ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 438 พันลี้ตามหาภรรยาอีกครั้ง
ชินจังถามแทรกขึ้นมา ： “หม่ามี๊ งั้นคุณป้าจะพาคุณกลับมาบ้านใช่ไหม ผมจะได้บอกคุณปู่ตอนนี้เลย ให้เขาไปรับพวกคุณที่สนามบิน”
ห๋า?
เส้นหมี่ตกใจจนต้องส่ายหน้าออกมา：“ไม่ต้องไม่ต้อง คุณป้าเขา……เขายังคงไม่กลับไปในเร็วๆนี้ พวกหนูวางใจเถอะ รอเธอจัดการธุระให้เสร็จเรียบร้อย พวกเราก็จะกลับไปด้วยกัน”
ลูกชายที่ฉลาดหลักแหลม ไม่ใช่ว่าจะรับมือได้ง่ายๆ
เส้นหมี่โทรมาสายนี้กังวลไม่น้อย
ดีที่สุดท้าย รินจังที่สมองน้อยๆยังไม่ฉลาดเท่าไรแทรกเข้ามาอีกครั้ง
“งั้นหม่ามี๊จะกลับมาตอนไหน พวกเราคิดถึง”
เสียงพูดอ้อแอ้ดังขึ้นข้างหูของเส้นหมี่ ดวงใจของเธอแตกสลายแล้ว
เธอก็อยากกลับไป
แต่ว่า เหล่าลูกรัก หม่ามี๊กลับไปไม่ได้อีกแล้ว
เส้นหมี่ทนต่อความเสียใจและความโศกเศร้าภายในใจแทบไม่ไหว เธอปลอบใจลูกๆ：“เร็วๆนี้ หม่ามี๊เร็วๆนี้ก็กลับไปแล้ว”
“โอเคค่ะ งั้นพวกเราจะรอ”
“อืมอืม รินจัง หนูอยู่บ้านต้องเชื่อฟังพี่ชายนะ รู้หรือเปล่า แล้วก็คิวคิวกับชินชิน ทั้งสองคนอย่าทำให้คุณป้าต้องโมโห กินข้าวเยอะๆ พักผ่อนมากๆ ถ้า……ถ้าน้าแครอทมา หลังจากนี้ต้องเชื่อฟังน้า รู้ไหมคะ”
เส้นหมี่อดทนต่อความรวดร้าวภายในใจ เริ่มบอกกล่าวกับลูกๆ
ใช่แล้ว เธอคิดดีแล้ว เธอตายไป ถ้าผู้ชายคนนั้นต้องแต่งงานกับแครอท งั้นเธอก็ไม่ร้องขอสิ่งใดแล้ว ขอเพียงเธอดีกับลูกๆของเธอก็พอ
เส้นหมี่วางสายโทรศัพท์ลง จิตใจสงบลงไม่น้อย
แต่ว่า เธอคงนึกไม่ถึง ผ่านไปแค่สิบนาที แสนรักที่ยังอยู่ที่เกาะเดรก ก็ได้รับสายโทรศัพท์จากลูกชาย
“แด๊ดดี้ คุณอยู่ที่ไหน”
“ทำไมเหรอ”
ตอนนี้แสนรักเหมือนร่างไร้วิญญาณอยู่ที่บ้านหลังน้อยที่พี่สาวของเขาเคยอาศัยอยู่ เขารับสายลูกชาย เขาถามออกไปอย่างไร้เรี่ยวแรง
ชินจังขมวดคิ้วขึ้น： “เมื่อกี้หม่ามี๊โทรมา บอกว่าอยู่กับคุณป้า คุณรู้เรื่องนี้หรือเปล่า”
แสนรักเริ่มรู้สึกอารมณ์ไม่ดีขึ้นมาตอบไปแค่ “อืม” ：“รู้สิครับ ทำไมเหรอ”
“ทำไมเธอถึงได้ไปอยู่คุณป้าละครับ คุณไม่ได้ไปหาเธอเหรอ ทำไมคุณกับเธอไม่ได้อยู่ด้วยกัน อีกอย่าง อยู่ดีๆเธอก็บอกให้พวกเรากินข้าวเยอะๆ พักผ่อนมากๆ แล้วยังบอกให้พวกเราเชื่อฟังน้าแครอท หมายความว่ายังไงกันครับ”
“……”
แค่ประโยคเพียงประโยคเดียว แสนรักที่ในหัวยังมึนๆงงๆ ปรากฏว่าฟังไม่ค่อยไม่เข้าใจ
กินข้าวเยอะๆพักผ่อนมากๆ?
หมายความว่าอย่างไร?
