ยัยหมอวายร้ายที่รัก – บทที่ 186 เธอเป็นของผมได้คนเดียวเท่านั้น!

บทที่ 186 เธอเป็นของผมได้คนเดียวเท่านั้น!

แสนรักพูดจบ ก็สะบัดคนในมือแรงๆทันที!
ทันใดนั้น คณาธิปก็ถูกเขาสะบัดไปที่ข้างโต๊ะสอบสวนตัวนั้น หลังจากกระโจนไปก้านบนดัง“ตุบ”ก็ไม่อาจโต้กลับได้สักคำอยู่นาน
พูดตรงๆแล้ว หากพูดถึงความทรงพลัง เขายังอยู่ห่างจากเขาอีกไกล
เขาคือผู้ทรงอิทธิพลในเมืองนี้ จะยังเป็นดั่งราชาผู้สูงส่ง เขาจะทำอะไร เขาก็ไม่อาจห้ามได้
ดังนั้นสุดท้ายแล้ว คณาธิปได้แต่มองชายคนนี้ อุ้มผู้หญิงที่หดตัวอยู่ตรงมุมออกไป
และครั้งนี้ ไม่รู้ว่าเพราะเมื่อกี๊ตอนที่แสนรักลงมือกับคณาธิป ทำให้เธอตกใจหรือไม่ ดังนั้นตอนที่เขามาหาเธอ เธอจึงเชื่อฟังอย่างมาก
จากนั้น แสนรักก็พาเธอไป
แน่นอนว่า ที่พาไปด้วย ก็มีลูกชายของพวกเขา——คุณชายคิว!
——
ตอนที่แป้งร่ำรู้ว่าแสงดาวทำได้สำเร็จ ก็เช้าวันถัดมาแล้ว
เวลาของประเทศGกับในประเทศต่างกัน ตอนในประเทศเช้า ทางด้านเธอยังมืดอยู่ ดังนั้น พอเธอตื่นมาตอนเช้าจึงรู้ข่าวดีนี้
“ดูเหมือนว่า แสงดาวจะใช้ได้จริงๆ”
เธอทำอาหารเช้าให้ตัวเองและอาหญิงอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับพูดถึงเรื่องนี้อย่างมีความสุข
สุขาวดีกำลังหมกมุ่นกับดอกไม้เหล่านั้นที่ระเบียง ได้ยินประโยคนี้ ก็หัวเราะอย่างเยือกเย็น:“แกคิดว่าแสงดาวโง่อย่างนั้นเหรอ?ฉันบอกแกให้ แกต่างหาก ที่สู้แสงดาวไม่ได้”
แป้งร่ำไม่พูดอีก
แต่ว่า เธอก็ไม่โกรธ ยังไงซะ เป้าหมายของเธอสำเร็จก็พอแล้ว
ในที่สุดเธอก็ทำอาหารเช้าเสร็จ เธอถือออกมาด้วยท่าทางสวยงาม
“งั้นอาว่า พวกเรากลับไปได้เมื่อไหร่?หนังสือของฉันเขียนเสร็จแล้ว หนังสือตัวอย่างก็ได้มาแล้ว ตอนนี้ถ้าจะกลับไปไม่มีปัญหาเลย”
เธอพูดเรื่องที่เมื่อวานเพิ่งได้หนังสือตัวอย่างเล่มนั้นมาอย่างอารมณ์ดี
สุขาวดีวางกรรไกรตัดดอกไม้ลง หันหน้าไปเหลือบมองเธอ ในที่สุดก็เข้ามา
“แกจะรีบไปไหน?ตอนนี้มีเธอช่วยเป็นเครื่องมือโจมตีให้ที่นั่นแล้ว แกยังกลัวกลับไปไม่ได้อีก?ที่แกควรห่วงตอนนี้ น่าจะเป็นอีกเรื่องนะ”
“เรื่องอะไร?”
“ฉันได้ยินว่าผู้ช่วยของแสนรักหาหมอคนนั้นที่ตอนนั้นทำคลอดให้กับเส้นหมี่ จะเอาสมุดบันทึกของเส้นหมี่ตอนนั้นกับเธอ แกลองคิดดีๆ ของพวกนี้มีประโยชน์อะไร?”
“……”
จู่ๆก็เหมือนกับสายฟ้าฟาดอย่างกะทันหัน แป้งร่ำนั่งอยู่ตรงนั้น หลังจากมีเสียงดัง“หึ่ง”สมองก็ว่างเปล่า
สมุดบันทึก?
หมายความว่าไง?อยู่ดีๆทำไมแสนรักถึงต้องการสมุดบันทึกของเธอ?
หรือว่า……หรือว่าเขา……
เธอไม่กล้าคิดอีกต่อไป ความตื่นตระหนกในใจพุ่งออกมา แม้แต่หนังสือในมือก็ไม่อยากจะดูแล้ว จึงทิ้งไปด้านข้างแล้วยืนขึ้นมาอย่างร้อนใจ
“อารู้เรื่องพวกนี้ได้ไง?ทำไมจู่ๆก็จะดูสมุดบันทึกของเธอ?เขาไปรู้อะไรกันแน่?!!”
