เกิดใหม่ชาตินี้ ขอเป็นเศรษฐีนีในยุค 80 – เล่มที่ 4 ตอนที่ 92 เธอล่วงเกินตระกูลจูแล้ว

เล่มที่ 4 ตอนที่ 92 เธอล่วงเกินตระกูลจูแล้ว

จูฟ่างเป็นคนรับมือได้ง่ายดายขนาดนั้นที่ไหนกัน

แผลงฤทธิ์ในบ้านตั้งนานสองนาน ติงอ้ายเจินห้ามไม่ได้แม้แต่น้อย

จนกระทั่งบิดาของจูฟ่างเลิกงานกลับมา สองสามีภรรยาถึงสามารถยับยั้งจูฟ่างอยู่

จูฟ่างยังคงดึงดัน นั่งยองหายใจหอบบนโซฟา

ติงอ้ายเจินโดนลูกชายก่อกวนจนหมดสิ้นเรี่ยวแรง คร่ำครวญกับสามีของตน

 ฉันต้องทำอย่างไรกับลูก ครอบครัวเราไม่ด้อยนะ

ลูกหลงเด็กบ้านนอกจนไม่สนแม้แต่แม่แท้ๆ แล้ว! 

บิดาจูฟ่างไม่ได้ถูกภรรยาเบี่ยงเบนความคิดได้โดยง่าย จึงให้จูฟ่างเล่าเรื่องราวตั้งแต่แรกเริ่มโดยละเอียด

จึงเริ่มเล่าจากการรู้จักกับเซี่ยเสี่ยวหลาน ไปจนถึงโจวเฉิงและคังเหว่ยมาโอ้อวดความร่ำรวยในภัตตาคาร

หลังฟังจบแล้วบิดาของจูฟ่างก็แสดงความคิดเห็นอย่างรวดเร็ว

 เกิดเรื่องแบบนี้ แล้วยังจะหาคนรักได้อย่างไร? ลูกคุณกับเด็กคนนั้นลงเอยกันไม่ได้

คุณก็อย่าทำคนอื่นเขาลำบาก คุณจุกจิกกับปูมหลังของฝ่ายหญิง

ฝ่ายหญิงก็จะจุกจิกกับคุณสมบัติของฝ่ายชายได้เหมือนกัน 

ติงอ้ายเจินรังเกียจพื้นเพของเซี่ยเสี่ยวหลาน ทว่าบิดาจูฟ่างกลับชมเชยอีกฝ่ายมากทีเดียว

หญิงสาวชนบทคนหนึ่ง จะอาศัยความสาวความสวยแต่งงานกับใครสักคนก็ได้

นี่เป็นทางลัดของการเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิต แต่เซี่ยเสี่ยวหลานกลับต้องการยืนหยัดด้วยตนเอง

พื้นเพย่ำแย่แล้วอย่างไร ครอบครัวพวกเขาก็มิใช่จะช่วยเหลือเรื่องการงานไม่ไหว

รับปลาไหลจากชนบทเข้ามาขายในเมือง ไม่มีทั้งเงินทองและความรู้ ได้รู้จักกับคนจัดซื้อของบ้านพักรับรองประจำเมืองก่อน

ชั่วพริบตาต่อมาก็สานสัมพันธ์กับภัตตาคารอื่นๆ ไม่เพียงแค่หน้าตาสะสวย ทว่ายังมีความสามารถ

ความสามารถของจูฟ่างนั้นปกติธรรมดา มิเช่นนั้นจะถูกกำหนดอาชีพเป็นแค่ผู้จัดซื้อได้อย่างไร

หาภรรยาที่เก่งกาจสักคนก็ไม่เลว

สิ่งที่บิดาของจูฟ่างชมเชยมากที่สุดยังคงเป็นการตัดสินใจที่ทันท่วงทีของเซี่ยเสี่ยวหลาน

ติงอ้ายเจินแสดงออกว่ารังเกียจเดียดฉันท์ เซี่ยเสี่ยวหลานจึงตัดสินใจยุติธุรกิจส่งปลาไหลโดยพลัน

หันมาอีกทีก็ไปขายเสื้อผ้าอาภรณ์เสียแล้ว ที่สำคัญยิ่งกว่าคือคนรักคนนั้นของเซี่ยเสี่ยวหลาน

นายจูรู้ดีว่าคนเก่งกาจบนโลกใบนี้มีอยู่มากมายนัก

เขาเป็นผู้บริหารระดับรองแล้วอย่างไร เบื้องบนมิใช่ยังมีผู้บริหารระดับสูงอีกหรือ?

