หลินจื้อเผิงคำรามภายในใจ ตัวเองมีลูกพี่ลูกน้องโง่ขนาดนี้ได้อย่างไร!! คนโง่คู่กับคนโง่ พวกแกกลับคู่กันได้อย่างสมบูรณ์แบบ!!
ฉันมาถึงก็ถูกคนอื่นเขาทำให้กลัวจนสีหน้าเปลี่ยนไป พวกแกโง่จนมองไม่ออกเหรอ ได้! ฉันจะบอกใบ้ให้อีกครั้ง! ฉันให้พวกแกคุกเข่าลง พวกแกยังไม่เข้าใจ ได้! ฉันบอกใบ้ให้พวกแกอีกครั้ง ฉันตบตีพวกแก ฉันคุกเข่าลง พวกแกยังมองไม่ออกเหรอ!
คนคนนี้กูมีเรื่องด้วยไม่ได้!!!
ไอ้โง่สองคน ต่อให้สมองหมูทั้งสอง แค่ขู่เล็กน้อย ก็รู้ว่าต้องทำยังไง พวกแกยังสู้หมูไม่ได้เลย!!
ฉันก็บอกใบ้พวกแกอย่างชัดเจนแบบนี้แล้ว ยังจะให้กูบอกใบ้พวกแกยังไง!!!
โง่ โง่ ไอ้โง่ โง่บวกกับโง่!
สมควรที่พวกแกโดนตบ ทำไมไม่ตบพวกแกให้ตายเลย!!!
ทำไมกูถึงได้มีญาติอย่างพวกแก ต่อให้หาหมูตัวหนึ่งเป็นญาติ ก็ฉลาดกว่าพวกแก!!
หมูก็วาดรูปเป็น พวกแกไม่มีสมองด้วยซ้ำ!!!
ทำให้ฉันโมโหแทบตายอ๊ากกกกก!!!
หลินจื้อเผิงโกรธจนแทบบ้า
กูไม่สนใจพวกแกแล้ว อยากตายก็ตายซะ ตายไปก็สมควร ไอ้คนโง่เง่าอย่างพวกแก ก็ไม่สมควรมีชีวิตอยู่!!
ในใจของหลินจื้อเผิงโกรธ ด่าทอ แทบอยากจะแยกสมองของสองคนนี้ออก ดูว่าข้างในมีขี้เลื่อยหรือว่าสมองกันแน่
แต่ว่าบนหน้าผากของเขา เหงื่อเย็นเยียบไหลลงมาราวกับฝน!
เขาไม่มีวันลืมว่า ครั้งก่อนดอกบานพูนสุข ตัวเองหาเรื่องเย่เซิ่งเทียน เกือบถูกเฉินเฟิงเล่นงานตาย!
เขายังจำได้ เกาเจี๋ยเจ้านายดอกบานพูนสุข อยู่ตรงหน้าของเย่เซิ่งเทียนราวกับเป็นหลานชาย!
เขายังจำได้ เกาเจี๋ยบอกว่าเย่เซิ่งเทียนให้ดอกบานพูนสุขจัดงานเลี้ยงที่มีมาตรฐานสูงสุดให้พวกเขา ก็เหมือนกับว่าดอกบานพูนสุขเป็นของเย่เซิ่งเทียน!
คนแบบนี้ ใครกล้ามีเรื่องด้วย!!
พวกแกบอกฉันสิ ฉันมีเรื่องด้วยได้เหรอ? ครั้งก่อนฉันคุกเข่าเลียรองเท้าให้คนอื่นก็ไม่คู่ควร!!
ไม่นึกเลยว่าพวกแกจะเรื่องด้วย!!
พวกทำไมถึงได้สุดยอดขนาดนี้!!
“คุณเย่ ขอโทษ ขอโทษด้วย ถ้ารู้ว่าเป็นคุณ ผมไม่กล้ามาอย่างแน่นอน ไม่กล้ามาอย่างแน่นอนครับ”
หลินจื้อเผิงไม่อยากสนใจความเป็นความตายของเหวินชิงและหานยู่หงแล้ว คนโง่แบบนี้ ก็ไม่คู่ควรมีชีวิตอยู่
ความเป็นความตายของตัวเองก็เอาตัวไม่รอด สนใจไอ้โง่สองคนนี้ทำไม
อะไรน่ะ?
คุณเย่?
ลูกพี่ลูกน้องเรียกเขาว่าคุณเย่เหรอ?
เหวินชิงนิ่งอึ้ง!
ตกตะลึงอ้าปากค้างทำอะไรไม่ถูก!
ตกตะลึงจนตาค้าง
เขาคือคุณเย่เหรอ?
ช่วงนี้ตำนานสุดยอดมาก คุณเย่ที่บีบคั้นจนสี่ตระกูลใหญ่ก้มหัวให้กับเขา? คุณเย่ที่ทำให้กลุ่มเด็กเสเพลในเมืองเฉียนถังตายเหรอ? ทำให้จ้าวปิงผู้นำตระกูลจ้าวคุกเข่าขอความเมตตา คุณเย่ที่ทำให้ลูกชายของตระกูลเฉินตายก็ไม่กล้าโผล่หัวมา? คุณเย่ที่ทำให้หนานกงและมหาเศรษฐีอื่นๆถูกทำลาย!!
ฉันมีเรื่องกับใคร!!!
ฉันมีเรื่องกับใครกันแน่!!!
นี่คือคุณเย่!!
คุณเย่ที่ทำให้สี่ตระกูลใหญ่และตระกูลเฉินที่เริ่มต้นจากความรุนแรงก้มหัวลง!!!
ในวินาทีนี้ เหวินชิงกลัวจนฉี่ราด กลัวจนสั่นเทาไปทั้งตัว กลัวจนอ่อนปวกเปียกอยู่บนพื้น!
ตายแน่ ฉันตายแน่ มีเรื่องกับใครไม่มี ฉันมีเรื่องกับคุณเย่!!
ผู้หญิงโง่อย่างหานยู่หง กูโดนแกทำร้ายตายแล้ว!!
แต่ว่า เหวินชิงไม่ทันคิดอะไรแล้ว รีบลุกขึ้นคุกเข่าลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว
“คุณ……คุณเย่ ไว้ชีวิตด้วย ไว้ชีวิตด้วย”
คุณเย่?
คุณเย่อะไร สามารถทำให้หลินจื้อเผิงและเหวินชิงหวาดกลัวได้ขนาดนี้เลยเหรอ?
ทำไมฉันไม่รู้ว่ามีคนสุดยอดแบบนี้ด้วย
เซี่ยย่านย่านนิ่งอึ้ง ในวินาทีต่อมา สีหน้าของเธอก็ซีดราวมาก
สามารถทำให้หลินจื้อเผิงและเหวินชิงหวาดกลัวได้แบบนี้ เป็นคนใหญ่คนโตอย่างแน่นอน!!
และฉัน กลับมีเรื่องกับเขา!!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เซี่ยย่านย่านก็กลัวจนพูดไม่ออกแล้ว และจ้องมองเย่เซิ่งเทียนด้วยความนิ่งอึ้ง
