกต่อไป เธอเริ่มถูกคว่ำลงและกลายเป็นทะเลในใจเธอ ความเกลียดชังของเธอที่มีต่อหลินว่านว่านยังเพิ่มขึ้นอีก
ครึ่งชั่วโมงแต่มาเหตุการณ์พรมแดงก็สิ้นสุดลง
ผู้สื่อข่าวที่มีคุณสมบัติที่จะเข้าไปข้างในได้เข้ามานานแล้ว ในขณะที่คนอื่น ๆ ที่เหลือ อยู่ภายใต้คําสั่งของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย พวกเขายังปล่อยรูปภาพที่ถ่ายก่อนหน้านี้พร้อมกับข่าว
“ลุคหลินว่านว่านที่ดูน่าทึ่งฆ่าดวงดาว กลายเป็นราชินีแห่งพรมแดงในครั้งนี้”
“หลินว่านว่านเอาชนะซูม่านเอ๋อด้วยรูปลักษณ์ที่น่าทึ่ง!”
“เปิดเผย : แฟนหนุ่มที่อื้อฉาวของหลินว่านว่าน ตัวตนแท้จริงของเขาเป็นคนที่คาดไม่ถึง!”
ในขณะที่ข่าวพาดหัวของหลินว่านว่านว่อนทั่วอินเตอร์เน็ต
ไม่ว่าเธอจะเป็นชุดที่ไม่มีใครเทียบหรือแฟนที่มีข่าวลือของเธอกลายเป็นอันเฉียว สิ่งเหล่านี้ส่งผลให้เกิดการถกเถียงกันอย่างมากในหมู่ชาวเน็ต
หลินว่านว่านไม่คาดหวังว่าข่าวจะแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว ในเวลานี้เธอกําลังมุ่งหน้าไปยังสตูดิโอบันทึกเสียงกับอันเฉียว
ระหว่างทางอันเฉียวพูดอย่างกังวล “ คุณโปรไฟล์สูงเกินไปในเวลานี้ ยังไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ซูม่านเอ๋อเกลียดคุณอย่างแน่นอน เธอไม่ใช่คนที่จะยุ่งด้วย แฟน ๆ ของเธอก็ดุร้ายเช่นกัน ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณเข้าพัวพนบางสิ่งเช่นเถางุ่น นักการเงินของซูม่านเอ๋อมาจากกลุ่มสามคน และมีอิทธิพลอย่างมาก”
หลินว่านว่านหัวเราะอย่างขมขื่น เธอไม่ต้องการสิ่งนี้เช่นกัน
หลักการทํางานของเธอคือการที่ไม่ต้องกลัวถ้ามีฝีมือ หากไม่มีทุนก็ต้องซ่อนความสามารถและรอคอยเวลาก่อน มันไม่สายเกินไปที่จะเปิดเผยทักษะเพียงอย่างเดียวในภาย
อย่างไรก็ตาม ลู่ซานเป่ยไม่อนุญาตให้เธอมีคุณสมบัติต่ำ
“แต่ไม่เป็นไร” อันเฉียวเปลี่ยนการสนทนาและมองเธออย่างคลุมเครือ “ด้วยความชอบของนายน้อยถังและคุณลู่หนุนหลังคุณ สิบซูม่านเอ๋อก็ไม่สามารถเทียบคุณได้เช่นกัน”
“….”
เขากําลังพูดอะไร ทําไมทุกคนคิดว่าลู่ซานเป่ยชอบเธอ?
ดูเหมือนว่าเธอเป็นคนเดียวที่รู้ว่าหัวใจของลู่ซานเป่ยเป็นของคนอื่นแล้ว เมื่อคิดอย่างนี้หลินว่านว่านก็รู้สึกพอใจเล็กน้อยกับความรู้สึกมึนงงกับความคิดคนอื่นที่เหมือนเมาไม่ได้สติแต่เธอมีสติ
เธอจ้องมองที่อันเฉียวเฉกเช่นมองมนุษย์ที่โง่เขลา เธอขี้เกียจเกินไปที่จะอธิบายและถามหาเหตุผล “ลุง คุณรู้จักลู่ซานเป่ยด้วยเหรอ?”
“ฉันรู้จักเขาเล็กน้อยตอนนี้”
เขาเรียนรู้เพียงเล็กน้อยจากตันซีหยู แต่ไม่ชัดเจนเกี่ยวกับข้อมูลเฉพาะตัวตนแท้จริงของลู่ซานเป่ย
พื้นฐานสิ่งที่ตนพูด ถ้านี่เป็นราชวงศ์เกี่ยวกับระบบศักดินา แม้ว่าลู่ซานเป่ยไม่ใช่จักรพรรดิ อย่างน้อยเขาก็เป็นคนที่คล้ายๆกับพระราชา
เจ้าฟ้าอันเฉียวเริ่มแรกที่ได้ยินเขาหัวเราะเป็นเวลานานกับสองคํานี้
นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเขารู้ว่าหลินว่านว่านนั้นไม่ธรรมดา
ในขณะนี้พวกเขาได้เดินไปที่ทางเข้าโถงใหญ่ หลินว่านว่านยังไม่ได้ขออะไรเพิ่มเติม
“คุณทั้งคู่เชิญเข้าด้านในเลยค่ะ”
มีผู้คนมากมายนั่งอยู่ในห้องโถง มองไปผู้ชายดูหล่อและผู้หญิงก็ดูสวยงาม พวกเขาทั้งหมดแต่งกายอย่างมีเสน่ห์ และชุดแต่งกายถูกสร้างขึ้นโดยแบรนด์ดัง ๆ อาจกล่าวได้ว่าเป็นงานรวมดารา
ทีมงานผลิตที่แตกต่างกันกระจัดกระจายในพื้นที่ต่างๆ ภาพของพวกเขากระซิบและหัวเราะนั้นค่อนข้างสะดุดตา
อันเฉียวเหลือบมองและเห็นที่นั่งในแถวแรกสําหรับทีมผลิตของ เดอะพาเลซ
“สาวๆ ไปกันเถอะ”
เมื่อหลินว่านว่านก้าวไปข้างหน้าเธอรู้สึกได้ว่าผู้คนกําลังมองเธอมาจากรอบด้าน
ราวกับว่าเธอตาบอดเดินไม่ได้เมื่อเธอกอดแขนของอันเฉียวแล้วเดินลงบันไดไป
ซูม่านเอ๋อนั่งในที่แรกโดยบังเอิญมันติดกับบันได ขณะที่ว่านว่านเดินผ่านเธอ ว่านว่านรู้สึกได้ว่าเธอเย็นชาทันทีและไม่สามารถทําอะไรได้ แต่ถอนหายใจในหัวใจของเธอ
อา….ตอนนี้เธอคงกําลังแบกความขุ่นเคืองแน่นอน..
![เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]](https://i3.wp.com/novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/121497.jpg?resize=151,215 "เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]")
