กงหย่วนที่ให้ความสนใจกับการแสดงออกของเย่เทียนมาตลอด เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของเย่เทียนเปลี่ยนไปเขาจึงรีบถามว่า ท่านเย่ครับ ท่านนึกอะไรได้งั้นเหรอครับ?
ใช่
เย่เทียนชำเลืองมองเขาเบา ๆ แล้วยื่นโทรศัพท์คืนให้เขาไป คุณสังเกตดูเหยื่อแต่ละคนให้ดี มันมีกระดาษเงินรูปทรงเหรียญทองแดงใช่ไหม?
ท่านเย่ครับ ผมจะไม่โกหกท่านนะครับ เราเคยตรวจสอบเรื่องนี้มาแล้ว แต่คนที่ซื้อกระดาษเงินแบบนี้มันเยอะเกินไป เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะสอบสวนเรื่องนี้ยังไงครับ!
กงหย่วนพูดด้วยสีหน้าขมขื่น
นั่นเป็นเพราะพวกคุณเดินผิดทางตั้งแต่แรกสิ
เย่เทียนส่ายหัวเบาๆ แล้วพูดอย่างมีความหมาย คนที่พวกคุณควรตามหาไม่ใช่คนซื้อกระดาษเงินหรอกนะ แต่เป็นคนทำกระดาษเงินต่างหาก!
คนทำกระดาษเงิน?! กงหย่วนถึงกับตกใจ
ใช่!
เย่เทียนพยักหน้าตอบ คดีที่เกิดขึ้นนี้เป็นฝีมือของนักฆ่าจากคุณยายกระดาษไหว้เจ้าเอง แล้วเงินกระดาษที่เหมือนเหรียญทองแดงนี้เป็นเครื่องหมายพิเศษของเธอ!
คุณยายกระดาษไหว้เจ้า? กงหย่วนเลิกคิ้วขึ้น
ใช่! คุณควรตรวจสอบร้านขายกระดาษไหว้เจ้านะ เย่เทียนให้คำแนะนำ
แต่นี่มัน……
สีหน้าของกงหย่วนกลายเป็นที่น่าอึดอัดใจ ท่านเย่ครับ แค่แถววัดเทพเจ้าเมืองก็มีร้านขายกระดาษไหว้เจ้าเป็นร้อยเจ้าแล้วครับ แล้วถ้ารวมทั่วทั้งเมืองคงนับไม่ถ้วนแน่ครับ
นอกจากนี้ การสืบสวนคดีนี้เราจะทำให้แตกตื่นกันไม่ได้นะครับ ถ้าแบบนี้กระต่ายตื่นตูมแน่ ถึงเวลานั้นคุณยายกระดาษไหว้เจ้าก็จะหนีไปไม่ใช่เหรอครับ?
คุณจะใจร้อนไปไหน ผมยังพูดไม่จบ!
เย่เทียนกลอกตาใส่อย่างไม่สบอารมณ์แล้วอธิบายต่อ คุณยายกระดาษไหว้เจ้าคนนี้มีรอยฝ้าอยู่บนใบหน้า คุณให้คนของคุณปลอมตัวแล้วออกไปหาดู ผมคิดว่าหาเธอได้ไม่ยาก
จริงเหรอครับ? กงหย่วนดีใจมาก
จะเชื่อหรือไม่ก็ขึ้นอยู่ที่คุณ
เย่เทียนยักไหล่แล้วพูดอย่างเฉยเมย อย่าหาว่าผมไม่เตือนคุณก่อนนะ เพราะด้วยคนของคุณไม่สามารถรับมือคุณยายกระดาษไหว้เจ้าได้อยู่แล้ว ต่อให้คุณหาเธอพบ คนของคุณก็ต้องตายฟรีแน่
มัน……
กงหย่วนรู้สึกลำบากใจและรีบพูดขึ้นว่า ท่านเย่ครับ ต้องขอรบกวนท่านช่วยเราหน่อยได้ไหมครับ?
รอยยิ้มอันมีเลศนัยปรากฏขึ้นที่มุมปากของเย่เทียน การที่ผมบอกเบาะแสให้กับคุณ กับการที่ให้ผมลงมือทำเอง มันคนละเรื่องเลยนะ
ไม่มีของฟรีในโลกนี้ ยิ่งการฝึกฝนวิชานั้นก็ต้องแลกด้วยเงินมากมายด้วย ฉะนั้น ถ้าหากมีค่าตอบแทน เย่เทียนจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน!