อีกฝ่ายท่าทางสูงส่ง นายจูไม่รู้เบื้องหน้าเบื้องหลัง จึงไม่ก่อเรื่องยุ่งยากให้แก่เซี่ยเสี่ยวหลาน

ชื่นชมส่วนชื่นชม ทว่าเซี่ยเสี่ยวหลานเป็นสาเหตุทำให้จูฟ่างกับมารดาแตกคอนั้นเป็นเรื่องจริง

มนุษย์มีการเลือกที่รักมักที่ชัง นายจูจึงเกิดความขุ่นข้องต่อเซี่ยเสี่ยวหลานเช่นกัน

แต่เขามีกึ๋นกว่าติงอ้ายเจินและอดทนได้มากกว่า หากสถานะของคนรักที่เซี่ยเสี่ยวหลานคบหาคนนั้นยังไม่ชัดเจน

นายจูจะไม่ผลีผลามลงมือเป็นอันขาด

จูฟ่างยังคงไม่ยอมแพ้ ลูกชายไม่ได้เรื่องขนาดไหน อย่างไรเขาก็ให้กำเนิดด้วยตนเองอยู่ดี

นายจูจึงมีสีหน้าเคร่งขรึม

 เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ยังควบคุมอารมณ์ไม่ได้ อีกหน่อยแกจะทำงานที่ดีกว่ากว่านี้ได้หรือ? ไม่ไปทำงาน แกพูดออกมาง่ายจริง ให้แกย้ายออกจากบ้านสักสองเดือนสิ

เงินเก็บแค่นั้นในมือแกประคองชีวิตไม่อยู่แน่นอน! หากไม่พึ่งพาครอบครัวแล้วตัวแกเองจะสามารถหาการงานดีๆ

อะไรได้ งานคนจัดซื้อไม่ลำบาก ทั้งยังมีอิสระเสรี แม้เงินเดือนเพียง 70 หยวน แต่ภัตตาคารของพวกแกกินอะไร โรงอาหารของหน่วยงานทั่วไปกินอะไร? 

จูฟ่างอาศัยอยู่บ้านไม่ต้องจ่ายค่าครองชีพ

เงินเดือนจึงเป็นเงินส่วนตัวของเขาทั้งหมด

อีกทั้งติงอ้ายเจินมักจะมอบเงินให้เขาเพิ่มเติมด้วย

จูฟ่างจึงไม่เคยมีช่วงเวลาที่ขัดสนโดยแท้จริง ไม่ว่าจะเป็นเสื้อแจ็กเก็ตหนังราคาเป็นร้อยหยวนในศูนย์การค้า

หรือรองเท้าหนังหลายสิบหยวนต่อหนึ่งคู่ หากเขาต้องการซื้อก็ซื้ออย่างไม่ลังเล

แม้ก้นบึ้งของจิตใจไม่อยากยอมแพ้ แต่รู้ดีว่าสิ่งที่บิดาของเขากล่าวนั้นเป็นความจริง

 ถ้าแม่ไปก่อกวนเธออีก และมีคนอื่นมาหาเรื่องผมที่ภัตตาคาร งานการผมไม่เอาแล้ว

บ้านผมก็จะไม่กลับด้วย ออกไปขอทานเสียเลยดีกว่า! 

ติงอ้ายเจินด่าทอเซี่ยเสี่ยวหลานได้ แต่กล้าฉุนเฉียวกับลูกชายเธอหรือเปล่า?

