ยัยหมอวายร้ายที่รัก – บทที่ 161 เขาตื่นตระหนกแล้ว

เธอดันถามสาเหตุที่ให้เธอมาออกไปตรงๆ
คุณท่านได้ยิน ก็ไม่ปิดบัง พยักหน้าออกไป：“ใช่ หมี่ พ่อคิดมาแล้วนะ เรื่องเมื่อก่อน เป็นความผิดของพ่อเอง พ่อคิดว่าให้เธอแต่งเข้ามาแล้ว จะดีต่อเธอ ตอนนี้พ่อรู้แล้วว่าไม่ใช่ ดังนั้น แค่เธอยินดี พ่อก็จะให้พวกเธอหย่าทันที เธอว่าไงล่ะ？”
แสนรัก：“……”
เส้นหมี่：“ฉันยินดี”
แทบจะไม่ลังเลใดๆเลย หญิงสาวที่เพิ่งเข้ามานี้ ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วพูดสามคำนี้ออกมาอย่างรวดเร็ว
แต่ดวงตา กลับไม่มองชายหนุ่มด้านข้างเลยสักนิด
แสนรักกำหมัดแน่น ตรงขมับมีเส้นเลือดปูดออกมา
“งั้นก็ดี งั้นตอนนี้พ่อจะไปหยิบทะเบียนบ้าน วางใจได้ พวกเราแค่ไปอำเภอ ไปฟื้นคืนทะเบียนบ้านเธออีกครั้ง แล้วก็จะทำใบหย่าได้ทันที”
ชายชราพูดไป ก็ให้คนไปหยิบทะเบียนบ้านของตระกูลหิรัญชาทันที
เส้นหมี่เห็น ก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย：“ค่ะ ขอบคุณนะคะพ่อ แต่ว่า เรื่องนี้ ฉันคิดว่าไม่ต้องทำเอิกเกริก จะได้ไม่ส่งผลเสียต่อบริษัท”
“งั้นความหมายเธอคือ……？”
“ก็แค่หาเวลา ฉันไปที่อำเภอกับเขาก็พอ แน่นอนว่า ถ้าแม้แต่สิ่งนี้คุณชายรักยังไม่ยอมล่ะก็ พ่อ พ่อก็ไปกับฉันก็ได้”
พวกเขาคุยกันในห้องโถงนี้ราวกับไม่มีใครอยู่ สุดท้าย เส้นหมี่ก็ยังเสนอความเห็นไปอย่างจิตใจดี
คุณท่านรู้สึกประทับใจอีกครั้ง เงยหน้าขึ้น ดวงตาขุ่นแดงแบบคนแก่คู่นี้ของเขาก็มองหญิงสาวคนนี้ แล้วตกลงทันที
แต่ตอนนี้เอง เสียงที่ทนอยู่นานแล้วในห้องนี้ ก็พูดออกมาอย่างเสียดสีและเยือกเย็น：“ทำไม？นี่เธอจะหย่ากับพ่อฉันเหรอ？ถึงให้เขาไปกับเธอ？”
“……”
ในห้องโถงเงียบลง
เพราะว่า บรรยากาศตอนนี้คุกรุ่นมาก！
คุณท่านดูโกรธ จะระเบิดออกไปตรงนั้น เพื่อจัดการเด็กระยำคนนี้
แต่ตอนนี้เอง เส้นหมี่ก็พูดไปนิ่งๆ：“คุณจะเข้าใจแบบนี้ก็ได้ ยังไงซะใบทะเบียนสมรสของพวกเราตอนนั้น ก็ได้มาแบบนี้”
“เธอ——”
ความโกรธของแสนรักพุ่งเข้ามา เกือบจะโกรธแทบตายตรงนั้น
นี่น่าจะเป็นความเจ็บปวดครั้งที่สองในวันนี้ของเขาแล้ว คิดไม่ถึงว่า ภายในหนึ่งวัน เขาประธานหิรัญชากรุ๊ปที่สง่างาม จะถูกคนเหยียบย่ำถึงสองครั้งที่บ้าน
“เส้นหมี่ เธออยากตายใช่ไหม？！！”เขาจ้องผู้หญิงตัวแสบคนนี้อย่างโมโห
แต่ว่า ผู้หญิงคนนี้กลับไม่เห็นหัวเขาเลย
“ฉันจะอยากตายทำไม？คุณชายรัก คุณอยากเอาฉันออกไปจากทะเบียนบ้านมาเสมอไม่ใช่เหรอ？จะได้ให้ภรรยาคุณเข้ามาได้ งั้นตอนนี้ฉันย้ายออกเอง สมหวังพวกคุณ ไม่ดีหรือไง？”
“……”
