กรอบ
ลูกน้องของจ้าวปิงเดินเข้าไป บิดแขนทั้งสองข้างของหวางเปียวจนหัก
“อ๊าก……”
หวางเปียวเจ็บจนดิ้นทุรนทุรายบนพื้น ร้องโอดครวญเหมือนหมูโดนเชือด
นายหญิงใหญ่หวางตระหนกตกใจ “เจ้าบ้านจ้าว คุณ……”
ตุ้บ
จ้าวปิงคุกเข่าลงตรงหน้าหวางซี
“คุณหวางซี ผมผิดไปแล้ว”
เธอไม่ได้พูดอะไรออกมา
เห็นจ้าวปิงตะเกียกตะกาย ไม่สนใจความเจ็บของขาที่หัก
คุกเข่าลงตรงหน้าหวางซี
นายหญิงใหญ่หวางและคนอื่น พากันตะลึง
เจ้าบ้านจ้าวมาขอโทษจริงๆ เหรอ เป็นไปได้ยังไง!!
เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!
บ้าไปแล้ว จ้าวปิงผู้นำตระกูลจ้าว หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของเฉียนถัง คุกเข่าให้หวางซีโดยไม่สนใจความเจ็บบนร่างกาย!
นายหญิงใหญ่หวางและคนอื่น ตกตะลึงเป็นอย่างมาก
ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ไปได้ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่
อย่าบอกนะว่าเจ้าบ้านจ้าวเสียสติไปแล้ว
จ้าวปิงเจ็บจนเหงื่อแตกพลั่ก แต่เขาไม่กล้าไม่คุกเข่า
ไม่งั้น คงโดนทำลายย่อยยับทั้งตระกูล
“คุณหวางซี เลขาเกาบอกให้ข้ามาขอโทษคุณ แค่คุณอภัยให้ ตระกูลจ้าวยอมชดใช้ให้ทุกอย่าง”
“จ้าวเจิ้งไม่รู้ชั่วดี สมควรตายแล้ว จ้าวห้าวให้ท้ายจ้าวเจิ้ง ทำผิดใหญ่หลวง ผมหักแขนขาเขาแล้ว ให้เขาไม่ได้ออกจากบ้านหนึ่งปี”
“เพื่อเป็นการขอโทษ ตระกูลจ้าวยอมยกคฤหาสน์เขตจวนสวรรค์ เป็นค่าทำขวัญให้คุณหวางซี”
“นี่เป็นการ์ดเชิญงานแต่งเจ้าเทพ ตระกูลจ้าวยอมมอบโอกาสนี้ให้คุณหวางซี”
“นี่เป็นสัญญาลงทุนหนึ่งร้อยล้านของตระกูลจ้าว ตระกูลจ้าวมอบให้คุณหวางซี โดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทนใดๆ ขอแค่เซ็นชื่อก็มีผลบังคับใช้”
“คุณหวางซี ถ้าคุณยังไม่หายแค้น ผมจะกลับไปฆ่าจ้าวห้าวทันที”
จ้าวปิงพูดจบ ขาที่หักเจ็บจนเขาหน้าซีดเผือด
เกิดเสียงดังพลั่ก หัวโขกลงบนพื้นตรงหน้าหวางซี
นายหญิงใหญ่หวางมองเจ้าบ้านจ้าวอย่างตกตะลึง
เลขาเกาให้เขามาขอโทษหวางซีเหรอ
นี่มันเกิดอะไรขึ้น
หวางซีมองเย่เซิ่งเทียนอย่างไร้ที่พึ่ง ไม่รู้จะทำอย่างไรดี
เย่เซิ่งเทียนกุมมือหวางซีเบาๆ เขาเตะไปที่ไหล่ของจ้าวปิง “ไสหัวไป”
จ้าวปิงเหมือนยกภูเขาออกจากอก เจ้าเทพเตะเขา นี่แสดงว่าไม่ถือโทษโกรธเคืองแล้ว คนรีบหามเขาออกไปทันที
ตระกูลหวางถึงกับสูดหายใจเย็นยะเยือก
จ้าวปิง เจ้าบ้านจ้าวผู้ยิ่งใหญ่ ขอโทษหวางซีอย่างนอบน้อมขนาดนี้!!!