ในใจเกลียดชังเซี่ยเสี่ยวหลานแทบตาย ทว่าถูกคำข่มขู่ของจูฟ่างหักห้ามอุบายเล่นงานไว้ชั่วคราว

ตกกลางคืนขณะนอนหลับฟันกรามที่ขบเคี้ยวก็ไม่ผ่อนคลาย

 เหล่าจู ฉันไม่มีทางยอมรับเรื่องแบบนี้หรอกนะ! 

นายจูพลิกกายท่ามกลางความมืด  ทนอีกหน่อย

ดูสถานการณ์ก่อน 

โง่เง่าหรือเปล่านี่ จะทำอะไรก็ต้องรอให้กระแสของเรื่องราวผ่านพ้นไปก่อนสิ

เมื่อจูฟ่างไม่ได้หลงใหลในเด็กสาวนั่นขนาดนั้นแล้ว ถึงจะลงมือจัดการได้

หากผู้ชายที่มาหาจูฟ่างถึงภัตตาคารไม่มีน้ำยาใดๆ การจัดการหญิงสาวชนบทแค่คนเดียว

ต้องรีบร้อนเพียงนี้หรือ ลงมือเมื่อไรล้วนไม่ต่างกัน ไร้ซึ่งที่พึ่งพิงจะสามารถตะเกียกตะกายไปได้สูงกว่าตระกูลจูสักเท่าไรเชียว?!

เซี่ยเสี่ยวหลานไม่รับรู้ความวุ่นวายของบ้านจูแม้แต่น้อย

ทว่าท่าทางของติงอ้ายเจินเจ้าคิดเจ้าแค้นทีเดียว เธอต้องระแวดระวังการโต้กลับของอีกฝ่ายไว้ก่อนอยู่ดี

เซี่ยเสี่ยวหลานแบ่งเนื้อมาสองชั่ง

อีกทั้งซื้อน้ำตาลทรายสองถุงติดไม้ติดมือไปเยือนบ้านของหูหย่งไฉ

เพื่อขอบคุณหูหย่งไฉและภรรยาที่ช่วยหาบ้าน

เธอพึงพอใจในบ้านที่เช่าอาศัยตอนนี้มากเหลือเกิน บ้านตั้งอยู่ใจกลางเมืองซางตู จะเดินทางไปทิศทางใดล้วนสะดวกเป็นอย่างยิ่ง

ห้องหับดูภูมิฐาน ลานบ้านกว้างขวาง เซี่ยเสี่ยวหลานจอดจักรยานได้ง่ายดายนัก

ย่าอวี๋ภาวะอารมณ์แปรปรวน แต่ไม่เริ่มหาเรื่องก่อน รับค่าเช่าห้องจำนวน 20 หยวนต่อเดือน ขอเพียงไม่พาคนนอกกลับบ้านค้างแรม ย่าอวี๋ก็จะไม่ยุ่งวุ่นวายกับเรื่องของเซี่ยเสี่ยวหลานและมารดา

เซี่ยเสี่ยวหลานมักส่งของกินให้ย่าอวี๋อยู่บ่อยครั้ง ทว่าย่าอวี๋ก็ไม่รับไว้

ฝ่ายนั้นเคารพเส้นเขตแดนระหว่างผู้ให้เช่าและผู้เช่าอย่างเคร่งครัด

ไม่มีความคิดจะสนิทสนมกับเซี่ยเสี่ยวหลานและมารดา ความรักใคร่กลมเกลียวที่ชีวิตของเซี่ยเสี่ยวหลานขาดหายไปก็ได้หลิวเฟิน

หลิวหย่ง และหลี่เฟิ่งเหมยเติมเต็มแล้ว ย่าอวี๋จะโปรดปรานเธอหรือไม่

เธอไม่เก็บมาใส่ใจแม้แต่น้อย

บ้านเช่าหลังนี้ดูดีมาก เธอต้องการขอบคุณหูหย่งไฉกับภรรยาเสียหน่อย

และหอบความคิดที่จะถามไถ่ข่าวคราวไปด้วยเช่นกัน

หูหย่งไฉรู้จักกับจูฟ่าง ต้องหยั่งรู้ความเป็นไปของตระกูลจูอย่างแน่นอน

ระยะทางของบ้านหูและบ้านอวี๋ไม่ไกลกัน หนึ่งคือตึกสูงสำหรับอาศัยอีกหนึ่งคือบ้านชั้นเดียว

