ยัยหมอวายร้ายที่รัก – บทที่ 12 โดนลูกชายเล่นงานจนเส้นประสาทจะแตก

เส้นหมี่ไม่รู้ไม่เห็นกับเรื่องที่ลูกชายทำเรื่องสะเทือนฟ้าดินในโซเชียลเน็ตเวิร์ค
เธอกลับมาถึงก็ยุ่งกับแผนเตรียมพาลูกทั้งสองคนหนี
เธอไม่มีทางกลับไปกับเขาเด็ดขาด ส่วนคนที่เธอติดค้างน้ำใจ เธอรู้สึกละอายใจมาก แต่จะให้กลับไปนั้น บอกเลยคำเดียวว่า ไม่
หากกลับไป ลูกทั้งสองคนก็ไม่ใช่ของเธออีกต่อไป ไม่ว่าผู้ชายสวะคนนี้หรือจะเป็นคุณท่าน พวกเขาล้วนไม่ปล่อยให้ลูกหลานตัวเองอยู่ด้านนอก
สำหรับเส้นหมี่อย่างเธอ ลูกสองคนนี้คือโลกทั้งใบของเธอ
เธอจัดเก็บสัมภาระยกขึ้นรถเสร็จก็มาเรียกเด็ก ๆทั้งสองคน
“รินจังทำอะไรอยู่คะ？พี่ชายล่ะ？”
“พี่ชายอยู่ในห้องหนังสือค่ะหม่ามี๊ พวกเราจะไปท่องเที่ยวอีกแล้วใช่ไหมคะ？ครั้งนี้จะไปไหนคะ？”
หนูรินจังยังคงเป็นเด็กใสซื่อไร้เดียงสา เห็นหม่ามี๊ยกกระเป๋าเดินทางพวกเขาลงไป เธอก็เลิกเล่นตุ๊กตา จากนั้นก็กระโดดลงจากโซฟา
เส้นหมี่พยักหน้าไปเรื่อยเปื่อย “ใช่ค่ะ ไปเรียกพี่ชายเร็ว ๆ สิค่ะ พวกเราจะออกเดินทางกันแล้วนะคะ”
“โอเคค่ะ หนูจะไปเรียกพี่ชายเดี๋ยวนี้เลย”
รินจังดีอกดีใจสุดขีด รีบวิ่งเข้าห้องหนังสือเพื่อเรียกพี่ชายทันที
เวลานี้คิวคิวยังคงตามติดความเคลื่อนไหวในโลกโซเชียลเน็ตเวิร์คไม่ห่าง ดูว่าคนเลวนั้นโดนถล่มหรือเปล่า？
สุดท้ายเขาก็สมหวังดั่งใจปรารถนา ชาวเน็ตคนหนึ่งบอกว่าคนที่บีบคอหม่ามี๊ของเขาคือประธานในบริษัทยักษ์ใหญ่ระดับโลก ชื่อว่าแสนรัก
แสนรัก？
คิวคิวกดดูรูปถ่ายที่ชาวเน็ตคนนั้นแพร่เผยออกมา
“ว้าว! พี่ชาย ทำไมคุณอาคนนี้เหมือนพี่จังเลย？เขาก็เป็นคนที่หม่ามี๊คลอดออกมาเหรอคะ？”
พอดีกับเวลานี้หนูรินจังเดินเข้ามาถึงแล้วเห็นรูปถ่ายที่หน้าตาคล้ายคลึงพี่ชายมาก เธอจึงเอามือปิดปากพร้อมกับร้องอุทานด้วยความประหลาดใจ
คิวคิวก็รู้สึกอึ้งเช่นกัน
คนเลวหน้าตาเหมือนเขาจริง ๆ ทั้งดวงตาและจมูกล้วนเหมือนแกะสลักออกมาจากแบบพิมพ์เดียวกันไม่มีผิดเพี้ยน
ทว่าเขาจะเป็นคนที่หม่ามี๊คลอดออกมาได้ยังไง？เขาไม่ใช่เด็กสักหน่อย ดูอายุแล้วยังโตกว่าหม่ามี๊เลย ดังนั้นคนเลวคนนี้เป็นใครกันแน่？
ยังมีคนที่ชื่อชินจังอีก ชินจังก็หน้าตาเหมือนเขาอย่างกับแกะ และคนเลวคนนี้เป็นพ่อของชินจัง แล้วเขากับพวกเขาเกี่ยวข้องกันยังไง？
สมองก้อนน้อย ๆ ของ คิวคิวเกิดความสงสัยทันที……
“คิวคิว รินจัง พวกลูกเสร็จหรือยังคะ？ต้องไปกันแล้วนะคะ”
เส้นหมี่รู้สึกรอไม่ไหว เห็นลูกทั้งสองคนยังไม่ออกมาก็ส่งเสียงเร่งเร้า
