บทที่ 461 คุกเข่าขอโทษ
“ผู้กำกับซุน คุณหมายความว่าอย่างไร?”
เมื่อได้ยินคำพูดของซุนเฮ่อแล้ว หลี่เฟิงรู้สึกกังวล
เขารู้สึกกังวลแล้ว!
ซุนเฮ่อจะร่วมมือทำงานกับตระกูลหลี่หรือไม่นั้นไม่สำคัญ แต่สิ่งที่สำคัญคือเส้นสายที่อยู่เบื้องหลังซุนเฮ่อ
ยิ่งไปกว่านี้ วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของท่านเฒ่าหลี่ เมื่อซุนเฮ่อแตกหักกับตระกูลหลี่ในโอกาสเช่นนี้ นั่นหมายความว่าอย่างไร
นี่แสดงให้เห็นว่าตระกูลหลี่ไม่เป็นที่นิยม และนี่เป็นการเริ่มต้นที่แย่มาก!
แล้วคนอื่นจะคิดอย่างไร?
พวกเรามาอวยพรวันเกิดให้ท่านเฒ่าหลี่ แต่ผลคือพวกคุณบังคับให้คนอื่นต้องแตกหักกับตระกูลหลี่?
ตระกูลหลี่ปฏิบัติต่อแขกเช่นนี้เหรอ?
ถึงแม้ว่านี่จะเป็นการเลือกของซุนเฮ่อเอง แต่เมื่อข่าวนี้แพร่กระจายออกไป มันจะเปลี่ยนแปลงไป และกลายเป็นว่าการต้อนรับของตระกูลหลี่มีปัญหา
ดังนั้น หลี่เฟิงจึงรู้สึกกังวล
“หมายความว่าอย่างไร? คุณควรจะถามลูกสาวสุดที่รักของคุณไม่ใช่หรือ? ผมซุนเฮ่อเป็นตัวอะไร ตระกูลหลี่ของพวกคุณมีทรัพยากรมากมาย ลูกสาวคุณอยากจะแบล็กลิสต์ผมอย่างไร ก็แบล็กลิสต์ได้ตามที่เธอต้องการ ผมไม่คู่ควรที่จะร่วมมือทำงานกับตระกูลหลี่ของพวกคุณ”
ซุนเฮ่อไม่ให้เกียรติหลี่เฟิงแม้แต่น้อย!
ล้อเล่นอะไร เจ้าเทพอยู่ตรงหน้าแล้ว ผมมาที่นี่เพื่อประจบเจ้าเทพ แต่พวกคุณมาขัดขวางผม แล้วยังทำให้เจ้าเทพและครอบครัวของเจ้าเทพอับอายขายหน้า!
นี่เป็นโอกาสที่ตระกูลหลี่มอบให้ผม แล้วทำไมผมจะไม่รับไว้ล่ะ?
ผมกำลังคิดจะประจบเจ้าเทพ และลูกสาวของคุณเป็นคนมอบโอกาสนี้ให้กับผม
ซุนเฮ่อเยาะเย้ยอยู่ในใจ
ขณะนี้ หลี่เสี่ยวปิงมีปฏิกิริยาตอบสนองและกล่าวว่า “นับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป แบรนด์แอมบาสเดอร์ทั้งหมดระหว่างฉันและตระกูลหลี่จะยุติลง จากนี้ไป ฉันจะไม่รับเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ของตระกูลหลี่อีกต่อไป ขณะเดียวกัน ฉันจะบอกเพื่อนว่าพวกเราไม่คู่ควรที่จะร่วมมือทำงานกับตระกูลหลี่!”
“หลี่เสี่ยวปิง คุณคิดว่าตนเองเป็นใคร คุณเป็นแค่นักแสดงคนหนึ่งเท่านั้น ยังกล้ามาต่อต้านตระกูลหลี่อีกเหรอ?”
