ทุกคนมองไปที่เย่เซิ่งเทียนด้วยความตกตะลึง
เขาทำร้ายจินเย่าเหวินผู้นำของสำนักงานรื้อถอน!
คราวนี้ปัญหาใหญ่แล้ว!
ถึงแม้ทุกคนไม่เต็มใจที่จะย้าย แต่นั่นเป็นเพราะเงินชดเชยไม่เพียงพอ และพวกเขาต้องการเงินชดเชยเพิ่มขึ้น
ยิ่งกว่านั้น ไม่มีใครกล้าลงมือทำร้ายจินเย่าเหวินซึ่งเป็นคนที่มีอำนาจในท้องถิ่น ที่ไม่ใช่ว่าจะยั่วยุได้ง่าย
มิฉะนั้น เขาจะรับผิดชอบงานรื้อถอนแบบนี้ได้อย่างไร? ทุกครั้งที่มีการรื้อถอน จะต้องมีคนที่ไม่ยินยอม แต่ขอเพียงแค่จินเย่าเหวินลงมือจัดการ ทุกอย่างก็เรียบร้อย
เขากล้าฆ่าคนจริง ๆ!
ครั้งหนึ่ง มีครอบครัวหนึ่งยืนกรานไม่ยอมย้าย และงานหยุดชะงักเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ จินเย่าเหวินออกมาจัดการเรื่องนี้ เขาฝังบ้านและคนครอบครัวนั้นโดยตรง สุดท้ายเสียเงินชดเชยแค่หนึ่งล้านกว่าเท่านั้น
ภายใต้วิธีการที่โหดร้ายเช่นนี้ แล้วใครจะกล้าต่อต้านจินเย่าเหวิน?
แต่ตอนนี้ เย่เซิ่งเทียนทำร้าย จินเย่าเหวิน!
“แม่งฉิบหาย คุณกล้าทำร้ายผมเหรอ?”
จินเย่าเหวินพยายามลุกขึ้นจากพื้น มีรอยตบที่ชัดเจนปรากฏอยู่บนใบหน้าที่อ้วนของเขา
เขาโกรธจนไขมันในร่างกายสั่น ชี้ไปที่เย่เซิ่งเทียนและกล่าวว่า “ไอ้เวร แกกล้าทำร้ายผม แกตายแน่ ผมบอกว่าแกตายแน่! ฆ่าเขาซะ!”
ทุกคนมองเย่เซิ่งเทียนด้วยความเห็นอกเห็นใจ และไม่มีใครกล้ายืนออกมาพูดแทนเย่เซิ่งเทียน
การที่จินเย่าเหวินสามารถวางอำนาจบาตรใหญ่เช่นนี้ได้ นั่นเป็นเพราะเขามีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่!
เขาเป็นน้องภรรยาของเจียวเย็น ซึ่งเป็นผู้ว่าฯของมณฑลหลินอาน!
การไปยั่วยุเขาเท่ากับไม่อยากมีชีวิต!
เวลาหลายปีที่ผ่านมาจินเย่าเหวินใช้อำนาจบาตรใหญ่ กลั่นแกล้งผู้ชายและข่มเหงผู้หญิงไปทั่ว แต่ไม่มีใครทำอะไรเข้าได้ ถึงแม้ว่าจะเกิดปัญหา แต่เขากก็ยังคงอยู่ดีมีสุข
จากการทำงานรื้อถอนมาหลายปี ไม่พูดถึงคนที่ตายไปแล้ว คนที่ถูกเขาทำร้ายจนพิการนั้นมีเป็นร้อยคน ส่วนคดีฟ้องร้องนั้นนับไม่ถ้วน แต่ไม่เคยเห็นจินเย่าเหวินจะได้รับผลกระทบอะไรเลย?