พอเห็นเซี่ยเสี่ยวหลานหอบหิ้วของมาเยี่ยมเยียน

รอยยิ้มบนใบหน้าภรรยาหูหย่งไฉก็ไม่หุบ ของฝากพิเศษหรือไม่ ย่อมพิเศษอยู่แล้ว! อย่างไรเสียเธอก็ชมชอบหญิงสาวอย่างเซี่ยเสี่ยวหลานคนนี้นัก ใจกว้างต่อผู้อื่นและกระทำทุกสิ่งอย่างเปิดเผย

ใครจะไม่ยินดีคบค้าสมาคมกับเซี่ยเสี่ยวหลานเล่า?

มาจากครอบครัวชนบทแล้วอย่างไร สามารถจ่ายเงินเช่าห้องของบ้านอวี๋ 20 หยวนต่อหนึ่งเดือนได้ ผู้ที่ไร้เงินทองในมือคนไหนจะกล้าทำเช่นนี้

 เธอมาเยือนบ้านเช่นนี้พี่สะใภ้ยินดีต้อนรับเป็นอย่างมาก คราวหน้าจะเห็นเป็นคนนอกอีกไม่ได้นะ! 

ชาติก่อนเซี่ยเสี่ยวหลานปีนป่ายจากการเป็นพนักงานขายระดับล่างขึ้นไป

มีความเคยชินบางอย่างที่ฝังลึกเข้ากระดูกเสียแล้ว

เป็นแขกเหรื่อเยี่ยมเยียนอย่าสนว่าของฝากจะมากน้อยเท่าไร แต่ต้องมี ‘ของขวัญติดมือ’ จึงจะดูมารยาทงาม

มารยาทงามเกินไปดูห่างเหินหรือ? มารยาทงามไร้คนถือโทษ

แต่ไหนแต่ไรเธอและบ้านหูก็ไม่เกี่ยวข้องกัน ปฏิบัติดีต่อกันและกัน

ทุกคนถึงจะมีมิตรภาพได้

มีคนเชิญหูหย่งไฉรับประทานอาหาร บ้านหูจึงเหลือเพียงภรรยาหูหย่งไฉและลูก

แม้บอกว่าเป็นเด็ก แต่ตึ่นโตก็อายุ 15 ปีแล้ว

อ่อนวัยกว่าเซี่ยเสี่ยวหลานเพียงไม่กี่ปี ทว่ายังคงเต็มไปด้วยความไม่ประสา

เซี่ยเสี่ยวหลานค่อยๆ ดึงหัวข้อสนทนาเข้าเรื่องบ้านจู ภรรยาหูหย่งไฉตกตะลึงไป

นึกว่าเซี่ยเสี่ยวหลานชอบจูฟ่างเข้าแล้ว

แต่เมื่อเช้าเธอออกไปซื้ออาหาร

ยังได้ยินคนพูดกันว่าแม่สาวเซี่ยผู้มาใหม่หน้าตาสะสวย คบหากับคนงดงามเช่นกัน เป็นคู่หมายที่ขับรถบรรทุก

ข่าวคราวแพร่สะพัดออกไปเร็วเหลือเกิน

โจวเฉิงยังไม่ได้ขยับความสัมพันธ์อีกขั้นด้วยซ้ำ ก็ถูกผู้คนพบเห็นเสียแล้ว

เซี่ยเสี่ยวหลานไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรต้องปกปิด

บอกอย่างซื่อตรงว่าเหมือนตนจะทำให้มารดาของจูฟ่างขุ่นเคือง เกรงกลัวว่าตระกูลจูจะแก้แค้น

 พี่สะใภ้ พี่ดูสิว่าเรื่องนี้บานปลาย… 

ภรรยาหูหย่งไฉรู้สึกไม่ธรรมดาเหมือนกัน  เธอไม่เคยคบกับจูฟ่างจริงๆ หรือ? 