หลี่เย็นหรานชี้และด่าหลี่เสี่ยวปิงด้วยความโมโห
หลี่เฟิงกล่าวด้วยความโมโห “คุกเข่าลง!”
หลี่เย็นหรานกล่าวว่า “ได้ยินไหม? ซุนเฮ่อ หลี่เสี่ยวปิง คุณพ่อของฉันให้พวกคุณคุกเข่า! แล้วยังมีเย่เซิ่งเทียนอีกคนด้วย ถ้าวันนี้พวกคุณไม่คุกเข่าขอโทษฉัน ฉันจะทำให้พวกแกได้เห็นดีกัน!”
“พ่อหมายถึงลูก!”
หลี่เฟิงตบไปที่หน้าของหลี่เย็นหรานและกล่าวด้วยความโมโห “ปกติพ่ออบรมสั่งสอนแกอย่างไร? นี่คือมารยาทของแกเหรอ? อายุยี่สิบเจ็ดยี่สิบแปดแล้ว ยังไม่เข้าใจเหตุผลพวกนี้อีกหรือ? ยังไม่รีบไปขอโทษผู้กำกับซุนอีก!”
ใบหน้าของหลี่เฟิงแดงก่ำ ถึงแม้ในใจของเขาจะดูถูกซุนเฮ่อ แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น
“คุณพ่อ? คุณพ่อตบหน้าหนู?”
หลี่เย็นหรานจับหน้าตนเอง และกล่าวด้วยความมึนงง
หลี่เฟิงกล่าวด้วยความโมโหว่า “ตบหน้าลูก? ถ้าวันนี้ลูกไม่คุกเข่าขอโทษผู้กำกับซุนและยอมรับความผิด พ่อจะตัดความสัมพันธ์กับลูก!”
เขากังวลจริง ๆ แล้ว!
ตอนนี้อุตสาหกรรมบันเทิงเป็นแผนกลยุทธ์สำคัญของตระกูลหลี่ หากมีอะไรผิดพลาด เขาจะต้องถูกคุณท่านตีขาหักอย่างแน่นอน!
หลี่เย็นหรานรู้สึกตกใจมาก พ่อของเธอไม่เคยเข้มงวดขนาดนี้มาก่อน
กระทั่งเธอยังรู้สึกว่าถ้าวันนี้ถ้าเธอไม่คุกเข่าขอโทษ เธออาจจะถูกไล่ออกจากตระกูลหลี่จริง ๆ!
“ตกลง หนูคุกเข่า!”
หลี่เย็นหรานกล่าวด้วยความอัดอั้นตันใจและไม่เต็มใจเป็นอย่างยิ่ง
แต่เธอยังไม่รู้ตัวว่าตนเองเป็นคนหาเรื่องใส่ตัว
ซุนเฮ่อหลีกเลี่ยงโดยตรงและกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “คนที่คุณควรคุกเข่าไม่ใช่ผม แต่เป็นคุณเย่ และครอบครัวของคุณเย่!”
“ซุนเฮ่อ คุณรังแกคนมากเกินไป!”
หลี่เย็นหรานกรีดร้องขึ้นมา การให้เธอคุกเข่าขอโทษซุนเฮ่อและหลี่เสี่ยวปิงนั้นเพราะไม่มีทางเลือก
แต่ครอบครัวของหลี่หลานเป็นตัวอะไร?
สำหรับเธอแล้ว ครอบครัวเป็นคนจนที่มากินฟรีดื่มฟรีที่นี่เท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้น เธอสาบานว่าจะทำให้ครอบครัวนี้เดือดร้อน และยังคิดที่จะจัดการกับครอบครัวนี้อีกด้วย
ตอนนี้เขากลับให้เธอคุกเข่าขอโทษครอบครัวนี้ นี่เหมือนเป็นการตบหน้าเธอโดยตรง?
“ลูกขอโทษอา น้องสาว และน้องเขยของลูกด้วย!”
หลี่เฟิงกล่าวอย่างเย็นชา