คฤหาสน์เขตจวนสวรรค์ นั่นเป็นสถานที่ที่คนมีอำนาจและร่ำรวยเข้าออก คฤหาสน์หลังหนึ่งเริ่มต้นอย่างน้อย 80 ล้าน ถ้าไม่มีตำแหน่งมั่นคง มีเงินก็ซื้อไม่ได้!!
สัญญาลงทุนหนึ่งร้อยล้าน ที่เหมือนมอบให้เปล่า อีกทั้งยังมีการ์ดเชิญงานแต่งเจ้าเทพ……
ของพวกนี้ ตระกูลจ้าวมอบให้หวางซีแบบนี้เลยเหรอ!
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ทำไมเจ้าบ้านจ้าว ต้องขอโทษหวางซีด้วย
คนตระกูลหวางเหมือนเจอผีตอนกลางวัน มองหวางซีอย่างไม่อยากเชื่อ
โดยเฉพาะพวกคนที่ล่วงเกินหวางซีเป็นประจำ แต่ละคนพากันเสียใจจนอยากตาย
ถ้าหวางซีถือโทษโกรธเคืองขึ้นมา พวกเขาคงไม่ได้ใช้ชีวิตดีแน่
“ทิ้งของที่เจ้าบ้านจ้าวให้เอาไว้ที่นี่ พวกเธอไสหัวไปได้แล้ว อย่ามาทำให้ฉันเสียสายตา”
นายหญิงใหญ่หวางส่งเสียงหึ แย่งของในมือหวางซีมาอย่างเกรี้ยวกราด ไม้เท้าหัวมังกรค้ำลงบนพื้น พลังอำนาจแผ่ซ่าน “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เธอไม่ต้องไปทำงานที่บริษัทของตระกูลอีก”
ทุกคนมองนายหญิงใหญ่อย่างตกตะลึง
“แม่ เราไปกันเถอะ”
เย่เซิ่งเทียนโกรธจนแสยะยิ้ม เตะโต๊ะน้ำชาจนคว่ำ ขณะกำลังจะพูด ก็โดนหวางซีลากออกไป
เธอผิดหวังกับตระกูลหวางเป็นอย่างมาก
หลี่หลานสีหน้าทุกข์ระทม ออกมาด้วยความอึดอัด
เมื่อพวกเขาออกมา นายหญิงใหญ่หวางแสยะยิ้มเย็นชา อธิบายกับทุกคนว่า “พวกแกไม่ต้องคิดมาก พรุ่งนี้เป็นพิธีรับตำแหน่งกับพิธีแต่งงานของเจ้าเทพ เลขาเกาส่งเจ้าบ้านจ้าวมาขอโทษ เพราะไม่อยากสร้างปัญหาใหม่ เพราะตระกูลหวางเป็นหนึ่งในตระกูลใหญ่ของเฉียนถัง เลขาเกากลัวตระกูลหวางจะก่อเรื่อง”
“ดังนั้น เลขาเกากำลังปลอบใจตระกูลหวาง อันที่จริงเจ้าบ้านจ้าวไถ่โทษให้ตระกูลหวาง แต่ในนาม ตระกูลจ้าวไถ่โทษให้หวางซี”
เมื่อได้ยินดังนั้น คนตระกูลหวางเข้าใจทันที
หวางเปียวพูดอย่างเคียดแค้น “ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง ไม่งั้นเจ้าบ้านจ้าวจะไถ่โทษให้หวางซีได้ยังไงกัน”
หวางเอี๋ยนเอามือกุมหน้าแล้วพูดว่า “คุณย่าฉลาดหลักแหลม มองธาตุแท้ได้เพียงพริบตา ไม่งั้นคงโดนหวางซีหลอกไปแล้ว”
นายหญิงใหญ่พูดสั่งช้าๆ “หาหมอที่ดีที่สุดมา ต่อแขนให้เปียวเอ๋อร์ เตรียมของขวัญชิ้นโต พรุ่งนี้ไปร่วมงานแต่งของเจ้าเทพ”
นายหญิงใหญ่พูดอย่างอิจฉา “ไม่รู้ตระกูลไหนเป็นผู้มีความดีความชอบ ลูกสาวได้แต่งงานกับเจ้าเทพ! แต่พรุ่งนี้ได้ไปร่วมงานแต่งเจ้าเทพ เป็นวาสนาของตระกูลหวาง บำเพ็ญตนกี่ชาติก็หามาไม่ได้”
……
ระหว่างทาง เย่เซิ่งเทียนส่งข้อความหาเวินเฉิน
“ฉันต้องการทำให้คนตระกูลหวาง อับอายขายหน้าในงานแต่ง!”
เมื่อมาถึงบ้าน
หลี่หลานโมโหจนระเบิดออกมา ก่นด่าโครมๆ “เย่เซิ่งเทียน สมองคุณมีปัญหาเหรอ ฉันบอกว่าอย่าพูดมั่วซั่ว ทำไมคุณไม่ฟัง!!”
“ตอนนี้ลูกสาวฉันโดนไล่ออกแล้ว ไม่มีงาน คุณพอใจแล้วใช่ไหม คุณมันไอ้สวะ ยังมีประโยชน์อะไรอีก!”
เย่เซิ่งเทียนพูดปลอบใจว่า “แม่ ซีเอ๋อร์ เชื่อผมสิ งานแต่งเจ้าเทพ มีเพียงพวกคุณเท่านั้นที่เข้าไปได้”
“หุบปาก ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ครอบครัวเราคงไม่ตกต่ำถึงขั้นนี้! ไสหัวไปเลยนะ ไสหัวไปซะ!”
หลี่หลานตวาดอย่างโมโห “ถ้าคุณไม่ไป ฉันจะตายตรงนี้!”
หวางซีมองเย่เซิ่งเทียนอย่างสิ้นหวัง น้ำตาไหลนองหน้า จนทำให้เจ็บปวด
“คุณไปก่อนเถอะ รอให้แม่หายโกรธค่อยมาใหม่”
เย่เซิ่งเทียนฝืนยิ้ม ตอนนี้เขาเพิ่งรู้ว่า หลังจากตัวเองไปเป็นทหาร พวกเธอโดนทำร้ายมากมายขนาดไหน
“งั้น งั้นเดี๋ยวผมค่อยมาใหม่”
แผ่นหลังของเย่เซิ่งเทียนหายไปอย่างหดหู่ หวางซีเอามือปิดปากสะอื้น
เมื่อออกจากชุมชน เวินเฉินโทรมาหา
“เจ้าเทพ ตระกูลหมิงเชิญ”
ตระกูลหมิงเหรอ
แววตาของเย่เซิ่งเทียน เต็มไปด้วยความดุดัน ความโหดเหี้ยมระเบิดออกมาจากตัวเขา!
ตัวเองยังไม่ทันไปหาพวกเขา พวกเขากลับเป็นฝ่ายมาหา!
ดีมาก!
ตระกูลหมิง!
ศัตรูของแม่ฉัน เราควรคิดบัญชีกันได้แล้ว!!
“งั้นฉันไปก่อน”
เย่เซิ่งเทียนวางสาย แววตาน่ากลัว!
สภาพน่าเวทนาของแม่ที่ตายในตอนนั้น ลอยขึ้นมาตรงหน้าเขาอีกครั้ง