หูหย่งไฉเคยบอกเล่าเกี่ยวกับฐานะของครอบครัวจูฟ่างอยู่บ้าง

เมื่อได้ยินว่าเซี่ยเสี่ยวหลานทำคนเขาขุ่นเคืองแล้ว ภรรยาหูหย่งไฉจึงเกิดความรู้สึกกังวลแทนเธอเล็กน้อย

 ฐานะครอบครัวจูฟ่างดีพอสมควร แม่ของเขาเป็นผู้อำนวยการกองในหน่วยงาน

พ่อเขาทำงานที่หน่วยงานรัฐ 

ภรรยาหูหย่งไฉกดสุ้มเสียงให้เบาลง

ไม่เพียงแต่บิดาจูฟ่างที่ทำงานในหน่วยงานรัฐ

คนตระกูลจูล้วนกระจายอยู่ในหน่วยงานต่างๆ ช่างเป็นงูประจำถิ่นโดยแท้

มิเช่นนั้นรสนิยมจูฟ่างจะสูงลิ่วหรือ นั่นเพราะเขามีความมั่นใจในชาติตระกูลของตนเองมาก!

แววตาของภรรยาหูหย่งไฉเต็มไปด้วยความกังวล

เกลี้ยมกล่อมเซี่ยเสี่ยวหลานอย่างเสียไม่ได้

 สิ่งที่พี่สาวจะพูดกับเธอมาจากใจจริง คนรักที่หน้าตาหล่อเหลาใครจะไม่ชอบกัน? แต่บางครั้งความหล่อเหลาก็กินแทนข้าวไม่ได้ รู้มาว่าคนรักของเธอนั่นเป็นคนต่างถิ่น

ถ้าตระกูลจูทำเรื่องวุ่นวายต่อเธอ ห่างกันไกลลิบขนาดนั้นเขาจะช่วยเหลืออะไรได้ 

คบหากับจูฟ่างย่อมแตกต่างกัน ชายหนุ่มผู้มีสถานะทางสังคม การงานก็ไม่เลว

สิ่งสำคัญคือตระกูลจูฐานะดี

หูหย่งไฉเคยกล่าวขณะอยู่บ้านว่าจูฟ่างนั้นชอบเซี่ยเสี่ยวหลาน ถึงด้านสถานะจะย่ำแย่ไปหน่อยก็ไม่กลัว

แม้ว่ามารดาจูฟ่างจะคัดค้านเพียงใด แต่ใต้หล้านี้มีคนเป็นพ่อแม่ที่ไหนจะขัดใจลูกชายได้?

เซี่ยเสี่ยวหลานขมวดคิ้ว ปีศาจรับใช้ช่างต่อกรด้วยได้ยากเย็นนัก คิดไม่ถึงว่าตระกูลจูยังเป็นงูเจ้าถิ่นตัวน้อยเสียด้วย

 ขอบคุณพี่สะใภ้มาก คนรักฉันไม่อยากเปลี่ยน อย่างไรก็ตามเดี๋ยวฉันกลับไปครุ่นคิดอีกทีว่าควรทำอย่างไรกับเรื่องนี้ดี 

 

เกิดใหม่ชาตินี้ ขอเป็นเศรษฐีนีในยุค 80

เกิดใหม่ชาตินี้ ขอเป็นเศรษฐีนีในยุค 80

เธอคือประธานเซี่ย หญิงผู้แข็งแกร่ง และยังเกิดใหม่เป็น เซี่ยเสี่ยวหลาน หญิงสาวชื่อแซ่เดียวกับเธอที่ฆ่าตัวตายท่ามกลางคำนินทาในยุค 80 เธอมีโอกาสได้เกิดใหม่อีกครั้ง ทำไมต้องมาอยู่อย่างอดสูแบบนี้ด้วยเล่า?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท