ธิชาปิดตาลง พยายามใช้จิตวิทยาหลอกเส้นประสาทของตัวเองพยายามจะให้เป็นเหมือนอัมพาต
ผู้ชายขึ้นเตียงมา ร่างกายหนักทาบทับร่างกายของเธอ
ถึงจะพยายามอดกลั้นอย่างถึงที่สุดแล้ว แต่เธอก็ยังสั่นเทาอยู่เบาบาง
ธาวินเข้าไปในผ้าห่มอย่างคล่องแคล่ว ยื่นมือออกไปปลดชุดนอนของเธอออก
ร่างกายที่อบอุ่นของธิชาถูกพันธนาการไว้ในอ้อมกอดของเขา รอเป็นเวลานานเขาก็ยังไม่เคลื่อนไหวต่อไป
ภายในห้องอันมืดสนิท แสงจันทร์จากนอกหน้าต่างถูกปิดกั้นโดยผ้าม่านที่สีเข้มราวกับหมึกดำ
ธิชามีความสงสัยจนลืมตาขึ้น พยายามสำรวจสีหน้าของผู้ชาย แต่ถึงจะพยายามเพ่งมองก็เห็นเพียงเงาเลือนราง มองไม่เห็นหูตาคอจมูกปาก
เธอกำมือทั้งคู่แน่นอย่างเคยชิน ในฝ่ามือเริ่มมีเหงื่อของความตื่นเต้นไหลออกมา
ถ้าหากไม่ใช่วันนั้นถูกกรอกยาชามนั้นลงไป บริเวณท้องของเธอคงจะจุกเสียดไม่หยุด ย้ำเตือนให้เธอคิดถึงความเจ็บปวดที่สูญเสียลูกน้อยไปวันนั้น……
เธอคิดว่าตัวเองไม่มีความกล้ามากพอจริงๆ ไม่มีความกล้าที่จะจากธาวินไป
ถึงแม้ว่าเธอจะหลบไม่ถึงหนึ่งเดือน
แต่ว่านี่มันก็ไม่ได้ง่ายแล้ว
ธาวินเกลียดมากที่สุดคือการทรยศ ก่อนที่ธิชาจะกลับมา แทบไม่กล้าจะคิดว่าตัวเองจะต้องเจอกับอะไร
……
เธออดทนรอคอยจนเหงื่อตก เวลาผ่านไปสักพักใหญ่ท้ายที่สุดก็รอจนผู้ชายเอ่ยปาก
ในน้ำเสียงของธาวินฟังไม่ออกถึงความโกรธ แต่กลับกลายเป็นเหมือนหยอกล้อเล่นอยู่
เขาโน้มตัวลงมาพรมจูบร่างกายของเธอบริเวณผิวหนังอ่อนนุ่มทุกพื้นที่ หยอกล้อด้วยความชอบ พูดเหมือนยิ้มแต่ไม่ยิ้ม: น้องสาวกลับมาตรงเวลา เชื่อฟังดีทีเดียว
ร่างกายของธิชาสั่นเล็กน้อย ระมัดระวังตัวป้องกัน
ปกติแล้วธาวินจะเรียกชื่อของเธอ เวลาอารมณ์ดีหรือว่าขณะพะเน้าพะนอถึงจะเรียกเธอว่าเด็กดี ถ้าเรียกว่าน้องสาว เกินครึ่งจะเป็นการเหยียดยามอย่างรุนแรง มีเพียงแค่อารมณ์ไม่พอใจจนถึงขีดสุด ถึงจะเรียกเธอแบบนี้
ข้อมือของเธออยู่ดีๆก็ถูกเขาบีบรัดเอาไว้ ทันใดนั้นเองด้านล่างก็มีสิ่งนั้นที่ร้อนผ่าวดั่งเปลวไฟของเขา
ธิชาถูกความร้อนจนสั่นระริก ข้อมือยังถูกบีบแน่นตรึงเอาไว้ ไม่สามารถดิ้นหลุดออกมาได้
แค่ได้ฟังธาวินพูดด้วยความหมายลึกซึ้ง วันเวลาที่คุณไม่ได้อยู่ข้างกาย พี่ชายนอนหลับไม่สนิททุกคืนเลย คิดถึงคุณอย่างมาก……รู้สึกถึงมันได้หรือเปล่า? หืม?
มือใหญ่ของเขากุมมือเล็กของเธอเอาไว้ เรี่ยวแรงค่อยๆหนักหน่วง
ธิชาตอบรับด้วยเสียงคลุมเครือ ในใจนั้นธาวินตัดสินชี้ขาดไม่ได้ว่าท่าทางของธาวินลักษณะนี้นั้นแท้จริงแล้วแกล้งทำเป็นผ่อนคลาย หรือว่าระงับอารมณ์ได้แล้วจริงๆ
เธอนั้นไม่กล้าทำอะไรหุนหันพลันแล่น คิดเพียงแต่ว่าไม่ว่าคืนนี้ธาวินอยากจะทำอะไรกับเธอ เธอก็จะให้ความร่วมมือโดยดี
เพราะว่าประสบการณ์ที่สะสมมาอย่างยาวนานได้บอกข้อสรุปกับเธอว่า ยิ่งต่อต้านเวลาที่เขาโกรธ ยิ่งมีจุดจบที่น่าเวทนาขึ้นเท่านั้น
ธาวินปล่อยมือ โอบกอดเธอไว้ในอ้อมอกแกว่งไปมาเบาๆเหมือนเด็กทารก
ฉันทำไม่ดีกับคุณอย่างนั้นเหรอ? ฉันเป็นพี่ชายของคุณนะ หลายปีที่ผ่านมานี้ คนที่รักมากที่สุดก็คือคุณนะ……คิดจะไปก็ไป แล้วยังก่อเรื่องจนคนเขารู้ไปทั่ว กลัวว่าคนอื่นจะไม่รู้อย่างนั้นเหรอว่าผู้หญิงของฉันหนีไปแล้ว หรือว่ากลัวว่าจะไม่มีคนหัวเราะเยาะพี่ชายคุณใช่หรือเปล่า? ธิชา คุณนี่มัน……จิตใจโหดเหี้ยมเหมือนหมาป่าจริงๆ
น้ำเสียงแผ่วเบาของเขาทำให้ธิชาอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าคืนนี้เขาดื่มมากไปหรือเปล่า……
ถึงแม้ว่าร่างกายของเขาจะไม่มีกลิ่นเหล้าเลยก็ตาม
ธิชาเม้มริมฝีปาก นานมากกว่าจะพูดเสียงต่ำออกมา ทำเหมือนกับว่าฉันเป็นเครื่องมือแสดงความจงรักภักดีของตระกูลมงคลวัชรกุล ยาจีนหนึ่งชามทำให้ฉันสูญเสียความสามารถที่จะเป็นแม่คนกลายเป็นหมัน……นี่ถือว่าพี่ชายดูแลฉันอย่างดีอย่างนั้นเหรอ?