ยิ่งไปกว่านั้นจินเย่าเหวินเป็นคนที่ทำงานด้วยความระมัดระวังและละเอียดรอบคอบ ถึงแม้ทุกคนจะรู้ แต่ไม่มีหลักฐานใด ๆ ทุกครั้งที่ฟ้องร้อง ล้วนเป็นเพราะไม่มีหลักฐาน และสุดท้ายก็ไม่ไม่สามารถทำอะไรเขาได้
ตอนนี้เย่เซิ่งเทียนทำร้ายเขา
ทุกคนต่างส่ายศีรษะ เย่เซิ่งเทียนนั้นอายุน้อยจึงหุนหันพลันแล่น
“พวกคุณกำลังทำอะไร?”
ขณะนี้ มีเสียงที่น่าเกรงขามดังขึ้น แล้วรถของผู้นำก็หยุดลง มีชายวัยกลางคนที่ไว้ผมทรงสลิคแบคลงมาจากรถ
ร่างกายของชายวัยกลางคนนั้นประกายความมีอำนาจ
โดยมีเลขาเอกของมณฑลหลินอานเดินอยู่ด้านข้าง
ตอนนี้ไม่มีใครกล้าพูดอะไรท่านผู้ว่าฯเจียวเย็นมาถึงแล้ว!
เย่เซิ่งเทียนต้องตายแน่นอน จินเย่าเหวินเป็นถึงน้องภรรยาของท่านผู้ว่าฯ เขาจะต้องช่วยน้องภรรยาอย่างแน่นอน
สายตามากมายมองไปที่เย่เซิ่งเทียนด้วยความสงสาร
“พี่เขย พี่เขย คุณมาได้อย่างไร?”
จินเย่าเหวินวิ่งไปเหมือนสุนัขตัวหนึ่ง ชี้ใบหน้าของตนเองแล้วกล่าวว่า “พี่เขย ผมถูกทำร้าย พี่ต้องแก้แค้นให้ผมด้วย คุณชาย รอว์ลส์ซื้อที่ดินผืนนี้แล้ว ผมควบคุมดูแลงานรื้อถอน มีประชาชนคนหนี่งไม่ให้ความร่วมมือ แถมยังทำร้ายผมอีกด้วย!”
เจียวเย็นขมวดคิ้ว แล้วมองไปที่เย่เซิ่งเทียน
เขารู้ดีว่าน้องภรรยาของตนเองนั้นเป็นคนอย่างไร เขาเป็นคนที่ทำงานอย่างระมัดระวังและละเอียดรอบคอบ ไม่เคยเกิดปัญหา และช่วงนี้ตนเองกำลังอยู่ในช่วงเวลาสำคัญในการเลื่อนตำแหน่ง ถ้าตนเองสามารถทำให้รอว์ลส์อยู่ในมณฑลหลินอานได้ เพื่อให้เขาลงทุนในโครงการใหญ่ มันจะเป็นผลงานใหญ่!
นอกจากนี้ ถึงแม้จะไม่มีเรื่องนี้ เขายังคงต้องปกป้อง จินเย่าเหวิน เพราะช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา การที่เขาสามารถก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้ได้ ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องกับการกระทำที่เด็ดขาดและโหดเหี้ยมของ จินเย่าเหวิน
นอกจากนี้ ผู้ชายที่จะทำการใหญ่ไม่ใส่ใจกับเรื่องเล็กน้อย ขอเพียงแค่มีผลงาน อย่างอื่นก็เป็นเรื่องเล็ก ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับจินเย่าเหวิน เมียปากร้ายที่บ้านจะไม่ปล่อยตนเองอย่างแน่นอน
การที่ตนเองสามารถก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้ อาศัยความช่วยเหลือจากพ่อตาอีกด้วย……
สีหน้าของเจียวเย็นเคร่งขรึมลงและกล่าวด้วยความไม่พอใจ “น้องชาย ถ้าคุณยังไม่พอใจกับค่าชดเชยการรื้อถอนนั้นยังสามารถต่อรองกันได้ แต่การทำร้ายคนนั้น มันเป็นความผิดของคุณ”
เย่เซิ่งเทียนกล่าวอย่างเย็นชา “ในโลกนี้มีคนไม่เกินห้าคนที่คู่ควรเป็นพี่น้องกับผม คุณเป็นตัวอะไร? ถึงได้กล้าเรียกผมว่าพี่น้อง”