ทั้งๆที่เป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับเส้นหมี่สักนิด แต่ในสายตาของเขาแล้ว เหมือนว่าในทุกๆอย่างก้าว ต่างเป็นสิ่งที่เธอวางแผนเอาไว้แล้วยังไงอย่างงั้น
เธอในสายตาของเขาตอนนี้ ดูน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยเหรอ?
เส้นหมี่เจ็บปวดเป็นอย่างมาก เหลือเพียงรอยยิ้มที่ยิ้มออกมาอย่างน่าสงสาร：“แล้วแต่คุณจะคิดเถอะ เพราะว่าเรื่องที่ฉันไม่เคยทำ ฉันไม่มีทางยอมรับ”
“แล้วก็ถ้าคุณคิดว่าฉันเป็นคนถ่วงคุณเอาไว้จริงๆ หาวิธีการเพื่อรั้งคุณเอาไว้ งั้นตอนนี้คุณก็ไปเถอะ ฉันไม่มีทางห้ามคุณเอาไว้อย่างแน่นอน”
เส้นหมี่พูดประโยคที่สองจบลง ก็ไม่ได้สนใจเขาอีก จึงหันกลับไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหาเสื้อผ้ามาให้ลูกสาว
แน่นอน ไม่มีใครมองเห็น วินาทีนั้นที่เธอยังไม่ได้เข้าไปในตู้เสื้อผ้า จากหางตาของเธอมีน้ำหยดใสๆสองหยดร่วงลงมาอย่างรวดเร็ว
แสนรักออกไปแล้ว
แต่สีหน้าดูไม่ดีนัก
อีกทั้งขุ่นมัวลง มากกว่าตอนที่อยู่ในห้องในตอนที่ถูกหญิงสาวถามออกมาอย่างสงสัย
แต่สุดท้ายแล้ว ในที่สุดเขาก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่ลงไปชั้นล่าง เตรียมตัวออกไป
“พี่ชาย การบ้านข้อนี้ พวกเราต่างทำไม่เป็น ไปถามแด๊ดดี้กันไหม”
“ไม่ต้องหรอก เขายุ่งอยู่”
ห้องรับแขกที่ยังเปิดไฟสว่างจ้า เด็กน้อยอีกสองคนกำลังทำการบ้านกันอย่างมีสมาธิ ตอนนี้พวกเขาขึ้นชั้นประถมแล้ว ปิดเทอมภาคฤดูหนาว จึงมีการบ้าน
แต่ว่า ตอนที่อิคคิวบอกว่าทำไม่เป็น ชินจังที่อยู่ด้านข้างที่ถือว่าเป็นพี่ชาย กลับปฏิเสธออกไปอย่างไม่ลังเล
อิคคิวได้แต่เพียงพยักหน้าอย่างน้อยใจ：“งั้นก็ได้ งั้นพวกเรารอสักพักให้หม่ามี๊เปลี่ยนเสื้อผ้าให้น้องสาวเสร็จก่อน ค่อยไปหาเธอ”
ชินจัง：”อืม……”
สองพี่น้องถาม-ตอบกัน รู้ความเหมือนกับว่าไม่ใช่เด็กหกขวบแม้แต่น้อย
แสนรักที่อยู่ด้านหลังพวกเขาทั้งสองจึงหยุดลง
เขาไม่รู้ว่าควรอธิบายความรู้สึกเหล่านี้อย่างไร ถ้าพูดถึงเมื่อกี้ที่อยู่ชั้นบน เขาพูดประโยคที่ทำร้ายจิตใจผู้หญิงคนนั้น อาจจะไร้ความปรานีเท่าไหร่ก็ได้
แต่ตอนนี้ เขามองดูร่างน้อยๆของทั้งสอง ทันใดนั้น เขารู้สึกว่าตัวเองใจแข็งต่อไปไม่ไหวแล้ว
นี่เป็นจุดอ่อนที่สุดในก้นบึ้งหัวใจแล้ว
“ไหน ข้อไหนทำไม่ได้”
“ห๋า? แด๊ดดี้ คุณลงมาแล้ว ดีจังเลย รีบมาช่วยพวกเราดูหน่อย คุณครูคนนี้ตั้งคำถามขึ้นมาอย่างวิปริต พวกเราพึ่งจะหกขวบเอง จะตอบปัญหาที่ยากขนาดนี้ได้อย่างไร”
อิคคิวได้ยินเสียงแด๊ดดี้ จึงรีบหันมาอย่างเซอร์ไพรส์ ดีใจจนตะโกนออกมา
ชินจังยังรู้สึกประหลาดใจ
ถ้าเขาทายไม่ผิดละก็ คืนนี้ ยังไงแด๊ดดี้ก็จะออกไปข้างนอก ดังนั้น เขาจึงไม่ได้สนใจเขาอีก
แต่ว่า ตอนนี้เขากลับเข้ามา……
ชินจังจึงขยับพื้นที่ให้แก่เขา ภายในใจ ยังรู้สึกดีใจขึ้นมาบ้าง
