ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 994 ไม่ชอบก็ไม่ต้องมากวน
“อยู่กับภรรยาตัวเองด้านบน คุณว่าจะทำอะไรหล่ะ?”
“……”
บัดซบ!
แสงดาวสบถคำด่า “แม่ง”ในหัวสมองอยู่หลายพันรอบ แต่ก็ได้เพียงแต่ด่าออกมาได้เพียงคำเดียว
“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ฉันได้พาคนมาให้คุณแล้ว ฉันกลับก่อนหล่ะ” แล้วเธอก็จะออกไปอีกครั้ง
คน?
แสนดีเหลือบไปมองด้านนอกอย่างขี้เกียจ เมื่อเขามองเห็นเงาเลือนรางของคนที่ใส่เสื้อสีมะกอก ยืนตระหง่านอยู่ในสวนหย่อม ริมฝีปากบางของเขายกขึ้นอย่างเยาะเย้ย
“เขาบอกกับพี่ว่ามาหาผม?”
“ใช่!”
เมื่อแสงดาวพูดถึงจุดนี้ สายตาของเธอก็เหมือนหมดหวังไปอีกครั้ง
แสนดีกวาดสายตาไปที่เธอ พริบตาเดียวนั้น เมื่อสายตาลงไปจรดที่เธอ เขาได้กวักมือออกไป: “พี่กลับไปเถอะ คืนนี้ก็ไม่ต้องมาแล้ว”
แสงดาว: “……”
นี่แหละเป็นสิ่งที่เธอต้องการ
แต่ทว่า ถึงแม้เธอจะได้ยินคำนี้จริงๆ เธอก็ยังไม่สามารถที่จะยอมรับได้ ใจของเธอนั้นยิ่งรู้สึกไม่สบายใจขึ้นไปอีก ใบหน้าที่ดำเข้มที่ถูกปกปิดนั้น ก็ยังสามารถมองเห็นความเยือกเย็นที่เสมือนถูกน้ำค้างปกคลุม
สุดท้ายแสงดาวก็กลับออกไป
แต่คุณชายม็อกโกยังไม่ทราบเรื่อง เวลานั้นเขานั่งเล่นหมากรุกอยู่อีกฝั่งหนึ่ง พลางฟังคุณพ่อของเส้นหมี่คุณดิลกเล่าเรื่อง ที่กำลังเล่าถึงประสบการณ์การเป็นทหารในช่วงวัยหนุ่ม
“ผมจำตอนที่เข้ากรมได้ ผ.บ.ขุนนายก็ยังหนุ่มแน่นเหมือนคุณ”
“จริงหรือครับ?”
“จริงสิ ตอนนั้นบังเอิญเขาก็เป็นพันตรี ก็รับผิดชอบหน่วยรบพิเศษ ผมกับคุณพ่อของแสนดี ……ตอนพ่อบุญธรรมเข้าไป เขานี่แหละเป็นคนฝึกพวกผม”
ตอนดิลกเล่าเรื่องนี้ขึ้นมา เขาก็ยังรู้สึกภูมิใจและดีอกดีใจมาก
ช่วงเวลาที่ ผ.บ.ขุนนายอยู่ในกรมทหารนั้น เขาถือว่าเป็นตำนานของกรมกอง เขาเหมือนเกิดมาเพื่อประเทศนี้ เขาสามารถชนะการสู้รบนับครั้งไม่ถ้วน จนองค์กรสหประชาชาติได้มอบโล่รางวัลสันติภาพให้เขา
ดิลกรู้สึกถึงความโชคดี ที่เคยได้รับการฝึกจากเขา
คุณชายม็อกโกนั่งฟังอย่างเงียบๆ
เขาได้ยินเรื่องคุณอาท่านนี้มาค่อนข้างเยอะ เขาก็ไม่กล้าที่จะไปเปรียบเทียบ
ถึงแม้จะมีคนบอกว่าดิลกจะเหมือนคุณอาของเขา ในตัวเขานั้นยังมีร่มเงาของท่านอาของเขาอยู่ เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกมีความสุขเช่นกัน
“ม็อกโก”
บทสนทนากำลังออกรสออกชาติ ทันใดนั้น ก็มีเสียงเรียกเบาๆมาที่ข้างหู
คุณชายม็อกโกเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาได้วางหมากรุกลง หันหน้าออกไปมอง: “แสนดี? แกลงมาสักที?”
แสนดีพยักหน้า มือคู่นั้นล้วงกระเป๋ากางเกงเดินมาด้วยท่าทีสบายๆ เขาได้กวาดสายตาไปมองกระดานหมากรุกของเขาทั้งสองด้วยสีหน้าเรียบเฉย แล้วถามขึ้น: “พี่มาได้อย่างไง? ได้ยินว่าพี่ไปสืบคดีลักลอบขนอาวุธ?”