คิวคิวเห็นในสิ่งที่อยากรู้แล้วก็รีบพาน้องสาวออกไปด้านนอก
“หม่ามี๊ พวกเราจะไปไหนครับ？”
“เอ่อ……พวกเราจะไปพักบ้านคุณป้าการีน่าสักสองสามวัน คุณป้าโทรมาบอกว่าองุ่นในสวนสุกแล้ว ให้พวกเราไปเด็ดกินกัน”
เส้นหมี่พูดกล่อมลูกน้อย พยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ให้แสดงออกมา
ถึงแม้เด็กน่ารักอย่างรินจังจะดูไม่ออก ทว่าเล็กพริกขี้หนูอย่างคิวคิวที่มีสมองอันดีเลิศจะดูอารมณ์ไม่ออกได้อย่างไร？
ทว่าเขาไม่ได้พูดออกมา กลับไปเอาiPadของตัวเองอย่างเชื่อฟัง จากนั้นก็ออกไปด้วยกัน
“หม่ามี๊วางใจได้เลยครับ ช่วงนี้พวกเราต้องมีความสุขมากแน่นอนครับ”
“อืม แน่นอนอยู่แล้ว”
เส้นหมี่สตาร์ทรถ ในที่สุดเธอก็ได้ทอดหายใจยาว ๆ อย่างโล่งอกเสียที เธอเหยียบคันเร่ง รถคันนี้ก็เหมือนม้าที่หลุดออกจากบังเหียน มุ่งหน้าไปยังชนบทด้วยความเร็วไว
และสิ่งที่เธอไม่รู้คือ หลังจากที่สามแม่ลูกออกคิวคิวที่นั่งบนเบาะนั่งเด็กกำลังเปิดโปรแกรมอย่างชำนาญ จากนั้นก็บล็อกสัญญาณแสดงเส้นทางของพวกเราทุกที่
ทำได้ยอดเยี่ยมสุด ๆ ไปเลย！！
……
ตอนที่แสนรักตื่นขึ้นมาแล้วกลับมาที่โรงแรม ก็สะสางเรื่องบนโซเชียลได้พอประมาณแล้ว
ทว่ากลับตามหาคนที่ช่วยเส้นหมี่ออกไปแล้วทิ้งข้อความไว้ไม่ได้ พวกเขาค้นหาทั่วโรงแรมแล้ว ซึ่งเมื่อเห็นว่าน่าจะมีเบาะแส กล้องวงจรปิดกลับดูไม่ได้เสียดื้อ ๆ จึงเสาะหาร่องรอยอะไรไม่ได้เลยสักนิด
แสนรักรู้สึกโมโหจนปวดหัวปานจะระเบิดอีกครั้ง！
“มีแต่เศษสวะทั้งนั้นเลย！เลี้ยงเสียข้าวสุกจริง ๆ！！”
“ครับ ครับ ครับ ท่านประธาน เรื่องนี้เป็นความผิดของผมเองครับ เพราะผมไม่ได้เฝ้าดูอย่างใกล้ชิด ท่านอย่าพึ่งโกรธนะครับ ผมจะพาลูกน้องไปตามหาต่อครับ ท่านวางใจได้ครับ ถึงผมต้องพลิกแผ่นดินหาให้จนเจอเลยครับ”
เคเห็นท่าทางของเขาแล้วก็กลับบอสตัวเองโกรธจนเสียสุขภาพ ดังนั้นจึงไม่สนใจเรื่องที่ถูกตำหนิด่าทอ รีบกล่าวปลอบประโลมทันที
ตอนนี้ร้อนรนไปก็เท่านั้น ในเมื่ออีกฝ่ายมาช่วยคนออกไปจากถิ่นของเขาอย่างอวดดี ทั้งยังกำแหงทิ้งข้อความไว้อีกด้วย แสดงว่าอีกฝ่ายเตรียมตัวมาพร้อม
แสนรักนวดระหว่างคิ้วของตัวเอง ต้องบรรเทาอาการของตัวเองเสียหน่อย ไม่งั้นต้องระเบิดแน่
“ชินจังล่ะ？”
“นอนพักผ่อนอยู่ในห้องนอนครับ พูดถึงเรื่องในโซเชียลต้องยกผลงานให้คุณชายเล็กที่ช่วยเหลือเลยครับ เขาใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีก็ทำให้ระบบเครือข่ายล้มเหลว ทางบริษัทจึงมีเวลาเคลียร์ข่าวและวิดีโอนั้นครับ”
“……”
ลูกน้องพวกนี้เป็นเศษสวะจริง ๆ