“หรือว่า คุณไม่อยากให้ศักดิ์ศรีฉัน จะใช้วิธีนั้นของคุณ ให้ฉันออกไปจากตระกูลหิรัญชาของพวกคุณ นั่นไม่พอหรอก！แสนรักฉันบอกคุณให้ ฉันเส้นหมี่แต่งกับคุณ ถึงไม่ใช่ความเต็มใจของคุณ แต่ฉันก็คลอดลูกชายทั้งสองคนให้คุณ ถ้าคุณจะทำแบบนี้ ก็อย่าหาว่าฉันไม่ไว้หน้าใคร อย่างมาก พวกเราก็ไปเจอกันที่ศาล！”
ในที่สุดเส้นหมี่ก็จ้องชายหนุ่มคนนี้
สายตาเธอดูเยือกเย็น คมกริบ น้ำเสียงราบเรียบ ตอนพูดประโยคสุดท้ายนั้น ก็เหมือนมีดฟันน้ำแข็ง ที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังและคับแค้นของเธอ！
ถูกต้อง ตอนนี้เขาไม่อยากหย่ากับเธอ ต้องเพราะแบบนี้แน่
ที่จริง เพื่อตัดขาดความสัมพันธ์กับเธอแล้ว วิธีแบบนั้นเขาก็ใช้ออกมาได้ แล้วจะไม่อยากหย่ากับเธอได้ไงกัน？
แค่กลัวว่า ตอนนี้เขาไม่ยอม เพราะว่าคุณท่านจะใช้วิธีนี้ให้เธอเส้นหมี่จากไป เขาแค้นเธอมาก และก็รักผู้หญิงคนนั้นสุดๆ เลยไม่อยากให้เธอเสียใจใดๆ
และการหย่าอย่างเปิดเผย จะต้องส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของเธอแน่นอน
เส้นหมี่จ้องชายคนนี้เขม็ง หางตาแดงก่ำ ความเจ็บปวดที่อดกลั้นไว้ทำให้เธอสั่นไปทั้งตัวเล็กน้อย ทำให้ดวงตาเธอ มีความคับแค้นใจและเสียใจออกมาอย่างไม่เคยมีมาก่อน！
แสนรักชะงักทันที
เธอกำลังเสียใจ？
เสียใจอะไร？เสียใจที่แต่งกับเขา？หรือว่ากำลังเสียใจ ที่ไม่ควรเจอเขาตั้งแต่แรก？
เขาเม้มริมฝีปากบางๆไว้แน่น ในไม่กี่วินาทีสั้นๆ แม้แต่เขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไม？เขาที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองมาได้เสมอ ดันตื่นตระหนกขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนสุดท้ายที่เขาเห็นแววตาเธอปรากฏความรังเกียจออกมา！
“เส้นหมี่ คุณบ้าหรือไง？ผมบอกเหรอจะไม่หย่ากับคุณ？ทำตัวอย่างกับหมาบ้า！ได้ งั้นตอนนี้ผมจะให้คนไปเตรียมสัญญาหย่า คุณรอผมได้เลย！”
เขาระงับอารมณ์ที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นนี้ไว้ พอพูดคำพูดที่ฟังดูโหดเหี้ยมพร้อมกับความโกรธแล้ว เขาก็หยิบกุญแจรถบนโต๊ะแล้วออกไป
เส้นหมี่：“……”
มองแผ่นหลังชายหนุ่มที่ออกไปอย่างรวดเร็วแล้ว จู่ๆ เธอก็เหมือนถูกสูบเรี่ยวแรงออกไปจากร่างกาย สั่นสะเทือน แล้วล้มลงไปนั่งตรงเก้าอี้ด้านหลัง
“หมี่ เธอไม่เป็นไรใช่ไหม？”
เมื่อกี๊คุณท่านอยู่ข้างๆโดยไม่พูดอะไรเลย พอเห็นจู่ๆเธอล้มลง จึงลุกขึ้นรีบมาถาม
เส้นหมี่อ้าปาก อยากจะพูดอะไร แต่สุดท้าย กลับเห็นว่าในตอนนี้ เธอไม่มีแม้แต่แรงจะพูด
ที่มีนั้น ก็แค่ความรู้สึกแตกสลายอันล้มหลาม