อันที่จริง ทุกการเคลื่อนไหวของม็อกโก ได้มีคนรายงานเขาแต่แรกแล้ว
คุณชายม็อกโกสีหน้าชะงักงันไป
“อืม พอดีผ่านมาทางนี้ เลยแวะมาหานายหน่อย” เขาพูดโกหก จุดประสงค์ที่แท้จริงของเขา ก็ไม่ได้อยากให้เขารับรู้เรื่องที่เขาไปทำเรื่องอับอายไว้!
แสนดีนิ่งเงียบไป
แต่ว่า เมื่อมองดูใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา สีหน้าดูซึมลงไปเล็กน้อย
ทั้งสองเดินออกจากสวนหย่อมกลับเข้าไปที่บ้าน แสนดีถือไวน์แดงออกมารินให้เขาทั้งสองคนละแก้ว ถึงได้เริ่มชิมไวน์และเริ่ม
บทสนทนาขึ้นมา
“คดีลักลอบขนสินค้า พี่เป็นคนดึงคดีมาเอง หรือหัวหน้ามอบหมายให้พี่?”
“ชั้นเป็นคนดึงคดีมาเอง แกเคยบอกฉันไม่ใช่เหรอว่าให้ห่างจากไวท์พาเลซ? คดีนี้น่าจะต้องใช้เวลาอีกนาน ฉันตรวจสอบแล้วว่าเป็นถึงคดีระหว่างประเทศ เพราะเกี่ยวโยงกับหลายประเทศ ฉันต้องไปก่อนหล่ะ คาดว่าต้องใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกอีกหลายเดือน หรืออาจจะเป็นครึ่งปีเลย”
คุณชายม็อกโกไม่ได้ปิดบังเขา ได้เล่าแผนการอย่างละเอียดให้เขาฟัง
ถ้าเป็นไปตามแผนที่พูดและเดินตามแผนนี้ได้ถือเป็นสิ่งที่ดีมาก
ระยะเวลาครึ่งปี รัฐสภาก็น่าจะมีการเลือกตั้งผู้นำขึ้นมาใหม่แล้ว
และคณะผู้บริหารก็น่าจะมีการแต่งตั้งเป็นที่เรียบร้อยแล้วเหมือนกัน
เมื่อถึงเวลานั้น ม็อกโกค่อยกลับมา ก็ไม่มีเรื่องอะไรเกี่ยวข้องกับเขาแล้ว
สีหน้าของแสนดีแสดงความพอใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด
“แบบนั้นก็ดี เพราะอย่างไรพวกแกก็ต้องให้ความสำคัญกองทัพเป็นหลัก คุณชายที่เข้าไปยุ่งเรื่องไวท์พาเลซ โดยเฉพาะตาแก่นั่น
แกต้องเตือนเขาหน่อยว่าเรื่องที่ไม่ควรยุ่งก็ไม่ต้องยุ่ง ”
ตอนท้าย เขายังไม่ลืมที่จะเตือนเรื่องตาแก่นั่นอีกครั้ง
คุณชายม็อกโกต้องรับปากอยู่แล้ว
สิ่งที่พวกเขาทั้งสองยังไม่รู้ บางครั้งเมื่อกลายเป็นผู้กุมอำนาจอยู่ในมือ อาจทำให้หลายครั้งที่ทำอะไรไปไม่รู้ตัว โดยเฉพาะตระกูล
เทวเทพที่มีอำนาจสูงสุดในขณะนี้
ตอนนี้คุณชายม็อกโกกลับไป เวลาเริ่มเป็นช่วงพลบค่ำแล้ว
“งั้นชั้นขอตัวกลับก่อน”
“อืม”
แสนดีลุกขึ้นมาไปส่งเขาที่หน้าประตู
คุณชายม็ฮกโกเตรียมตัวเดินออกไป
“ใช่แล้ว วันนี้แกไปเจอพี่สาวชั้นได้ยังไง? เธอไม่ได้อยู่ที่เมืองเอก?”
“ออ ใช่” คุณม็อกโกรีบหยุดลงมา ใบหน้าที่หล่อเหลาเมื่ออยู่ใต้แสงตะวัน ดูไม่เป็นธรรมชาติสักเท่าไหร่
“ตอนที่ชั้นผ่านเมืองเอกของพวกแก มีรายงานจากตำรวจท้องที่ว่า มีบุคคลต้องสงสัยที่เกี่ยวข้องกับคดีการลักลอบค้าชิ้นส่วนรถยนต์ระดับโลก ชั้นเลยเข้าไปดู”
เขาได้เตรียมคำพูดที่จะพูดไว้ในหัวมาก่อนแล้ว
แสนดีไม่ได้แสดงสีหน้าอะไร
“เลยเจอเธอเข้างั้นรึ?”
“ใช่……เธออยู่ที่บ้านของตานั่น”
“ออ ตานั่นคือคนที่เธอนัดบอดของวันนี้!”