“แกถามฉัน ฉันจะไปรู้ได้ไง?แกขโมยความพยายามของเธอไป ตอนนี้มันย้อนกลับใส่แก แกดันมาถามฉันเนี่ยนะ?”
สุขาวดีได้พูดก็เสียดสีทันที
เธอปฏิบัติกับหลานสาวคนนี้ ด้วยน้ำเสียงไม่ดีสักนิด คิดว่าเธอฉลาดไม่เท่าตัวเอง และก็คิดประมาณว่า เธอก็แค่ลูกไก่ในกำมือเธอ
แต่แป้งร่ำได้ยิน ก็กรีดร้องขึ้นมาทันที:“เหลวไหล!นั่นจะเป็นความพยายามของยัยนั่นได้ไง?สี่ปีหลังนั้น ฉันเขียนเองแท้ๆ!!”
เธอร้อนใจสุดๆ ครั้งหนึ่ง สุขาวดีสงสัยแล้ว เธอควรจะคว่ำโต๊ะนี้ดีหรือไม่
“เหรอ?งั้นถือว่าฉันไม่เคยพูด”
สุขาวดียืนขึ้นมา ไม่อยากเถียงกับเธออีก ถือชาแล้วเดินออกไปอย่างสบายๆ
แป้งร่ำ:“……”
สุดจะทนแล้ว ในที่สุด อีกสิบวินาทีถัดมา เธอก็คว่ำโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารเช้านี้จริงๆ!
นั่นเธอเขียนเอง เธอแป้งร่ำเขียนเองกับมือ!!
——
แสนรักพาเส้นหมี่และคุณชายคิวกลับไปที่เรืองรองด้วยกัน
ระหว่างทางที่กลับ เส้นหมี่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะทรมานมาทั้งวันเลยเหนื่อยเป็นอย่างมากหรือเปล่า?ดีที่ครั้งนี้ลูกชายอยู่ข้างกายเธอ ทำให้เธอที่ตกอยู่ในภวังค์รู้สึกถึงความรู้สึกปลอดภัย
ดังนั้นไปได้ครึ่งทาง เธอก็กอดคุณชายคิวไว้แล้วผล็อยหลับไป
คุณชายคิวไม่พูดอะไรเลย
เขาไม่กลัวว่าแด๊ดดี้จะตำหนิเขา ขณะเดียวกัน เขาก็ไม่ขอโทษใดๆด้วย
พอถึงเรืองรองแล้ว แสนรักก็อุ้มเส้นหมี่ลงจากรถ เขาตามอยู่ด้านหลังด้วยใบหน้าเย็นชา จนสามคนพ่อแม่ลูกเข้าไปในคฤหาสน์ เขาจึงหยุดลงตรงห้องรับแขกอันแสนว่างเปล่า
เขาเห็นรองเท้าเล็กๆสีชมพูคู่หนึ่ง นั่นเป็นของน้องสาว
น้องสาว?
ในที่สุดเขาก็มีการตอบสนองเล็กน้อยแล้ว จากนั้น ก้าวเท้าไปชั้นบน ไปห้องของน้องสาว
จริงๆด้วย พอเขาเปิดประตูออก ก็เห็นเด็กสาวตัวน้อยที่นอนอยู่บนเตียงเล็กๆ ตอนนี้บนใบหน้าเล็กๆนั้นยังมีคราบน้ำตาทั้งสองข้างด้วย
“รินจัง ขอโทษนะ……”
เบ้าตาเขาแดงแล้ว เขาที่แค่ห้าขวบ นั่งอยู่บนเตียงเล็กๆของน้องสาว รู้สึกผิดอยู่นานจนไม่อาจยกโทษให้ตัวเองได้
วันนี้ พอเขาถูกแสงดาวมารับเขากับชินจังกลับไปที่คฤหาสน์หลังเก่าด้วยความบังคับ ที่จริงเขาอยากหนีออกมาแล้วไปรับน้องสาวที่โรงเรียนอนุบาลทันที
แต่ว่า ตอนเขาแอบออกไป กลับได้ยินทุกที่พูดกันว่า ที่โรงพยาบาลมีหมอคนหนึ่งทำคนไข้ตาย ชื่อสวยใส!
จากนั้นเขาก็ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก โทรหาแด๊ดดี้ทันที
แต่ว่า เขาโทรไปทั้งวัน ก็โทรหาแด๊ดดี้ไม่ได้ และยังได้ยินข่าวที่หม่ามี๊ถูกตำรวจจับไปอีก สุดท้ายเขาเลยหมดหนทาง ได้แต่ไปหาอาธิป
ดังนั้น ยกโทษให้แด๊ดดี้ได้ไหม?
ไม่ได้หรอก!

ยัยหมอวายร้ายที่รัก

ยัยหมอวายร้ายที่รัก

None

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท