บทที่ 468 ตกใจอีกแล้ว
หลี่หลานรู้สึกตกใจ
จ่งตูของเมืองโมตูซึ่งโดยพื้นฐานแล้วจะเป็นขุนหลวงคนต่อไป ตอนนี้เขามาที่อวยพรวันเกิดที่ตระกูลหลี่ เพราะเห็นแก่หน้าตนเอง!
ยังมอบโสมอายุร้อยปีที่ล้ำค่า!
เกียรติเช่นนี้ สุดยอดจริง ๆ!
“คุณพ่อ รับไว้เถอะ นี่คือน้ำใจของจ่งตูลู่และเป็นเกียรติที่เซิ่งเทียนแลกมาด้วยชีวิต”
หลี่หลานอวดลูกเขยของตนเองด้วยความภาคภูมิใจ!
ลูกเขยของตนเอง เป็นถึงตัวแทนของเจ้าเทพ และยังเคยรับกระสุนแทนเจ้าเทพอีกด้วย!
ถึงแม้จะไม่สะดวกที่จะประกาศความสำเร็จของเขา แต่ต้าเซี่ยจะไม่ลืมเขา!
เมื่อเห็นสายตาที่ตกตะลึงของคนตระกูลหลี่แล้ว หลี่หลานรู้สึกว่าตนเองได้หน้า
โดยเฉพาะเมื่อเธอมองนายหญิงใหญ่หลี่ หลี่เซียงหลันหลี่เฟิงมู่ซิ่วหลิน หลี่เย็นหรานและคนอื่น ๆ ที่ดวงตาเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม!
พวกคุณเหยียดหยามฉัน แล้วไงล่ะ?
เกียรติลูกเขยของฉัน สามารถสยบพวกคุณได้!
ลูกเขยของฉันเก่งกว่าพวกคุณทุกคน!
ตอนนี้ไม่สะดวกที่จะเปิดเผยสถานะตัวตนลูกเขยของฉัน มิเช่นนั้นพวกคุณจะต้องตกใจตายแน่นอน!
“ถ้าเช่นนั้น ถ้าเช่นนั้นขอบคุณจ่งตูลู่มาก”
หลี่กั๋วหรงนึกไม่ถึงว่าในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้จ่งตูลู่จะมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่
จ่งตูลู่มองไปที่เย่เซิ่งเทียน เขาไม่รู้จักสถานะตัวตนที่แท้จริงของเย่เซิ่งเทียน เขาได้รับข่าวว่าตัวแทนของเจ้าเทพจะมาที่เมืองโมตูเพื่อมาอวยพรวันเกิดให้ หลี่กั๋วหรง
ทางสำนักงานจ่งตูของเมืองเฉียนถัง จึงให้จ่งตูลู่ออกหน้าเพื่อมามอบของขวัญ
ทันทีที่เขาได้ยินเรื่องตัวแทนของเจ้าเทพ จ่งตูลู่ย่อมไม่พลาดโอกาสที่หายากนี้อย่างแน่นอน
ตอนนี้เขายังไม่มีคุณสมบัติที่จะพบเจ้าเทพ แต่ถ้าเขาสามารถพบตัวแทนของเจ้าเทพได้ ก็ถือว่าสามารถสร้างความสัมพันธ์ทางอ้อมกับเจ้าเทพแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น คนที่สามารถเป็นตัวแทนของเจ้าเทพได้ ต้องเป็นบุคคลพิเศษ และต้องเป็นเพื่อนที่เจ้าเทพเชื่อใจอย่างแน่นอน
ดังนั้น จ่งตูลู่จึงยินดีที่จะรับคำสั่งของเวินเฉินเป็นอย่างยิ่ง
“เจ้าหนุ่ม ไม่เลว ไม่เลว”
เพื่อแสดงความสนิทสนม จ่งตูลู่จึงตบไหล่ของเย่เซิ่งเทียนเบา ๆ และกล่าวชื่นชมว่า “น่าเสียดายที่คุณแต่งงานแล้ว มิเช่นนั้นผมจะสนับสนุนคุณกับลูกสาวของผมอย่างแน่นอน เป็นวีรบุรุษจริง ๆ ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย ไม่ธรรมดาจริง ๆ ต่อไปคุณต้องเจริญก้าวหน้ามากกว่านี้อย่างแน่นอน”
“ครับ”
เย่เซิ่งเทียนพยักหน้าเล็กน้อย
หลี่เฟิงและคนอื่น ๆ แทบรอไม่ไหวที่จะเตะเย่เซิ่งเทียนให้ตายไปเลย แม่งฉิบหายจ่งตูลู่กล่าวชมคุณน่ะ แต่คุณแค่พยักหน้า?
คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?
จ่งตูลู่พูดชื่นชมคุณสองประโยค คุณก็ลอยขึ้นไปบนฟ้าแล้วเหรอ?
แม้ว่าหัวใจของพวกเขาจะเต็มไปด้วยความโกรธแค้น แต่ตอนนี้พวกเขาไม่กล้าแสดงออกมา
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เย่เซิ่งเทียนเป็นคนที่จ่งตูลู่สนใจ
และขณะนี้ พ่อบ้านที่อยู่ข้างนอกกล่าวเสียงดังว่า “หลี่อิงหมิน ลูกชายคนโตของตระกูลหลี่แห่งเกาะดาว พาภรรยาและลูกมาอวยพรวันเกิด”
“อะไรนะ? คนของตระกูลหลี่แห่งเกาะดาวมาด้วยเหรอ? ท่านเฒ่าหลี่ช่างมีเกียรติจริง ๆ แม้แต่คนของตระกูลหลี่แห่งเกาะดาวก็สามารถเชิญมาได้!”
“ถูกต้อง ถึงแม้ว่าตระกูลหลี่ของเมืองโมตูจะแข็งแกร่ง แต่เมื่อเทียบกับตระกูลหลี่แห่งเกาะดาวแล้ว มันเหมือนมดกับช้าง เพราะตระกูลหลี่แห่งเกาะดาวเป็นตระกูลราชวงศ์เชียวน่ะ”
พวกแขกต่างรู้สึกอิจฉาเป็นอย่างมาก
ใครก็ตามที่มีความสัมพันธ์กับตระกูลหลี่แห่งเกาะดาว ก็จะสามารถคุยโวโอ้อวดไปได้ตลอดชีวิตแล้ว!
“นี่…นี่…เร็ว รีบไปต้อนรับเร็ว!”
หลี่กั๋วหรงรู้สึกตกใจ วันนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ตอนแรกจ่งตูลู่ ว่าที่ขุนหลวงมาอวยพรวันเกิด และตอนนี้ตระกูลหลี่แห่งเกาะดาวมาอวยพรวันเกิดเช่นกัน!
นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?
คนของตระกูลหลี่ต่างตกตะลึง!
คนของตระกูลหลี่แห่งเกาะดาวมาเหรอ!
โอ้แม่เจ้า!
คุณท่านมีเส้นสายเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใด?
หรือว่าตระกูลหลี่แห่งเมืองโมตูและตระกูลหลี่แห่งเกาะดาวเป็นญาติกันจริง ๆ?
“คุณท่าน คุณเป็นดาวเด่นของวันนี้ โปรดอย่าลุกขึ้น มิฉะนั้นท่านจะทำลายชีวิตคนรุ่นหลังอย่างผม”
หลี่อิงหมินเดินเข้ามาอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “โปรดอภัยที่ผมมาโดยไม่ได้รับเชิญ คุณหวางซีไม่เพียงเป็นตัวแทนในเอเชียของตระกูลหลี่เท่านั้น แต่ยังถือหุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของพวกตระกูลหลี่อีกด้วย และเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของหลี่ซื่อกรุ๊ป คุณเป็นคุณตาของคุณหวางซี ผมต้องมาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณอย่างแน่นอน”
อะไรน่ะ?
หวางซีเป็นตัวแทนในเอเชียของตระกูลหลี่แห่งเกาะดาว?
เธอยังถือหุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของตระกูลหลี่อีกด้วย?
ห๊ะ?
นี่!!!!
คนของตระกูลหลี่ตกใจจนหน้าซีดเผือด แล้วหันไปมองหวางซีทันที!