“แด๊ดดี้ หรือว่าหม่ามี้ไม่ต้องการพวกเราแล้ว”
“จะเป็นไปได้……”
แสนรักที่กำลังจะบอกปฏิเสธลูกชาย
แต่ว่า วินาทีนี้ ทันใดนั้น มีบางอย่างแว็บเข้ามาในหัวของเขา หลังจากนั้นทันใด เขาที่นอนอยู่บนเก้าอี้ในลานบ้านก็ดีดตัวลุกขึ้นนั่ง
ใช่สิ คำพูดแบบนี้ หรือว่าไม่ต้องการพวกเขาแล้วเหรอ?
ยังให้พวกเขา…..ถ้าแครอทมา เชื่อฟังเธอ ฟังดูเหมือน? คำสั่งลาครั้งสุดท้าย?
ชายหนุ่มผู้ถูกความเจ็บปวดทรมานมาหนึ่งวันเต็ม ในที่สุด ในหัวของเขาก็นึกออกสองคำนี้ ทันใด เขาเหมือนถูกค้อนทุบลงไปหนักๆ ลุกกระโดดเด้งขึ้นมา
“ผมรู้แล้ว ลูกชาย ขอบคุณมาก ผมจะไปหาหม่ามี๊ของคุณตอนนี้แหละ”
หลังจากนั้นก็วางสายลงด้วยความเร็วสูง เดินออกจากลานบ้านไปอย่างรวดเร็ว
ทางด้านชินจังได้ยินเพียงเสียง “ตืดตืดตืด——”ส่งผ่านมาทางนาฬิกาโทรศัพท์ ได้สักพัก ก็ถูกตัดสายไป หลังจากนั้นก็มองไปยังน้องชายกับน้องสาว
คิวคิว： “เป็นไงบ้าง ตกลงรู้เรื่องหรือยังว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
ชินจัง：“……”
เนิ่นนานไม่ส่งเสียงใดออกมา
แต่ว่า เด็กชายมองออกไปตรงทางเข้าด้านหน้า แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
ครั้งนี้ พวกเขาน่าจะได้เจอผู้ใหญ่ทั้งสองคนที่ชอบทำให้เป็นกังวลกลับมา……
——
แสนรักที่โทรติดเบอร์โทรศัพท์ของแสงดาว ให้เธอบอกตำแหน่งที่เธออยู่
แสงดาวได้ยินดังนั้น นึกถึงคำพูดที่เส้นหมี่พูดกับตน เธอไม่ยอมเปิดปาก：“เธอไม่ยอมให้บอก พูดก็พูดไปแล้ว เธอบอกว่าจะหายไปต่อหน้าฉัน”
“หายไป? เธอจะไปไหนได้? แสงดาว ตอนนี้สถานการณ์ของเธอเป็นยังไงบ้าง รีบบอกผมมาให้ชัดเจน！”
แสนรักเหมือนกับคำรามออกมา
แสงดาวถูกบังคับจนทำอะไรไม่ถูก สุดท้ายจึงยอมพูดออกมา
“เธอบอกว่าดวงตากับขาของเธอ ต่างถูกคณาธิปวางยาจนเสียหาย เธอรักษาไม่หายแล้ว ดังนั้นจึงไม่ยอมเจอคุณ เธอเกลียดคุณ!”
“……”
แสงรักหลับตาลง ข่มความแค้นที่กำลังปะทุอย่างดุเดือดและความอาฆาตที่มีในอกอย่างเหลือล้น
คณาธิป เขาจะไม่ปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน!
แสนรักตะโกนใส่พี่สาว ให้เธอบอกตำแหน่งที่อยู่มา
แต่ว่า ใครก็ต่างคิดไม่ถึง เขาที่รีบตามไปให้ถึงที่นั่นโดยเร็ว กลับได้รับโทรศัพท์ของแสงดาวโทรมาบอกว่า “แสนรัก ดูซิ ฉันบอกไปแล้วว่าไม่ควรบอกคุณ ภรรยาคุณหนีไปแล้ว！！”
แสนรัก：“……”
“คุณพูดอะไรไร้สาระ เธอมีตาทิพย์หรือไง ถึงได้รู้ว่าผมจะมา เธอถึงได้หนีไป สมองอยู่ไหน ถูกหมากินไปแล้วหรือไง รีบไปหาเธอสิ！！”
ในที่สุดเขาก็สูญเสียการควบคุม ตะโกนด่าพี่สาวออกไป
เขาละเลยข้อมูลสำคัญบางอย่างไปจริงๆ ตอนนั้นที่รับสายลูกชาย เขาคิดว่าสิ่งเหล่านั้นเชื่อได้ครึ่งเชื่อไม่ได้ครึ่ง
งั้นตอนนี้ ทุกอย่างก็ได้พิสูจน์ออกมาแล้ว
ยายเด็กโง่นั่น คงไม่ใช่เพราะว่าเกลียดเขา แต่เพราะว่าไม่อยากให้เขามาเห็นเธอในตอนสุดท้ายแบบนี้