ท่านเย่ไม่ต้องห่วงครับ สำนักสันติบาลของเราได้ตั้งรางวัลนี้เป็นล้านเลยครับ ขอแค่สามารถจับตัวคุณยายกระดาษไหว้เจ้าที่ว่าได้ ไม่เพียงแต่จะได้รางวัลเป็นเงินเท่านั้น แต่ยังได้เหรียญกล้าหาญของพลเมืองดีอีกด้วยครับ!
กงหย่วนเป็นคนที่ดำรงตำแหน่งในราชการมาสิบกว่าปีแล้ว ต่อให้เป็นคนที่ใสซื่อแค่ไหนอย่างน้อยก็ต้องมีประสบการณ์เรื่องนี้ ดังนั้นเขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเย่เทียนหมายถึงอะไรอยู่
ได้สิ ถ้าอย่างนั้น ผมจะช่วยพวกคุณจับคุณยายกระดาษไหว้เจ้าเอง!
เย่เทียนยิ้มจนเห็นฟันสีขาวของเขาและพยักหน้าตอบรับกงหย่วน
เหรียญกล้าหาญของพลเมืองดีอะไรนั่นเขาไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ แต่ระยะทางจากเจียงหนันไปถึงเมืองเอกก็ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น เพียงแค่ใช้เวลาวันเดียวเขาก็จะหาเงินได้เป็นล้านและยังสามารถช่วยชีวิตของคนสองคนได้ ฉะนั้นงานนี้ไม่ขาดทุกอย่างแน่นอน!
กริ๊ง กริ๊ง!
ในขณะนี้ เสียงโทรศัพท์ของเย่เทียนที่อยู่ในกระเป๋าก็ดังขึ้น เขาจึงหยิบมันออกมาและเหลือบมองเห็นเบอร์ของเหลียงเยว่หรูที่โทรเข้ามา
เย่เทียนให้สัญญาณกับกงหย่วนแล้วเดินไปรับสายข้างๆ
เย่เทียน ผมจะให้เวลาคุณครึ่งชั่วโมงในการมาที่นี่ ไม่อย่างนั้น ผมจะไม่รับประกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของผู้หญิงที่มีนามสกุลเหลียงคนนี้!
ทันทีที่รับสาย เสียงที่ดังขึ้นไม่ใช่เสียงของเหลียงเยว่หรู แต่กลับเป็นเสียงแหบแห้งของชายคนหนึ่งที่เย่เทียนรู้สึกคุ้นเคยมาก!
เย่เทียน ตกตะลึงในทันที และเจตนาสังหารก็ส่องประกายผ่านดวงตาสีดำของเขา
คุณเป็นใคร? คุณต้องการอะไร!
คุณไม่จำเป็นต้องรู้หรอกว่าผมเป็นใคร คุณแค่ต้องรู้ว่า ถ้าคุณไม่สามารถมาถึงโกดังร้างในเขตชานเมืองด้านตะวันตกภายในครึ่งชั่วโมง อย่าโทษผมใจร้ายก็แล้วกัน!
แล้วก็อย่าคิดจะแจ้งตำรวจนะ ถ้าผมรู้ว่าคุณมากับคนอื่น เธอก็คงหนีไม่พ้นความตายเช่นกัน!
จากนั้นคู่กรณีกดวางสายทันทีโดยที่ไม่ให้โอกาสเย่เทียนถามต่อ
เมื่อได้ยินเสียงที่ถูกตัดสาย จิตสังหารในดวงตาของเย่เทียนก็ชัดเจนมากขึ้น ใครกันแน่ที่กล้าใช้คนข้างกายของเขามาข่มขู่ ช่างรนหาที่ตายจริงๆ!
กงหย่วนยังคงรอให้เย่เทียนกลับไปที่เมืองเอกพร้อมกันเพื่อจับฆาตกร แต่เขากลับเห็นเย่เทียนเดินกลับมาด้วยสีหน้าหม่นหมอง
เขาจึงขมวดคิ้วและเตรียมที่จะถาม แต่เสียงอันเย็นชาของเย่เทียนก็ได้ดังขึ้นในหูของเขาก่อน
หัวหน้ากง ผมขอยืมรถคุณหน่อย!
เมื่อเห็นการแสดงออกที่ซ่อนเร้นของเย่เทียน เขาก็รู้สึกเอะใจและรู้ว่าต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่ เขาจึงถามอย่างสงสัยว่า ท่านเย่ครับ เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?
