“……”
อบอุ่นหอมละมุนนุ่มนวลมากจริงๆ
หลังจากที่แสนรักตกสู่อ้อมกอดอย่างนี้แล้ว เขาที่ยังคงมึนงงไม่ได้สติ รู้สึกได้เพียงกลิ่นหอมของมะนาวจางๆ และเขาก็ตกสู่ภวังค์ของก้อนอ่อนนุ่มนั้น
สีดวงตาของแสนรักมืดแล้วมืดอีก
เส้นหมี่เองก็รู้สึกได้แล้ว โดยเฉพาะตอนที่เธอเห็นท่อนบนของชายคนนี้ยังคงเปลือยอยู่ หลังจากที่ถูกตัวเองถอดเสื้อผ้าออก ใบหน้าเล็กๆของเธอก็ยิ่งแดงระเรื่อทันทีราวกับกุ้งต้มสุก
“คุณ….คุณแสนรัก ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจค่ะ”
เธออดทนต่อความอึกกะทึกครึกโครมหายในหน้าอกของเธอ รีบผลักผู้ชายคนนี้ออกอย่างลุกลี้ลุกลน
ในที่สุดแสนรักก็ล้มนอนลงบนเตียงของตัวเอง
ความอ่อนโยนหายไปในทันที เขาไม่ยินยอมที่จะยอมรับ ท่ามกลางความมึนงงไม่ได้สตินี้ กลับรู้สึกได้ถึงความโหยหาและคิดถึง คิดถึงแบบนั้นยังมีความอบอุ่นโอบอ้อมอยู่ และก็โหยหากลิ่นหอมจางๆบนตัวของเธอด้วย
“คุณแสนรัก ตอนนี้ฉันจะฉีดยาให้คุณ”
เส้นหมี่ก็ไม่กล้ามองเขาเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่สถานการณ์คับขันผ่านพ้นไป เธอก็รีบไปเตรียมน้ำเกลือทันที
เพียงแต่ ความถี่การเต้นในหน้าอกก็หายไป จนถึงเธอหยิบน้ำเกลือมาแล้ว ก็ยังคงไม่สงบลง
เส้นหมี่มาถึงด้านข้างเตียงอีกครั้ง
ยังดี ที่ชายคนนี้นอนหลับไปอีกแล้ว เขานอนปิดตาหลับสนิทอยู่ตรงนั้น ราวกับว่าเรื่องเหล่านั้นเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เอง หรือแทบไม่เคยเกิดขึ้นเลยด้วยซ้ำ
เส้นหมี่กำมือของเขาไว้แน่น เตรียมที่จะฉีดให้เขา
“เบาหน่อยนะ”
“หา?”
จู่ ๆ ก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้น เส้นหมี่ที่กำลังถือหลอดยางอยู่ก็ตกใจเป็นอย่างมาก
“คุณ….ไม่ได้หลับ?”
“……”
คราวนี้ไม่พูดอะไรอีก คนคนนี้นอนอยู่อย่างนั้น หลังจากที่ขมวดคิ้วอันซีดขาวแล้ว เหมือนเขาจะหมดความอดทนแล้ว หลับตาทั้งสองข้างลงแล้วหันไปมองอีกด้านหนึ่ง
เส้นหมี่ : “………”
สักพักใหญ่ เธออดทนต่อหัวใจที่เต้นแรง ก้มศีรษะลงแล้วแทงเข็มปลายแหลมคนนั้นเข้าไปในเส้นเลือดตรงด้านหลังมือของเขา
พูดตามตรง เธอฉีดยาไม่เจ็บเลยสักนิด
เพราะว่า ในช่วงห้าปีที่เธออยู่ที่เคลียร์ ไม่เคยมีการแบ่งความแตกต่างระหว่างหมอกับพยาบาล สถานที่เล็กๆ ไม่ว่าจะตรวจโรคจ่ายยาฉีดยาก็ทำได้ด้วยคนเพียงคนเดียว และอีกอย่างเธอยังเป็นแพทย์แผนจีนคนหนึ่งที่เน้นเรื่องการฝังเข็มอยู่แล้วเป็นทุนเดิม
แสนรักได้น้ำเกลือไป ไม่นาน สีหน้าของเขาก็ค่อยๆ ดูดีขึ้นมาอย่างช้าๆ
เส้นหมี่เห็นเข้า จึงชายตามองดูเขาที่ตอนนี้ยังไม่ได้ใส่กระดุมเสื้อผ้าอย่างบ้าบิ่น นิ้วมือของเธอกำไว้แน่น
“คุณแสนรัก ให้ฉัน…ช่วยคุณใส่เสื้อผ้านะ ฟ้ามืดแล้ว กลัวว่าเดี๋ยวจะอากาศเย็นจะมาโดนตัวคุณค่ะ” เธอพยายามอยู่นานมาก ในที่สุด ก็รวบรวมความกล้าถามประโยคนี้
แต่ เธอพูดจบแล้ว ชายคนนี้ก็ไม่มีท่าทีใดๆ
ก็ไม่รู้ว่าเขาหลับไปแล้วหรือยัง?
