ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 651 พวกเธอทำอะไรกันแน่
“แครอท พ่อของฉันอยู่ข้างใน”
“เข้าใจแล้ว พาฉันไปที” แครอทพยักหน้าด้วยท่าทีหวังดี จากนั้นก็หันหลังกลับเดินเข้าไปพร้อมกับกระเป๋าในมือของเธอ
จู่ๆก็อารมณ์ดีขึ้นมา ไม่เหมือนเธอจริงๆ
อาจเป็นเพราะผู้ชายคนนั้นไปขอร้องเธอ
เส้นหมี่เข้ามาข้างหลังเธอ จากนั้นทั้งสองก็ไปที่ห้องทดลองด้วยกันเพื่อขอสิ่งที่พ่อของเส้นหมี่สูดดมในขณะนั้น
“ใช่ อันนี้แหละ มันโดนเนติใช้เหมือนกัน มันน่าจะคล้ายกับสิ่งที่แสงดาวเคยโดนมาก่อน บางทีอาจจะใหม่กว่า”
หลังจากที่เส้นหมี่เห็นว่าหมอนำสิ่งเหล่านี้ออกมา เนื่องจากอยากให้เธอหาส่วนประกอบได้เร็วขึ้น เธอจึงอธิบายภูมิหลังของมัน
แต่เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยิน เธอก็ดูไม่อดทน
“ฉันดูเองได้ ฉันมีบันทึก เธอไม่จำเป็นต้องเตือนฉัน” จากนั้นเธอก็ก้มลงหยิบตัวอย่างจากหน้าต่างบานเล็กของแผนกห้องปฏิบัติการ
เป็นการเคลื่อนไหวที่ปกติมาก
แต่เส้นหมี่ยืนอยู่ข้างเธอ และทันใดนั้นเธอก็เห็นว่ามีจุดสีแดงบนคอสีขาวเหมือนหิมะของเธอขณะที่เธอก้มลง
ดูเหมือนพิมพ์สตรอเบอร์รี่
ลายสตรอเบอรี่
ทำไมเธอมีสิ่งนี้ เธอมีแฟนใหม่แล้วเหรอ
เส้นหมี่ส่ายหัว
“โอเค ไปกันเถอะ ไปเอาเลือดที่ห้องพ่อของเธออีกที” แครอทไม่ได้สังเกตว่าเธอกำลังจ้องมองตัวเอง หลังจากได้ตัวอย่างแล้ว เธอก็ลุกขึ้นทันที และกำลังจะออกไป
เส้นหมี่ “…”
หลังจากนั้นสักพักเธอก็รู้สึกตัวแล้วจึงพาเธอไปที่ห้องพักของอีกครั้ง
ขั้นตอนการรับเลือดนั้นง่ายกว่า แต่เนื่องจากแครอทไม่ได้นำเครื่องมือใดๆมาในครั้งนี้ เส้นหมี่จึงให้พยาบาลเอาเครื่องมือเจาะเลือดแบบใช้แล้วทิ้งมา
แถมยังยืมกล่องน้ำแข็งจิ๋วมา
“นวดให้เขาก่อนเพื่อให้เลือดเคลื่อนไหว ยาพิษชนิดนี้จะทำให้หัวใจเป็นอัมพาต เลือดในร่างกายส่วนบนของพ่อเธอไม่สดชื่นเพียงพอ ดังนั้นต้องพยายามทำให้ดีขึ้นหน่อย”
แครอทจ้องไปที่ดิบกที่ยังอยู่ในอาการโคม่าบนเตียงในโรงพยาบาล และหลังจากตรวจสอบแล้ว เธอก็ออกคำสั่ง
เมื่อเส้นหมี่ได้ยินเธอก็รีบนวดพ่อของเธอ
ในเวลานี้เองที่ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาราวกับจะตรวจรูม่านตาของเขา เธออยู่ใกล้เธอมาก จากนั้นเส้นหมี่ก็สูดหายใจเข้าไปจนได้กลิ่นหอมที่คุ้นเคยผ่านร่างของเธอไป
เส้นหมี่ “…”
หัวของเธอว่างเปล่า ครู่หนึ่งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำอย่างไร
