ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 503 บังเอิญเจอคุณป้า
เป็นสิ่งที่สวยงามมากที่ผู้คนสามารถเกิดมาในโลกนี้ได้ แต่ตอนนี้เขากลับบอกว่าถ้าเธอยังคงท้าทาย เขาจะทำให้สิ่งนี้เป็นสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดสำหรับเธอ
ท้ายที่สุดนากาจิมะก็ไม่พูดอะไรอีก
เขาพาคนไปสนามบินพร้อมที่จะบินไปญี่ปุ่น
“นากาจิมะ คุณมาแล้ว”
“อืม พาเขาขึ้นไปหรือยัง” นากาจิมะที่ลงจากรถถามขณะมองดูเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวสุดหรูที่อยู่ไม่ไกล
ลูกน้องที่สวมแว่นกันแดดก้มตัวเปิดประตูให้เขาได้ยิน จึงพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ครับ พาขึ้นไปแล้ว ทุกอย่างเรียบร้อยรอคุณนากาจิมะ”
“ดี”
นากาจิมะก้าวไปทางเครื่องบิน
จู่ๆหลังจากที่เขาขึ้นเครื่องบิน ยังไม่ทันจะได้นั่งก็มีร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเขา
สับคอ!
ทันใดนั้นเขาก็ล้มลงเหมือนหมูตาย
“ท่านประธาน โอเค เรียบร้อยแล้ว”
ชายผู้นั้นเงยหน้าขึ้น ที่แท้ก็เป็นคนที่เพิ่งเปิดประตูให้นากาจิมะ
หลังจากที่จัดการกับคนญี่ปุ่นเสร็จแล้ว เขาก็ถอดแว่นกันแดดออก และมองไปยังชายที่อยู่หน้าห้องนักบินในห้องโดยสารด้วยความตื่นเต้นอย่างมาก
ท่านประธาน ใช่ เครื่องบินลำนี้ไม่ได้เป็นของนากาจิมะแล้ว แต่มันถูกปล้นไปตั้งนานแล้ว
แสนรักนั่งอยู่ตรงนั้นด้วยใบหน้าที่มืดมน ไม่อยากจะตอบคนที่อยู่ข้างหลังเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากได้ยินเสียงของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความปีติยินดี
“แล้วไง ให้ฉันบอกไหมว่าต้องทำยังไงต่อไป”
“…”
กาโร่ปิดปากของเขาอย่างเงียบๆ
อดทนไว้ นายน้อยคนนี้กำลังจะลุกเป็นไฟในหัวใจของเขาแล้ว ไม่ควรยั่วยุเขาอีก
กาโร่ดึงชาวญี่ปุ่นลงมาจัดการ
หลังจากนั้นทั้งสองก็พาชายชราขึ้นเครื่องบินไปยังเมืองหลวง…
——
แครอทขับรถไปที่บ้านคฤหาสน์วชิรนันท์อีกครั้ง
“พี่ภา ชินจังอยู่บ้านกันรึเปล่า น้าซื้อของมาฝาก”
“อยู่ค่ะ”
บังเอิญเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ และพี่ภาโกหกไม่เก่ง เธอจึงได้แต่บอกเธอว่าเด็กๆอยู่ที่บ้าน
แครอทเข้ามาอย่างมีความสุข
อิคคิวได้ยินเสียงจากชั้นบนก็ไม่พอใจมาก เขาไม่อยากเอาใจผู้หญิงคนนี้อีกต่อไป และเขาไม่อยากคุยกับเธอ
แต่พี่ชายของเขา ชินจังก็หยุดเขาอีกครั้ง
“แด๊ดดี้ยังพาหม่ามี๊กลับมาไม่ได้ เรายังเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้”
“หมายความว่ายังไง”
“เราสามารถหลอกถามเธอได้ บางทีเธออาจจะรู้เรื่องของหม่ามี๊ก็ได้” ชินจังวิเคราะห์อย่างชาญฉลาด