ในนาทีนี้ เขานอนอยู่ตรงนั้น เหมือนกับเมื่อสักครู่ ที่หลับตาทั้งสองข้างและไม่เคลื่อนไหวใดๆ
นั่นคือเขาหลับแล้ว?
เส้นหมี่ก้มศีรษะลงมองดูเขา สังเกตดูอยู่นานมาก เนื่องจากเป็นห่วงว่าเขาจะหนาว สุดท้ายเธอก็ยืนมือทั้งคู่ออกไป ก้มตัวลงไปสัมผัสกับเสื้อผ้าของเขาที่ตัวเองถอดไว้ที่ช่วงเอวของเขา
นี่ช่างเป็นระยะห่างที่ทำให้คนอึดอัดเสียจริงๆ
มันเหมือนกับเป็นขโมย ภายใต้ที่ใบหน้านั้นมองไม่เห็น ใบหน้าเล็กๆของเส้นหมี่ก็แดงราวกับสีหยดเลือด และขนตาบนเปลือกตาที่ดกหนาและงอนเด้ง ก็ยิ่งเหมือนกับปีกผีเสื้อที่กำลังสั่นระรัวเป็นอย่างมาก
ที่โชคดีก็คือ จนกระทั่งเธอรูดขึ้นมา ผู้ชายคนนี้ยังคงไม่มีท่าทีใดๆ
ดูท่าทาง เขานอนหลับแล้วจริงๆ
เส้นหมี่จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอกในทันที ทันใดนั้น ท่าทางของมือก็บ้าบิ่นขึ้นมา หลังจากที่รูดขึ้นแล้ว เพื่อที่เธอจะได้ใส่ได้สะดวก เธอจึงจงใจก้มลงไป ข้อมือที่เรียวเล็กและนุ่มนวลคู่หนึ่งก็โอบรอบคอของเขาไว้
“คุณทำอะไร?”
เหมือนกับเกิดระเบิดขึ้น!!
ผู้ชายคนนี้ ลืมตาทั้งสองข้างขึ้นมาอีกครั้ง ในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้
ทันใดนั้น เส้นหมี่มองดูเขาตาปริบปริบ หลังจากที่ในสมองได้ยินแค่เสียง “วิ้ง” ดังขึ้นมา เลือดต่างสูบฉีดพลุ่งพล่านขึ้นบนหัวของเธอ และเธอก็ยังคงค้างอยู่ท่านี้และสมองก็ว่างเปล่าไปโดยปริยาย
“คิตตี้ คุณมีแผนอะไรกับผมกันแน่?”
หลังจากที่ได้น้ำเกลือเข้าไป สภาพของแสนรักก็มั่นคงขึ้นมาก
เขามองดูเธออย่างสงบนิ่ง นัยน์ตาสีดำราวกับย้อมหมึกสีดำคู่หนึ่ง ยากที่จะแยกออกว่ากำลังชอบหรือโมโห แต่ดวงตาที่สวยงามคู่นั้น กลับเปรียบเสมือนบ่อน้ำโบราณอันนิ่งสงบ ใครที่ได้มองดูก็อดไม่ได้ที่ยอมร่วงหล่นตกลงไป
เส้นหมี่รู้สึกร้อนวูบขึ้นมามากยิ่งขึ้นในทันที : “เปล่า…ฉันเปล่าค่ะ”
“งั้นทำไมคุณถึงคิดแต่จะหาวิธีเข้าใกล้ผม? คุณรู้หรือไม่ว่าสารรูปของคุณตอนนี้ เหมือนกับอะไรที่สุด?”
“อะ….อะไรนะ?”
“ผู้หญิงที่หิวกระหายเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตัวเองปรารถนา!” เขาซึ่งอยู่ด้านล่างของตัวเธอ กัดฟันและพูดออกมาทีละคำ ๆ
ดวงตาเรียวแหลมของเส้นหมี่เบิกโพลงขึ้นทันที!
หิวกระหายเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตัวเองปรารถนา?
เขาบังอาจว่าเธอแบบนี้?!!
เธอได้สติแล้ว ภายใต้ความอับอาย คิดจะผลักเขาออกไปทันที
แต่ในเวลานี้เอง จู่ ๆ มืออีกข้างหนึ่งของผู้ชายคนนี้ก็ยกขึ้นมาประคองท้ายทอยของเธอไว้แน่น จากนั้น ภายใต้สถานการณ์ที่เธอไม่ทันจะตอบโต้ใดๆ นิ้วมือเรียวยาวทั้งห้าของเขาก็กดเธอลงจูบริมฝีปากของตัวเองอย่างจัง
โอ้ว!!!
เส้นหมี่ตัวแข็งทื่อ!
เธอเบิกตากว้าง ราวกับว่าเหมือนถูกฟ้าผ่า มองดูผู้ชายคนนี้ที่ถูกตัวเธอจูบอยู่ด้วยนัยน์ตาสั่นคลอน
ไม่สิ ไม่ใช่เธอจูบ แต่เป็นเขาบังคับให้เธอจูบ!