“ทำอะไรอยู่ นวดเร็วๆ!” แครอทที่กำลังตรวจสอบอยู่จู่ๆก็เห็นว่าเธอไม่ได้เคลื่อนไหวจึงดุด้วยความโกรธเล็กน้อย
“…”
ราวกับว่าเวลาผ่านไปนานนับศตวรรษ เส้นหมี่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ได้ยินตัวเองถามว่า “ทำไมเธอถึงยอมล้างพิษให้พ่อฉัน เธอเกลียดฉันมากไม่ใช่หรอ”
“ใช่ ฉันเกลียดเธอมาก แต่เขามาหาฉัน ฉันทำได้แค่ยินยอมอย่างไม่เต็มใจ”
ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ปิดบัง
เมื่อเส้นหมี่ได้ยิน เธอก็รู้สึกตื่นตระหนกในหัวใจ แทบรอไม่ไหวที่จะถาม “เพียงเพราะสิ่งนี้หรอ เธอไม่มีเงื่อนไขอะไรหรอ”
“มี เมื่อคืนฉันชวนเขาไปกินข้าวกับฉัน”
“โกหก! เธอไม่ได้แค่ให้เขากินกับเธอเลย เธอให้เขาทำอย่างอื่นกับเธอด้วยเหรอ!!” เส้นหมี่สูญเสียการควบคุมอย่างกะทันหัน เธอขัดจังหวะเธออย่างรวดเร็ว อารมณ์ของเธอถูกกระตุ้นอย่างหนัก
ใบหน้าของแครอทเปลี่ยนเป็นซีดทันที
“เธอกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร ฉันขอให้เขาทำอะไร เขาเป็นผู้ใหญ่ ฉันจะปล่อยให้เขาทำทุกอย่างที่ต้องการได้ยังไง เธอไม่มีเหตุผล”
เธอปฏิเสธ และมีความโกรธบนใบหน้าของเธอ
แต่เมื่อเส้นหมี่เห็นว่าเธอไม่ยอมรับ จู่ๆเธอก็ฉีกเสื้อเธอออกเสียง “แคว่ก” พร้อมกับพยาบาลที่ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวจึงเข้ามาก่อนจะเห็นผู้หญิงที่สวมชุดสีแดงถูกฉีกเสื้อตรงคอออกจนเห็นรอยแดงหนาแน่นแม้ที่หน้าอก!
นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย
ทุกคนตะลึง!
และแครอท หลังจากที่ความลับของเธอถูกเปิดเผย ใบหน้าของเธอก็แดงไปชั่วขณะ เหมือนกับการเปิดโรงงานย้อมผ้าขนาดใหญ่ มันน่าตื่นเต้นมาก
เส้นหมี่ทรุดตัวลงทันที
เธอสั่นสะท้านไปทั้งตัว ราวกับว่าเธอถูกเตะลงจากที่สูงลงที่ก้นเหว เธอเจ็บมากจนไม่มีแรงจะยกศีรษะขึ้น
“ผู้หญิงเลว เธอ…ทำไมเธอถึงทำอย่างนี้ ทำไม”
“ทำไมหรอ”
ในที่สุดแครอทก็เริ่มโต้กลับ เธอจับมือเธออย่างแรง “ทำไมเธอไม่รู้หรอ ฉันรักเขามาตลอดแต่ทำไม่ได้ ตอนนี้เธอส่งเขาไปถึงที่ ฉันจะปล่อยไปได้ไง”
“เธอ–”
“นอกจากนี้เธอคิดว่าการสะกดจิตช่วยให้คนทำทุกอย่างที่ต้องการได้จริงหรอ คนที่มีความมุ่งมั่นอย่างเขา เมื่อฉันสะกดจิตเขาให้ลบความทรงจำ ฉันยังทำไม่สำเร็จ ตอนนี้ฉันแค่อยากนอนกับเขาสักคืนหนึ่ง เธอว่าเขาจะทำให้ฉันไหม”
ประโยคสุดท้ายเหมือนตกนรก!