ในความเป็นจริง แครอทรู้เรื่องนี้
เป็นเพราะการ์ดใบนี้ในมือของเธอนั่นเองที่ทำให้เธอมีความกล้าที่จะเดินเข้ามาอีกครั้งในวันนี้
“อิคคิว รินจัง วันนี้แด๊ดดี้ไม่อยู่บ้านเหรอ”
“แด๊ดดี้ไปโรงพยาบาล ได้ยินว่าคุณปู่ป่วย น้าแครอทไม่ไปเยี่ยมคุณปู่เหรอ”
รินจังตอบด้วยเสียงอ้อแอ้
เธอไม่ชอบผู้หญิงคนนี้เหมือนกัน แต่พี่ชายของเธอบอกว่าเธอไม่สามารถทำให้เธอโกรธได้ เธอจะคุยกับเธอก่อน
แครอทมีความสุขมากเมื่อเธอได้ยิน ไอริลโนเวล
“อ้อ น้าก็จะไปเหมือนกัน แค่มาหาหนูก่อน งั้นคุณน้าจะไปโรงพยาบาลก่อน มียาที่น้าเตรียมไว้ให้แด๊ดดี้หนู เป็นยาคลายเครียด แด๊ดดี้กลับมาแล้วเอาให้เขาดื่มหน่อยได้ไหม”
แครอทหยิบยาสองสามขวดที่เธอเตรียมไว้ออกมา
ใช่แล้วนี่คือจุดประสงค์ที่แท้จริงของเธอที่มาที่นี่ในวันนี้
เนื่องจากเด็กน้อยทั้งสองได้ริเริ่มที่จะขอคำขอโทษจากเธอเมื่อสองวันก่อน เปลวไฟแห่งความอยากเข้าหาชายคนนี้จึงได้เติบโตขึ้นในใจของเธอ และยาขวดนี้ก็ย่อมเป็นข้อแก้ตัวที่ดีที่สุดของเธออย่างไม่ต้องสงสัย
รินจัง “…”
อิคคิว “……”
มีเพียงชินจังเท่านั้นที่รับไว้โดยไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมา “ได้ครับ”
แครอทรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง
คิดไม่ถึงว่าในช่วงเวลาวิกฤติ ภูเขาน้ำแข็งตัวน้อยนี้จะน่ารักที่สุด
แครอทออกไปด้วยความพึงพอใจ เธอตัดสินใจที่จะรอให้แสนรักกลับมาแล้วค่อยกลับมา
แต่เธอไม่รู้ว่าทันทีที่เธอจากไป ภูเขาน้ำแข็งตัวน้อยน่ารักที่เธอเพิ่งชม เมื่อคล้อยหลังเธอจะคลายเกลียวขวดยาออก แล้วเทลงในแปลงดอกไม้อย่างไร้ความปราณี
อิคคิว “นี่ ถ้าดอกไม้ตายเพราะโดนพิษจะทำยังไง”
รินจังนั่งยองๆข้างดอกไม้ทันที ใบหน้าเล็กแสดงความเสียใจออกมา “พี่ชาย อย่าเทมันให้ดอกไม้เลย ครั้งต่อไปที่เราเททิ้งเราสามารถให้อาหารแก่หนูเหล่านั้นได้”
ชินจัง “ขอโทษ…”
เมื่อพี่ภาที่อยู่ข้างๆเห็นก็ตกตะลึงในทันที
เจ้าตัวเล็กพวกนี้ช่างน่ากลัวเหลือเกิน
หลังจากส่งผู้หญิงคนนั้นไป เพราะเป็นวันหยุด พี่ภาจึงปล่อยให้เด็กสามคนออกไปเล่นเอง
กฎระเบียบที่นี่ดีมาก มีสนามเด็กเล่นอยู่ด้านนอก
แต่เช้าวันนี้ ขณะที่เด็กน้อยน่ารักสามคนจับมือกันเล่นนอกบ้าน จู่ๆก็พบว่ามีผู้คนมากมายอยู่แถวตลาดผักที่อยู่ไม่ไกล
“เกิดอะไรขึ้น”
“ไปดูกัน”
สองพี่น้องกล้าหาญมาก เมื่อได้เห็นฉากตื่นเต้น พวกเขาซึ่งอายุเพียงหกขวบก็วิ่งเข้าไปร่วมด้วยทันที
แต่คาดไม่ถึงว่าหลังจากเบียดเข้าไปในฝูงชน และเห็นคนที่นอนอยู่ในนั้น จริงๆแล้วเป็นคนที่พวกเขาคุ้นเคย
“คุณป้านี่นา ทำไมคุณป้าถึงมาอยู่ที่นี่”
“ใช่ อิคคิว โทรหาแด๊ดดี้เร็วๆ”
“คุณป้า–”
เด็กน้อยทั้งสามกระวนกระวายไปหมด
