คุณทนาย จดทะเบียนสมรสกัน – ตอนที่ 24 อาบน้ำให้เธอ

เตชิตพาเธอกลับถึงไวโรจน์วิลล่าก็ประมาณ 4 ทุ่ม นัชชาเผลอหลับในรถกลัวว่าเธอจะตื่นมาโวยวายเลยตัดสินใจอุ้มเธอลงจากรถอย่างเบามือ

ร่างกายที่ไร้ซึ่งสติถูกวางไว้ที่เตียงนุ่ม เธออยากจะหลับต่อ ต่กลับมีมือมาถูกตัวเธอดันออกโดยไม่ได้ลืมตามอง  ไม่เอาน่า 

 อะไรคือไม่เอาน่า ฉันจะเอาเธอแน่ๆ  เตชิตสติหลุด ดึงชุดเธอจนขาดไม่อยากเสียเวลาแกะกระดุม

ถอดจนหมด เนื้อตัวที่ขาวเนียนมีรอยแดงที่มาจากเลือดข้างใน เตชิตก็ไม่ดูและลากเธอเข้าไปในห้องน้ำ

น้ำอุ่นไหลจากศีรษะลงล่าง นัชชาตื่นขึ้นมาทันที  อ้า คุณจะทำอะไร ปล่อยฉันนะ ปล่อย!! 

เตชิตปวดหัวกับเสียงร้องของเธอ ฟาดเข้าไปที่ก้นกบของเธอเบาๆ  เงียบๆ น่า บนเตียงไม่เห็นโวยวายเลย ตอนนี้รู้จักโวยวายแล้วเหรอ 

นัชชาไม่ได้สนใจ ถ้าเขาไม่พยุงเธอก็ยืนแทบไม่ไหว  นายก็เป็นแค่ไอ้แก่ชั่ว! 

 … 

ลำพังแค่คำว่า ‘ชั่ว’ นี่พอทนได้ เพราะอยู่กับเธอเขาก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ แต่คำว่า ‘แก่’ นี่มันอะไรกัน เขาแก่ตรงไหน

นัชชาเริ่มอธิบายโดยไม่ต้องรอให้เขาถาม  ก็คุณอายุตั้งสามสิบสอง แต่ฉันเพิ่งจะยี่สิบสี่ วัวแก่กินหญ้าอ่อน คุณได้กำไร… 

เตชิตอึ้ง ยืนหัวเราะ ยกฝักบัวออกสาดไปที่ตัวเธอแบบไม่มีความนุ่มนวล หยิบชุดคลุมมาห่มให้เธอ

ไม่ต้องอาบแล้ว เธอก็ไม่สบายตัว เขาก็ร้อนทั้งตัว

…………………

เช้าวันรุ่งขึ้น นัชชาตื่นมาด้วยอาการเมาค้างรู้สึกปวดหัว ดูเวลาที่หัวเตียงประมาณ 9 โมง 50 ใกล้จะ10 โมงแล้ว นอนกินบ้านกินเมืองกว่าจะตื่นมาได้

นัชชายกมือขึ้นถูหน้าเรียกสติ สักพักมาสายเข้า หยิบขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นจินต์

เธอรับสายด้วยน้ำเสียงขี้เกียจ  ฮัลโหล 

 นัชชา นัชชา 

เสียงดังแสบหู นัชชายกโทรศัพท์ออกจากหูรอให้เสียงเงียบหายแล้วค่อยเอาจ่อหูอีกที  เธอเป็นอะไร 

 อ้าๆๆๆ ฉันจะฆ่าไอ้เลวนั้นทิ้ง 

 ไอ้เลวไหน 

 ธนัท 

 ธนัทไหน 

 เมื่อคืนเขาพาฉันกลับ 

ได้ยินถึงนี่ นัชชาเริมตื่นเต้น  เขาทำอะไรเธอรึเปล่า 

 เขา…  จินต์ชะงัก อธิบายไม่ถูก  เขาพาฉันเข้าโรงแรม ถอดเสื้อนอกฉันทิ้งหมดเลย… 

นัชชาตกใจลุกขึ้นนั่ง  ห้ะ 

 แล้ว แล้ววว เขาได้ทำอะไรเธออีกมั้ย… 

จินต์ตะโกนด่า  เปล่า เขาแค่มัดมือมัดขาฉันไว้กับเตียง 

 …  นัชชาผิดหวัง  มัด…เธอเหรอ 

 ดูๆ ไปหน้าตาเหมือนจะเป็นคนดีแต่ที่แท้ก็เป็นไอ้แก่โรคจิต เสียดายที่ฉันเคยคิดว่าเขาเป็นคนดี ถุย เมื่อก่อนฉันยังเด็กเกินไปเลยตาถั่ว 

นัชชายังตามเรื่องราวไม่ทัน  ธนัท เธอรู้จักเขาเหรอ 

 เธอไม่รู้เหรอ เตนัทลอว์เฟิร์มเตชิตกับธนัทเป็นคนสร้าง ฉันเดาว่าเมื่อคืนเตชิตเขาไม่อยากดูแลฉันเลยทิ้งฉันให้ธนัทดู  จินต์ไม่อยากพูดถึงเพราะมันน่าอาย  เมื่อคืนเตชิตทำอะไรรุนแรงกับเธอรึเปล่า 

เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนัชชาจำอะไรได้แค่นิดๆหน่อยๆ  รู้สึกว่า…ไม่ได้ทำอะไร 

