เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 694
“คุณพ่อ!”
เย่เมิ่งเหยียนกุมมือของเย่ไห่เอาไว้แน่น
สองคนพ่อลูก อดไม่ได้ที่จะน้ำตานองหน้า
ในเวลานี้
สถานีโทรทัศน์ก็จนปัญญาที่จะถ่ายทอดต่อไป
ผู้ดำเนินรายการจำเป็นต้องหยุดดำเนินรายการ
เย่เทียนก็หมดปัญญาที่จะพูดกลบเกลื่อน
กระทั่งมีคนซักถามว่า สรุปแล้วที่เขามาออกสถานีโทรทัศน์มีจุดประสงค์อะไรกันแน่?
และสถานีโทรทัศน์ ได้รับเงินติดสินบนหรือไม่ ถึงได้พูดมั่วซั่วเช่นนี้!
เย่โหรวก่นด่าเย่เทียนด้วยความโมโหว่า: “ไอ้สวะ! แกมันไอ้สวะ! ฉันเอาแกมาแล้วมีประโยชน์อะไรบ้าง?”
เดิมทีทุกสิ่งทุกอย่างถูกวางแผนมาอย่างดี
ผลสุดท้าย กลับกลายเป็นละครตลก
ไม่เพียงแต่ไม่สามารถทำให้เย่ไห่เสียชื่อเสียงได้
กลับช่วยสร้างภาพลักษณ์ที่ดีงามให้กับเย่ไห่อีกด้วย!
นี่จึงทำให้เย่โหรว อดไม่ได้ที่อยากจะด่า!
เย่เทียนก็มีสีหน้ากล้ำกลืนความไม่เป็นธรรม
เขาก็ไม่รู้ว่า เพราะเหตุใดเรื่องราวถึงได้กลับกลายเป็นเช่นนี้!
ในเวลานี้
ประตูใหญ่สถานีโทรทัศน์ ได้ถูกกลุ่มคนที่โกรธเคืองปิดล้อม
“หึ!”
เย่โหรวทำเสียงไม่พอใจ และออกไปเพียงลำพัง
เย่เทียนรีบตะโกนเรียกเสียงดังว่า: “คุณรอฉันด้วยสิ! คุณรอฉันด้วย!”
แต่ฝีเท้าของเย่โหรว
ไม่ได้หยุดลงแต่อย่างใด
จากมุมมองของเย่โหรว เย่เทียนในตอนนี้ได้สูญเสียคุณค่าในการใช้ให้เกิดประโยชน์ไปแล้ว
ถึงแม้จะนำมาอยู่ข้างกาย ก็เป็นเพียงภาระเท่านั้น!
เห็นเย่โหรวหายไปอย่างไร้ร่องรอย
เย่เทียนก็ตกตะลึงตาค้างในทันที
ในช่วงเวลาสำคัญ คาดไม่ถึงว่าเย่โหรวจะทอดทิ้งตนเอง?
“เขาก็คือเย่เทียน!”
“คาดไม่ถึงว่าจะกล้าโกหกพวกเรา!”
“ตีเขาให้ตาย! ตีเขาให้ตาย!”
……
ชั่วพริบตา
กลุ่มคนที่โกรธเคือง บุกทะลวงประตูใหญ่ของสถานีโทรทัศน์ และพุ่งเข้าไปหาเย่เทียน
เย่เทียนตกใจจนฉี่ราด
กลุ่มคนเหล่านี้ คือคนที่ก่อนหน้านี้เห็นใจเย่เทียน
แต่หลังจากที่รู้ความจริง
พวกเขาก็พบว่าตนเองเหมือนกับคนโง่คนหนึ่งที่ถูกเย่เทียนหลอกลวง
นี่จึงทำให้พวกเขาโกรธเคืองถึงที่สุด!
เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว
เย่เทียนก็หันตัวกลับเพื่อจะวิ่งหนี
แต่ถึงอย่างไรเขาก็เป็นคนแก่อายุแปดสิบกว่าคนหนึ่ง จะสามารถวิ่งหนีได้อย่างไร?
ไม่นาน
กลุ่มคนที่โกรธเคืองก็ได้ล้อมเขาเอาไว้
“ทุกท่าน ปล่อยฉันไปเถอะนะ…….”
เย่เทียนกล่าววิงวอน
“ตีเขาให้ตาย!”
ก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตะโกนเสียงดัง
ไม่รอให้เย่เทียนพูดจบ
กลุ่มคนกลุ่มใหญ่ก็ทั้งต่อยทั้งกระทืบเขาในทันที
“ช่วยด้วย!”
“ช่วยด้วย!!!”
นอกจากเย่เทียนจะร้องอย่างน่าเวทนาแล้ว ก็ทำได้เพียงภาวนาให้เย่หนานส่งคนมาช่วยเหลือตนเอง
“ไอ้สวะ! ไอ้พวกสวะ! ทำให้กูต้องเสียหน้าจริงๆ!!!”
ในเวลาเดียวกันนี้
ภายในโรงแรม
เย่หนานทุบโทรทัศน์ด้วยความโกรธเดือดดาล
เพียะ!
เขาตบหน้าเย่โหรวอย่างโหดเหี้ยม แล้วด่าว่า: “ไม่ได้เรื่อง กระทั่งเรื่องเล็กน้อยก็ยังทำไม่สำเร็จ!”
เย่หนานต้องการจะหลอกใช้เย่เทียนทำให้เย่ไห่เสียชื่อเสียง
ทำให้เย่ไห่ชื่อเสียงป่นปี้ในตงไห่
แต่ตอนนี้ล่ะ?
ทั้งเสียงเรียกร้อง และภาพลักษณ์ที่ดีงามของเย่ไห่ กลับสูงส่งขึ้นอย่างมาก!
นี่คือตนเองวางแผนการมาอย่างดี
คือตนเอง
ที่ทำโฆษณาให้เย่ไห่
ทำให้เขามีชื่อเสียงในตงไห่เพิ่มขึ้นมาในชั่วพริบตา!
ถึงแม้เย่หนานจะไม่เห็นเย่ไห่อยู่ในสายตา
แล้วก็ไม่เห็นเฟิงเมิ่งกรุ๊ปอยู่ในสายตา
แต่ความรู้สึกที่ถูกตบหน้าเช่นนี้
ทำให้เขาโมโหจนแทบกระอักเลือด!
เขาเป็นถึงบิ๊กบอสในต่างแดน จะถูกคนในประเทศที่ไม่ได้เรื่องได้ราวเหล่านี้หลอกใช้เช่นนี้ได้อย่างไร?
เย่โหรวปิดใบหน้าของตนเอง และมีสีหน้าฝืนความรู้สึกเอาไว้
ครั้งนี้เธอวางแผนอย่างดี สามารถพูดได้ว่าไร้ข้อผิดพลาด
แต่ผลลัพธ์……
เย่ไห่กลายเป็นคนดีของตงไห่!
นับจากนี้ไป
เย่ไห่ก็จะมีสิ่งคุ้มกัน
หากผู้ใดมาสาดน้ำสกปรกใส่เขาอีก!
ก็จะทำให้คนรู้สึกว่าเป็นการจงใจทำลายชื่อเสียงของเย่ไห่
แทบจะทำให้เย่ไห่มีร่างกายที่ถึกและทรงพลังราวกับคิงคอง!