“นี่คือข้อสอบโอลิมปิก โรงเรียนที่พวกคุณเรียนนั้น แด๊ดดี้ได้ติดต่อกับคุณครูไปแล้ว ให้คุณครูสอนพวกคุณยากกว่าปกตินิดหน่อย”แสนรักนั่งลง แล้วหยิบสมุดการบ้านในมือลูกชายคนเล็กขึ้นมา
นี่เป็นสิ่งที่เขาดำเนินการเอาไว้จริงๆ
เด็กน้อยสองคนนี้ เพราะว่ามีไอคิวสูงกว่าคนอื่น หลังจากที่ไปโรงเรียน ในเวลาเรียนคุณครูยังสอนไม่ทันจบ พวกเขาก็เอาเนื้อหาเหล่านี้สอนให้กับเด็กคนอื่นๆก่อนแล้ว
สุดท้าย ทำให้ครูรู้สึกเคอะเขินขึ้นมา
อีกทั้งผู้อำนวยการโรงเรียนก็เคยมาหาเขา เขาให้คุณครูทำเนื้อหาใหม่ที่ยากขึ้นกว่าเดิมมาสอนพวกเขา เด็กสองคนนี้ไม่เรียนสิ่งธรรมดาทั่วไป เรียนอีกแบบหนึ่ง
ในที่สุดอิคคิวก็เข้าใจชัดเจนแล้ว ：“เป็นแบบนี้นี่เอง มิน่าล่ะทุกครั้งที่เข้าเรียนตาแก่คนนั้นก็จะพาพวกเราไปที่ห้องทำงาน”
ชินจัง：“……”
แสนรักจึงเริ่มอธิบายการบ้านข้อนี้อย่างละเอียดกับสองพี่น้อง……
——
ชั้นบน
หลังจากที่เส้นหมี่ช่วยลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว จึงกล่อมเธอให้หลับไปบนเตียงเลย
ตอนนี้สถานที่แห่งนี้ไม่มีสาวใช้ แสงดาวก็ออกไปแล้ว เธอคนเดียวดูแลเด็กๆทั้งสามคน แน่นอนว่าต้องทีละคน นำเอาสาวน้อยขี้อ้อนที่สุดคนนี้กล่อมหลับไปแล้ว เหลืออีกสองหนุ่ม ก็ยังค่อยยังชั่ว
เส้นหมี่เขย่งเท้าย่องออกมา
“ชินชิน อิคคิว ต้องเข้านอนแล้วนะ รีบขึ้นมาอาบน้ำ”
เธอลงมาจากชั้นสอง ในปากตะโกนเรียกลูกชายทั้งสอง เดิมทีเธออยากจะเรียกพวกเขาให้รีบไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตา
แต่ว่า หลังจากที่เธอลงมา ได้เห็นแล้วก็ประหลาดใจเป็นอย่างมาก ชั้นล่างในห้องรับแขก เธอนึกว่าชายหนุ่มออกไปตั้งนานแล้ว แต่เวลานี้ กำลังนั่งอยู่บนโซฟา นั่งดูทีวีอยู่กับลูกชายทั้งสอง
เขานี่คือ?
ยังไม่ทันไรในใจของเธอก็มีความหวังขึ้นมา
“หม่ามี๊ พวกเราดู อาร์เมอร์ฮีโร่ อันนี้จบก่อนได้ไหม วันนี้พึ่งจะมีตอนใหม่ด้วยแหละ”อิคคิวที่นั่งพิงแด๊ดดี้อยู่ได้ยินเสียงของหม่ามี๊ ทันใดจึงออดอ้อนออกมาอย่างน่าสงสาร
เส้นหมี่：“……”
แน่นอนว่าได้
เพียงแค่แด๊ดดี้ของพวกเขาอยู่ที่นี่ พวกเขาจะดูสองตอนก็ยังได้เลย
เส้นหมี่จึงไปหยิบผลไม้ออกมาจากห้องครัวอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้ เธอไม่ได้อยู่ให้ชายหนุ่มขวางหูขวางตาอีก หลังจากยกออกมาวางไว้ที่ด้านหน้าของพวกเขาแล้ว ก็รีบขึ้นไปที่ชั้นสามจัดการเก็บของของตัวเอง
เขาจะอยู่หรือไม่อยู่ ก็เรื่องของเขา
แต่ว่า หลังจากที่เธอสัมผัสได้ถึงความใจร้ายของเขาในเมื่อสักครู่ อย่างรีบร้อน ย้ายสิ่งของของตัวเองทั้งหมดออกจากห้องนอนห้องนี้ออกไปก่อน
ไม่งั้น เขาได้เห็นแล้ว คงจะโมโหแน่นอน คงคิดว่าเธอนั้นมีความคิดอะไรบางอย่างที่ไม่ดี
แน่นอน เธอไม่มีทางตัดใจอย่างแน่นอน！
เส้นหมี่ย้ายของทุกอย่างออกมาไปยังห้องเดิมที่เธอเคยอยู่ หลังจากนั้นอยู่ข้างในถอนหายใจออกมายาวๆ