เปล่า เรื่องนี้ผมจัดการเองได้
เย่เทียนกังวลใจมาก แต่เรื่องนี้เขาจะให้หัวหน้ากงรู้ไม่ได้ และยิ่งให้จี้เยียนหรันรู้ไม่ได้เช่นกัน
เมื่อเรื่องมาถึงจุดนี้ เย่เทียนก็จำเป็นต้องคาดเดาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ในเมื่อจังเวยจงใจให้กลุ่มนักแสดงมารั้งตัวเขา แสดงว่าอาจเป็นไปได้ที่จังเวยจะอยู่เบื้องหลังในการลักพาตัวเหลียงเยว่หรู
ถ้าเป็นแบบนี้ จังเวยก็อาจจะปรากฏตัวในโกดังร้างในเขตชานเมืองด้านตะวันตกด้วย!
และถ้าจังเวยกล้าทำแบบนี้จริงๆ เย่เทียนก็ไม่มีความจำเป็นต้องเมตตาเขา!
เพราะผลตอบแทนของการข่มขู่สำหรับเย่เทียนนั้นก็คือความตาย!
แต่ถ้าหากพากงหย่วนกับจี้เยียนหรันตำรวจสองคนนี้ไปด้วย เกรงว่าจะเป็นเรื่องยากถ้าต้องการฆ่าจังเวย
หลังจากนึงย้อนกลับมาเรื่องเดิม เย่เทียนยังคงไม่ลืมที่จะมอบหมายให้กับกงหย่วน เอางี้นะ หัวหน้ากง คุณกลับไปหาที่อยู่ของคุณยายกระดาษไหว้เจ้าที่เมืองเอกก่อน แล้วผมจะตามไปหลังจากทำธุระเสร็จ!
เอิ่ม คือว่า…… กงหย่วนมองเห็นสีหน้าความกังวลของเย่เทียน เขามีคำถามในใจ แต่ไม่รู้จะพูดอย่างไร
ถึงอย่างไรแล้ว ถ้าคุณอยากหาคุณยายกระดาษไหว้เจ้าคนนี้ มันก็ต้องใช้เวลาอยู่แล้ว ทำตามที่ผมบอกละกันนะ!
เย่เทียนไม่ให้โอกาสกงหย่วนปฏิเสธและยังคงพูดอย่างเด็ดขาดว่า เอากุญแจรถให้ผม เดี๋ยวผมเสร็จธุระแล้วจะเอากลับไปให้คุณ!
ด้วยอารมณ์ที่กำลังโกรธอยู่ เย่เทียนไม่ได้เกรงใจใครอีก เขาไม่เพียงแต่ใช้น้ำเสียงออกคำสั่ง และยังแสดงความน่าเกรงขามออกมาโดยไม่รู้ตัว
ครับ……ได้ครับ! ภายใต้แรงกดดันจากเย่เทียน กงหย่วนทำได้เพียงระงับความสับสนภายในใจและยื่นกุญแจรถให้กับเย่เทียนอย่างเชื่อฟัง
เย่เทียนที่ได้รับกุญแจมาจะรอช้าอะไรอีก เขาจึงเปิดประตูรถแล้วขึ้นไปบนรถอย่างรวดเร็ว ภายใต้เสียงเครื่องยนต์ที่ดังขึ้น และฝุ่นจากใต้รถลอยขึ้น รถก็ได้แล่นออกไปอย่างรวดเร็ว
และหลังจากไฟท้ายรถหายลับตาไป กงหย่วนถึงจะตื่นจากความสับสน
ภายใต้แรงกดดันจากออร่าที่น่าเกรงขามของเย่เทียนก่อนหน้านี้ แม้เขาจะมองว่าเย่เทียนไม่ได้ดูยิ่งใหญ่ขนาดนั้น แต่สิ่งที่เย่เทียนกดดันเขานั้นมันเหมือนภูเขาลูกใหญ่ที่หหล่นทับเขา ซึ่งทำให้เขาไม่สามารถแม้แต่จะคิดคัดค้านได้
อายุน้อยๆ แต่ความสามารถล้นหลามขนาดนี้ เย่เทียนเอ๋ยเย่เทียน คุณมีภูมิหลังยังไงกันแน่นะ?
ในวินาทีถัดมา กงหย่วนหัวเราะเยาะตัวเองอีกครั้ง เราก็สับสนจริงๆ จะภูมิหลังอะไรมันเกี่ยวอะไรกับเรา? ที่เราควรกังวลคือเขาจะเป็นคนดีหรือไม่ดีมากกว่าไม่ใช่เหรอ!
ถ้าเขาทำผิดจริงๆ ด้วยความสามารถของเขาแล้ว จะจับเขาด้วยกฎหมายมันคงไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คิดแน่!