 งั้นก็ดีแล้ว  จินต์เงียบไปสักพัก  นัช ฉันรู้สึกว่าเตชิตก็เป็นคนดีอยู่นะ ดึกดื่นยังมารับเธอแถมดูเป็นห่วงเธอด้วย 

นัชชาตกใจ  เธอพูดอะไรของเธอ 

ทั้งสองคนพูดคุยกันสักพัก หลังวางสาย นัชชา

เธอทิ้งตัวนอนลงไปที่เตียง ภาพเมื่อคืนแวบเข้ามาในหัว รวมถึงคำพูดสุดท้ายที่เธอพูดในรถ

นัชชาหยิบหมอนขึ้นมาปิดหน้า ตอนนี้หน้าเธอเริ่มกลายเป็นสีแดง ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่พูดคำๆนั้นกับเตชิต

แต่เมื่อคืนเตชิตไม่ได้บังคับเธอ ยังดีที่เขายังมีความเป็นคนอยู่บ้าง

นัชชาพยายามหาวิธีที่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนน้อยที่สุด เธอเลยอยากทำอาหารเย็นให้เตชิตกิน แต่เขากลับโทรมาหาเธอให้เข้าไปหาเขาหน่อยมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับคดี

นัชชาเห็นว่าเป็นเรื่องสำคัญเลยรีบเรียกรถไปหาเขา เตชิตเป็นคนดูแลคดีให้ทั้งสองคนต้องเจอกันเป็นธรรมดาอยู่แล้ว แต่ครั้งนี้เป็นการพบกันแบบทางการที่ห้อง VIP

นอกจากเธอยังมีทนายที่จินต์แนะนำมา ทนายปวิมล

เมื่อเธอผลักประตูเข้าห้องก็เจอเตชิตที่นั่งหน้านิ่งอยู่

นัชชาสูดหายใจ แกล้งทำตัวเหมือนนิ่งๆ สงบๆ นั่งอยู่หน้าเขาสองคน

 คุณนัชชา วันนี้ที่เราเรียกคุณมาเกี่ยวกับคดีที่คุณต้องให้ความร่วมมือกับเรา หวังจะปรึกษาเรื่องนี้แบบลงละเอียดกับคุณหน่อย 

นัชชาแกะซองออกแล้วก็ทำให้เธอหน้าเริ่มซีด ภาพที่เห็นคือมีชายหญิงที่กำลังพัวพันกันในทีที่เธอคุ้นเคย ห้องรับแขก ห้องครัว รวมถึงห้องนอน

เห็นทุกการกระทำทำให้เธออยากอ้วก เธอเลยยัดรูปกลับเข้าไปไว้ในซองตามเดิม  รูปพวกนี้พวกคุณไปเอามาจากไหน 

ทนายปวิมลยิ้ม  ที่เตนัทมีโอกาสชนะคดีสูงเป็นเพราะว่าเรามีวิธีของเรา แต่คุณไม่ต้องห่วงเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันคือความจริง 

นัชชายิ้มออกมาเล็กน้อย แต่รอยยิ้มนี้ทำให้คนเห็นรู้สึกเจ็บ  ฉันรู้ 

บอกว่ามันเป็นของปลอม เธอก็ไม่เชื่อ

เตชิตเห็นหน้าเธอเริ่มซีด สายตาเริ่มเย็นชา  ถ้าเสียใจเลิกฟ้องตอนนี้ยังทัน 

นัชชามองไปทางเขา  ว่าไงนะ 

 ยังคิดถึงอยู่เหรอ 

เธอตกใจ รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร รีบเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นเหมือนเดิม  เปล่า ฉันแค่รู้สึกโกรธ 

พูดจบ เตชิตก็ได้มองเธอแต่เอาตารางเอกสารยื่นให้เธอ  นี่เป็นเอกสารที่บริษัทดวิษเหมือนแอบทุจริตเมื่อหลายปีที่ผ่านมา 

นัชชาไม่เข้าใจ  จะให้ฉันทำอะไร 

 เพราะคดีในครั้งนี้คุณนัชชาต้องการได้รับทรัพย์สินที่มากกว่า เพราะฉะนั้นเราต้องการให้คุณร่วมมือกับเรา เราอยากจะรู้ว่าสามีคุณมีเงินกับทรัพย์สมบัติทั้งหมดประมาณเท่าไหร่ ทนายปวิมลรับหน้าที่พูดต่อ

นัชชาขมวดคิ้ว หลังจากแต่งงานดวิษเขาก็ทำอะไรลับๆไม่ให้เธอรู้  ฉันเข้าถึงทรัพย์สมบัติของเขาไม่ได้หรอก หลังแต่งงานเขาก็ตั้งใจปิดบังฉันมาตลอด 

ทนายปวิมลพยักหน้า เงยหน้าดันแว่นตาขึ้น  ผมแนะนำอยากให้คุณย้ายกลับไปอยู่บ้านชั่วคราว 

นัชชาอึ้ง  แต่ว่า… 

 ผมรู้ว่าคุณลำบากใจ แต่อยากให้คุณอดทนเพื่อคดี พวกเราก็จะดูแลความปลอดภัยและสิทธิ์ของคุณ ไม่ให้คุณโดนทำร้าย 

 …  นัชชากำมือแน่น เธอหันไปมองเตชิต เขาก็กำลังมองเธอ ในสายตากลับไม่แสดงอารมณ์ใดๆ