ผู้ชายกอดเธอแน่นตลอดเวลา เหมือนกับว่ากอดสิ่งที่หวงแหนมากที่สุดของตัวเองอยู่
เขาจูบร่างกายอันอ่อนนุ่มของธิชา ดูดกลืนกินผิวอันบอบบางของเธอทุกสัดส่วน……
ธิชาสั่นระทวยอยู่ในอ้อมกอดของเขา
เขาถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย คุณไม่ใช่ว่าเดิมทีไม่ยินยอมคลอดลูกให้ผมไม่ใช่เหรอ?
ธิชากลืนไม่เข้าคายไม่ออก เธออดกลั้นความรู้สึกที่แสนขมขื่นเอาไว้ ฉันนั้นไม่อยากที่จะคลอดลูกของคุณ แต่ฉันก็ไม่เคยพูดว่าไม่อยากจะเป็นแม่คน ผู้หญิงทุกคนยังไงก็จะต้องแก่ตัว ฉันมีความหวังว่าหลังจากที่ฉันแก่แล้วจะมีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมืองโอบล้อม แต่ตอนนี้ความปรารถนานี้คงไม่มีเป็นจริงแล้ว……
ไม่รู้ว่าเมื่อใดที่ผู้ชายมุดเข้าไปในส่วนลึกของผ้าห่ม จูบไปที่บนท้องน้อยของเธอ
แรงที่เขาใช้จูบเธอนั้นค่อนข้างเบา จนทำให้เธอคันยุบยิบ
พอคุณแก่แล้ว ฉันก็ยังอยู่ข้างกายเป็นเพื่อนคุณได้ คุณจะกลัวอะไร หืม?
ธาวินจูบท้องน้อยที่เรียบแบนเรียบเนียนของเธอเป็นระยะๆ เอ่ยปากพูดเบาๆ
ร่างกายของธิชาอ่อนระทวยไปเรื่อยๆ จิตใจกลับยิ่งหนักแน่นขึ้นไปอีก……
ยิ่งเย็นชาขึ้นเรื่อยๆ……
เธอนอนหงายอยู่บนหมอน สีหน้าแข็งกระด้างมองไปยังเพดานอันมืดมิด
เสียงที่เปล่งออกมานั้นเย็นชาเต็มไปด้วยความขมขื่น ธาวิน คุณมันไอ้คนหลอกลวง
ธาวินใช้แขนยันกายขึ้นมาทั้งสองด้าน ริมฝีปากบางตกลงไปที่ตำแหน่งหัวใจของเธอ
จูบลงไป
ฉันหลอกคุณตรงไหน
ธิชาไม่แสดงสีหน้าออกมาใดๆ สายตาเองก็ไม่เบิกบานใจเลยเช่นเดียวกัน
ธาวินคิดว่าเธอจะตำหนิการกระทำที่โหดร้ายของเขา
หรือว่าคงจะด่าทอเขาที่ทรมานเธอและทำให้เธออับอายมาหนึ่งปีกว่ามานี้
อย่างไรก็ตามธิชาทำเพียงหัวเราะเยาะเย้ย พูดอย่างดูถูก: รอจนฉันแก่แล้ว กลัวว่าคุณก็คงด่วนตายไปแล้วละ ยังจะมาอยู่เป็นเพื่อนฉันได้อยู่อีกเหรอ? คุณคิดหรือว่าตัวเองเป็นคนชั่วอายุยืนยาวเป็นพันๆปี อยู่ยงคงกระพันไม่มีวันตายหรือยังไง?
ผู้ชายที่แอบอิงอยู่คาอกของเธอเหมือนว่าจะตกตะลึงอยู่นาน
รอจนเขากลับคืนสติ หัวเราะอย่างเย็นชาออกมา แก้แค้นโดยการใช้มือใหญ่บีบเคล้นก้นของเธอเอาไว้
น้องสาวร่านขนาดนี้ ไม่ได้เห็นแค่วันเดียวก็ออกไปข้างนอกยั่วยวนผู้ชายดิบเถื่อนกลับมาให้ฉันซะแล้ว ฉันจะไปกล้าให้คุณตายทีหลังฉันได้ยังไงกัน วางใจเถอะ ถ้าชีวิตของฉันด่วนตายจากไป ก็จะลากคุณเข้าไปในโลงศพด้วยกัน
